#نکات درس امروز 1. هر کلمه ای که دلالت بر مکان یا زمان کند ظرف است. اما م.فیه باید متضمن معنای "فی" باشد. 2. آیات در آیه ۱۸۲ اعراف به معنای نشانه است، تخصیص نخورده است(لذا به معنای معجزه نیست). فقط کذّبوا گفته شده است و کفروا بیان نشده است. ضمن این آیه حدیثی از امام صادق ع داریم که به فرد مومنی از ایشان راجع به استدراج پرسیده بود نفرمودند مختص کفار است، بلکه فرمودند آیا حمد خدا بجا می آوری؟ اگر بله، استدراج نیست. ۳. حیث گفته شده که ظرف مکان است اما قول صحیح این است که هم ظرف مکان و هم ظرف زمان است که قول مختار فراء و المیزان و تسنیم نیز همین است(رک: آیه ۵ توبه در المیزان و تسنیم و معانی القرآن). ۴. در ترجمه کلمات به فارسی باید دقت کرد تا خودمان شبهه ساز نشویم. از جمله اینکه کلمه "کید" برای خداوند نباید به "حیله" معنا شود که در فارسی بار معنایی منفی دارد بلکه باید به "تدبیر کردن" معنا کرد که معنای "احتال" در الوسیط است. ۵. در لغت نامه ها برای ذکر اسم مصدر پس از مصادر گفته شده "و الاسم منه ..." که از این طریق باید اسم مصدر را شناخت. #تحقیقات 1. در باب کلمه #آیه رجوع به صرف ساده چاپ 95، صفحه 145.

برنامه فردا سه شنبه ۹ اردیبهشت ۹۹ که قبل از شروع کلاس توسط شما انجام می شود: ۱. قرائت نیمه اول جزء ۱۴: صفحه ۲۶۲ تا ۲۷۱ مصحف ۲. مرور حفظ موضوعی ۱۹ تا ۲۹ و حفظ موضوعی شماره ۳۰ و انجام مراحل هفتگانه فهم ادبی این آیه👇

#صوت #تفسیر_آموزشی #جلسه30 مراحل هفتگانه ادبی بر روی آیه حفظ موضوعی ۳۰ تا اواخر مرحله سوم یعنی آیه ۱۷۸ آل عمرا سه شنبه ۹ اردیبهشت ۹۹: قسمت اول کلاس👇

#جلسه31 قسمت دوم کلاس(تکمیل مرحله 3 فهم ادبی و بیان مرحله ۴تا۷)

#نکات درس امشب: 1. اَنّما ای که در آیه آمده است، باید جدا نوشته شود. زیرا "ما" زائده کافّه نیست. این "ما" مصدریه(موصول حرفی) یا موصوله است. ( #مشکل_نگارشی) 2. #مشارطه از این پس #اسم_مفعول افعال لازم را با حرف جر می آوریم. (با توجه به معنای مورد نظر آیه) #نکات 3. قاعده خصوصی باب افتعال، در صورتی که فاءالفعل "ز" باشد، وجوبا "ت" باب به "د" تبدیل می شود. ص258 دانش صرف 4. مُهین، هان-یهون باب افعال است. 5. مَهین: ضعیف، پست و مُهین: خوارکننده و مَهین (فارسی): مانند ماه، ماه گونه 6. روی علائم وقف و ابتدای قرآن می توان بحث کرد، زیرا نتیجه عمل علمای وقف و ابتدا است. 7. "ما" در اَنّما؛ موصول اسمی است یا حرفی؟ اسمی: چیزی که، آن چیز چیست؟ زمان. لذا یک "فیه" در تقدیر است. (عائد) حرفی/مصدریه: تأویل به مصدر می برد و نیاز به تقدیر ندارد لذا «اولویت» دارد. 8. اِنّما زیدٌ قائمٌ: زید فقط قائم است. "ما" زائده کافّه، هم تاکید را از اِنّ می گیرد و هم عمل را. حصر را در جزء موخر افاده می کند. اِنّما جاینشین "ما(نافیه)+ الّا" است. #تحقیقات "زدنی علماً"(114 طه) را ابتدا با کمک لغتنامه اعراب کنید. سپس به نحوه اعراب الجدول و اعراب درویش مراجعه کنید و ببینید مفعول به دانسته اند یا تمییز؟

برنامه فردا چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۹۹ که قبل از شروع کلاس توسط شما انجام می شود: ۱. قرائت نیمه دوم جزء ۱۴: صفحه ۲۷۲ تا ۲۸۱ مصحف ۲. مرور حفظ موضوعی ۲۰ تا ۳۰ و حفظ موضوعی شماره ۳۱ و انجام مراحل هفتگانه فهم ادبی این آیه👇