.
✅ چرا انسان دائما بهانهتراشی میکند؟
انسان خودش را دوست دارد، و دلش نمیخواهد چهره بدی از خودش ببیند. وقتی کار بدی مرتکب میشود، چهرهاش بد میشود؛ لذا میکوشد با بهانهتراشی این بدیها را توجیه کند.
کسی که حقیقت (و آخرت) را جدی بگیرد، سعی میکند بر این بهانهتراشی غلبه کند، و این یک معیاری برای انتخاب دوست به او میدهد:
ـ با کسی که ما را در این بهانهتراشیها تقویت میکند، نباید دوست شویم
ـ کسی که عیبمان را صمیمانه به ما میگوید، بهترین دوست ماست.
آیا ما این گونهایم؟ یا از نقد فرار میکنیم و تنها دنبال این هستیم که از ما به نیکی تعریف کنند؟
✅ وای از آن روزی که همه پردهها کنار میرود و خود انسان برای حسابرسی از خود، کافی است: «اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسيبا» (اسراء/۱۴)
https://eitaa.com/tadabbor_dar_quran
🌺 لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (قیامت/۱۶)
زبانت را به آن به حرکت درنیاور برای اینکه بدان بشتابی.
.
✅ درباره مراد از این آیه (زبانت را به آن به حرکت درنیاور برای اینکه بدان بشتابی)، دیدگاههای مختلفی بیان شده است؛ که با توجه به «امکان استفاده از یک لفظ در چند معنا» هریک از این معانی (به شرطی که به خودی خود درست باشند و بر آیه قابل تطبیق باشند) میتوانند مد نظر بوده باشند:
الف. این آیات از پیامبر ص میخواهد مطلبی را بنا به مصالحی فعلا با مردم در میان نگذارد، و در بیان آن عجله نکند.
ب. این آیه از پیامبر ص میخواهد مطلبی را به طور علنی با عموم مردم در میان نگذارد و در این زمینه شتاب نکند.
ج. پیامبر (ص) بسیار نسبت به حفظ و رساندن کلمات وحی حساس و دلنگران بوده، که مبادا کلمات وحی را فراموش کند، لذا تا جمله را از فرشته وحی میشنیده بلافاصله و قبل از اینکه جملات تمام شوند، شروع به گفتن آنها میکرده، و خداوند در این زمینه به ایشان دلداری میدهد که عجله نکن، ما قرآن را حفظ میکنیم و نمیگذاریم فراموش کنی. (ابنعباس و سعید بنجبیر، به نقل از مجمع البيان، ج۱۰، ص۶۰۰؛ و نیز قتاده و مجاهد، به نقل از الدر المنثور، ج۶، ص۲۸۹) که ابنعباس در روایتی میگوید که خداوند به پیامبر خاطرجمعی داد که بعد از تو حضرت علی ع قرآن را جمع خواهد کرد و تو نگران از دست رفتن آیات نباش.
https://eitaa.com/tadabbor_dar_quran
🌺 لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (قیامت/۱۶)
زبانت را به آن به حرکت درنیاور برای اینکه بدان بشتابی.