بررسی عدالت

جمهوریت امری دینی و برگرفته از شریعت در زمان غیرمعصوم

⭕️ جامعه مقدس و اعتراض! 🎙 #حجت‌الاسلام_محسن_قنبریان: حرم اهل بیت علیه السلام مقدس است ، اما جامعه کی مقدس میشود؟ 🔹 جامعه مقدس، جامعه ای نیست که حرم دارد، اربعین دارد و از مقدسات تبرک می گیرد! جامعه‌ای است که به فرمایش پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) و امیرالمومنین(علیه السلام)، ضعیف بدون لکنت حق خود را مطالبه می کند(عهدنامه مالک اشتر)۱ 🔸 قبل از کمپین‌ها و ثبت اعتراضات در سایت‌های وزارتخانه‌های دنیا، امیرالمومنین بیت القصص(خانه شکایات) درست کرد. ۱. فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه و آله و سلم یَقُولُ فِی غَیْرِ مَوْطِن، لَنْ تُقَدَّسَ أُمَّةٌ لاَ یُؤْخَذُ لِلضَّعِیفِ فِیهَا حَقُّهُ مِنَ الْقَوِیِّ غَیْرَ مُتَتَعْتِع (نامه۵۳نهج البلاغه)

💥اسلام‌، ایمانِ‌ بدونِ‌ عدالت‌ را به‌ رسمیت‌ نمی‌شناسد! 🎤امام #موسی_صدر: صد‌ها دستور اسلامی، که‌ #عدالت‌ اجتماعی‌ و اقتصادی‌ را در عمقِ‌ عبادات‌ وارد می‌سازد و آن‌ را از جمله‌ شرایط‌ صحیح‌ بودنِ‌ آن‌ها می‌شمارد، به‌ روشنی‌ نشان‌ می‌دهد که‌ عدالت‌ اجتماعی‌ و عدالت‌ اقتصادی‌ نه‌تنها دو حکم‌ فرعی‌ و دو واجب‌ عادی‌ و معمولی‌ نیستند، بلکه‌ بر پایه‌ عقیده‌ و ایمان‌ استوارند و از آن‌ها جداشدنی‌ نیستند. اسلام‌ ایمانی‌ را که‌ نتیجه‌ آن‌ عدالت‌ در زندگیِ‌ فرد و جامعه‌ نباشد، برنمی‌تابد. از این‌ رو عدالت‌ اقتصادی‌ و اجتماعی‌ در اسلام‌ ریشه‌دار، دائمی‌ و فراگیر است، زیرا با طبیعت‌ و هستیِ‌ مؤ‌من‌ درآمیخته‌ و از درونِ‌ فرد و جامعه‌ مسلمان‌ سرچشمه‌ گرفته‌ است. 🔻 برگرفته از سخنرانی امام صدر در نهمین همایش اندیشه اسلامی در الجزایر / ۱۷ تیر۱۳۵۴ / 📚کتاب رهیافت‌های اقتصادی اسلام #عدالت_اسلامی

💠نبود عدالت در جوامع، از مرحله خطرهای سياسی و اجتماعی گذشته و به مرحله "انحرافات ايدئولوژیک" رسيده و موجب نا اميدی بزرگی از دين و مؤسسه‌های دينی و علمای دين، به ويژه آن دسته از علما شده است كه در برابر بيدادگری‌ها سكوت می‌كنند و برای احقاق حقوق مردمِ زير ستم، مبارزه نمی‌كنند. 📚 امام موسی صدر عدالت در اسلام

امام علی«علیه السلام» : »» در حکومت اسلامی، در صورتی که اسلامی باشد، نه فقیر و کمبود داری بهم می‌رسد، و نه به احدی ظلم می‌شود، مسلمان یا غیر مسلمان. 📖کافی: ۳۲/۸

🔴 ظهور اتفاق نمی‌افتد قبل از آنکه همه‌ی اقشار مردم بر دیگر مردم حکومت کنند تا هیچ‌کس نگوید: اگر ما متولی‌ امور مردم می‌شدیم، به عدالت حکمرانی می‌کردیم. پس از آن، قائم(عج) به حق‌ و عادلانه قیام می‌کند.

🔴 اولین اقدام امام زمان علیه‌السلام بعداز ظهور ان شاءالله ... 🌕 مفضل گوید: شنیدم مولای ما آقا امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «هنگامی که قائم ما عجل‌الله فرجه ظهور نماید، نخست به سراغ دروغگويان شيعه می‌رود و آنان را به قتل می‌رساند.» عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: «لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِكَذَّابِي اَلشِّيعَةِ فَقَتَلَهُمْ» 📗رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۹۹ 📗اثبات الهداة، ج ۵، ص ۱۸۶

ملاحظه دینی دقیق درباره حکومت اسلامی 🔴 بدعت‌های عملی را نیز می‌توان تقسیم کرد، به بدعت‌های عملی فردی (افراد)، و بدعت‌های عملی جمعی (حاکمیّت‌ها). #دین، اگر در منطقه‌ای و کشوری، به #حاکمیت برسد، عمل به احکام -در سطح حاکمیّت- بسیار سنگین و دقیق است. و اگر ذرّه‌ای انحراف در عمل حاصل شود، مانند دو زاویه مثلّث است، که هر چه پیشتر رود، بیشتر می‌شود. بزرگانی از عالمان، مانند آخوند‌ملّا‌محمّد‌کاظم‌خراسانی (م: 1329 ق)، و آیت‌الله‌العظمی‌بروجردی (م: 1340 ش)، که دربارۀ تشکیل #حکومت‌_دینی، بدون حضور معصوم«علیه السلام» تردید داشته و اقدام نمی‌کرده‌اند، برای همین ملاحظۀ دینی دقیق، و مسئولیّت‌شناسی حساس الهی بوده است، نه برای اینکه این بزرگان دوست نداشته‌اند، دین الهی به قدرت و حاکمیّت برسد. بزرگان یاد شده -و بزرگانی دیگر امثال آنان- نمی‌گفته‌اند ما نمی‌خواهیم دین به حاکمیّت برسد، می‌گفته‌اند ما نمی‌توانیم دین را به #حاکمیت_واقعی (نه شعاری) برسانیم، زیرا این کار دارای سه شرط است که حضرت علی«ع» آنها را برشمرده است، و تحقّق آن شروط، با هر کس رسید، ناممکن است امام علی«علیه السلام» فرموده است: «لا یُقیمُ أمرَ الله -سبحانَه- إلّا مَن لا یُصانِع، و لا یُضارِع، و لا یتََّبِعُ المَطامِع» » کسانی می‌توانند حکومت دینی تشکیل دهند (و اقامۀ امر الله کنند) که: [1]- سازشکار (و منافعْ سنج) نباشند. [2]- همرنگ با دیگران (و متکاثران و برخورداران و دنیا دوستان و مقام پرستان و اختلاسگران) نشوند... [3]- و هیچگونه خواسته و خواهانی، برای خود، و فرزندان و نزدیکان خود، نداشته باشند. «نهج البلاغه»: ۱۱۳۷ ✍️ #علامه_حکیمی

🗯 آقازادگی در حکومت امیرالمومنین علیه السلام قال امیرالمومنین علیه السلام: 🔸فَاتَّقِ اللَّهَ وَارْدُدْ إِلَی هؤُلَاءِ الْقَوْمِ أَمْوَالَهُمْ، فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ ثُمَّ أَمْکَنَنِی اللَّهُ مِنْکَ لَأُعْذِرَنَّ إِلَی اللَّهِ فِیکَ، وَلَأَضْرِبَنَّکَ بِسَیفِی الَّذِی مَا ضَرَبْتُ بِهِ أَحَداً إِلَّا دَخَلَ النَّارَ!وَوَاللَّهِ لَوْ أَنَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَینَ فَعَلَا مِثْلَ الَّذِی فَعَلْتَ مَا کَانَتْ لَهُمَا عِنْدِی هَوَادَةٌ وَ لَا ظَفِرَا مِنِّی بِإِرَادَةٍ حَتَّی آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُمَا... 🔸 امیرالمومنین در نامه ای خطاب به پسر عم خود ابن عباس می‌نویسند: پس از خدا بترس و اموال این گروه را بدانان بازگردان. اگر چنین نکنی و خداوند مرا بر تو چیره سازد با تو چنان خواهم کرد که خداوند طلب بخشش مرا بپذیرد؛ و با همان شمشیرم تو را خواهم نواخت که نشد بر احدی بزنم و به جهنم نرود. به خدا سوگند، اگر حسن و حسین نیز چنان می‌کردند که تو کردی در بارۀ آنان هیچ نرمشی نشان نمی‌دادم؛ و آنان به خواستۀ خود نمی‌رسیدند تا آن که حق را از آنان باز پس ستانم. 📚 نهج البلاغه نامه ۴۲