eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آرزوهای طولانی و اقسام آن (بخش اول) 🔸 همچون سرابی است که تشنگان را در بیابان زندگی به دنبال خود می کشانند و چهره واقعیت ها را به گونه ای دروغین نشان می دهند و انسان به خاطر آنها درک نمی کند. امید و آرزوی پسندیده، دل بستن به آینده ای است که دسترسی به آن معقول است و با تلاش می توان به آن رسیده و این یک امر فطری است. 🔹 یعنی اشتها، قوت جذب ملایم. [۱] انسان با آرزو همزاد است و با آرزو زندگی می کند. شب هنگام به امید و آرزوی روزی سرشار از سعادت و موفقیت به بستر می رود و صبح به امید طلوع دوباره خورشید و روزی توأم با سعادت از خواب بر می خیزد. انسان نمی تواند از امید و آرزو و خواسته جدا باشد. آنچه ناپسند است و در آیات و روایات گوناگون ما را از آن نهی کرده اند، داشتن است؛ یعنی آرزوهایی که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی باشد. چیزی که نکوهش شده یعنی آرزوهای غیر معقول و غیر منطقی و دور از دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود شرع و چارچوب دین ثمری ندارد. 💠اقسام آرزو 🔹علمای اخلاق آرزو را بر دو قسم تقسیم می کنند: ۱) ، مثبت و سازنده که همچون آب حیات، وجود آدمی را سیراب و پرثمر ساخته و نشاط و معنویت انسان را بیشتر می کنند. ۲) و دور و دراز، و به تعبیر دیگر که از مهم ترین رذایل اخلاقی بوده و انسان را از خدا دور ساخته و به انواع گناهان آلوده می کنند. این آرزوها همچون سراب در بیابان زندگی ظاهر می شوند و هر لحظه انسان را تشنه تر می سازند تا از شدت تشنگی هلاک سازند. البته اصل آرزو و امید نه تنها مذموم و نکوهیده نیست، بلکه نقش بسیار مهمی در حرکت چرخ های زندگی و پیشرفت در جنبه های مادی و معنوی بشر دارد. همان گونه که در حدیث معروف نبوی آمده است: «الْأَمَلُ رَحْمَةٌ لِأُمَّتِی وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ مَا رَضَعَتْ وَالِدَةٌ وَلَدَهَا وَ لَا غَرَسَ غَارِسٌ شَجَرا؛ [۲]  و ، برای امت من رحمت است، و اگر امید و آروز نبود هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد و هیچ باغبانی نهالی نمی کاشت». ... پی نوشت‌ها؛ [۱] دهخدا علی اکبر؛ فرهنگ دهخدا، ج ۱، ص ۷۱ [۲] بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۷، ص‌ ۱۷۳ منبع: حوزه نت به نقل از وبسایت پژوهه @tabyinchannel