eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
424 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمیشود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️«انزوا طلبی» چه آثار و پيامدهايی دارد؟ (بخش اول) 🔷انگيزه اصلى توجه انسان به مسائل اجتماعى و جامعه گرايى، از طبيعت انسان سرچشمه مى گيرد، و اين جمله كه «انسان مدنىّ بالطَّبع» است در ميان همه جامعه شناسان، يك جمله شناخته شده اى است. و انزوا روح انسان را به شدّت آزار مى دهد، و بر اساس مطالعات جامعه شناسان در مورد افراد تارك دنيا، و گوشه گيرى اثر بدى در آنها گذارده و در آنان افسردگى و يأس و توهّم و در غالب اوقات توليد اختلال روانى مى كند. [۱]  🔷و به همين دليل يكى از بدترين شكنجه ها براى انسان، زندان هاى انفرادى است، كه حتى در صورت ضرورت نیز نبايد ادامه يابد، زيرا به يقين موجب اختلال روانى مى شود، مگر در كسانى كه روح عرفانى فوق العاده قوى داشته باشند و با خدا انس بگيرند، و راز و نياز با او را جانشين همه چيز كنند. البته توجه انسان به زندگى اجتماعى و گروهى تنها از طبيعت و فطرت او سرچشمه نمى گيرد، بلكه منطق و عقل نيز، اين كار را به او توصيه مى كند، 🔷چرا كه بدون زندگى اجتماعى، هيچگونه رشد و ترقى نصيب انسان ها نمى شود، و اگر انسان ها از همديگر جدا زندگى مى كردند، امروز تقريباً شبیه انسان هاى نخستين بودند، زيرا با يك مطالعه ساده مى توان فهميد كه تمام علوم، دانش ها، معارف و صنايع، از ضميمه شدن افكار، انديشه ها و تجربيات به يكديگر به وجود آمده، و همين امر است كه قطار جامعه انسانى را به پيش رانده و از پيچ و خم ها عبور مى دهد، و به قلّه هاى ترقى و تكامل مى رساند. به طور كلى مى توان گفت كه تنهايى و عُزلت سرچشمه بسيارى از مفاسد، بدبختى ها و ناكامى ها است، از جمله: 1⃣بسيارى از و اعوجاج سليقه، كج انديشى و بدخُلقى، از و گوشه گيرى سرچشمه مى گيرد. به همين دليل غالباً افراد تندخو، سخت گير، لجوج، و خودبزرگ بين هستند (البته اين اصل مانند هر اصل ديگرى استثنائاتى دارد). 2⃣عجب و يكى ديگر از آثار گوشه گيرى و انزوا است. زيرا انسان بر اساس غريزه حبّ ذات، معمولاً به خود و آثارش سخت علاقه مند است، و هرگاه با ديگران معاشرت نداشته، و فضائل و كمالات آنها را نبيند و خويش را با آنها مقايسه نكند، سبب مى شود كه خود را برترين و بالاترين انسان ها تصوّر كند. از این رو، و فوق العاده، از حالت توهّم و خيال پرورى حكايت مى كند. اما هنگامى كه انسان با ديگران معاشرت كند، غالباً مى بيند كه افراد فاضل تر، عالم تر، پاك تر و با تقواتر از او نیز وجود دارد، يا لااقل افراد زيادى همانند او هستند. از همين رو از عالم خيال و وهم و پندار فاصله مى گيرند، و از ادعاى بيهوده پرهيز مى كند. ... پی‌نوشت [۱] جامعه شناسى، ساموئل كنيك، ترجمه: همدانى، مُشفق ، تهران، انتشارات اميركبير، ص ۴۲۸ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel