eitaa logo
« طهورا و صفورا و صبورا »
11هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
1.4هزار ویدیو
21 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💐 📗 وَ قالَ ابو الحسن علی بن محمّد الهادی: مَن أمِنَ مَکرَ اللّهِ وَ أَلِیمَ أَخذِه تَکَبّرَ حَتّی یَحِلَّ بِه قَضاؤُهُ وَ نافِذُ أَمرِه، وَ مَن کان عَلی بَیَّنَهٍ مِن رَبَهّ هانَت عَلیهِ مَصائِب الدُّنیا وَ لَو قُرِضَ وَ نَشِرَ. 🌺 هر که ازمکر خدا و مؤاخذه دردناک او آسوده خاطر باشد، دچار تکبّر گردد تا آنکه قضای الهی و امر نافذش بر او جاری شود. هر که خدا را از روی دلیلِ روشن بشناسد، مصائب دنیا بر او سَبُک آید، هر چند با قیچی قطعه قطعه شود و پراکنده گردد! 📗 منبع: تُحَفُ العقول/ ص٨٧٩ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🍃🌷☀️🌷🍃
🌺 حضرت امام صادق علیه السّلام فرمود: مردم در قَدَر بر سه گروهند؛ 1⃣ مردی می‌‌پندارد که خداوند مردم را بر معاصی اجبار می‌‌کند. این فرد با این اعتقاد، خدا را در حُکمِ خود ستم کرد، پس کافر است. 2⃣ و مردی گمان می‌کند که خداوند، امور را به بندگانش تَفویض کرد. این مرد خدا را در پادشاهی‌‌‌اش سُست و ناتوان نمود، پس او هم کافر است. 3⃣ و مردی می‌گوید که خداوند بندگانش را به آنچه طاقت داشتند تکلیف کرده است و بر آنچه طاقت نداشتند تکلیف ننمود. و وقتی کار خوبی انجام داد خدا را سپاس می‌‌گوید، وقتی هم مرتکبِ بدی شد از خدا استغفار می‌‌کند. پس او مسلمانِ بالغ و رشدیافته است. 🌷 حضرت استاد صمدی آملی 📗 ، صفحه ۱۸۶ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🔹🌸🔸🌹🔸🌸🔹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 امام حسن عسکری(علیه السلام) در روز پنجشنبه 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )
💐 📗 قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری(علیه السلام) : مَنْ تَواضَعَ فِی الدُّنْیا لاِخْوانِهِ فَهُوَ عِنْدَ اللهِ مِنْ الصِدّیقینَ، وَمِنْ شیعَهِ (علی بْنِ أبی طالِب علیه السلام) حَقّاً. 🌺 امام حسن عسکری علیه السّلام فرمود: هرکس در دنیا در مقابل دوستان و هم نوعان خود متواضع و فروتنی نماید، در پیشگاه خداوند در زُمره صِدّیقین و از شیعیان امام علی علیه السّلام خواهد بود. 📗 بحارالأنوار، ج ۴۱، ص ۵۵ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🍃🌺☀️🌸🍃
استاد علامه حسن زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه): دهم محرم که عاشورای حسینی یعنی روز شهادت حضرت امام سیدالشهداء ابی عبدالله الحسین و اصحاب و انصارش علیهم السلام در سرزمین کربلاست، در آغاز مصادف با روز بیست و یکم مهر ماه باستانی بوده است. (هزار و یک کلمه جلد هفتم صفحه ۳۴۰ کلمه ۹۹۱ )
🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️ جلسه نهم - صبحِ روزِ پنجمِ ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت اوّل ⬇️⬇️ از ابتدا تا دقیقه ۱۳ 🔸 مرحوم محدّث قمی (ره)، در کتاب نَفَسُ المَهموم، چهل حدیث را ذکر می‌کنند که برخی از آن‌‌ها در باب ثوابِ گریه بر امام حسین (ع) و لعنِ بر قاتلان حضرت می‌باشد و برخی هم اخباری است که از قبل، راجع به شهادت امام حسین (ع) داده شده بود. 🔹 البته راجع به شهادت سایر ائمه (ع) هم تا حدّی اطلاع رسانی شده بود مثلاً جناب رسول الله (ص) به امیرالمومنین (ع) اطلاع داده بودند که ایشان، در شبِ قدرِ ماه رمضانی، در محرابِ مسجد ضربت می‌خورند و به شهادت می‌رسند اما اخبارِ شهادتِ امام حسین (ع) بسیار جزئی‌تر بود. 🔸 حالا بحث‌هایی بین آقایان وجود دارد در رابطه با اینکه آیا این‌گونه آگاهی‌ها منافاتی با بحث اختیار دارد یا نه؟ و اینکه بحث قضا و قدر چگونه با بحث اختیار جمع می‌شود؟ زیرا بنای الهی بر این است که انسان، اعمالی را که برای او مقرّر شده، با اختیار خود انجام دهد. 🔹 درست است که انجامِ برخی از امور همانند نماز و روزه، وجوبِ شرعی دارد امّا خداوند هرگز کسی را به اجبار و اکراه، وادار به انجامِ واجبات و ترکِ محرّمات نمی‌کند چرا که این امر، خلاف اختیار است و تنها زمانی به انسان، عِقاب یا پاداش داده می‌شود که اعمالِ او، بر اساس اختیار باشد. 🔸 ترجمه‌‌‌ی علّامه شعرانی (ره)، از بهترین ترجمه‌های کتاب "نَفَسُ المَهمومِ" جناب محدّث قمی است زیرا ایشان، به دلیل تخصّص بسیار بالایی که در این زمینه داشتند، توانستند عباراتِ عربی را به نحو بلیغ، به فارسی ترجمه کنند. 🔹 از آن‌جایی که انتقالِ مفاهیمِ زبانی به زبانِ دیگر، بسیار دشوار است، لذا کارِ ترجمه، بر خلاف شرح، زحمتِ بسیاری دارد زیرا ترجمه، معنای تحت اللّفظی عبارات است در حالی که در شرح، دست شارح باز است و می‌تواند به کمک عبارات گوناگون و جمله‌های طولانی، مقاصد یک سطر را بیان کند. 🔸 در حدیث اوّل کتاب "نَفَسُ المَهموم" آمده است که امام رضا (ع) فرمودند: یابن شبیب! اگر برای چیزی گریه خواهی کرد، برای حسین ابن علی ابن ابیطالب (ع) گریه کن برای آن که او را مانند گوسفند ذبح کردند و هجده مرد از خاندانِ او، با او کشته شدند که روی زمین مانندِ آن‌ها نبود و هفت آسمان و زمین‌ها برای کشته شدنِ او گریستند و چهار هزار فرشته، برای یاری او فرود آمدند و او را کشته شده یافتند و نزدِ قبرِ او، آشفته موی و گَردآلود هستند تا وقتی که قائم (عج) برخیزد و از یارانِ او باشند و شعارِ آنان "یا لِثارات الحسین" است. 🔹 اینکه امام رضا (ع) می‌فرمایند حسین ابن علی (ع) را همانند گوسفند ذبح کردند، نشان از این دارد که کشتنِ امام حسین (ع)، به تحقیرآمیزترین شکلِ ممکن بود چه اینکه عباراتِ خودِ حضرت هم مؤیّد این حقیقت است. 🔸 لذا امام حسین (ع) در عباراتی فرمودند: "إنَّ قَومی دَعُونی" قومِ من، مرا دعوت کردند، "ثُمَّ خَذَلُونی" سپس مرا خوار و ذلیل کردند، "ثُمَّ ظَلَمُونی" و نسبت به من ظلم و ستم روا داشتند، "ثُمَّ رَفَعُونی" مرا دور انداختند. که این عبارت، زمانی به کار می‌رود که انسان، متاعِ بی ارزشی را در گوشه‌ای بیندازد. بعد هم فرمودند: "ثُمَّ قَتَلُونی" سپس مرا کشتند! 🔸 🔹 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🍃🌺☀️🌸🍃
🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️ جلسه نهم - صبحِ روزِ پنجمِ ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۳ تا دقیقه ۳۴ 🔸 تمام افرادی که می‌خواهند حجّ تمتّع، قِران و یا اِفراد را انجام دهند، معمولاً روزِ هشتمِ ذی الحجّه، در مکّه احرام می‌بندند زیرا مستحب است که انسان، شبِ نهم را در مِنا باشد و صبحِ روزِ نهم، به طرف عرفات راه بیفتد و تا غروب در آن‌جا بیتوته کند و بعد از آن در شبِ دهم، از عرفات به مَشعَر برود و صبحِ روزِ بعد، به سمت منا حرکت کند تا قربانی، حَلق، رَمی جمره‌‌ی عقبه و سایر اعمال را به جا آورد. 🔹 همچنین تمام کسانی که می‌خواهند اعمال حجّ را انجام دهند، بعد از این که به مکّه رسیدند، ابتدا باید عمره‌‌ی مفرده‌ی مربوط به حجّ را به جا بیاورند و بعد از آن، تا روزِ هشتمِ ذی الحجّه که احرام می‌بندند، در مکّه بمانند و از محدوده‌‌ی حرم خارج نشوند. 🔸 از آن‌جایی که امام حسین (ع)، حدود چهار ماه و نیم در مکّه تشریف داشتند، حجّ تمتّع بر ایشان واجب نبود و تنها باید بعد از ورود به مکّه، یک عمره‌ی مفرده انجام می‌دادند زیرا بر هر کسی که از خارج مکّه، واردِ آن می‌شود، واجب است که یک عمره‌ی مفرده به جا بیاورد. 🔹 لذا انجامِ حجّ تمتّع، برای امام حسین (ع) وجوبِ شرعی نداشت امّا می‌توانستند اعمالِ حجّ را به جا بیاورند و بعد از آن، به طرف کوفه حرکت کنند که حضرت، چنین کاری نکردند. 🔸 امام حسین (ع) در روز هشتم ذی الحجّه که تمام حجّاج، احرام می‌بستند و به طرف منا حرکت می‌کردند، در بالای کوه صفا، خطبه‌ای خواندند و فرمودند: ای مردم! من به سوی جایی حرکت می‌کنم که گُرگان و سگانِ درنده در آن‌جا منتظرند تا مرا بِدرّند و شکم‌های گرسنه‌شان را سیر کنند. هر کسی که می‌خواهد نزد خدا وطن کند، "فَلْیَرحَل مَعَنا" پس با ما کوچ کند. 🔹 حال باید دید از بین آن جمعیّتِ زیادِ حجّاج، بعد از خطبه‌‌ی امام در کوه صفا، چه تعدادی به حضرت پیوستند؟ و چه تعدادی بعد از انجام اعمال حجّ، در مسیر راه به آقا ملحق شدند؟ 🔸 در تاریخ تقریباً چیزی نیامده است. حال یا واقعاً کسی به امام ملحق نشد و یا اگر هم آمدند، تعدادشان بسیار محدود بود. 🔹 یکی از سؤالاتی که راجع به این مقطع از تاریخ برای انسان پیش می‌آید، این است که آیا حجّاجی که مُحرم بودند، جواز داشتند که از احرام خارج شوند و به امام بپیوندند؟ 🔸 اگر بگوییم جواز نداشتند، کأنّه این اشکال بر حضرت وارد می‌شود که چرا ایشان در چنین شرایطی آن‌ها را دعوت کردند؟ که در این صورت، چنین دعوتی نعوذ بالله گزاف و غیر واقع بود در حالی که امام، مبرّا از هر گونه عیب و نقص است. 🔹 متأسفانه دشمن از همین مسائلِ حسّاسِ تاریخی، علیه شیعه و اعتقاداتِ شیعی استفاده می‌کند. 🔸 مثلاً همین مسأله را بهانه قرار می‌دهد تا بگوید امام حسین (ع) از دین خارج شده است زیرا در احکام مربوط به حج تمتّع آمده است که حج‌گزار وقتی عمره‌‌ی تمتّع را انجام داد، باید در مکّه بماند و حقّ خروج از آن را ندارد تا اینکه در روز هشتم یا شب نهم ذی‌الحجّه مُحرِم شود و اعمال حج را به جا آورد امّا امام حسین نه تنها خودش حجّ تمتّع یا قِران و یا اِفراد را انجام ندادند بلکه کسانی را هم که آمده بودند تا وظیفه‌ی شرعی‌شان را انجام دهند، دعوت کردند که با او بروند. 🔸 🔹 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🍃🌺☀️🌸🍃
🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️ جلسه نهم - صبحِ روزِ پنجمِ ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۳۴ تا آخر 🔸 ما نمی‌توانیم اَسرارِ امامت را ادراک کنیم. به همین دلیل معتقدیم امامت، جزء اصول دین است؛ در حالی که حجّ، یکی از فروعات دینی است که مُتَفرّع بر اصل است و هیچ‌گاه احکام حجّ نمی‌تواند احکام امامت را تحت الشّعاع قرار دهد. 🔹 مرحوم شیخ مفید در ابتدای کتاب ارشاد که کتابِ بسیار مهمّ تاریخی است، می‌فرمایند مدّت امامت امام امیرالمؤمنین حدود سی سال بود با اینکه ایشان از این سی سال، تنها حدود چهار سال و شش ماه بر مسند حکومت بودند. 🔸 درست است که حضرت حدود بیست و پنج سال خانه‌نشین بودند و حکومت از ایشان غصب شده بود امّا در طول این مدّت، فقط احکام حکومتی از حضرت ساقط شده بود نه احکام امامت و امام باید احکام امامت را در اجتماع پیاده می‌کردند چون امامت را مردم انتخاب نمی‌کنند بلکه حق متعال انتخاب می‌کند. 🔹 لذا می‌بینیم که حضرت با همه ظلمی که غاصبانِ حکومت در حقّشان کردند، باز هم به تمامی سؤالات و اشکالاتِ شرعی آن‌ها جواب می‌دادند و موجب حفظ آبرویشان می‌شدند. 🔸 چون ایشان امام و حجّة‌الله بودند و حجّةالله وظیفه دارد که احکام امامت را در اجتماع پیاده کند. 🔹 یکی از احکام امامت آن است که امام باید پاسخگوی تمامی سؤالات شرعی مردم باشد آن هم نه به صورت اجتهادیِ مُصطَلَح بلکه به صورت اِجتهادیِ شهودی زیرا امام، مُعَلَّم به اَسماءالله است و هر چه را بخواهد بداند، به صرف اراده می‌داند. 🔸 لذا در کتب ما شیعیان آمده است که مدّت امامت امام امیرالمؤمنین (ع) سی سال بود با اینکه ایشان تنها چهار سال و شش ماه حکومت کردند. همچنین مدّت امامت امام حسن (ع) را ده سال می‌دانند در حالی که معاویه از همان ابتدا با مکر و دسیسه از جنبه‌‌ی ظاهری، حضرت را شکست داد و امام در مدینه ملازم منزل شدند. 🔹 در مورد سایر ائمه نیز به همین صورت بود. با اینکه بر مسند حکومت نبودند امّا امامتِ آن‌ها برقرار بود و موظّف بودند که احکام امامت را پیاده کنند و فقط احکام حکومتی از ایشان ساقط شده بود. این است که ما امامت را از اصول دین می‌دانیم و این اصل به گونه‌ای نیست که بتوان به مُسامِحه از کنار آن عبور کرد. 🔸 مثلاً نمی‌توان گفت که اختلافات بین امام علی (ع) و عُمر متعلّق به ۱۴۰۰ سال قبل بود و دیگر تمام شد و نیازی نیست که مدام این زخم باز شود و یا حوادثی که برای امام حسین (ع) رخ داد، متعلّق به زمان‌های گذشته است و نیازی نیست که هر محرّم و صفر یادآوری شوند، مصیبت‌خوانی شود و امثال این حرف‌ها. 🔹 در جواب باید گفت بحث، بحث اعتقاد است. اعتقادِ صحیح، مُطَهِّر است و اعتقاد غیرصحیح، مُنَجِّس و مُرَجِّس (رِجس‌آور) 🔸 ما بر اساس برهان و عرفان و قرآن وظیفه داریم که دائماً به اصل امامت توجه کنیم و اینکه خلیفه و جانشینِ بلافصل پیغمبر اکرم، حضرت علی (ع) است و بعد از ایشان، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) تا حضرت بقیة‌الله، جانشینان پیامبر (ص) هستند. 🔹 ما با این اعتقادات، خود را می‌سازیم و به هر صورتی که ساخته شویم، به عوالم و نشئات بعدی سفر می‌کنیم لذا قائلیم به اینکه امامت، اصل دین است. 🔸 حضرت علّامه حسن‌زاده آملی (ره) حتّی عالی‌ترین مقام توحید را که همان توحید صمدی قرآنی است، ملازم ولایت و امامت قرار می‌دهند آن هم نه ولایت به معنای مفهوم کلّی ذهنی بلکه ولایتی که اتّحاد وجودی با امیرالمؤمنین، فاطمه زهرا، امام حسن، امام حسین تا حضرت بقیّة‌الله ( علیهم السلام ) دارد. 🔹 ایشان معتقدند بهترین توحید، توحیدی است که با امامت و ولایت آمیخته باشد و هیچ‌گاه از آن‌ها جدا نشود. 🔸 لذا امام حسین (ع) به حُجّاجی که با نیّت قربةً الی الله اِحرام پوشیده بودند و می‌خواستند به سمت مِنا و عرفات بروند و سایر اعمال حجّ را به جا آورند، فرمودند اگر می‌خواهید مستقیماً نزد خودِ خدا بروید و در جوارِ الله، وطن کنید با من بیایید و اگر می‌خواهید به تعبیری، حاجی شوید، بروید و اعمال حجّتان را به جا آورید. 🔹 این است که اگر انسان می‌خواهد راجع به تاریخ اهل بیت، امام حسین (ع) و کربلا تحقیق کند و مطالب را درست بفهمد، ابتدا باید اصول دین را مُنَقَّح و خالص گرداند. 🔸 🔹 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🍃🌺☀️🌸🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 صاحبنا « م ح م د » ابن العسکری امامُ زمانِنا (عج) در روز جمعه 🌸 💢کانال ( طهورا و صفورا و صبورا )
💐 🌺 حضرت بقیّةالله(عجل الله تعالی فرجه الشّریف) : 📗 أنا بَقِیّةُ اللهِ فی أرضِهِ، و المُنْتقِمُ مِن أعدائِهِ. 🌸 من بقیّة الله (باقیمانده‌‌ی حجّت خدا) در زمینم و از دشمنان او انتقام مى‌‌گیرم. 📗 منبع: کمال الدّین و تمام النّعمه، صفحه ۳۸۴ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora 🌷☀️🌹⭐️🌷