eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
577 عکس
80 ویدیو
490 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔖 بازپژوهی ادله فقهی تقلید از مجتهد متجزی 🌐 http://fvh.journals.miu.ac.ir/article_5539_aaa1865ba3989a38fa81774abca90cf9.pdf 🌐 http://fvh.journals.miu.ac.ir/article_5539.html ✔️ : تمامی مردمِ جامعه اسلامی نیازمند رجوع به عالمِ دینی هستند، این عالمان در صورتی که از برخوردار باشند با فرض دارا بودن سایر شرایط، امکان جواز رجوع به چنین عالمی محل فقیهان است، اما با وجود اجتهاد مطلق، آیا امکان تقلید از از منظر استدلالی وجود دارد یا خیر؟ در این زمینه، قول اصلی میان فقیهان امامیه وجود دارد، دیدگاه اول اجتهاد را در شرط می­‌داند. برخی دیگر بیان می­‌دارند اجتهاد به نحو مطلق کفایت می­‌کند و دیدگاه سوم قائل است که در حالت عدم دسترسی به مجتهد مطلق، از مجتهد متجزی جایز است. یافته­‌های این پژوهش که به شیوه­ توصیفی، تحلیلی صورت گرفته است با استناد به ­_عقلا و آیه ۱۲۲ سوره توبه و با توجه به مناقشاتی که به ادله لزوم اشتراط اجتهاد مطلق در مرجع تقلید وارد می­‌گردد، اثبات می­‌کند که تقلید از مجتهد متجزی به نحو مطلق وجود دارد؛ لذا قول دوم بر دو قول دیگر دارد. @tafaqqoh
🔖 بررسی تطبیقی دیدگاه آیةالله معرفت و آیةالله فاضل لنکرانی درباره استعمال لفظ در بیش از یک معنا و ارتباط آن با ظهر و بطن آیات قرآن کریم 🌐 http://pg-h.journals.miu.ac.ir/article_4172_4b7f3a4f50b81b17e635526e0fc3ceb6.pdf 🌐 http://pg-h.journals.miu.ac.ir/article_4172.html ✔️ یکی از مسائل اختلافی در علم اصول، مسئله استعمال لفظ در بیش از یک معنا (چندمعنایی) است. خاستگاه این مسئله بیشتر مربوط به الفاظ قرآن‌کریم است. آیةالله‌معرفت و آیةالله‌فاضل [اعلی الله مقامهما] به و استعمال لفظ در بیش از یک معنا معتقد هستند. در بحث و آیات قرآن کریم، آیةالله‌معرفت، مفهوم عام برگرفته از آیه را با رعایت سه‌شرط، معنای باطنی آیه می‌داند. به عقیده ایشان، معانی باطنی در عرض معنای و از مصادیق چندمعنایی هستند. دیدگاه آیةالله‌معرفت درباره معنای قرآن طرداً و عکساً محل تأمل است. از آن جمله، کشف مفهوم عام که شامل معنای ظاهری و معنای باطنیِ مذکور در روایات است که در برخی آیات متصور نیست. آیةالله‌فاضل ذو‌وجوه بودن آیات قرآن «فإنّ القرآن حمال ذو وجوه» را به‌مثابه احتمالی در ارتباط بطون قرآن معرفی می‌کند و هفت‌گانه را از سنخ معانی گوناگون یک آیه نمی‌داند. از این‌رو ظاهر و باطن قرآن را از مصادیق بحث نمی‌داند. از مهم‌ترین وجوه تأمل نسبت به دیدگاه ایشان این است که حمل باطن قرآن بر وجوه مختلفی که مفسران با بی‌توجهی به معنای لغوی، و ، یا تحمیل یک اعتقاد باطل بر آیات قرآن بیان کرده‌اند، بسیار بعید است و از مُحسّنات قرآن به شمار نمی‌آید. در این نوشتار با روش تطبیقی به بررسی دیدگاه آیةالله معرفت و آیةالله فاضل درباره چندمعنایی و ارتباط آن با ظهر و بطن آیات قرآن‌کریم خواهیم پرداخت. @tafaqqoh