eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
(ادامه شرح حکمت ٣۱) 💠پایه دومِ ایمان: یقین امیرالمؤمنین(علیه السلام) از شاخه هاى یقین سخن مىگویند و مىفرمایند: 🍃وَالْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ: عَلى تَبْصِرَهِ الْفِطْنَهِ، وَتَأَوُّلِ الْحِکْمَهِ، وَمَوْعِظَهِ الْعِبْرَهِ، وَسُنَّهِ الْأَوَّلِینَ 🍃یقین بر چهار شاخه استوار است: بر بینش هوشمندانه و عمیق و پى بردن به دقایق حکمت و پند گرفتن از عبرتها و اقتدا به روش پیشینیان صالح 💠آنگاه امام (علیه السلام)  میوه هاى هر یک از این شاخه هاى چهارگانه را بیان مىکند و مىفرماید: 🍃فَمَنْ تَبَصَّرَ فِی الْفِطْنَهِ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ؛ وَمَنْ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَهُ عَرَفَ الْعِبْرَهَ؛ وَمَنْ عَرَفَ الْعِبْرَهَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِی الْأَوَّلِینَ 🍃کسى که بینایى هوشمندانه داشته باشد حکمت و دقایق امور براى او روشن مىشود و کسى که دقایق امور براى او روشن شود عبرت فرا مىگیرد و کسى که درس عبرت گیرد چنان است که گویا همیشه با گذشتگان بوده است. 💠از آنچه گفته شد روشن مىشود که یک پایه مهم ایمان، بر یقینِ حاصل از علم استوار است؛ علومى که از مبدأهاى متعدد سرچشمه مىگیرد و روح را سیراب مىکند و اعتقادِ انسان را به مبدأ و معاد محکم مىسازد و آثارش در اخلاق و عمل ظاهر مىگردد. @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ٣۱) 💠امیرالمؤمنین (ع)بعد از بیان شاخه های عدالت؛ در یک نتیجه گیرى حکیمانه، آثار هر یک از این شاخه هاى چهارگانه عدالت را بیان مىکنند و مىفرمایند 🍃فَمَنْ فَهِمَ؛ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ؛ وَمَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ؛ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُکْمِ وَمَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ وَعَاشَ فِی النَّاسِ حَمِیداً 🍃کسى که درست بیندیشد به اعماق دانش آگاهى پیدا مىکند و کسى که به عمق علم و دانش برسد از سرچشمه احکام، سیراب باز مىگردد و آنکس که حلم و بردبارى پیشه کند گرفتار تفریط و کوتاهى در امور خود نمىشود و در میان مردم با آبرومندى زندگى خواهد کرد 💠حضرت چقدر دقیق ؛ سیرِ دوریِ از ظلالت وگمراهی رابیان فرمودند که دقت در فهم، انسان را به ژرفاى علم و دانش مىرساند و آنکس که به ژرفاى علم و دانش برسد احکام الهى را به خوبى درک مىکند و هرکس احکام خدا را دقیقاً بداند هرگز گمراه نخواهد شد و کسانى که در مقابل نابخردان حلم و بردبارى داشته باشند و به گفته قرآن 🍃لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلَّا تَعْدِلُوا عداوت نسبت به قومى شما را مانع از اجراى عدالت نکند؛ در قلوب مردم جای دارد 💠در روایات اسلامى درباره اهمیت حلم و نقش آن در پیروزى انسان در زندگىِ فردی و اجتماعی ؛ روایات فراوانى وارد شده است 🍃کَادَ الْحَلِیمُ أَنْ یَکُونَ نَبِیّاً آدم بردبار نزدیک است به مقام نبوت برسد 🍃تَعَلَّمُوا الْحِلْمَ فَإِنَّ الْحِلْمَ خَلِیلُ الْمُؤْمِنِ وَوَزِیرُه حلم و بردبارى را بیاموزید و آن را تمرین کنید زیرا دوست مؤمن و وزیر اوست @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ٣۱) 💠پایه چهارم ایمان: جهاد امام (ع) از چهارمین پایه ایمان یعنى جهاد دم مىزند و براى آن مانند سه پایه گذشته چهار شاخه ذکر مىکند و مىفرماید: 🍃وَالْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ: عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَالنَّهْىِ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَالصِّدْقِ فِی الْمَوَاطِنِ، وَشَنَآنِ الْفَاسِقِینَ 🍃جهاد نیز چهار شاخه دارد: امر به معروف، نهى از منکر، صدق و راستى در معرکه هاى نبرد، و دشمنى با فاسقان 💠در واقع امام ؛جهاد را به معناى وسیع کلمه تفسیر فرموده نه تنها جهاد نظامى در میدان جنگ با دشمنان. امام به هر چهار محور جهاد: جهاد با قلب، با زبان، با عمل و با اسلحه در میدان نبرد اشاره مىکند آنگاه آثار هر یک از این شاخه هاى چهارگانه را به روشنى برمىشمرد و مىفرماید: 🍃فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِینَ آنکس که امر به معروف کند پشت مؤمنان را محکم ساخته 🍃وَمَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْکَافِرِین و آنکس که نهى از منکر کند بینى کافران منافقان را به خاک مالیده 🍃وَمَنْ صَدَقَ فِی الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَیْه و کسى که صادقه در میدانهاى نبرد با دشمن و هرگونه مقابله با آنها بایستد وظیفه خود را در امر جهاد با دشمن انجام داده است 🍃وَمَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِینَ غَضِبَ لِلَّهِ، غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَأَرْضَاهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ و کسى که فاسقان را دشمن دارد و براى خدا خشم گیرد خدا نیز به خاطر او خشم مىکند و او را در برابر دشمنان حفظ مىنماید و روز قیامت وى را خشنود مىسازد. ادامه دارد.... @tabyinchannel
(حکمت ٣۴) 🍃أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى. 🍃 برترين غنا و بى نيازى، ترك آرزوهاست 💠 (مُنى) جمع «أُمنية» به معناى آرزو است و در اين عبارت نورانى امیرالمؤمنین(ع)، منظور آرزوهاى دور و دراز و دور از منطق عقل و شرع است. بديهى است اين گونه آرزوها غنا و بى نيازى را از انسان سلب مى كند، زيرا از يك سو چون همه آنها به وسيله خود انسان دست نيافتنى است او را وادار به متوسل شدن به اين و آن مى كند و بايد در مقابل هر انسانى خواه شريف باشد يا وضيع، باارزش باشد يا بى ارزش، دست حاجت دراز كند و اين با غنا و بى نيازى هرگز سازگار نيست 💠 از سوى ديگر براى رسيدن به چنين آرزوهايى بايد در مصرف كردن ثروت خود بخل ورزد و همه آن را ذخيره كند و عملاً زندگى فقيرانه اى داشته باشد. 💠از سوى سوم چنين كسى آرامش روح و فكر خود را بايد براى رسيدن به اين آرزوها هزينه كند. در روايتى در غررالحكم آمده است: 🍃أَنْفَعُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى 🍃 سودمندترين داروى اضطراب و نگرانى ترك آرزوهاى دور و دراز است. تمام اين وابستگى ها زاييده آرزوهاى دور و دراز است؛ هرگاه آن آرزوها از صفحه فكر انسان پاك شود، انسان به غنا و بى نيازى پرارزشى دست مى يابد و به همين دليل امام(ع) ترك اين آرزوها را برترين و بهترين غنا شمرده است. 💠 در تعبير ديگرى كه در حكمت ٣٧۱ آمده است امام(عليه السلام) مى فرمايد: 🍃لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَة؛ 🍃 هيچ گنجى بى نياز كننده تر از قناعت نيست همان قناعتى كه نقطه مقابل آرزوهاى طولانى محسوب مى شود. @tabyinchannel
( حکمت ٣۵ ) 🍃مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ، قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ 🍃كسى كه در نسبت دادن كارهاى بد به مردم شتاب كند، مردم نيز نسبت هاى ناروايى به او مى دهند 💠عيب جويى و ذكر عيوب مردم هرچند آشكار باشد كارى است بسيار ناپسند و اگر كسى نيت امر به معروف و نهى از منكر داشته باشد نبايد منكراتى را كه از بعضى سر زده آشكارا و در ملأ عام بگويد، بلكه اين گونه تذكرات بايد خصوصى و مخفيانه باشد. 💠و از آنجا كه مردم از گفتن عيوب و كارهاى زشتشان به صورت آشكارا ناراحت مى شوند و در مقام دفاع از خود بر مى آيند و گوينده را متهم به امورى مى كنند كه چه بسا واقعيت هم نداشته باشد تا از اين طريق ارزش سخنان او را بكاهند و بگويند: فرد آلوده حق ندارد ديگران را به آلوده بودن متهم كند. 💠بنابراين اگر انسان بخواهد مردم احترام او را حفظ كنند و نسبت هاى ناروا به او ندهند و حتى عيوب پنهانى او را آشكار نسازند بايد از تعبيراتى كه سبب ناراحتى مردم مى شود بپرهيزد و در يك كلمه، بايد احترام مردم را حفظ كرد تا آنها احترام انسان را حفظ كنند 💠 پيغمبر اكرم(ص)فرمود در مدينه اقوامى داراى عيوبى بودند آنها از ذكر عيوب مردم سكوت كردند، خداوند هم مردم را از ذكر عيوب آنها ساكت كرد. آنها از دنيا رفتند در حالى كه مردم آنها را از هرگونه عيب پاك مى دانستند و به عكس در مدينه اقوام ديگرى بودند كه عيبى نداشتند ولى درباره عيوب مردم سخن گفتند خداوند براى آنها عيوبى آشكار ساخت كه پيوسته به آن شناخته مى شدند تا از دنيا رفتند. @tabyinchannel
(حکمت / ٣٨) 🍃امام علیه السلام به فرزندش امام حسن علیه السلام فرمود : فرزندم! چهار چيز: و چهار چيز را، از من حفظ كن كه با حفظ آن هر كار كنى به تو زيان نخواهد رسيد: بالاترين سرمايه‌ها عقل است و بزرگ‌ترين فقر حماقت و نادانى است، بدترين وحشت خودپسندى است و برترين حسب و نسب اخلاق نيك است. فرزندم از دوستى با احمق برحذر باش، چرا كه او مى‌خواهد به تو منفعت رساند ولى زيان مى‌رساند (زيرا بر اثر حماقتش سود و زيان را تشخيص نمى‌دهد) و از دوستى با بخيل دورى كن، زيرا به هنگامى كه شديدترين نياز را به او دارى تو را رها مى‌سازد و از دوستى با انسان فاجر بپرهيز، چرا كه تو را به اندك چيزى مى‌فروشد و از دوستى با دروغ‌گو برحذر باش، چرا كه او مثل سراب است؛ دور را در نظر تو نزديك و نزديك را در نظر تو دور مى‌سازد (و حقايق را به تو وارونه نشان مى‌دهد) 💠 در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه امام علیه السلام چرا نفرمود من هشت چيز را به تو توصيه مى‌كنم، بلكه فرمود: چهار چيز و چهار چيز. پاسخ سؤال اين است كه امام مى‌خواهد بدين وسيله مخاطب را متوجه تفاوت اين دو را با هم سازد، زيرا چهار قسمت اول ناظر به صفات «اخلاقى» است و چهار قسمت دوم ناظر به امور «رفتارى» و اضافه بر اين چهار قسمت اول از باب اوامر است و چهار قسمت دوم از باب نواهى. ادامه دارد.... @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ٣٨) 💠حضرت امیر(ع) در چهار قسمت نخست مى‌فرمايد: (إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ) فرزندم بالاترين سرمايه‌ها عقل است. انسانى كه داراى عقل كافى است هم از نظر معنوى غنى است و هم از نظر مادى؛ از نظر معنوى؛ عقل، او را به سوى خدا و اعتقاد صحيح و فضايل اخلاقى واعمال صالحه دعوت مى‌كند، زيرا عواقب شوم رذايل اخلاقى را به خوبى درك مى‌نمايد و او را از آن باز مى‌دارد و در امور مادى با حسن تدبير و همكارى صحيح با ديگران و تشخيص دوست و دشمن و درك فرصت‌ها و استفاده صحيح از نيروى ديگران به فوايد و بركات مادى مى‌رساند، بنابراين سرمايه پيروزى در دنيا و آخرت عقل است. 💠 در حديثى از رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مى‌خوانيم: اساس كار انسان عقل اوست و آن‌كس كه عقل ندارد دين ندارد» در حديث ديگرى فرمودند: خداوند چيزى برتر از عقل در ميان بندگانش تقسيم نكرده، لذا خواب عاقل برتر از بيدارى وشب‌زنده‌دارى جاهل است. 💠 در حديث ديگرى در كتاب شريف كافى اصبغ بن نباته از على(علیه السلام) نقل مى‌كند كه جبرئيل بر آدم نازل شد و گفت: من مامورم تو را در ميان سه چيز مخير سازم كه يكى را بر گزينى و آن دو را رها سازى. آدم گفت: آن سه چيز كدام است؟ جبرئيل گفت: عقل و حيا و دين است. آدم گفت: من عقل را برگزيدم. جبرئيل به حيا و دين گفت: شما برگرديد و عقل را رها كنيد. آنها گفتند: اى جبرئيل «إِنَّا أُمِرْنَا أَنْ نَكُونَ مَعَ الْعَقْلِ حَيْثُ كَانَ؛ ما ماموريم هر جا كه عقل است با او باشيم. جبرئيل گفت پس به ماموريت خود عمل كنيد و به آسمان رفت. @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ٣٨) 💠نقطه مقابل جمله اول حماقت است كه امام (ع) مى‌فرمايد: 🍃وَأَكْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ 🍃بزرگ‌ترين فقر حماقت و نادانى است 💠زيرا آدم احمق هم آخرت خود را به باد مى‌دهد و هم دنيايش را ؛ روز رستاخيز دستش از حسنات تهى است و پشتش از بار سيئات سنگين ؛ چون منافع زودگذر را بر سعادت جاويدانش مقدم مى‌دارد در دنيا نيز بر اثر ندانم‌ كارى‌ها و بخل زیاد؛ دوستان خود را از دست مى‌دهد 💠 يكى از مشكلات مهم كار احمق نيز مشكل بودن درمان اوست، زيرا او مانند بيمارى است كه نه دارو مى‌خورد و نه پرهيز مى‌كند در حديثى از امام صادق (ع) مى‌خوانيم: حضرت عيسى(ع) گفت: من بيماران غير قابل علاج را به اذن خدا مداوا كردم نابيناى مادرزاد و مبتلا به بيمارى برص را به اذن خدا شفا دادم حتى مردگان را به اذن خدا زنده كردم؛ ولى به سراغ معالجه احمق رفتم و نتوانستم او را اصلاح كنم. 💠 داستان‌هایی نقل شده از افراد احمق كه نشان مى‌دهد تا چه اندازه آنها از نظر اعتقاد و فهم مسائل اجتماعى ناتوان هستند. دوستانی نقل میکردند که عده ای تخم مرغی را که اسم پیامبر خدا(ص)روی آن نقش بسته بود را نزد علامه حسن زاده آملی آورده بودند و خیلی مشتاقانه تعریف میکردند که هیچ دست کاری نشده است و کاملا طبیعی بدین شکل در آمده و این را دلیلی بر حقانیت نبوت پیامبر گرفتند و خیلی هم مسرور بودند؛ حضرت علامه به انها گفت حقیقتا شما احمق هستید ؛ شما برای اثبات نبوتِ خاتم و سید و اشرف انبیاء به این تخمی که از کجا خارج شده استناد میکنید ؛ مگر این قرآن عظیم معجزه پیامبر(ص) نیست. @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ٣٨) 💠امام (ع) بعد از ذكر چهار جمله حكمت‌آميز درباره عقل و حُمق و عُجب و حُسن خلق به چهار نكته ديگر درباره ترك دوستى با چهار گروهى كه صفات زشتى دارند مى‌پردازد 💠 نخست مى‌فرمايد: 🍃يَا بُنَيَّ، إِيَّاکَ وَمُصَادَقَةَ الاَْحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَکَ فَيَضُرَّک 🍃فرزندم از دوستى با احمق برحذر باش، چرا كه او مى‌خواهد به تو منفعت برساند ولى زيان مى‌رساند؛ زيرا بر اثر حماقتش سود وزيان را تشخيص نمى‌دهد 💠 مصادقت به معناى دوستى است و مى‌دانيم دوستى افراد با يكديگر سرنوشت آنها را به هم پيوند مى‌زند و هر يك در زندگى ديگرى تأثير مى‌گذارد احمق كسى است كه بر اثر نادانى گرفتار اشتباهات بزرگ مى‌شود؛ خوب را بد و بد را خوب مى‌پندارد. تنها به ظاهر امور بسنده میکند و بر اساس همان قضاوت مى‌كند؛ غافل از اين‌كه گاه آنچه ظاهرش زيان‌آور است باطنى پرسود دارد و يا آنچه آغازش ضرر دارد پايانش بسيار پرفايده است 💠 به همين دليل گاه با اصرار، دوست خود را وادار به انجام كارى مى‌كند كه عاقبت دردناكى دارد و به عكس از كارى باز مى‌دارد كه سرانجامش بسيار قرين موفقيت و سعادت است و چون وسوسه‌هاى چنين فرد احمقى خواه ناخواه ممكن است در انسان اثر بگذارد، امام مى‌فرمايد پيوند دوستى خود را با چنين افرادى قطع كن 💠در بعضى از روايات آمده ( لاَ تُشَاوِرْ أَحْمَقَ ) با احمق مشورت نكنيد چون زیان میبینید .یا فرمودند(وَ مُماراةُ الاْحْمَقِ)چهار چيز قلب انسان را مى‌ميراند از جمله ؛ گفت و گوى با احمق است @tabyinchannel
(شرح حکمت ٣٩) 💠حضرت امیر(ع) مى فرمايد: 🍃لاَ قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ 🍃كارهاى مستحب اگر به واجبات زيان برساند موجب قرب به خدا نمى شود 💠روشن ترين تفسيرى كه براى اين گفتار حكيمانه امام(ع) به نظر مى رسد اين است كه هرگاه كارهاى مستحب ضررى به واجبات بزند ارزش آن كاسته مى شود و ثواب آن كم مى گردد، مثل اين كه به سراغ كارهاى خير و كمك به مستمندان برود؛ ولى در اداى ديون خود و يا حج واجب كوتاهى كند 💠 دليلش هم روشن است فرائض و واجبات مصالحى دارد كه اگر ترك شود به انسان لطمه جدّى مى زند در حالى كه مستحبّات چنين نيست و به اين مى ماند كه كسى داروى اصلى درد خود را رها كرده و به داروهاى اضافى و غير ضرورى بپردازد 💠در حديثى كه در غررالحكم از اميرمؤمنان(ع) نقل شده حضرت میفرماید 🍃يَسْتَدَّلُ عَلى إدْبارِ الدُّوَلِ بِأرْبَع تَضييعِ الاُْصُولِ وَ التَمَسُّكِ بِالْفُرُوعِ وَتَقْديمِ الاْراذِلِ وَتَأخيرِ الاْفاضِلِ 🍃چهار چيز است كه دليل بر سقوط دولت ها مى شود: ضايع ساختن اصول، و چسبيدن به فروع و مقدم داشتن اراذل و مؤخر داشتن افاضل 💠مسئله اهم و مهم است. فقط هم مسائل فردی نیست در امور اجتماعی هم چنین است ؛ مثلا در امور کلان؛ به مسائل کم ارزش بها داده شود و سرمایه کشور خرج آن شود اما مسائل کلیدی رها شود ؛مثلا نسبت به تفریح جوانان دغدغه داشته باشیم و هزینه کنیم اما برای اشتغال و ازدواج آنان بیتفاوت باشیم؛ یا نسبت به کالایی مثل چادر ؛توجهی نشود و ارز دولتی به آن تعلق نگیرد اما همین ارز برای واردات موز و غذای حیوانات هزینه شود. @tabyinchannel
(ادامه شرح حکمت ۴۴) 💠حضرت امیر(ع) در دومین جمله حکیمانه خود میفرماید: 🍃 (وَ عَمَلَ لِلحِساب) خوشا بحال کسی که پیوسته برای روز حساب عمل میکند 💠نکته اولی که باید دقت شود این است که ؛ رابطه ای که بین این دو نشئه از حیات انسان وجود دارد؛ رابطه اى است مثل کاشتن و برداشتن؛ دنیا فصل کاشت و حرکت و تکاپو و عمل است و آخرت فصل برداشتِ نتیجه ى همان تلاش ها و زحماتى که در دنیا کشیده شده است حضرت در جای دیگری مى فرماید:  🍃(و إن الیوم عمل و لا حساب و غداً حساب و لا عمل) امروز در دنیا کار است و محاسبه نیست و فردا محاسبه است و کار نیست 💠نکته دیگری که باید ذکر شود این است که پاداشها و یا کیفرها؛ رابطه ى عِلّى و معلولى با عمل دارد. یعنی نتیجه و معلولِ طبیعى آن عمل هستند که از آن به پاداش عمل یا مکافات عمل یا اثر وضعى عمل تعبیر مى کنند 💠مثلا اگر کسى غذاى سمّى بخورد یقینا خواهد مُرد، چرا که بین خوردن سم و مردن، رابطه ى على و معلولى برقرار است و نتیجه ى طبیعى ورود سم به بدن مرگ است در بُعد باطنی و روحانی هم گناه مثل سمّ عمل میکند و روح را می میراند 💠تفکر به این دو نکته که فردای قیامت؛ مهمان سفره اعمال و دستپخت خودمان هستیم و اینکه پاداش و کیفر؛ که معلول اعمال ما هستند؛ بزرگ و کوچکش؛ کم یا زیادش؛ یقینا به ما خواهند رسید؛ انسان را مجاب خواهد کرد که در دنیا؛ به گونه ای رفتار کند که فردا برایش یوم الحسره نگردد 💠 و یقینا کسانی که در دنیا؛ در هر عملشان؛ رضای خدا را دنبال میکردند از کسانی اند که نه در دنیا و نه آخرت؛ هرگز دچار حسرت و پشیمانی نمیشوند. @tabyinchannel