#نکات درس امشب 1.در کلمه #یوم، الوسیط کم کاری کرده است و معنای مهمی را نیاورده است. یوم معنای وقت هم می دهد به معنای عام مثلا در مفردات ص 894 داریم: الْيَوْمُ‏ ... و قد يعبّر به عن مدّة من الزمان أيّ مدّة كانت، 2.گاهی با تغییر فعل جر معنای فعل به ضد خود تبدیل می شود که این ها را افعال ضد می گفتند. مثل رغب فیه که یعنی میل کرد و رغب عنه یعنی معنای ضد میل کردن یعنی پشت کردن. 3.این کلمه تشخص محل ارتباط علم بلاغت با لغت است. زیرا در الوسیط گفته شخص فلانٌ بصرَه، بعد برای این مثال آورده که تشخص فیه الابصارُ. اینجا الوسیط چرا این را مثال آورده است؟ اینجا نکته بلاغی دارد که به جای گفتن یشخص فیه هولاء الضالمون الابصارَ، این طور گفته شده است که به الضالمون، «الابصار» گفته شده و می خواهد بگوید که از شدت ترس اینها سراپا چشم شدند و این از ترس اینهاست لذا گویا تمام وجودشان مثل چشم خیره شده می شود و تکان نمی خورد. 4. #قاعده: الجمل بعد النکرات صفات و بعد المعارف حال 5. برای ترجمه: قبل از جملاتی که وصف هستند بهتر است گفته شود که "این چنین صفت دارد" 6. در اعراب، هر کجا #مفعول بدون قید ذکر شود مراد #مفعول_مطلق است مگر با قرینه.