eitaa logo
📌 تقویم شیعه 📜
347 دنبال‌کننده
8 عکس
2 ویدیو
0 فایل
🌱 ﷽ 🌱 ✨اینجا سعی داریم وقـايـع تاریخی مرتـبـط با زندگانی معصومین علیهم‌السلام رو کاملاً مستند و معتبر ارائه بدیم. ⚠️ نشر مطالب با ذکر لینک مجاز است❗ 💢 کانال اصلی‌مون: @Hadis_Shia برای بیان نظرات شما 👇 B2n.ir/w15631
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🖤 شهادت امام عسكرى (ع) امام حسن عسكرى عليه‌السّلام در سال ۲۶۰ ه.ق در سن ۲۸ سالگى به دست معتمد عباسى به شهادت رسيد. معتمد به خاندان عباسی سفارش مى‌كرد كه بر آن حضرت تنگ بگيرند. صدوق مى فرمايد: معتمد چندين مرتبه امام عسكرى عليه‌السّلام را حبس كرد. ۲۲ ساله بودند كه امام هادى عليه‌السّلام به شهادت رسيدند، و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبى كه فرداى آن روز به شهادت رسيدند، نامه‌هاى زيادى به مردم مدينه نوشته بودند. هنگام نماز صبح، بعد از آنكه امام عصر عليه‌السّلام آن حضرت را وضو دادند و جوشانده‌اى به حضرتش دادند، به شهادت رسيدند. وقتى مردم سامرا با خبر شدند، همه بازارها بسته شد و مردم كنار منزل آن حضرت جمع شدند. وزراء و اتباع خليفه و بنى هاشم و علويات داخل منزل بودند. در سامرا صداى شيون و گريه از هر سو به گوش مى‌رسيد و قيامتى بر پا شده بود. امام زمان عليه‌السّلام آن حضرت را غسل داده بعد از كفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند. جعفر برادر حضرت جلو آمد كه بر بدن مبارك نماز بخواند. همين كه خواست تكبير بگويد امام زمان عليه‌السّلام در حالى كه طفلى گندمگون، پيچيده موى، گشاده دندان مانند پاره ماه بود از حرم بيرون آمد و رداى جعفر را كشيد و او را از آن مكان دور كرد و بر پدر بزرگوارش نماز خواند، و آن حضرت را نزد قبر پدر بزرگوارش حضرت هادى عليه‌السّلام دفن نمودند. جعفر اين واقعه را براى معتمد نقل كرد. همه جا را در جستجوى حضرت گشتند، ولى اثرى از آن حضرت نديدند. 📚 فيض العلام: ص۲۰٧ و٢٠٩؛ بحار الانوار: ج۵، ص۳۳۱؛ زاد المعاد: ص ۳۳۴ 🆔 @TaghvimShia1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
١. ✨ آغاز امامت حضرت ولى عصر (ع) آغاز امامت حضرت صاحب الامر عليه‌السّلام و غيبت صغراى آن حضرت پس از شهادت امام عسكرى عليه‌السّلام است، كه تنها فرزند آن حضرت بودند. اين روز عيد شيعه و اولين روز امامت و خلافت آخرين خليفه و حجّت بر حق و منجى عالم بشريّت حضرت بقية اللَّه الاعظم عليه‌السّلام در سال ۲۶۰ ه.ق است. 📚 فيض العلام: ص٢٠٧ و ٢١١ 🆔 @TaghvimShia1
٢. 🎉 قتل عمر بن خطّاب در آخر شب نهم ربيع الاول سال ۲۳ ه.ق عمر بن الخطاب از دنيا رفته است. و قول اهل سنّت روز چهارشنبه ۲۶ ذى الحجه است. اين روز روز شادى اهل بيت عليهم‌السّلام و انبياء و ملائكه و ساكنان اعلى عليين و دوستان اميرالمؤمنين عليه‌السّلام و اولاد طاهرين ايشان است چرا كه در اين روز نفرين حضرت صديقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به اجابت رسيد. روزى عظيم الشأن است و روز سرور شيعه و عيد بزرگ آنهاست. حضرت رسول صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله اين روز را عيد قرار داده و امر كرده است كه مردم نيز عيد قرار دهند و اعمال آن را به جا آورند. كسى كه در اين روز انفاق كند، خداوند او را مى‌آمرزد. در اين روز اطعام برادران دينى و خوشبو كردن آنان و توسعه بر اهل و عيال و پوشيدن لباس جديد و شكرگزارى به درگاه خداوند متعال و عبادت نمودن مستحب است. فضيلتها و اسمهائى براى اين روز ذكر شده كه از جمله آنهاست: عيداللَّه الاكبر، غدير ثانى، عيد فطر دوم، روز فرح شيعه، عيد اهل بيت عليهم‌السّلام، روز قتل منافق، روز قبولى اعمال، روز پيروزى مظلوم، روز دوستى مؤمنين، روز پرهيز از كبائر، روز نابودى ضلالت و گمراهى، روز شكرگزارى. 📚 مدينة المعاجز: ج۲، ص۹۷؛ زاد المعاد: ص۳۳۴ و٣۴۴؛ فيض العلام: ص۲۱۱ 🆔 @TaghvimShia1
٣. 🎊 ماجراى قتل عمر عمر بن خطاب به دست ابولؤلؤ كه نامش فيروز و غلام مغيرة بن شعبه بود، چند ضربه خنجر خورد كه منجر به مرگ او شد. بنابر مشهور هنگامى كه ابولؤلؤ ضربه‌ها را بر عمر زد و خواست فرار كند، عده‌اى مانع شدند، و ۱۲ نفر را مجروح كرد كه شش نفر از آنها مردند. ماجرا از اين قرار بود كه قبل از تكبير نماز ابولؤلؤ جلو آمد، و ضربه‌اى بر كتف و ضربه‌اى ديگر بر خاضره عمر زد. عمر افتاد، و عده‌اى جمع شدند و او را به خانه اش بردند. نزديك بود خورشيد طلوع كند كه نماز را عبدالرحمن بن عوف با مردم خواند. 📚 بحار الأنوار: ج۹۵، ص۱۹۹ و٢٠٠؛ زاد المعاد: ص۳۴؛ فيض العلام: ص۱۲۹ 🆔 @TaghvimShia1
۴. 🎈 عمر در بستر مرگ هنگامى كه عمر را به خانه بردند مقدارى نبيذ آوردند و او خورد ولى از قسمتهاى ضربت خورده خارج شد و معلوم نشد از كجا خارج شده زيرا با خون هم رنگ بود. لذا عده‌اى گفتند: خليفه شير بخورد زيرا سفيد است و معلوم مى‌شود. شير را خورد و از محل ضربه‌ها خارج شد. حاضرين براى دل گرمى گفتند: «مانعى ندارد، ضررى نمى زند»! اما ضربه‌هاى جناب ابولؤلؤ كارگر شد و به خليفه سابق ملحق شد. در روز سوم در جنب ابوبكر دفن شد. عمر مدت ده سال و شش ماه و چهار شب خلافت كرد. او اولين كسى بود كه نام خود را اميرالمؤمنين گذاشت، و ابوموسى اشعرى اولين نفرى بود كه او را در منبر به اين نام خطاب كرد. 📚 تاريخ الخلفاء: ص۱۳٣ و١٣۴؛ تتمة المنتهى: ص۱۱ 🆔 @TaghvimShia1
۵. ♦️ بدعت عمر براى آينده خلافت عمر هنگام مرگ امر خلافت را به شورى واگذار كرد و ابوطلحه انصارى را طلبيد و به او گفت: بعد از مرگ من با پنجاه نفر از انصار با شمشيرهاى كشيده، شش نفر را در خانه عايشه حاضر كنيد: على بن أبیطالب عليه‌السّلام، عثمان، طلحه، زبير، سعد بن ابى وقاص، عبدالرحمن بن عوف. آنگاه سه روز آنها را مهلت دهيد، و بعد از آن اگر چهار يا پنج نفر بر نظرى متفق شدند و دو يا يك نفر مخالفان آنان بودند، مخالفان را به قتل برسانيد، و اگر سه نفر نظرى داشتند و سه نفر نظر ديگرى داشتند، آن طرف كه عبدالرحمن بن عوف در اوست مقدم بداريد و سه نفر ديگر را گردن بزنيد، و اگر بعد از سه روز بر امرى اتفاق نكردند، هر شش نفر را گردن بزنيد. بعد از مرگ عمر شورى در خانه عايشه تشكيل شد، و زبير بن عوام پسر صفیه، حق خود را به پسر دائى خود اميرالمؤمنين عليه‌السّلام بخشيد! طلحة بن عبيداللَّه هم حق خود را به عثمان بخشيد! سعد بن ابى وقاص هم حق خود را به عبدالرحمن بن عوف بخشيد. عبدالرحمن به مسجد آمد و در جمع اصحاب به اميرالمؤمنين عليه‌السّلام عرض كرد: من بيعت مى‌كنم با شما به اين شرط كه عمل كنى به كتاب خدا و سنّت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله و روش ابوبكر و عمر! اميرالمؤمنين عليه‌السّلام فرمودند: بلكه طبق كتاب خدا و سنّت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله و اجتهاد و رأى خود عمل مى‌كنم. عبدالرحمن اين كلمات را سه بار به عثمان گفت، و عثمان قبول كرد. بار سوم عبدالرحمن با عثمان بيعت كرد و ديگران هم بيعت كردند، غير از بنى هاشم و جمعى از بزرگان صحابه مثل عمار ياسر و مقداد بن اسود كه بيعت نكردند. 📚 تاريخ الخلفاء: ص۱۳٣ و١٣۴؛ تتمة المنتهى: ص۱۱ 🆔 @TaghvimShia1
۶. 🎋 قتل عمر بن سعد عمر بن سعد فرمانده ظالم لشكر يزيد در اين روز به دست مختار ثقفى رحمة اللَّه به درك واصل شد. 📚 زاد المعاد: ص۳۴۴ 🆔 @TaghvimShia1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ✨ ازدواج پيامبر (ص) با حضرت خديجه (س) پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله ۱۵ سال قبل از هجرت با حضرت خديجه كبرى سلام اللَّه عليها ازدواج نمودند. از احاديث شيعه و اخبار عامه معلوم مى‌شود كه حضرت خديجه بنت خويلد بن اسد، در علم و اطلاع به كتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قريش، علاوه بر كثرت اموال و املاك و تجارتى كه داشت، به عقل و كياست نيز مزيّت داشت و در آن زمان او را طاهره، مباركه، سيده نسوان و ملكه تطحاء مى‌گفتند. او از كسانى بود كه انتظار قدوم پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله را مى كشيد و هميشه از علما علائم نبوّت آن حضرت را جويا مى‌شد. هنگامى كه خدمت پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله شرفياب شد، اول از مهر نبوّت سؤال كرد و آن را زيارت كرد و اشعار فصيح او در مدح رسول گرامى اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و كمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است كه كاشف از علم و ادب و محبّت اوست. در همان روزى كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خديجه سلام اللَّه عليها ايمان آورد. حضرت خديجه سلام اللَّه عليها از مال خويش و ميراثى كه به او رسيده بود به صورت مضاربه تجارت مى‌نمود. چندى نگذشت كه از بزرگان تجّار شد به گونه‌اى كه هشتاد هزار شتر زير بار تجارت او بودند و هر روز اموال او زيادتر مى‌شد. بر بام خانه او قبّه‌اى از حرير سبز با طنابهاى ابريشم با تمثالى چند بود كه اين علامت جلالت آن مخدره بود. افراد زيادى مانند عقبة بن ابى معيط و ابن ابى شهاب كه هريك چهارصد كنيز و غلام و خدمتكار داشتند، و ابوجهل و ابوسفيان و ديگر بزرگان عرب آن روز به خواستگارى آن حضرت آمدند ولى آن حضرت قبول نفرمودند. سرانجام خود حضرت خديجه سلام اللَّه عليها، پيشنهاد ازدواج به پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله دادند و اين ازدواج با آداب و مراسم خاصّى انجام شد. خداوند دو پسر به نامهاى قاسم و عبداللَّه كه به آنها طيّب و طاهر هم مى گفتند، و چهار دختر به نامهاى امّ كلثوم و زينب و رقيه و فاطمه عليهم السّلام به آن دو بزرگوار عنايت فرمود. در كرامت و بزرگوارى ايشان همين بس كه آن حضرت مادر حضرت صديقه طاهره سلام اللَّه عليها امّ الائمة المعصومين عليهم السّلام و همسر امير المؤمنين عليه السّلام و جدّه حضرات معصومين عليهم السّلام است. حضرت خديجه سلام اللَّه عليها بيست و چهار سال و يك ماه با پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله زندگى كرد، و تا آن حضرت زنده بود پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله همسر ديگرى اختيار نفرمود. همچنين حضرت خديجه سلام الله علیها جميع اموال خود را به پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله واگذار كرد. عايشه مى‌گويد: كمتر اتفاق مى‌افتاد كه پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله از خانه بيرون رود و خديجه را به خير ياد نكند، چندانكه يك روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: يا رسول اللَّه، تا كى خديجه را ياد مى‌كنى؟ او پيرزنى بيش نبوده! خداوند بهتر از او (منظور خودش بوده) به تو مرحمت كرد. پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله از سخن من در غضب شد و فرمود: نه به خدا قسم بهتر از خديجه سلام اللَّه عليها نصيب من نشده. به من ايمان آورد هنگامى كه مردم كافر بودند، و تصديق نبوّت من نمود در وقتى كه مردم مرا تكذيب مى‌كردند، و اموال خود را در اختيار من گذارد در وقتى كه مردم مرا از خود دور مى‌كردند. خداوند متعال از خديجه به من فرزندانى روزى كرد و رحم تو را عقيم قرار داد. 📚 فيض العلام: ص٢١١؛ رياحين الشريعة: ج۲، ص۲۰۲، ۲۰۷، ۲۱۱ 🆔 @TaghvimShia1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
١. 🕌 آغاز وجوب نماز در سال اول هجرت در اين روز نماز در حضر و سفر واجب شد. 📚 مسار الشيعه: ص۳۰ 🆔 @TaghvimShia1