eitaa logo
کانال تحلیلی سیاسی صراط
2.4هزار دنبال‌کننده
629 عکس
428 ویدیو
60 فایل
تحلیل مسائل روز ایران وجهان کانال دوم ( رسانه= صوتی+تصویری) eitaa.com/seraat_tahlil_siyasi دست نوشته های اینجانب👇️ @hamraah_batahlil برای ارسال نظرات و ارتباط مستقیم👇️ @Yasin1y ⚠️ #تبلیغ_و_تبادل_نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
! ✍جعفر_بلوری 🔸11روز تا 13 باقی مانده. در اینکه «» با همه وارد میدان شده و برای روز «» تدارک جدی دیده، هیچ اختلاف نظری نیست. دشمن شمشیر را از رو بسته و برخی برنامه‌هایش را علنی و برخی را غیرعلنی پیش برده است. گفته، باید صادرات ایران را به برسانیم. شبکه‌های فارسی‌زبان اجتماعی و غیر اجتماعی 24 ساعته علیه ایران به راه انداخته. با و و و و تکفیری و غیرتکفیری و... علیه تنها حکومت روی زمین ائتلاف کرده تا، مردم 40 سالگی انقلابشان را جشن بگیرند! برای نیل به مقصود، چشم به و معیشت مردم دوخته. تصریح کرده اگر بر نان مردم مسلط شویم، علیه حاکمیت می‌شورند! درست مثل «» که پس از تسخیر هر منطقه، برای کنترل رفتار ساکنان آن، قبل از هر چیز بر منابع آب و غذایی و معیشت آنها مسلط می‌شد. می‌خواهد با اهرم «» به «» مردم بیفتد و به هدفی که چهل سال است تلاش می‌کند، در انقلاب برسد. چرا دشمن اینقدر عریان وارد معرکه شده؟ شکل‌گیری این ائتلاف ناهمگونِ اجق وجق با کدام منطق سیاسی قابل جمع است؟ واقعا چه نسبتی بین آن عربِ مسلمان با این صهیونیست مسیحی دشمن مسلمان وجود دارد؟ بین اندیشه‌های یک تروریست تکفیری شرقی با اندیشه‌های لیبرالی غربی آیا ارتباطی می‌توان یافت؟ چرا تعارفات، اعتقادات، قوانین بین‌المللی و روش‌های معمول را کنار گذاشته با و خیلی تابلو وارد میدان شده و می‌گوید به دنبال است؟ آیا 13آبان امسال قرار است واقعا اتفاقی بیفتد؟ رویکرد دولت در این شرایط آیا، قابل بوده است؟ دولت چه باید می‌کرد و از این پس چه باید کند؟ مردم چطور؟ بخوانید: وقتی دشمن، عریان و رسوا وارد میدان می‌شود و تا می‌تواند به دنبال خود خدم و حشم به راه می‌اندازد، دست به عملیات‌های و ایذایی می‌زند، با صغیر و کبیر و سیاه و سفید ائتلاف کرده و شبانه‌روز برای زدن ضربه می‌کشد، یعنی را «» دیده و آن را دست کم نگرفته است. شک نداشته باشید، اگر حریف، جمهوری اسلامی ایران را (آنطور که در شبکه‌های مجازی و ماهواره‌ای تلاش می‌کند ضعیف نشان دهد)، ضعیف پنداشته بود، این گونه نمی‌کرد. معتقدیم، این سروصدا و معرکه‌گیری و عربده‌کشی دشمن علیه ایران عزیز، نه از سر قدرت که از سر و استیصال است. یک لحظه تصور کنید اگر عربستان، استان بحرین یا همین امارات جای ایران بودند و آمریکا با آنها به هر دلیلی سر جنگ داشت، آیا برای مهار آنها ائتلاف تشکیل می‌داد؟ بدون معطلی و هشدار قبلی و با یک حرکت و در عرض شاید حتی ، در این کشورها کرده و یک دیگر به جای دست‌نشانده فعلی . تاریخ کوتاه برخی از این کشورهای مرتجع عربی پر است از کودتا‌های آمریکایی و جابه‌جا شدن این امیر با آن امیر. دلیل ورود عریان و غیر معمول دشمن به میدان و تشکیل چنین ائتلاف عجیبی، به اعتقاد نگارنده چیزی نیست جز و استیصال «» در برابر و اقتدار «». برای درک این اقتدار کافی است سری به اندیشکده‌های بزرگ همین آمریکا و کشورهای غربی بزنید و «» را جست و جو کنید... ادامه درپست بعد... آدرسِ ما 👇 http://sapp.ir/tahlilisiyasiseraat http://eitaa.com/tahlilisiyasiseraat
ادامه پست بالا.. حتی در پیج شخصی خودم نیز، دم آن انسان آشناتر از من و ما به معارف اسلام، گرم که بیاید گوش حقیر را بگیرد و متذکر این مهم شود که «فلانی! عزاداری به این سبک و سیاق، فقط و فقط مختص است که الحق یک است! لذا تسری آن حتی به گرامی اسلام هم خطرناک است! ما قرار نیست تلویزیون را در لیالی منتهی به رحلت یا حالا بگو؛ شهادت حضرت رسول، همان‌قدر عزادار کنیم که تاسوعا و عاشورا! چه خبر است؟!» سلمنا! مراسم شام غریبان، تنها مختص سیدالشهدا است! حالا اگر منِ نوعی دلم خواسته برای امام علی یا امام علی بن موسی نیز همان کنم که برای حسین بن علی، حواسم باشد که کارم مصداق مسلم افراط است، ولو در پیج شخصی خودم! حواسم باشد که قرار نیست همه‌ی مردم به همان ساز برقصند که من می‌خواهم! گمانم جای این تذکر، همین جاست؛ حتی اقامه‌ی عزای ایام فاطمیه، درست به سبک و سیاق عمومیت اقامه‌ی عزا برای حضرت اباعبدالله، اشتباه و کج‌سلیقگی است! اینکه در و دیوار شهر را و کانال‌های تلویزیون را، دقیقا همان کنیم که محرم و صفر! چه خبر است؟! گفت: «گر همه شب، شب بودی؛ شب ، بی‌قدر بودی»! بنابراین اجازه دهیم فاطمیه همان فاطمیه باشد، نه عاشورای ثانی! بله! من هم شب‌های فاطمیه، می‌روم اما هرگز این حق را ندارم که اگر مثلا رئیس تلویزیون بودم یا شهردار تهران، برای فاطمیه نیز همان‌قدر سیاه‌پوشی کنم که برای حسین بن علی! بزنی ۱؛ منصور! ۲؛ شیخ‌حسین! ۳؛ مطیعی! ۴؛ حدادیان! ۵؛ پناهیان! ۶؛ کوثری! ۷؛ رسولی! ۸؛ طاهری! ۹؛ سازور! ۱۰؛ آهنگران! و الی آخر! واقعا چه خبر است؟! باز هم این حقیر، حلول ماه میلاد دردانه‌ی خلقت را تبریک گفت و جماعتی شروع شد کامنت‌های‌شان که «چرا تبریک؟!» البته همه را پاک کردم و بلاک هم کردم! واقعا این چه دین و آیینی است که شهادت محسن به‌دنیانیامده را می‌بیند اما ولادت محمد به‌دنیاآمده را نه؟! والله هیچ ترسی از نوشتن این جمله ندارم؛ «تمام علی و تمام فاطمه و تمام آن خانه، فدای اولین تبسم محمد امین در آغوش آمنه!» و الا حتی روز ۱۷ ربیع هم باید اقامه‌ی عزا کرد، چرا که اولا هنوز خانه‌ی علی و زهرا عزادار است و ثانیا هنوز ادامه دارد حرکت کاروان اسرای کربلا! نه اما! منِ حسین قدیانی هم از چنین اسلامی در هراسم، وای به حال روزنامه‌نگار زنجیره‌ای! اسلام محمد، باورم هست که در شب حلول ماه ربیع، جشن برای آغاز امامت امام جواد را بیشتر مرضی رضای خدا و امام رضا می‌داند تا عزا برای شام غریبان ثامن‌الحجج! حالا شما جای مردم! چنین دینی با این همه غم و عزا، آیا ترس ندارد؟! ما برای درک بهتر مسائل سیاسی، اقتصادی،فرهنگیِ ایران وجهان به قلم اساتید ِ برجستِه علومِ -رویدادهای روزِ ایران و جهان را برای شما و می نماییم . با افتخار در خدمت شما خواهیم بود . آدرسِ ما در 👇 @tahlilisiyasiseraat