رهبر انقلاب، در دیدار «امروز» شنبه ۱۴۰۳/۰۸/۱۲ دانش‌آموزان و دانشجویان: ما در مقابله با استکبار همه آنچه که باید و شاید برای آمادگی ملت ایران انجام بگیرد، چه از لحاظ نظامی، چه از لحاظ تسلیحات و چه از لحاظ کارهای سیاسی حتماً انجام می‌دهیم و الحمدلله الان هم مسئولین مشغول انجام آن هستند. مطمئنا حرکت کلی ملت ایران و مسئولین کشور در جهت مقابله با استکبار جهانی و دستگاه جنایتکار حاکم بر نظم جهانی امروز است، قطعا و انصافا هیچگونه کوتاهی نخواهند کرد؛ این را مطمئن باشید. بحث، بحث صرفا انتقام نیست، بحث یک حرکت منطقی است؛ مقابله منطبق با دین، اخلاق، شرع و منطبق بر قوانین بین‌المللی است و ملت ایران و مسئولین کشور در این جهت هیچ گونه تعللی و کوتاهی نخواهند کرد. این را مطمئن باشید. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

خاورمیانه از عینک چین و روسیه ✍ابوقاسم ما فکر می‌کنیم چین و روسیه عینک ایران را روی چشم گذاشته و بر اساس آن به خاورمیانه می نگرند. و بر اساس این پیش‌فرض، روسیه و چین متهم به خیانت به ایران می شوند. این نشان می دهد تصویر ساخته شده از روابط ایران و روسیه و چین کاملا اشتباه است و همگرایی چین و روسیه با ایران را کاملا غلط تحلیل کرده ایم. نگاه چین و روسیه به مسائل خاورمیانه در چند مساله قابل ارزیابی است:آمریکا و اسرائیل، انرژی،اعراب،ایران و فلسطین سطح ورود چین و روسیه به مسائل خاورمیانه برای مقابله با آمریکا است نه حمایت از ایران به عنوان مثال برخی روابط راهبردی چین و عربستان و امارات در مسائل سرمایه گذاری و اقتصادی را در تقابل با ایران تحلیل می کنند. این درحالی است که چینی ها به موازنه حضور در خاورمیانه برای مقابله با آمریکا می اندیشند و ضرورتی در پذیرش ملاحظات ایران نمی بینند فهم بازی جهانی چین و روسیه به عینک واقع گرایانه نیاز دارد ما ذهن چینی و روسی را نمی شناسیم و خیلی جاها رفتار آن ها برای ما گنگ است. آنها متناسب با اقتضائات جهانی که دارند به منافع ملی خود می اندیشند و همه تخم مرغ های خاورمیانه ای خود را در سبد ایران نخواهند گذاشت. بازی آن ها اقتضای هژمونی آن ها است نه بحث خیانت است و نه دور زدن. ما به پایه های شناختی و تحلیلی دقیقی نیاز داشتیم تا ایده آل های خود را دقیق تر تعریف کنیم. هر یک از روسیه و چین نسبت به انرژی،اسرائیل،اعراب،ایران و فلسطین سیاست های خاص خود را دنبال می کنند افزایش همکاری های چین و روسیه با اعراب حاشیه خلیج فارس و سیاست های بازار انرژی و مواضع آن ها نسبت به موضوع فلسطین و حمایت ها از ایران همگی برای موازنه قدرت با آمریکا است اگر رفتارهای چین و روسیه را از دریچه دوستی مطلق با ایران ببینیم همکاری آن ها با اعراب و حمایت از مالکیت امارات متحده بر جزایر سه گانه باعث سرخوردگی ما می شود. استراتژی امنیتی و سیاسی و اقتصادی آن ها را باید بر اساس منافع ملی و تقابل با آمریکا آنالیز کنیم و روابط خود را بر اساس این تقابل تعریف کنیم نه دوستی مطلق. روابط ایران با چین و روسیه را باید در کنار رفتار آن ها با اعراب و سیاست هایی که در موضوع فلسطین دنبال می کنند ببینیم نه اینکه انتظار داشته باشیم مناسبات دوجانبه ما با مسکو و پکن بر همه سیاست های خاورمیانه ای آن ها سایه بیاندازد. نسبت به توافقنامه راهبردی ایران و روسیه باید عرض کنم که ظاهرا هر دو طرف در انتظار نتایج انتخابات آمریکا خواهند بود و تاخیر امضای آن از جانب هر دو طرف برای محاسبات دقیق تحولات آینده است. تا گام بعدی سیاست خارجی خود در اوکراین و خاورمیانه را بر اساس آن دنبال کنند. خاورمیانه و اسرائیل پروژه امنیت ملی آمریکا است و دموکرات و جمهوری خواه برای نظم منطقه ای ایده آل از اسرائیل حمایت خواهند کرد. سپتامبر ۲۰۲۵ تاریخ خروج آمریکا از عراق خواهد بود،این تاریخ می تواند سقف زمانی استقرار نظم منطقه ای آمریکا در خاورمیانه تحلیل شود حرف های انتخاباتی ترامپ و هریس با تصمیم گیری های کاخ سفید متفاوت خواهد بود. اینجا دو پیش فرض شکل می گیرد ترامپ و هریس برای خاورمیانه تفاوت محسوسی نخواهد داشت. رفتار ترامپ و هریس برای جنگ روسیه و اوکراین تفاوت محسوس خواهند داشت. پوتین امیدوار به شکست هریس و دموکرات ها است و اگر این اتفاق بیافتد و ترامپ بخواهد اروپا را وادار به پرداخت هزینه های جنگ کند و شرایط را به سمت معامله با پوتین ببرد طبیعتا امضای توافقنامه راهبردی با تهران از اولویت مسکو خارج خواهد شد. آرام شدن جبهه اوکراین قفقاز را هم آرام خواهد کرد و این منطقه را از یک رقابت جهانی خارج خواهد کرد و حمایت های اروپا از ارمنستان را کاهش خواهد داد. حساسیت های روسیه در جبهه قفقاز نیز کاهش خواهد یافت و ارمنستان امتیازهای بیشتری را به ایران و هند خواهد داد. پیروزی ترامپ می تواند ثمرات محیطی خوبی برای ایران در قفقاز داشه باشد اما مساله این است که در این فرضیه،تهران در جنگ خاورمیانه به شریک راهبردی دیگری نیاز خواهد داشت یا اینکه در نهایت محبور به دادن امتیازهای بیشتر به روسیه می شود. ادامه 👇

. در فرضیه پیروزی هریس جبهه خاورمیانه تفاوتی نخواهد کرد و جنگ در اوکراین نیز تشدید خواهد شد طبیعتا توافقنامه راهبردی ایران و روسیه نیز امضا خواهد شد. ادامه درگیری در اوکراین باعث میشه روسیه نیاز بیشتری به فروش انرژی و عرضه آن به بازارهای جهانی و دور زدن تحریم های غرب پیدا کند بنابراین تسریع در راه اندازی کریدور زنگزور و مهار ارمنستان(فعال سازی جبهه قفقاز) برای آن ها در اولویت قرار خواهد گرفت و تهران هم متاثر از این جبهه خواهد شد تشدید تنش میان ایران و اسرائیل در منطقه و محدودیت ها در خلیج فارس برای کریدور زمینی عرب مد(هند_امارات_عربستان_اردن_اسرائیل) قیمت نفت و گاز را افزایش خواهد داد و تقاضا برای انرژی روسیه افزایش خواهد یافت و روسیه انرژی خود را با قیمتی بالاتر به هند و چین خواهد فروخت تبعات جهانی کاهش عرضه نفت به بازارهای جهانی بحث دیگری است که باید به آن پرداخته شود. این میتونه به عنوان یک فاکتور و امتیاز برای چانه زنی با روس ها در جبهه قفقاز و کمک های دیگر مورد استفاده قرار گیرد 📌باید دقیقا محاسبه کنیم که استقرار جنگ در اوکراین به مصلحت ما خواهد بود یا اتمام آن برای ما منافع بیشتری خواهد داشت زمانبندی حمله ایران به اسرائیل و نقشی که در شکست هریس و پیروزی ترامپ خواهد داشت متناسب با دو پیش‌فرض مذکور باید باشد هریس و ترامپ در جبهه خاورمیانه یکسان عمل خواهند کرد و سعی می کنند در کنار نتانیاهو اوضاع خاورمیانه را به نظم منطقه ای ایده آل برسانند و تمرکز خود را بر ایندوپاسفیک و چین بگذارند اما در جبهه اوکراین اینگونه نیست و سیاست های هریس و ترامپ کاملا متفاوت خواهد بود. ترامپ خواستار پایان جنگ اوکراین و تمرکز بر جنگ اقتصادی با چین است. اگر حمله ایران در جابه جایی یک رای الکترال موثر باشه باید متناسب با آن اقدام کرد. حمله ای سخت و بزرگ که بازی را برهم بزند و هزینه های جنگ را برای منطقه بالا ببرد به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

هریس یا ترامپ؛ کدامیک می‌برند؟ ✍صابر گل_عنبری فردا سه‌شنبه شصتمین انتخابات رياست جمهوری آمریکا برای انتخاب 47 امین رئیس جمهور برگزار می‌شود که نتایج آن یا بازگشت جنجالی‌ترین رئیس جمهور آمریکا به قدرت برای بار دوم را رقم می‌زند یا یک زن برای نخستین بار رئیس جمهور این کشور می‌شود. نه فقط مردم آمریکا بلکه جهان امروز منتظر نتایج این انتخابات است که چه بسا تاثیرات آن بر سیاست و اقتصاد جهان و منطقه و وضعیت برخی کشورها بیشتر از رخدادهای مشابه در آن‌ها باشد. نتایج این انتخابات موجب تغییری بنیادین در سیاست‌گذاری خارجی آمریکا نمی‌شود، اما روسای جمهور دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا در پیگیری سیاست‌های خارجی کلان آمریکا و پرونده‌های مهم جهانی و منطقه‌ای، معمولا رویکردهای متفاوتی دارند و ماهیت همین رویکردها هم در جهت تشدید تنش‌ها یا کاهش آن‌ها حائز اهمیت زیادی است. به همین علت اکنون برخی طرف‌ها امثال نتانیاهو، پوتین و برخی شاهزادگان عرب برای بازگشت ترامپ لحظه‌شماری می‌کنند؛ ولی کشورهای دیگری تمایل به پیروزی هریس دارند. سخنی به گزاف نیست اگر گفته شود که با نزدیک‌ترین رقابت انتخاباتی در آمریکا مواجه هستیم و ارائه تصویری روشن نسبت به نتایج آن بسیار دشوار است. رقابت در این انتخابات برای کسب 270 رای از 538 رای کالج الکترال آمریکاست. از این 538 رای الکترال، تقریبا همین الان ماهیت 445 رای آن مشخص است. در تاریخ انتخابات آمریکا، هویت 43 ایالت غالبا از قبل روشن است؛ برخی از آن‌ها ایالت‌های قرمز رنگ و جمهوری‌خواه و برخی دیگر نیز دموکرات و آبی رنگ هستند. تقریبا می‌توان گفت که ترامپ هم اکنون 213 رای الکترال از 538 رای را دارد و هریس نیز 232 رای. از این رو، اساسا رقابت بر سر 93 رای الکترال دیگر است که متعلق به 7 ایالت چرخشی است که آرای آن‌ها معمولا میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها جابجا می‌شود. اکنون مهم‌ترین عامل برد و باخت انتخابات، نتایج آن در هفت ایالت پنسلوانیا (19 رای)، کارولینای شمالی (16 رای)، جورجیا (16 رای)، میشیگان (15 رای)، آریزونا (11 رای)، ویسکانسن (10 رای) و نوادا (6 رای) است. اکنون هم برای پیش‌بینی نتایج انتخابات آمریکا چاره‌ای جز کمک گرفتن از نتایج نظرسنجی‌ها نیست، اما نه هر نوع نظرسنجی. با توجه به نظام انتخاباتی خاص آمریکا نظرسنجی‌های سراسری سنجه دقیقی نیست و چه بسا نامزدی در سطح ملی آرای بیشتری را به دست آورد (مانند دو میلیون رای بیشتر هیلاری کلینتون در سال 2016) اما در نهایت رقیب او با کسب آرای الکترال بیشتر برنده انتخابات شود. اما در هفت ایالت کلیدی و «رئیس جمهور ساز»، تقریبا بیشتر نظرسنجی‌ها ترامپ را پیشتاز می‌دانند. «اطلس اینتل» در انتخابات 2020 جزو موسساتی بود که دقیق‌ترین نظرسنجی‌ها را انجام داد. نتایج جدیدترین نظرسنجی آن بنا به اعلام سایت 538 آمریکا بیانگر پیشتازی ترامپ در هفت ایالت پیشگفته است؛ در کارولینای شمالی با 3.4 درصد، جورجیا 2.5 درصد، آریزونا 6.5 درصد، نوادا 5.5 درصد، ویسکانسن 1 درصد، پنسلوانیا 1.8 درصد و میشیگان 1.5 درصد. اما پیشتازی ترامپ در هفت ایالت نیز به معنای تمام شدن کار به نفع او نیست. بنا به الگوهای انتخاباتی آمریکا میانگین خطای نظرسنجی‌ها در رقابت امسال می‌تواند مثبت یا منفی 3.8 درصد باشد. از این منظر، تقریبا نتایج در دو ایالت آریزونا و نوادا تقریبا برای ترامپ تضمین شده است. اما در 5 ایالت دیگر رقابت بسیار نزدیک است و امکان جابجایی آرا وجود دارد. فراموش هم نباید کرد که ترامپ حدود 19 رای الکترال نیز در ایالت‌های با نتایج نسبتا مشخص عقب است. در این ایالت‌های کلیدی حتی یک رای هم سرنوشت‌ساز است. در برخی از آن‌ها اقلیت‌های قومی و دینی مانند یهودیان، مسلمانان و عرب‌ها زندگی می‌کنند که خیلی از آن‌ها تا همین لحظه هم مردد هستند که به کدام نامزد رای دهند. علت هم به جنگ غزه و لبنان بر می‌گردد که به عنوان فاکتوری تاثیرگذار عمل می‌کند. در این راستا هریس در ساعات گذشته در ایالت پنسلوانیا با تاکید بر حمایت از اسرائیل، رای دهندگان یهودی را خطاب قرار داد و در ایالت میشیگان با اشاره به ضرورت پایان جنگ و اوضاع اسف‌بار غزه رای‌دهندگان عرب و مسلمان را. شرکت پایین (72 میلیون نفر) در رای گیری زودهنگام نیز نشانه خوبی برای دموکرات‌ها نیست که در سال 2020 با بسیج علیه ترامپ بیش از 101 میلیون شرکت کردند، اما این بار به دلیل نارضایتی از عملکرد بایدن و عادی شدن حضور ترامپ در دنیای سیاست آمریکا، راهبرد «ترامپ‌هراسی» اثر قبلی خود را از دست داده است. فعلا شانس ترامپ اندکی بیشتر است، اما هم او هم هریس هر کدام برای پیروزی دستکم به آرای الکترال 3 ایالت از 5 ایالت کلیدی دیگر (پنسلوانیا، کارولینای شمالی، جورجیا، میشیگان و ویسکانسن) نیاز دارند. @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. ‏✍ داود مدرسی یان برخی تحلیل‌گران در مقایسه دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان آمریکا و بالتبع مقایسه ترامپ و کاملا هریس، دچار سطحی‌نگری و تحلیل‌هایی فوتبالی شده‌اند که تیم الف برای منطقه خاورمیانه و ایران بهتر است یا تیم ب؛ این سطحی‌نگری و دلبستگی به الاغ‌ها ناشی از چیست؟‏ الاغ آبی نماد انتخاباتی دموکرات‌ها و فیل قرمز هم نشانه جمهوری‌خواهان است.اینکه برخی بین اوباما و بوش، بین بایدن و ترامپ یا بین ترامپ و هریس، فکر می‌کنند الاغ‌ها قابل تعامل بوده و به دموکرات‌ها در صلح‌جویی یا کاهش تحریم‌ها و جنگ‌ها امیدوارترند، ناشی از بی‌اطلاعی از تاریخ است!‏ واقعیت این است که بیشترین جنگ‌های آمریکا و چه بسا خونین‌ترین جنگ‌ها درزمان حاکمیت دموکرات‌ها بوده؛ از حضور آمریکا در جنگ جهانی اول توسط ویلسون تا جنگ ویتنام، جنگ کره و بحران هسته‌ای کوبا، قریب ۴۰ جنگ خونین توسط دموکرات‌ها راه‌اندازی شده یاادامه پیدا کرده است! نسبت به ایران نیز هیچوقت سیاست خارجی آمریکا در زمان این دو حزب تغییر جدی نداشته و بیشترین تحریم‌ها و تهدیدهای ایران هم در زمان دموکرات‌ها بوده!واقعیت این است که سیاست خارجی و رفتار بین‌المللی آمریکا، برمبنای فیل و الاغ نیست؛ این رفتار و سیاست استکباری و زورگویی همواره ثابت است و تغییرناپذیر! شناخت دقیق از تاریخ آمریکا و جنگ‌هایی که در جهان بوسیله این کشور، مستقیم یا نیابتی شکل گرفته، مشخص می‌کند که این دو حزب در بحث رئالیسم تهاجمی اشتراک دارند و هیچ تفاوتی بین‌شان نیست! اما متاسفانه برخی در کشور ما از آمدن فیل‌ها نگران بوده ودلبسته الاغ‌ها شده‌اند! به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

چرا گالانت برکنار شد ؟ ✍علیرضا تقوی_نیا 1️⃣ نتانیاهو گالانت را رقیب خود می دانست زیرا او نفر دوم حزب لیکود بود ؛ گالانت همواره آرزوی برکناری نتانیاهو را داشت تا جایگزین او شود. 🔸️حتی در اوج اعتراضات به اصلاحات قضایی نتانیاهو ، گالانت علنا به این اصلاحات انتقاد کرد و برکنار شد ، اما با فشار مردمی بازگشت. 2️⃣ برکناری وزیر دفاع آن هم حین جنگ نشانه ای از شکست راهبردی اسرائیل در مدیریت نبردهای اخیر است؛ زیرا وزیر دفاع اسرائیل عملا بعد از نخست وزیر بیشترین قدرت نظامی را دارد و تعیین کننده سیاست های جنگی است . 3️⃣ گالانت در روزهای اخیر مواضعی گرفت که نشانه ضعف بود ؛ از جمله عقب نشینی از جنگ با لبنان و آزادسازی اسرای اسرائیلی بدون جنگ که به اذعان او نیازمند تصمیمات سخت خواهد بود ؛ این گفته ها کاملا با مواضع نتانیاهو تضاد داشت و مشخص بود که از موضع وزیر خود ناراضی است اما این که او را در چنین شرایط حساسی برکنار کند، از بحرانی شدن اختلافات در میان سران رژیم صهیونیستی حکایت دارد. 4️⃣ بعید است چهره های با سابقه ارتش اسرائیل از این تصمیم نتانیاهو حمایت کنند زیرا وی سابقه زیادی در ارتش ندارد و راهبردهای سیاسی خود را از طریق ارتش دنبال می کند ؛ اما گالانت فردی بود که عمرش را در ارتش رژیم گذارنده و قطعا تصمیماتش مشروعیت بیشتری در بین نظامیان داشت. 5️⃣ یسرائیل کاتص مطیع تر و فرمانبردار تر از گالانت به حساب می آید اما سوال اینست که نتانیاهو با این دست فرمان تا کجا می تواند پیش برود و بقیه را نادیده بگیرد ؟ به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

آمریکا! ✍امیر حسین ثابتی کسانی که هنوز خوش خیالانه تصور میکنند پیروزی هریس دموکرات در انتخابات امریکا، بهتر از ترامپ جمهوری خواه است فراموش نکنند که: وقتی بایدن دموکرات رئیس جمهور شد قیمت دلار ۲۳ هزار تومان بود و امروز حدود ۷۰ هزار تومان. تحریمها نیز در همین ۴ سال که دموکراتها در کاخ سفید بودند بیشتر شد. و در دوره بایدن دموکرات بود که رژیم صهیونیستی بیشترین تسلیحات نظامی و حمایتهای سیاسی_ امنیتی برای ترور سید حسن نصرالله، اسماعیل هنیه و یحیی سنوار را دریافت کرد و بزرگترین قتل عام را در منطقه به راه انداخت. چالش ایران با امریکا و اسرائیل تشدید خواهد شد چه با ترامپ و چه با هریس. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. صبح در توییتر به شوخی نوشتم: «به لحظات ترامپ کاسبه میشه باهاش بست نزدیک می‌شیم» عصر رسانه‌ها از قول جناب عبدالعلی‌زاده، رییس ستاد آقای پزشکیان نوشتند: «با ترامپ احتمال رفع تحریم‌ها بیشتر است. ترامپ تاجر است و ما هم خوب زبان تجارت را می‌فهمیم.» اینکه سیاست‌ورزی در ایران با شوخی‌های توییتری مو‌ نمی‌زند یک درد است و اینکه نسخه‌های تصمیم‌گیران انقدر تکراری است که‌ می‌شود حدس است زد قرار است از کدام سوراخ دوباره گزیده شویم، دردی دیگر. ✍محمدرضا شهبازی به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

چرا عملا فقط نتانیاهو این درگیری را «وجودی» می بیند؟! ✍علیرضا کمیلی کسی که خیلی واضح نشان داده که درگیری پس‌ از طوفان الاقصی را براستی یک جنگ وجودی و سرنوشت ساز می بیند شخص «نتانیاهو» است! وی با عبور از همه خط قرمزها و زدن هنیه در تهران و سید در بیروت آن را به اوج خود رساند و ثابت کرد معادلات ذهنی ما باید تغییر کنند. گرچه رهبری انقلاب در دیدار نبیه بری همین تعبیر جنگ وجودی را کردند ولی من نشانه های این درک را در بدنه مدیران کشور و حتی نیروهای نظامی و امنیتی مان نمی‌بینم! چرا؟ چون هنوز وسط این جنگ مهم که غزه در حال از دست رفتن است، عده ای از تمایل به اصلاح روابط با مصر می گویند! رویایی که پنج دهه است محقق نشده و حالا هم به جایی نخواهد رسید! حال آنکه باید اینک روی مصر فشارهای مختلف میدانی بیاید تا اثر مستقیم آن را روی تصمیمات آمریکا و رژیم موقت شاهد باشیم! اردن نیز از همین زمره می باشد و کاملا بدون تحرک رها شده است! حال آنکه هر اقدامی در اردن اثر مستقیم بر غزه دارد. نقطه دیگر، امارات متحده عربی بعنوان کشوری کوچک و ضربه پذیر است که با وقاحت تمام در حال خدمت رسانی به رژیم موقت است و کشتی های شرکت زیم دایما در حال تردد میان رژیم و امارات هستند و کسی هم متعرض آنان نمی شود! آقایان! جواب خدا را نخواهید داد اگر امروز کوتاهی کنید چون فردا خیلی دیر است! به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

مسئله اصلی جنگ است ✍سید حامد ترابی از علی علیزاده کلیپی چند دقیقه منتشر شده در باب روی کارآمدن #ترامپ و نیاز به جدی گرفتن مبارزه با #تحریم و....کلیپی که در آن علیزاده بسیاری از مسئولان کشور را به دلیل جدی نبودن در جنگ اقتصادی و...مواخذه می‌کند. این صحبت‌ها با واکنش‌های بسیاری رو به رو شده. به نظرم رسید در باب این صحبت‌ها چند نکته بگویم: ⭕️ اولین نکته این است که متاسفانه آقای علیزاده در تحلیل روی کار آمدن ترامپ از زاویه تحریم‌ها همان اشتباهی را می‌کند که جواد ظریف انجام می‌دهد. واقعیت فنی و میدانی تحریم‌ها این است که تحریم‌هایی که پیش از این به صورت حداکثری در دوران ترامپ اعمال شد توسط #بایدن ادامه یافت و اکنون نیز از این زاویه تغییر فوق‌العاده‌ای رخ نداده. ✔️ اما مسئله اصلی که در هیاهوی لحن تند و خطای تحلیلی اول در بزرگ‌نمایی ترامپ گم شد اما حرف دقیقی است، جدی گرفته نشدن جنگ ما با آمریکا است.‌ موضوعی که الزاما ربطی به ترامپ هم ندارد.‌ قبلا و در گفتگوهای متعدد نوشته و گفته‌ام که ایراد ما این است که جنگ با دشمن را مخفی و حتی انکار می‌کنیم. اشتباه بزرگی که در #جنگ_اقتصادی انجام دادیم و به جای رو به رو کردن مردم با واقعیت آن و راه‌حل‌های مبارزه با آن، جنگ اقتصادی را به دلایلی بعضاً با توجیه در ظاهر صحیح و بعضاً بدون توجیه از جمله نظام منافع، غربزدگی، عدم اعتماد به مردم، محافظه‌کاری رسانه‌ای و...منکر شدیم. این موضوع باعث شد مبارزه جدی با تحریم انجام ندهیم و در مقابل اثرات اجتماعی آن راه حل اعتماد به دشمن را انتخاب کردیم. راه‌حلی که از قبل و براساس تجربه تاریخی مشخص بود بیهوده است و خیلی زود هم منجر به فشار بیشتر شد. اما تلخی ماجرا این است که اکنون نیز نه جنگ اقتصادی و نه جنگ همه‌جانبه‌ای که بعد از طوفان‌الاقصی درگیر شده‌ایم را جدی نگرفتیم و همچنان در بر همان پاشنه کوچک‌انگاری و انکار می‌چرخد. ✅ بنابراین فرای حواشی و برخی تحلیل‌های غلط ارائه شده اصلِ موضوعِ نادیده گرفتن جنگ در کشور یک معظل است. جنگ نیاز به گارد جنگی و تدبیر متناسب دارد نه انکار و کوچک‌انگاری. ‼️البته و متاسفانه آقای علیزاده این حرف‌ها را بعضاً با برخی تقابل‌های بیهوده و بعضاً شخصی در حاشیه برده. مثلا دیدم وقتی که فرزند آن منبری مشهور که خوب حداقل به نظر من این جنگ را فهم نکرده‌ است، به او نقد کرده آقای علیزاده به جای نقد فکری نسبت خویشاوندی آن فرد با فلانی را پیش کشیده. اتفاقی که نه اخلاقی است نه در صورت تایید چیزی را ثابت می‌کند، نسبت خویشاوندی با کسی که اشتباهی دارد فقط در صورت تایید آن رفتار اثبات‌کننده است ولاغیر. وگرنه چه بسیار نزدیکانی که از نظر فکر از هم‌ دور هستند. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi