🌐 اجلاس همکاری چین و آفریقا؛ رقابت برای نفوذ و کنترل ◾️الجزیرة -قطر 📝 الخیر عمر أحمد سليمان 🔹 موضوع رقابت استراتژیک چین و ایالات متحده به یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده‌ای تبدیل شده است ‏که از دریچه آن به آینده حل مناقشات و تشدید آن‌ها در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی نگریسته می‌شود‎.‌‏ این نگاه ‏به کاهش نسبی نفوذ ایالات متحده و هم‌پیمانان غربی و در مقابل افزایش تدریجی نفوذ چین توجه دارد. ‏برگزاری نهمین اجلاس مجمع همکاری اقتصادی چین و آفریقا در پکن گامی مهم در جهت تایید این روند و ‏همچنین نشان‌دهنده ورود چین به زمین رقابت غرب در یکی از مهم‌ترین منطقه‌ها یعنی ‏قاره آفریقا است.‏ 💢 چند قطبی حاد نخست می‌توان گفت این اجلاس در شرایط حساس چند قطبی شدن شدید جهان به دلیل جنگ اوکراین و پیامدهای آن برگزار ‏می شود. در شرایطی که اروپا که متاثر از قطع واردات نفت و گاز روسیه است؛ خاورمیانه در پیامدهای جنگ ‌‏۷ اکتبر که به قطار پرشتاب عادی‌سازی پایان داد غوطه‌ور است و نیز در شرایط ‏چندپارگی سیاسی و اجتماعی داخلی ایالات متحده، اژدهای چینی در حال ظهور است و مصمم به تغییر قواعد ‏بازی بین‌المللی به نفع خود است. قاره آفریقا که بیش از هفت دهه تحت کنترل ایالات متحده بوده به عرصه ‏رقابت بین چین و امریکا تبدیل شده است. مجمع همکاری چین و آفریقا (‏FOCAC‏) یکی از ابزارهای ‏اقتصادی است که پکن برای دستیابی به اهداف ژئوپلیتیک در چارچوب رقابت خود با ایالات متحده از آن ‏استفاده می کند.‏ 💢 حضور چین در آفریقا از منظر استراتژیک، حضور چین در آفریقا گام مهمی در جهت افزایش نفوذ ژئوپلیتیک این کشور است و در ‏نتیجه هژمونی سنتی قدرت‌های غربی به رهبری ایالات متحده را به چالش می کشد. ایجاد مشارکت‌های ‏استراتژیک در آفریقا به چین اجازه می دهد تا دسترسی به مواد اولیه و بازار آفریقا را تضمین کند و به ایجاد ‏پایگاه‌های نظامی در خارج برای حفاظت از منافع این کشور کمک می‌کند. این اجلاس در راستای پروژه ‏کمربند-جاده، پروژه‌های زیربنایی مورد نیاز در قاره آفریقا را بررسی می‌کند.‏ 💢 دیپلماسی تله‌بدهی این اصطلاح نشان می‌دهد که چین ممکن است از این وام‌ها برای تحمیل جهت‌گیری‌های سیاسی و اقتصادی ‏خاص استفاده کند که می‌تواند منجر به از دست دادن حاکمیت کشورهای آفریقایی شود. نگرانی‌های مربوط به ‏استفاده از وام‌های چینی به عنوان ابزاری برای کنترل اقتصادهای آفریقایی را نمی‌توان نادیده گرفت. حجم بدهی ‏عمومی در آفریقا به ۱.۸ تریلیون دلار افزایش یافته است. نگران‌کننده‌تر این است که این نرخ حدود ۳۰۰ درصد ‏بیشتر از نرخ رشد تولید ناخالص داخلی آفریقا است.‏ 💢 تأثیر منفی اجلاس چین با وجود حضور در مجمع به عنوان یک چارچوب نهادی، همچنان به دنبال توسل به سازوکارهای همکاری ‏دوجانبه با کشورهای این قاره است. این امر مکانیسم‌های اقدام جمعی را تضعیف می‌کند و این کشورها را قربانی ‏فشار چین می‌کند. همچنین بسیاری از کشورهای آفریقایی را وادار می‌کند که بدون وجود یک چشم‌انداز ‏استراتژیک که اولویت‌های توسعه آنها را مشخص ‌کند وارد مذاکرات مستقیم شوند و اغلب خود را در حال ‏امضای پروژه‌هایی می‌بینند که عمدتاً بیشتر به چین و اهداف ژئوپلیتیک آن خدمت می‌کنند تا به کشور آفریقایی ‏امضاکننده.‏ 💢 استراتژی آمریکا ‏«ابتکار آفریقای مرفه» مبنای استراتژی ایالات متحده برای همکاری با آفریقا است که به دنبال افزایش همکاری ‏متقابل و رشد اقتصادی برای هر دو طرف است. برجسته‌ترین هدف این ابتکار افزایش مبادلات تجاری و سرمایه‌‏گذاری بین ایالات متحده و قاره آفریقا با بهره‌گیری از نقاط قوت و فرصت‌های موجود در دو سوی اقیانوس ‏اطلس است. این ابتکار برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ به عنوان گامی برای مقابله با ابتکار اجلاس همکاری چین و ‏آفریقا در سال ۲۰۰۰ معرفی شد. این ابتکار در سال ۲۰۲۲ به عنوان یک لایحه در مجلس نمایندگان مطرح شد ‏ولی حمایت لازم را کسب نکرد و اکنون به عنوان یک ابتکار قوه مجریه مطرح است.‏ ✔️ در نهایت این پرسش‌ها باقی می‌ماند: آیا پناه بردن آفریقایی‌ها به چین با توجه به مشارکت آن در پروژه‌های ‏زیربنایی بهتر از آمریکایی است که فقط حرف می‌زند و عمل نمی‌کند؟یا فقط یک استعمارگر قدیمی با یک ‏استعمارگر جدید جایگزین می‌شود ⁉️ #تحولات_الدولية_في_الدراسات_العربية http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

📈 راه‌های فرار جدید چین برای ورود به بازارهای غرب #اکوتبیین 🔸 فایننشال تایمز با انتشار چند گزارش به جنبه‌های مختلف به موضوع ملی‌گرایی اقتصادی و مواجهه اقتصادی چین و غرب پرداخته است. یکی از این گزارش‌ها با عنوان «راه‌های فرار جدید چین برای ورود به بازارهای غرب» به قلم جیمز کینگ، جود وبر و کریستین موری به فراگیری یک روند ژئوپولتیک بزرگ و پیچیده اختصاص یافته است که به طور خلاصه شرح داده می‌شود: 🔹 نگارنده‌گان استدلال می‌کنند که رقابت روزافزون میان چین و غرب به رهبری آمریکا، موجب گسستگی در نظم جهانی شده است. پکن، واشنگتن و بروکسل طیف وسیعی از تعرفه‌ها، ممنوعیت‌های صادراتی و موانع علیه یکدیگر وضع نموده‌اند. در مقابل، شرکت‌های چینی برای دور زدن این موانع کشورهای سومی را با موقعیت غیرمتعهد و میانی، مبدل به ویترین خود کرده‌اند که سنگاپور، ویتنام، ایرلند، مجارستان و مکزیک مهم‌ترین آنها هستند. پیشتر، صندوق بین‌المللی پول در مطالعه‌ای با اشاره به این بلوک‌بندی اقتصاد جهانی میان چین و آمریکا –و افت شدید تجارت میان بلوک‌ها در مقام مقایسه با درون هر بلوک- از ظهور «کشورهای اتصال‌دهنده»‌ای خبر داده بود که خود را در میان این دو گنجانده‌اند و حالا، بر اهمیت آنها به عنوان پل‌های ارتباطی افزوده می‌شود. 🔹 سنگاپور و ویتنام هر دو عضوی از شراکت رهبردی جامع منطقه‌ای (RCEP) با مشارکت چین هستند که مجموع آن معادل ۳۰ درصد از تولید ناخالص جهانی است و همزمان، موافقتنامه تجارت آزاد دوجانبه با ایالات متحده دارند. سنگاپور یکی از مقاصد اصلی استقرار تجار و شرکت‌های چینی است که می‌خواهند جنگ تعرفه‌ای و سوء ظن غرب نسبت به چین را دور بزنند و در حقیقت، این روند به اندازه‌ای مرسوم است که از آن با عنوان «سنگاپورشویی» یاد می‌شود. 🔹 به عنوان مثال، شرکت‌های معدنی بزرگ چینی برای ورود به معادن با محصول کمیاب و دارای مصارف نظامی در استرالیا از طریق تاسیس شرکتی کوچک و گمنام در سنگاپور اقدام می‌کنند. نگارنده‌گان معتقدند دریافت چنین پیشنهادی از یک اقتصاد مورد وثوق با نظام حقوقی معتبر نزد غرب، بسیاری از شک و شبهه‌های مرسوم را برطرف کرده و ممکن است راه را برای شرکت‌های چینی باز کند. برند مشهور «شین» در پوشاک با ارزش ۶۶ میلیارد دلاری نمونه‌ای دیگر است که کل شرکت خود را با هدف دور ماندن از تعرفه‌های سنگین به سنگاپور منتقل کرده است. استفاده از سنگاپور برای ورود به بازارهای هند نیز از سوی شرکت‌های چینی مرسوم شده است؛ چرا که دستکم از سال ۲۰۲۰ و درگیری‌های شدید مرزی میان دو کشور، هند محدودیت‌های گسترده‌ای را علیه شرکت‌های چینی اعمال کرده است. 🔹 همین مسئله در خصوص ایرلند و مجارستان صادق است. هردوی این کشورها عضو اتحادیه اروپا هستند و از تعرفه صفر و دستورالعمل‌های یکسان در یک بازار ۴۵۰ میلیون نفری بهره‌مندند. آمارها نشان می‌دهد که تجارت دوجانبه میان ایرلند و چین ظرف ۵ سال گذشته سه برابر شده است و چهل شرکت چینی، از جمله تیک تاک و هووآوی، در ایرلند سرمایه‌گذاری کرده اند. مجارستان، تحت رهبری طویل‌المدت ویکتور اوربان، روابط دوجانبه وسیعی با چین برقرار نموده است و از چین به مثابه نیرویی ثبات‌بخش در جهان یاد می‌کند. در سال ۲۰۲۳، ۴۴ درصد از کل سرمایه‌گذاری چین در اروپا به مجارستان اختصاص داشت و بر همین اساس، مجارستان از سه اقتصاد بزرگ اروپا یعنی آلمان، فرانسه و انگلستان در جذب سالانه سرمایه چینی پیشی‌گرفته است. 🔹 دست آخر، مکزیک در توافقنامه آمریکا-مکزیک-کانادا (USMCA)، جایگزین نفتا، عضویت دارد که دربرگیرنده ۳۰ درصد از اقتصاد جهان و ۵۱۰ میلیون نفر جمعیت است. بر همین اساس، شرکت‌های چینی با تولید هر محصولی در مکزیک، از فریزر و تلویزیون گرفته تا پارچه، برای دسترسی به بازارهای آمریکا امتیازات ویژه کسب خواهند کرد. در حال حاضر، شرکت چینی هایر ۴۸ درصد از سهام شرکت مابه، تولیدکننده لوازم خانگی برقی مکزیکی، را در اختیار دارد. در سال گذشته از هر پنج خودروی خریداری شده در مکزیک، یک خودرو چینی بوده است و بی‌وای‌دی (BYD) و چری به دنبال احداث کارخانه در مکزیک هستند تا تعرفه سنگین ایالات متحده بر خودروهای برقی چینی را دور بزنند. 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

☄️ ‏ نگاه گروه‌های مختلف اجتماعی به هریس و ترامپ #Tabyin_US_Election 🔹 طبق آخرین نظرسنجی مشترک یوگاو (YuoGov‏ ) ‏و اکونومیست ۷۲ ٪ از سیاه‌پوستان و ۵۹٪ اسپانیایی‌تبارها و ۴۱٪ ‏سفیدپوستان به هریس رأی خواهند داد. سهم سبد رأی ترامپ از این گروه‌ها به ترتیب ۱۸، ۳۰ و ۵۳ درصد است.‌‎ ‎به نسبت نظرسنجی‌های انتخابات گذشته، ترامپ در میان سیاه‌پوستان رشد و میان اسپانیایی‌تبارها ا افت داشته است.‏ 🔹 به لحاظ جنسیتی، آرا میان دو نامزد تقریباً به صورت برابر تقسیم شده است. ۴۶٪ از مردان به هریس و ۴۷٪ آنان ‏به ترامپ رأی خواهند داد. آراء دو نامزد در میان زنان به ترتیب ۴۸ و ۴۴ درصد است. همچنین طبق این ‏نظرسنجی، افراد ۱۸ تا ۴۴ سال، تمایل بیشتری به هریس دارند؛ اما آرای ترامپ در بازه سنی ۴۵ تا ۶۵ و مسن‌تر، ‏بیش از هریس است. در میان جوانان ۱۸ تا ۲۵ ساله، هریس با ۶۰٪ رأی، اختلاف فاحشی با ترامپ با ۳۱٪ دارد. ‏در همه این تقسیم‌بندی‌ها به طور میانگین، ۵٪ درصد از رأی‌دهندگان هنوز تصمیم نهایی را نگرفته‌اند. در میان ‏آرای مستقل، ۳۷٪ آنان به هریس و ۴۶٪ نیز به ترامپ رأی خواهند داد.‏ 🔹 اولویت‌های رأی‌دهندگان به ترتیب، اقتصاد و اشتغال، مهاجرین، امنیت ملی، آموزش، مراقبت‌های درمانی، ‏سیاست خارجه و محیط زیست است.‏ 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

🌐 مکرون و بارنیه؛ تلاش برای خروج از بن‌بست سیاسی #تحلیل_کوتاه 🔹 انتخابات زودهنگام مجمع ملی فرانسه به تشکیل سه بلوک با قدرتی تقریباً یکسان منجر شد که ‏هیچ‌کدام به تنهایی توانایی تشکیل دولت نداشتند (ائتلاف چپ جبهه نوین خلق با ۱۸۸ کرسی،‎ ‌‏ میانه‌روها به ‏رهبری مکرون با ۱۶۱ کرسی و ائتلاف راست افراطی اجماع ملی با ۱۴۲ کرسی). چنین وضعیتی، دو ماه بن‌بست ‏سیاسی را برای فرانسه و ایمانوئل مکرون، رئیس‌جمهور این کشور ایجاد کرد که در نهایت به انتخاب میشل بارنیه ‏منجر شد.‏ 🔸 باوجود چنین مجلس متکثری، بارنیه مسیر آسانی را برای تشکیل کابینه ندارد. علت اصلی انتخاب او، امید مکرون ‏برای جلب حمایت اردوگاه اجماع ملی بود؛ چراکه از یک‌سو، بارنیه، سیاستمداری محافظه‌کار است؛ اما از ‏سوی دیگر به میانه‌روها نزدیک و خصلت سیاسی او، تلاش برای اجماع‌سازی میان گروه‌های مختلف است. خود ‏او نیز بیان کرد که «ما به شنیدن و احترام به همه‌ نیروهای سیاسی و بین دولت و پارلمان نیاز داریم.» 🔸 دو طیف راست و چپ افراطی، مواضع متفاوتی را نسبت به این انتخاب اتخاذ کرده‌اند. مارین لوپن، رهبر ائتلاف ‏اجماع ملی، گفت که ائتلاف منتظر برنامه‌های بارنیه خواهد ماند و سپس تصمیم خواهد گرفت. احتمالاً مکرون ‏در گفتگوهای اخیر خود با اعضای ائتلاف راست؛ از جمله با لوپن، چراغ سبز انتخاب بارنیه را گرفته باشد، ‏مخصوصاً پس از آنکه احتمالاٌ لوپن با انتخاب خاویر برتراند (رقیب محافظه‌کار وی در انتخابات ۲۰۲۰ که ‏لوپن را در انتخابات منطقه‌ای شمال فرانسه شکست داد) فرد دیگری از اردوگاه راست مخالفت کرده است.‏ 🔸 پس از اینکه مکرون اعلام کرد نخست‌وزیری را از ائتلاف جبهه نوین انتخاب نخواهد کرد، احزاب چپ (احزاب ‏سوسیالیست، سبز، کمونیست و فرانسه تسلیم‌ناپذیر) تصمیم گرفتند که به هیچ وجه از دولتی که از ائتلافشان ‏بیرون نیامده باشد حمایت نکنند. حتی ژاک لون ملانشن، رهبر حزب افراطی «فرانسۀ تسلیم‌ناپذیر» اعلام کرد که ‏مکرون را استیضاح خواهد کرد، هرچند با وجود چنین تکثری در مجمع ملی، فعلاً چنین چیزی بعید به نظر ‏می‌رسد؛ چراکه نیازمند رأی دوسوم نمایندگان در سنا و مجمع است.‏ 🔸 مکرون دلایل قابل‌توجهی برای کنار گذاشتن چپ‌ها از تشکیل دولت داشت. فرانسه هم‌اکنون با کسری بودجه ‌‏۵.۵ درصدی مواجه است و دولت نمی‌تواند برنامه‌های رفاهی با مخارج بالا را بپذیرد. از سوی دیگر اصلاحات ‏مالیاتی آنها (یا آنچه انقلابی مالیاتی می‌خوانند) بسیار رادیکال و ناپذیرفتنی است. ایده‌های آنها در سیاست ‏خارجه (به رسمیت شناختن فلسطین، بازنگری در پیمان‌ها و تعهدات اتحادیه اروپا، خروج از فرماندهی مشترک ‏ناتو) نیز بحث‌برانگیز هستند. اگرچه این ائتلاف در دو مورد آخر با ائتلاف اجماع ملی مشترک است؛ اما مورد ‏نخست باعث جدایی آنها از راست‌ها و میانه‌روها می‌شود.‏ 🔸 در هر صورت، عدم حمایت قطعی چپ‌ها به این معنی است که مکرون و بارنیه باید پشتیبانی ائتلاف اجماع ملی ‏را بدست بیاورند. مگر اینکه روحیه اجماع‌دوستانه بارنیه بتواند ائتلاف چپ را نیز قانع کند. آن چیزی که بارنیه را ‏به طیف راست افراطی نزدیک می‌کند، تأکید او به کنترل سختگیرانه موج مهاجرت‌ها و اعتقاد بالای او به انضباط ‏مالی برای جبران کسری بودجه است. بااین‌حال او در همه موضوعات با اجماع ملی هم‌نظر نیست. او به عنوان ‏مذاکره‌کننده سابق اتحادیه اروپا با انگلیس در موضوع برگزیت، همچنان خود را درون هویت اروپایی-فرانسوی ‏می‌بیند. ✔️ فعلاً مهم‌ترین پرونده بارنیه، لایحه بودجه ۲۰۲۵ است که باید تا اکتبر ۲۰۲۴ آن را آماده کند. مواجه او ‏با پارلمان مشخص خواهد کرد که سرنوشت دولتش چگونه خواهد بود. او برای تشکیل کابینه‌اش نیاز به تأیید ‏پارلمان ندارد؛ اما پارلمان می‌تواند طرح عدم‌اعتماد را آغاز کند که به معنای انحلال دولتش خواهد بود.‏ 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

♦️ سیاست خارجی در رسانه‌های داخلی 🗓 ۱۹ شهریور ۱۴۰۳ 1️⃣ ادراک واقع‌بینانه‌ اروپا، پیش‌شرط تسهیل رابطه با ایران (روزنامه ایران به قلم عابد اکبری) 2️⃣ تزلزل قدرت دریایی امریکا در جنگ غزه (روزنامه جوان به قلم ابوالفضل صفری) 3️⃣ پاسخ حزب‌الله به جنایت اسرائیل در«فرون» (روزنامه کیهان) 4️⃣ آستانه صبر هسته‌ای کاخ کرملین چقدر است؟ (روزنامه فرهیختگان) 5️⃣ سیاست ایران در زنگزور؛ اقتدار همراه با مدارا (روزنامه آرمان ملی به قلم محمد انیس طهرانی) 6️⃣ لطفا روسیه را مهار کنید! (روزنامه اطلاعات به قلم محمد مهدی مظاهری) 7️⃣ رؤسای «سیا» و «ام‌آی‌۶» از جنگ‌های اوکراین و غزه می‌گویند (روزنامه شرق) 8️⃣ زنگزور درس تكراري (روزنامه اعتماد به قلم حسین مسعود نیا) 9️⃣ انتقال گروهکهای تجزیه طلب از مناطق مرزی با ایران؛ لزوم اجرای کامل توافقنامه امنیتی تهران-بغداد (تابناک) 🔟 کریدور زنگزور؛ دربردارنده منافع ناتو و غرب در منطقه (شورای راهبردی روابط خارجی) 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

🌐 ممانعت از حرکت سریع ایران به سمت بمب ◾️بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها 📝 اُردی کیتری، بردلی بومن، بهنام بن طالب‌لو 🔹 به نظر می‌رسد در حالی که آمریکایی‌ها سرگرم سیاست داخلی هستند و اسرائیل مشغول نبرد با حماس و حزب‌الله است جمهوری اسلامی ایران در هفته‌های آتی در حال پیشبرد چشمگیر برنامه تسلیحات هسته‌ای خود است. ایران ممکن است قبل از روی کار آمدن دولت بعدی در ژانویه ۲۰۲۵ به دنبال ایجاد یک واقعیت هسته‌ای باشد، به ویژه اگر ایران دولت جدید را جنگ‌طلب‌تر، غیرقابل‌پیش‌بینی‌تر، یا در غیر این صورت کمتر مقید بداند. 🔹 ایران آشکارا در تلاش است در دو حوزه اصلی پیشروی کند. اولین مورد، فعالیت‌های غنی‌سازی غیر از غنی‌سازی تا ۹۰ درصد U-۲۳۵ (سطح تسلیحاتی) است. دوم فعالیت‌های مربوط به ساخت سلاح هسته‌ای است (پیشروی به سمت ساخت یک وسیله انفجاری که قادر به آزاد کردن قدرت مخرب اورانیوم سطح تسلیحاتی باشد). هم‌اکنون ایران در حال افزایش ذخایر ‏اورانیوم با خلوص ۶۰٪ است و می‌تواند مقدار کافی اورانیوم غنی‌شده برای ساخت یک سلاح تنها در یک یا دو ‏هفته و برای ۱۳ سلاح، ظرف چهار ماه تولید کند. 🔹 تلاش‌های اخیر آمریکا و اروپا برای جلوگیری از پیشرفت هسته‌ای ایران عمدتاً بر متقاعد کردن ایران به غنی‌سازی اورانیوم ۹۰ درصدی اورانیوم ۲۳۵.۹ متمرکز بوده است. با این حال، تمرکز صرف بر سطح غنی‌سازی برای جلوگیری مؤثر از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای یا قرار گرفتن آن در آستانه سلاح هسته‌ای بسیار ناکافی است. 🔹 توصیه می‌شود که دولت بایدن-هریس برخی گام‌های نظامی و غیرنظامی را به سرعت انجام دهد تا ایران را از پیشروی به سمت دستیابی به سلاح هسته‌ای قبل از انتخابات ایالات متحده در ۵ نوامبر و تحلیف ریاست‌جمهوری در ۲۰ ژانویه باز دارد. 💢 ابزارهای غیرنظامی 1️⃣ همکاری با تروئیکای اروپایی برای اجرای مکانیسم ماشه، بازگرداندن تحریم‌های لغوشده در قطعنامه ‌‏۲۲۳۱ و اعمال مجدد فشار حداکثری ‏2️⃣ در ایران این ادراک وجود دارد که آمریکا همچون گذشته توانایی و تمایل استفاده از زور برای توقف ‏برنامه هسته‌ای ایران را ندارد. آمریکا باید پیام‌های قاطع و بازدارنده‌ای بفرستد که نشان دهد این ادراک ‏اشتباه است. 3️⃣‏ از طبقه‌بندی خارج‌کردن اسناد محرمانه در مورد برنامه هسته‌ای ایران برای ایجاد اجماع جهانی و افزایش ‏فشار دیپلماتیک بر ایران؛ هشدارهای صریح علنی و خصوصی به مقامات ایران و تعیین خط قرمز.‌‎ 💢 ابزارهای نظامی ‏1️⃣ آمریکا باید با دنبال کردن راهبرد اسرائیل، در زدوخورد با گروه‌های نیابتی ‏ایران، ضربات شدیدتری به این گروه‌ها بزند و از عملیات های خرابکارانه و اطلاعاتی برای ‏آسیب زدن به ایران بهره ببرد.‏ 2️⃣ ارسال نیروها و تجهیزات نظامی بیشتر با توانایی ضربه به اهداف استراتژیک ‏3️⃣ افزایش تعداد نیروهای نظامی زمینی در اسرائیل، اردن، عربستان، امارات، بحرین، قطر و... و ‏انجام مانورهای نظامی بیشتر 4️⃣ افزایش کمک های نظامی و اطلاعاتی به اسرائیل و ارسال تجهیزات نظامی موثر همچون هواپیماهای ‏سوخت رسان ‏KC-۴۶‎، بمب های ۲۰۰۰ پوندی ‏MK-۸۴‎، بمب‌های نفوذکننده ‏BLU-۱۰۹‎، برای ‏ضربه به اهدافی که دسترسی به آنها سخت است. 🔺 درنظر نگرفتن این اقدامات، باعث می‌شود که ایران در آینده نزدیک به سلاح هسته‌ای دست یافته و ‏هزینه‌های بسیار بیشتری بر آمریکا در خاورمیانه تحمیل کند.‏ #جهان_در_نگاه_اندیشکده‌ها http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

☄️ رویگردانی چهره‌های جمهوری‌خواه از ترامپ #Tabyin_US_Election 🔹 پس از آنکه دیک چنی، معاون جرج بوش پسر و دخترش لیز چنی،‎ ‎عضو سابق مجلس نمایندگان، اعلام کردند ‏که در انتخابات امسال به کامالا هریس رأی خواهند داد، لیز چنی در مصاحبه‌ای تلویزیونی مجدداْ بیان کرد که با وجود ‏اختلاف نظرهایی که با هریس دارد؛ اما به او رأی خواهد داد چراکه ترامپ نشان داده است که با بنیادهای ‏ایالات متحده و وظایف آن در جهان مخالف است. او به هیچ وجه یک محافظه‌کار ریگانی نیست.‏ ترامپ خطر و تهدید اساسی برای جمهوری ماست.‏ 🔹 در کنار دیک چنی که یکی از برجسته‌ترین نومحافظه‌کاران آمریکا شناخته می‌شود، تاکنون جمهوری‌خواهان ‏مهمی از جمله مایک پنس (معاون دوره نخست ترامپ)، میت رامنی (نامزد ریاست جمهوری در ۲۰۱۲) و پائول ‏رایان (سخنگوی سابق کاخ سفید) اعلام کرده‌اند که به ترامپ رأی نخواهند داد. جرج بوش پسر نیز اعلام کرده ‏است از هیچ نامزدی حمایت نخواهد کرد. با این وجود، احتمال کمی دارد که این مواضع بر سبد رأی ترامپ ‏تأثیر چندانی بگذارند. طبق آخرین نظرسنجی ایپسوس، ۹۳٪ از جمهوری‌خواهان به ترامپ رأی خواهند داد.‏ 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6

🌐 جلفا-ایروان، مسیر مغفول در قفقاز جنوبی #تحلیل_کوتاه 🔹 اخیراً بحث‌ها در مورد مسیرهای کریدوری و امکان تغییرات ژئوپلیتیک در قفقاز ‏جنوبی مجدداً داغ شده است. در این رابطه نکته‌ای که کمتر به آن توجه می‌شود این است که محوری‌ترین مسئله ‏در توافق آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۰ میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان مسئله رفع انسداد در قفقاز جنوبی بوده ‏است، انسدادی که از زمان فروپاشی شوروی و وقوع جنگ اول قره‌باغ در منطقه ایجاد و موجب توقف مواصلات ‏و ارتباطات آزاد منطقه‌ای شده است. در واقع با دو رویکرد می‌توان به مسئله نگاه کرد:‏ ‏1️⃣ رویکرد متنی 🔸‏ به نظر می‌رسد در بسیاری از موارد بند نهم موافقتنامه آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۰ با موضوع ساماندهی «حرکت بدون ‏مانع شهروندان، وسایل نقلیه و بار میان نخجوان و جمهوری آذربایجان با نظارت سرویس کنترل مرزی روسیه» ‏در قلب استدلال‌های مدافعان خارجی زنگه‌زور قرار دارد. در این خصوص، وجود بند ششم در این موافقتنامه با ‏موضوع فعالیت کریدور لاچین و تامین دسترسی ارمنستان به خان‌کندی یا استپانکرت با شرایطی کاملا مشابه ‏نادیده گرفته می‌شود.‏ 🔸‏ در واقع، برای ارمنستان تداوم دسترسی به قره‌باغ کوهستانی از مسیر لاچین، دلیل اصلی پذیرش نظارت سرویس ‏کنترل مرزی روسیه در توافق آتش‌بس به شمار می‌رفت که پس از بازپس‌گیری کامل این منطقه توسط ‏آذربایجان و خروج جمعیت ارمنی از آن، باز نگاه‌داشتن کریدور لاچین از موضوعیت افتاده است و متعاقب آن، ‏ارمنستان دلیلی برای پذیرش نظارت سرویس کنترل مرزی روسیه درون خاک خود ندارد و فقط مساله رفع انسداد ‏مواصلاتی باقی می‌ماند. ‏ ‏2️⃣ رویکرد رفع انسداد 🔸 در خصوص رفع انسداد که روح توافق را تشکیل می‌دهد شایان ذکر است که یکی از محورهای انسداد در قفقاز ‏جنوبی محور باکو-نخجوان تلقی می‌شد که در این خصوص، توافق احداث کریدور ارس میان جمهوری ‏آذربایجان و ایران انجام پذیرفته و به امضای شاهین مصطفی‌یف، معاون نخست‌وزیر آذربایجان، و مهرداد ‏بذرپاش، وزیر وقت راه‌وشهرسازی و مسئول کمیسیون مشترک میان دو کشور رسید. پل آغبند نیز به عنوان نقطه ‏آغازین این کریدور در دست احداث است. ‏ 🔸 یکی دیگر از محورهای انسداد در قفقاز جنوبی که نیازمند توجه است، مسیر ریلی جلفا-نخجوان-ایروان است که ‏همانطور که در نقشه مشاهده می‌شود، در واقع اتصال ریلی میان ایران، گرجستان، ارمنستان، ترکیه، آذربایجان و ‏روسیه با گشایش و بازسازی آن محقق خواهد شد. این مسیر ریلی پیش از فروپاشی شوروی نیز فعال بود و از این ‏رهگذر، ارتباط منطقه‌ای گسترده‌ای از طریق ریل برقرار شده بود اما پس از جنگ اول قره‌باغ (۱۹۸۸-۱۹۹۴)، از ‏سوی طرفین مسدود گردید و در سه دهه گذشته، بخش‌هایی از آن آسیب دیده که اکنون نیازمند مرمت است.‏ ‏ 🔸 هزینه بازسازی خط ریلی جلفا-ایروان در مقام مقایسه با احداث خطوط جدید بسیار کمتر است و با مختصری ‏اصلاحات فنی و تکمیل برخی نواقص، پیوند میان شبکه ریلی ترکیه، گرجستان، آذربایجان، ایران و روسیه ‏ممکن خواهد شد. این طرح همچنین، نرخ بازگشت‌پذیری مناسب‌تری در قیاس با طرح‌های بدیل خود دارد. به ‏طور مثال، فقط هزینه احداث ارتباط جدید ریلی میان ایران و ارمنستان در قالب پروژه مرند-نوردوز-مقری-ایروان ‏با طول ۴۷۰ کیلومتر و لزوم احداث ۸۶ پل، ۶۰ تونل و ۲۷ ایستگاه معادل ۵ تا ۸ میلیارد دلار برآورد شده است و ‏برآوردها از هزینه برقراری مجدد خط جلفا کمتر از یک میلیارد دلار بوده است.‏ ✔️ ‏ با توجه به ضعف اتصالات و زیرساخت‌های جاده‌ای و ریلی میان کشورهای مختلف در قفقاز جنوبی، احیای ‏این خط ریلی می‌توان موجب رونق ترانزیت و تسهیل تردد گردیده و متعاقبا همه بازیگران را منتفع سازد. ‏ 🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐 http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6