#پرسش_و_پاسخ_منطق
💠 پرسش اول:
❓با توجه به تعریف قضیه (مرکب تامّ خبریّ) در کدام گزینه، هر دو عبارت «قضیه منطقی» محسوب می شوند؟
(همه گزینه ها از آیات قرآن کریم هستند. پس از تجربه دروس تجزیه و ترکیب و ترجمه آیات استفاده کنید و پاسخ رو پیدا کنید.)
🔸الف: «فَصَبَرُوا عَلى ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا»، «هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ؟».
🔸ب: «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل»، «لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْض».
🔸ج: «إِنَّني أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا»، «لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ».
🔸د: «يا لَيْتَني كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظيماً»، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi14
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دهم منطق رجوع کنید :
📌 درس دهم منطق
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
#پرسش_و_پاسخ_منطق
پاسخ پرسش اول :
✅ پاسخ صحیح گزینه «ج» است.
✍ توضیح:
در تعریف قضیه عرض شد که :
قضیه ، «لفظ مرکب تام خبری» است که احتمال صدق و کذب دارد.
یعنی موارد زیر از تعریف قضیه خارج می شوند و قضیه محسوب نمیشوند:
۱.لفظ مفرد مانند «علی» ، «عبدالله»
۲.لفظ مرکب ناقص مانند «عبد مومن»
۳.لفظ مرکب تام انشائی که انشاء کننده معنا است. مانند جملات امری، سوالی، نهی، تمنی (آرزو) ، ترجی (اظهار امید) و...
❌ در گزینه الف، عبارت اول قضیه است و خبر از صبر پیامبران در مقابل تکذیب و آزار مردم میدهد. ولی عبارت دوم استفهامی است و قضیه نیست.
❌ در گزینه ب، نیز عبارت اول قضیه است و خبر از رسیدن حق و نابودی باطل میدهد. ولی عبارت دوم نهی است و قضیه نیست.
❌ در گزینه د، هر دو عبارت انشائی هستند و قضیه نیستند. عبارت اول تمنی و آرزو است و عبارت دوم امر است.
✅ اما در گزینه ج، هر دو عبارت قضیه هستند. در قضیه اول خداوند از وحدانیت خود به حضرت موسی علیه السلام خبر میدهد و در قضیه دوم از بلند مرتبه تر بودن ذکر الهی و علم خداوند به اعمال بندگان خبر میدهد.
#مرکب_تام_خبری
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
.
قبل از اینکه تعریف قضیه را در متن سوال قرار دهیم ، بیشتر جوابها صحیح نبود. ولی بعد از یادآوری تعریف قضیه، اکثر دوستان پاسخ صحیح ارسال کردند.
در روزهای پیش رو، سوالات کاربردی دیگری از صرف، نحو و منطق خواهیم داشت...
#پرسش_و_پاسخ_منطق
💠 پرسش دوم:
❓کدامیک از عبارات زیر در نهایت (بالأصالة أو بالملازمة)، «قضیه صادقه» محسوب نمیشود؟
🔸الف: «أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً»
🔸ب: «شَرِیکُ البارِی لیسَ بِمُتکلّمٍ»
🔸ج: «يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَني كُنْتُ تُراباً»
🔸د: «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi14
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جهت راهنمایی در پاسخگویی به درسهای دهم و پانزدهم منطق رجوع کنید :
📌 درس دهم منطق
📌 درس پانزدهم منطق
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
تذکر:
منظور از بالأصالة أو بالملازمة چیست؟
یعنی تعریف قضیه یا بر اصل جمله خبری، صدق کند
یا اینکه تعریف قضیه بر لازم معنای جمله انشائی، که یک خبر است، مطابقت نماید.
#پرسش_و_پاسخ_منطق
پاسخ پرسش دوم:
حتماً توضیحات را بخوانید.
✅ پاسخ صحیح گزینه «د» است.
✍️ توضیح:
❌ در گزینه الف، درست است که آیه جمله انشائی (استفهام انکاری) است ولی در درس دهم عرض شد که لوازم جملات انشائی می توانند قضیه باشند. لذا لازمه این آیه یعنی «مؤمن و فاسق مثل هم نیستند»، یک قضیه صادقه است. مثل جملۀ «کسی که هدایت به حق می کند سزاوار تبعیت است» که لازمه آیه شریفه «أَفَمَنْ يَهدى إلى الحق أحق أن يتبع أمنْ لا يَهدى إلا أنْ يُهْدِى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» (یونس، ۳۵) است. پس در نهایت یک قضیه صادقه داریم.
❌ در گزینه ب، هم هیچ مشکلی در قضیه بودن و صادقه بودن نیست. زیرا اولاً مرکب تامّ خبری است و ثانیاً در قضیه سالبه وجود موضوع شرط نیست، یعنی صدق قضیه سالبه متوقف بر وجود موضوع نیست. بلکه ممکن است موضوع آن موجود بوده ولی متصف به محمول مورد نظر نباشد، و یا اینکه موضوع اصلاً موجود نباشد که در این صورت بطریق اولی متصف به آن محمول نخواهد بود. زیرا از معدوم میتوان هر چیزی را سلب کرد. مانند قضیه «پدر حضرت عیسی کشاورز نیست.» که اصلاً موضوع تحقق ندارد و حضرت عیسی پدر ندارد. پس اشکالی ندارد کشاورز بودن از آن سلب شود. پس در نتیجه قضیه ممکن است سالبه بإنتفاء موضوعش باشد ولی اشکالی در صدق آن نیست.
❌ در گزینه ج، هم مرکب تام خبری داریم. و متذکر میشویم که درست است که جمله تمنی «يا لَيْتَني كُنْتُ تُراباً» ، قضیه محسوب نمیشود. ولی در اینجا این جمله تمنی به عنوان مفعول برای «یقول» واقع شده است. خداوند از این تمنی که قول کافر است، خبر میدهد. پس قضیه صادقه است.
✅ گزینه د، پاسخ صحیح است. زیرا عبارت «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» قضیه محسوب می شود ولی مطابقت با واقع ندارد و صادقه نیست. زیرا از نظر مواد استدلال، یک تمثیلِ بدون جامع حقیقی (بدون علت وجودی مشترک بین اصل و فرع) داریم. یعنی هم علت حلیت بیع در ربا موجود نیست و هم علت حرمت ربا در بیع وجود ندارد. پس این تمثیل باطل است و صادق نیست. فلذا در درس پانزدهم منطق عرض شد که تمثیل باید منصوص العلة باشد تا مفید یقین باشد و قضیه صادق گردد.
#معنای_لازم_جمله_انشائی
#قضیه_سالبه_بإنتفاء_موضوع
#تمثیل_منصوص_العلة
#مطابقت_با_واقع_ملاک_صدق_قضیه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
سوال کمی پیچیده بود ولی توقع از دوستان بالاست. ان شاء الله مبحث تعریف قضیه با این دو سوال و پاسخ تشریحی آنها برای دوستان کاملا جا میافتد.
🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸
#پرسش_و_پاسخ_منطق
💠 پرسش سوم:
❓با توجه به تقسیم قضایای حملیة به اعتبار موضوع (شخصیة، طبیعیة، مهملة و محصورة)، کدام گزینه صحیح است.
🔸الف: «إِنَّ إِبْراهيمَ لَحَليمٌ أَوَّاهٌ مُنيب»، «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»: قضیه اول شخصیة و قضیه دوم محصورة است.
🔸ب: «اللَّهُ الصَّمَدُ»، «الجَیشُ یُقتَلُ»: هر دو قضیه شخصیة هستند.
🔸ج: «كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَني إِسْرائيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائيلُ عَلى نَفْسِهِ»، «فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ»: قضیه اول محصورة است و قضیه دوم شخصیة است.
🔸د: «وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً»، «تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَت»: قضیه اول محصورة است و قضیه دوم طبیعیة است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi14
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دهم منطق رجوع کنید :
📌 درس دهم منطق
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
.
✔️ دوستانی که درخواست ارسال تمرین داشتند:
......بســـم اللـــه......
با دقت پاسخ بدید.
چون پرسش ها دقیق هستند.
🍀☘🍀☘🍀☘🍀
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi100
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
.
#پرسش_و_پاسخ_منطق
پاسخ پرسش سوم :
✅ پاسخ صحیح گزینه «ب» است.
✍️ توضیح:
❌ در گزینه الف، موضوع قضیه «إِنَّ إِبْراهيمَ لَحَليمٌ أَوَّاهٌ مُنيب»، حضرت ابراهیم است که یک شخص و مصداق متشخص است. پس قضیه شخصیه است. اما موضوع قضیه «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»، اگرچه ناظر به مصادیق و افراد صلاة است ولی بیانگر کمیت و تعداد این مصادیق نیست. پس قضیه مهمله است نه محصوره. جهت توضیح بیشتر درباره الف و لام در «الصلاة» عرض میکنیم ، «ال» در لغت عرب مشترک لفظی بین سه معنا است که برای هر کدام جداگانه وضع شده است:
«۱». بمعنای اصل طبیعت، که دلالت بر کلی مجرد از عموم و خصوص میکند؛(ال ماهیت)
«۲». بمعنای عموم و استغراق کل افراد است؛
«۳». به معنای تخصیص شخصی، که دلالت بر فرد معهود دارد (ال عهد). اما موضوع قضیه مهمله، قسم اول (اسم دارای «أل» دالّ بر اصل طبیعت) است. لذا در اینجا هم مراد طبیعت و ماهیت صلاة مقصود است. پس قضیه دوم مهمله است.
✅ گزینه ب، پاسخ صحیح است.
زیرا موضوع قضیه «اللَّهُ الصَّمَدُ»، فقط یک مصداق دارد که الله است. پس قضیه شخصیه است. و همچنین موضوع قضیه « الجَیشُ یُقتَلُ» یک مصداق دارد که جیش است. برخلاف نگاه ابتدایی و سطحی که موضوع را متشکل از مصادیق و افراد متعدد می بیند. برای توضیح بیشتر عرض میکنیم که وقتی موضوع، جمع یا اسم جمع باشد و محمول ، به همه آنها با هیئت جمعی (نه به یک یک آنها) اسناد داده شود، قضیه شخصیه خواهد بود و مراد از موضوع، مجموع افراد معیّن و متشخص است. و این نوع قضیه را «قضیه جمعی» نیز میگویند، مثل: «حواریون دوازده تن بودند»، «لشکر پراکنده شد»، «سقراط و افلاطون و ارسطو از اعاظم فلاسفه قدیم بودهاند». پس هر دو قضیه شخصیه هستند و پاسخ صحیح همین گزینه است.
❌ در گزینه ج، موضوع قضیه «كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَني إِسْرائيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائيلُ عَلى نَفْسِهِ»، همه مصادیق طعام است. پس قضیه محصوره است و استثناء بعد از آن بر تعیین نوع قضیه به اعتبار افراد تاثیری ندارد. همچنین قضیه دوم یعنی «فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ»، متشکل از دو قضیه است که با واو به هم عطف شده اند و موضوع هر دو قضیه بعضی از مردم هستند. پس قضیه محصوره است نه شخصیه.
❌ در گزینه د، موضوع قضیه «وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً»، که «مِن» بعضیه بر آن داخل شده است، بعضی از مصادیق و افراد بادیه نشین است. پس قضیه محصوره است. اما موضوع قضیه « تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَت»، تمام مصادیق نفوس بشر است. پس قضیه محصوره است نه طبیعیه.
ملاک قضیه طبیعیه دو شاخصه است:
«۱». میتوان کلمه «مفهوم» را قبل از موضوع آن اضافه کرد. مانند: «[مفهوم] الانسان نوعٌ»
«۲». نمی توان کلمه «کل» را قبل از موضوع آن اضافه کرد. مانند: «[کل] الانسان نوعٌ»
#ملاک_قضیه_حملیه_طبیعیه
#ملاک_قضیه_حملیه_مهمله
#ملاک_قضیه_حملیه_شخصیه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
🌸🌼🌺🌸🌼🌺🌸🌼🌺🌸
بهجلال حق، که نبرده پی، احدی بحقّ جلال او
ملکوتیان جبروتیان، شده محو و ماتِ جمال او
چو ورای عقل بشر بُوَد، درجات عقل و کمال او
منِ بیزبان چه بیان کنم،حسناتِ خُلق وخصال او
خُـلُـقٌ عظیم بیان کند
خبر صفات محمدی
🌸🌼🌺🌸🌼🌺🌸🌼🌺🌸
#پرسش_و_پاسخ_منطق
💠 پرسش چهارم:
❓ با توجه به تقسیم قضایای شرطیه به لحاظ زمان و احوال کدام گزینه صحیح است.
🔸الف: «إِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآن»¹. این قضیه مهمله است.
🔸ب: «مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيم»². این قضیه محصوره جزئیه است.
🔸ج: «مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ مَاءِ الْبَحْرِ كُلَّمَا شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشَانُ ازْدَادَ عَطَشاً حَتَّى يَقْتُلَه»³. این قضیه شخصیه است.
🔸د: « قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً»⁴. این قضیه محصوره کلیه است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. وسائل الشيعة، ج۶، ص ۱۷۱.
۲. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام(ابن شهر آشوب)، ج۳، ص ۳۷۴.
۳. تحف العقول، ص ۳۹۶.
۴. نهج البلاغة (صبحي صالح)، نامه ۳۱، ص ۴۰۴.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi14
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس یازدهم منطق رجوع کنید :
📌 درس یازدهم منطق
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
.
«راهنمایی برای پرسـش چهارم»
دیـــگـه خیــلی راحــت شـــد
باید جواب درســت رو بدونید
پـــس پاســــخ صـحیـــح رو
به @asadi100 ارسال کنید
.
#پرسش_و_پاسخ_منطق
پاسخ پرسش چهارم :
✅ پاسخ صحیح گزینه «الف» است.
✍️ توضیح:
✅ در گزینه الف، عبارت «إِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآن» ، قضیه مهمله است.
زیرا زمان و حال قضیه محصور و مقید به هیچ زمانی نشده است و فقط وقوع جزاء، متوقف بر وقوع شرط خواهد بود.
ترجمه روایت:
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله: «هنگامى كه فتنه ها چون پاره هاى شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روى بياوريد».
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
❌ در گزینه ب («مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيم»)، کلمه «الْيَوْمَ» اشاره به «امروز» دارد و قرینه بر شخصیه بودن قضیه است.
ترجمه روایت:
امیرالمومنین علیه السلام به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها میفرماید: «هرکسی امروز با کودک یتیم مهربانی کند ، پس به حقیقت او رحیم خواهد بود.»
فَاطِمُ بِنْتَ السَّيِّدِ الْكَرِيمِ
بِنْتَ نَبِيٍّ لَيْسَ بِالزَّنِيمِ
قَدْ جَاءَنَا اللَّهُ بِذَا الْيَتِيمِ
مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيمٌ
مَوْعِدُهُ فِي جَنَّةِ النَّعِيمِ
حَرَّمَهَا اللَّهُ عَلَى اللَّئِيمِ
بر در نبينى بينوا يك مسكين
ايستاده مى نالد زار و غمين
دارد شكايت با خدا آن كمين
هر كه كند خير بگردد سمين
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
❌ در گزینه ج («مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ مَاءِ الْبَحْرِ كُلَّمَا شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشَانُ ازْدَادَ عَطَشاً حَتَّى يَقْتُلَه») ، کلمه «كُلَّمَا» ، به معنی «هر زمانی که ، همواره» میباشد و قرینه بر این است که قضیه محصوره کلیه است.
ترجمه روایت:
امام صادق عليه السلام : «حكايت دنيا، حكايت آب درياست كه هر زمان که تشنه از آن بيشتر بنوشد ، تشنه تر مى شود تا سرانجام ، او را بكُشد.»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
❌ در گزینه د(« قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً») ، کلمه « قَدْ يَكُونُ» ، به معنی «گاهی اوقات» میباشد و قرینه بر این است که قضیه محصوره جزئیه است. همچنین متذکر میشویم که جایگاه شرط و جزاء عوض شده است و اصل آن بدین صورت است: (« إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً ، قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً »).
ترجمه روایت:
امام على عليه السلام : «بعضی اوقات هنگامی که طمع مايه هلاكت است، قطع اميد مايه رسيدن به مقصود (غايت) است.»
#ملاک_قضیه_شرطیه__مهمله
#ملاک_قضیه_شرطیه_شخصیه
#ملاک_قضیه_شرطیه_محصوره
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
#پرسش_و_پاسخ_منطق
💠 پرسش پنجم:
❓ با توجه به تقسیم قضایای شرطیه به لحاظ رابطه مقدم و تالی، کدام گزینه صحیح است.
🔸الف: «لَوْ كَانَ لِرَبِّكَ شَرِيكٌ لَأَتَتْكَ رُسُلُهُ»¹. قضیه شرطیه متصله اتفاقیه است.
🔸ب: «إنَّ الانسانَ إمّا أن یکون إماماً أو عاصیاً للهِ»². قضیه شرطیه منفصله مانعة الخلو است.
🔸ج: «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً»³. قضیه شرطیه منفصله مانعة الجمع است.
🔸د: «يا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَنْ تُعَذِّبَ وَ إِمَّا أَنْ تَتَّخِذَ فيهِمْ حُسْناً»⁴. قضیه شرطیه منفصله حقیقیه است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. نهج البلاغة (صبحي صالح)، نامه ۳۱، ص ۳۹۶/ترجمه: «اگر براى پروردگارت شريكى بود، پيامبران آن شريك به سويت مىآمدند».
۲.ترجمه عبارت: «انسان یا امام معصوم از گناه است و یا عاصی در اوامر الهی است».
۳. سوره انسان، آیه ۳/ترجمه: «ما راه را به او نشان داديم يا سپاس گزار خواهد بود يا ناسپاس».
۴.سوره کهف، آیه ۸۶/ترجمه: «اى ذوالقرنين! يا [اين قوم را] عذاب مىكنى و يا در ميانشان شيوهاى نيك در پيش مىگيرى».
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید:
🆔👉 @Asadi14
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس یازدهم منطق رجوع کنید :
📌 درس یازدهم منطق
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ما بپیوندید 👇
آپارات | ایتا | تلگرام
.
یادآوری تقسیم قضیه شرطیه
تقـــدیم بـه همــراهان گرامــی
جهت پاسخگویی به پرسش ۵
👇👇👇👇👇👇