#امام‌شناسی #جریان‌امامت 🔸دوره چهارم؛ تلاش سازنده و برنامه‌ریزی دراز مدت برای ایجاد حکومت و رژیم اسلامی از آغاز نیمه دوم قرن اول هجری، که خلافت اسلامی به طور آشکار با پیرایه‌های سلطنت آمیخته شد و امامت اسلامی به حکومت جابرانه پادشاهی تبدیل شد، ائمه (ع) #مبارزه‌سیاسی خود را به شیوه‌ای متناسب با اوضاع و شرایط، شدت بخشیدند. این مبارزه بزرگترین هدفش #تشکیل‌نظام‌اسلامی و تأسیس حکومتی بر پایه امامت بود. 🔸بدون شک تبیین و تفسیرِ دین با دیدگاه مخصوصِ اهل بیت وحی و رفع تحریف‌ها و کج‌فهمی‌ها از معارف اسلامی و احکام دینی نیز هدف مهمی برای جهاد اهل بیت (ع) محسوب می‌شد، اما هدف اصلی تشکیل حکومت اسلامی بود و ائمه اطهار (ع) از دوران امام سجاد (ع) و بعد از حادثه عاشورا به زمینه سازی دراز مدت برای تشکیل حکومت پرداختند. در این مدت بارها زمینه‌های آماده‌ای پیش آمد و مبارزات تشیع، که باید آن را «#نهضت‌علوی» نام داد، به پیروزی‌های بزرگی نزدیک شد، اما هر بار موانعی پدید آمد و غالبا بزرگترین ضربه، از ناحیه تهاجم بر محور و مرکز اصلی این نهضت، یعنی شخص امام در هر زمان و به زندان افکندن یا به شهادت رساندن آن حضرت، وارد می‌گشت. 🔸 ائمه در میان توفان سختِ حوادث، هوشمندانه و شجاعانه، تشیع را همچون جریانی کوچک، اما عمیق و تند و پایدار از لابه‌لای گذرگاه‌های دشوار و خطرناک گذراندند و در هیچ زمانی دشمن نتوانست با شهادت امام، جریان امامت را نابود کند و این خنجر بُرنده، همواره در پهلوی دستگاه خلافت، فروماند و به صورت تهدیدی همیشگی، آسایش را از آنان سلب کرد. 📚#انسان‌۲۵۰‌ساله 🆔 eitaa.com/tabyien