#بررسی_فیلم
#جشنواره_فیلم_فجر
📢 کانال تفکر تفریحی
https://eitaa.com/tafakortafrihi
پیج اینستاگرام: nimavary
🎥 بررسی فیلم سینمایی«صیاد»
#جشنواره_فیلم_فجر
توی این چند سالی که توفیق داشتم از نزدیک با مجموعههای انقلابی آشنا بشم و از نزدیک شیوهی کاریشون رو ببینم، یک چیز خیلی آزارم میده!
اینکه بعضی از جوانان و نوجوانان بسیار توانمند، وقتی وارد این مجموعهها میشن فکر میکنن به محض استارت یک حرکت موثر و انقلابی، براشون فرش قرمز پهن کردن!؛ فکر میکنن یک عدد کارت عابر بانک با چند صد میلیون بودجه، مهیا و حاضر آماده باید درخدمتشون باشه؛ فکر میکنن همه باید باهاشون هماهنگ باشن و چون افتخار دادن بیان در این مسیر، دیگه از صدر تا ذیل نظام براشون دست به سینه ایستادن؛ راستش الان که دارم مینویسم خندم گرفته، انتظارات این عزیزان چیزی شبیه به یک جوک خنده داره😂
ببخشید اگر کمی تلخم!
خیلیها رو دیدم که بابت مهیا نبودن شرایط مطلوب، خداحافظی کردن و مسیرشونو جدا کردن؛ در صورتی که نمیدونستن «شرایط مطلوب» هیچ وقت آماده نیست!
تلخم چون ناراحت میشم از اینکه چرا قبل از هر چیزی این رو به بچه هامون نگفتیم؟ چرا بهشون خروار خروار «علم» دادیم اما ذرهای «حلم» ندادیم؛ چرا بهشون گفتیم «هدف اونه»، اما مسیر سنگلاخ رو از چشمانشون پنهان کردیم؟
اگر بهشون گفتیم، چرا یادشون رفته که کار انقلابی مثل راگبیبازیه که توپ افتاده دستش؛ یهو به خودش میاد و میبینه «خودی» و «بیخودی» و «نخودی» دارن میزننش؟!!🏈
دیشب فیلم سینمایی «صیاد» رو دیدم؛ فیلم سینمایی که نه؛ انگار داشتم راگبی تماشا میکردم! صیادی که توپ مسئولیت رو گرفته بود دستش و حالا از بالا تا پایین داشتن میزدنش! صیادی که توی خاطراتش میگفت:«حس تنهایی میکردم؛ من خیلی تنها بودم!»
صیادی که به خاطر نجات و پاکسازی جبههی غرب و به خاطر طرح عملیات مشترک بین ارتش و سپاه حتی از صمیمیترین دوستش تیکه میشنید؛ صیاد، همونی که بنیصدر خودش فرماندش کرد و خودش براش حکم تمرد صادر کرد (آخ چقدر اونجاش تکراری بود که انقلابیهای واقعی به دستور رئیسجمهورهای خائن دادگاهی میشن🤦)
صیاد نه امکانات داشت، نه بودجه و نه حتی اختیار! بذارید اینجا رو از شهید تهرانی مقدم بگم:«فقط انسانهای ضعیف اندازهی امکاناتشان کار میکنند»!
اگر صیاد مثل خیلیهای دیگه با اخم و طرد و تشر میخواست بهش بربخوره که «اولین عملیات مشترک ارتش و سپاه» شکل نمیگرفت؛ اگر اون دنبال بودجه و مشغول شمردن ستارههای روی دوشش بود که هیچ وقت عملیات «طریق القدس» پیروز نمیشد؛ یه جایی توی فیلم خیلی برام عجیب بود! در مقطعی، امام به جهت حفظ وحدت تصمیمی گرفتند که ظاهراً همسو با نظر بنیصدر و خلاف دیدگاه صیاد بود! (درواقع امام مصلحت بزرگتری رو درنظر داشتن که تصمیم درست و به جایی بوده)
شاید توی چنین شرایطی اگه کس دیگهای بود برمیگشت خونش! اما فرق صیاد و بقیه همینجاست! او میمونه؛ حتی اگه باهاش مخالفت بشه، اون میمونه حتی اگر تک تک ستارههای روی دوشش خاموش بشن، اون میمونه حتی اگر از بعضی فرماندهان سپاه و ارتش به تعداد موهای سرش حرف و کنایه بشنوه؛ اون میمونه حتی اگه همه بهش بگن «نمیشه؛ بیخیال»؛ اون میمونه و میشه «شهید علی صیاد شیرازی»
اگر رفتید به تماشای این فیلم هی به نوجوان بغلدستیتون بگید:«ببین! خوب نگاه کن، مسیرش این شکلیه؛ اما آخرش خیلی میارزه!🌟»
پ.ن: برای همنسلهای من و بعد از من که اون هشت سال رو ندیدیم و نمیدونستیم اختلافات بین سپاه و ارتش تا چه حدی بوده (باعث و بانی اصلیش هم بنیصدر بوده) و با چه هنرمندی شهید صیاد یکپارچش کرده، خیلی نکات خوبی داشت👌
🌸 روز پاسدار بر همهی پاسداران انقلاب مبارک😍🎊
🖋مریم خانمحمد نیماوری
📢 کانال تفکر تفریحی در شبکههای اجتماعی:
https://zil.ink/tafakortafrihi