#پرسش_و_پاسخ_منطق پاسخ پرسش دوم: حتماً توضیحات را بخوانید. ✅ پاسخ صحیح گزینه «د» است. ✍️ توضیح: ❌ در گزینه الف، درست است که آیه جمله انشائی (استفهام انکاری) است ولی در درس دهم عرض شد که لوازم جملات انشائی می توانند قضیه باشند. لذا لازمه این آیه یعنی «مؤمن و فاسق مثل هم نیستند»، یک قضیه صادقه است. مثل جملۀ «کسی که هدایت به حق می کند سزاوار تبعیت است» که لازمه آیه شریفه «أَفَمَنْ يَهدى إلى الحق أحق أن يتبع أمنْ لا يَهدى إلا أنْ يُهْدِى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» (یونس، ۳۵) است. پس در نهایت یک قضیه صادقه داریم. ❌ در گزینه ب، هم هیچ مشکلی در قضیه بودن و صادقه بودن نیست. زیرا اولاً مرکب تامّ خبری است و ثانیاً در قضیه سالبه وجود موضوع شرط نیست، یعنی صدق قضیه سالبه متوقف بر وجود موضوع نیست. بلکه ممکن است موضوع آن موجود بوده ولی متصف به محمول مورد نظر نباشد، و یا اینکه موضوع اصلاً موجود نباشد که در این صورت بطریق اولی متصف به آن محمول نخواهد بود. زیرا از معدوم می‌توان هر چیزی را سلب کرد. مانند قضیه «پدر حضرت عیسی کشاورز نیست.» که اصلاً موضوع تحقق ندارد و حضرت عیسی پدر ندارد. پس اشکالی ندارد کشاورز بودن از آن سلب شود. پس در نتیجه قضیه ممکن است سالبه بإنتفاء موضوعش باشد ولی اشکالی در صدق آن نیست. ❌ در گزینه ج، هم مرکب تام خبری داریم. و متذکر می‌شویم که درست است که جمله تمنی «يا لَيْتَني‏ كُنْتُ تُراباً» ، قضیه محسوب نمی‌شود. ولی در اینجا این جمله تمنی به عنوان مفعول برای «یقول» واقع شده است. خداوند از این تمنی که قول کافر است، خبر می‌دهد. پس قضیه صادقه است. ✅ ‌ گزینه د، پاسخ صحیح است. زیرا عبارت «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» قضیه محسوب می شود ولی مطابقت با واقع ندارد و صادقه نیست. زیرا از نظر مواد استدلال، یک تمثیلِ بدون جامع حقیقی (بدون علت وجودی مشترک بین اصل و فرع) داریم. یعنی هم علت حلیت بیع در ربا موجود نیست و هم علت حرمت ربا در بیع وجود ندارد. پس این تمثیل باطل است و صادق نیست. فلذا در درس پانزدهم منطق عرض شد که تمثیل باید منصوص العلة باشد تا مفید یقین باشد و قضیه صادق گردد. #معنای_لازم_جمله_انشائی #قضیه_سالبه_بإنتفاء_موضوع #تمثیل_منصوص_العلة #مطابقت_با_واقع_ملاک_صدق_قضیه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام