🍂#سلسله_مباحث : #طلبه، #هویت و #رسالت شماره 4 🔹موضوع: آینده کاری طلبه شاید هر طلبه‌ای در امتداد نگاه به آینده با این پرسش‌ها روبرو شده باشد که یک طلبه سرانجام چه جایگاه اجتماعی‌ای پیدا خواهد کرد و چه سرانجامی خواهد داشت؟ چه نقش‌ها و شؤون اجتماعی در انتظار او است؟ کارکردهای طلبه، و خدمات تخصصی‌ای که می‌تواند ارائه دهد، آینده کاری او و مأموریتی که باید بر عهده گیرد، غایات و مقاصدی که بر طلبگی مترتب است، اهداف کاری، و آفاق طلبگی یعنی افق‌های دوردستی که شایسته است یک طلبه برای انتهای مسیر خود در نظر گیرد چیست؟ و به دیگر زبان شؤون تخصصی حوزویان و تیپ‌های تخصصی در عالم طلبگی کدام‌اند و چگونه طبقه‌بندی می‌شود؟ در پاسخ به موضوع آینده کاری طلبه پیش از پرداختن به فروعات و جزئیات، و ارائه بحث‌های عمیق و طولانی، لازم است یک جواب کوتاه و رسا و گویا داده شود تا طلبه، گرفتار کثرت‌ها و فروعات نگردد و تکلیف خود را در یک جمله دریابد. این یک جمله پاسخ فوری و اجمالی به آن نیاز است که همواره در ذهن می‌ماند و سنگ محکی برای آزمودن جزئیات خواهد شد. اگر بخواهیم به این سوال یک جواب فوری و کوتاه دهیم و در یک جمله آینده کاری طلبه را معلوم گردانیم، باید همان گونه که در صفحات قبل نیز گفتیم این دو گزاره را به هم پیوند دهیم. الف. انّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الأنبیاءِ[8]؛ ب. هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی اْلأُمِّیّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکّیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکمَةَ[9] اگر علمای دین وارثان پیامبران هستند و پیامبران مأموریت تعلیم و تربیت را برعهده داشته‌اند، طلبه در آینده کاری خود یا #معلم است و یا #مربی. طلبه یک عنصر فرهنگی است که به کار تعلیم و تربیت انسان‌ها اشتغال دارد. این پاسخ فشرده را به صورتی کاملا استقرایی می‌توان تفصیل داد و تیپ‌های تخصّصی حوزویان را این‌گونه ترسیم کرد: محققان علوم دینی که به صورت تخصصی در زمینه‌های زیر به تولید علم و پژوهش مشغول‌اند؛ استنباط و تبیین عقاید اسلامی و نگرش‌های کلان دین: فلسفه، کلام، و ... . کشف و تبیین نظام‌های کلان دینی (سیاسی، اقتصادی، قضایی، مدیریتی، تربیتی، حقوقی، و ...) کشف و تبیین فرهنگ و ارزش‌های دینی: معنویت، اخلاق، آداب، سبک زندگی، ... . کشف و تبیین قانون دینی و احکام فقهی. مروجان و مبلغان آموزه‌های دینی به صورت: استاد اخلاق؛ مبلّغ و گوینده مذهبی (برای عموم مردم)؛ مبلّغان تخصّصی (برای کودکان، نوجوانان، جوانان، دانشجویان، سربازان، ورزشکاران، کارگران، زندانیان، کشورهای خارجی، کاروان‌های زیارتی، و...)؛ نویسنده و مؤلف؛ مدرّس (حوزه، دانشگاه، مدارس)؛ مربی (کودکان، نوجوانان، جوانان، و...)؛ محقّقان میانی؛ امام جماعت و مدیر مساجد، حسینیه‌ها و هیأت‌های مذهبی؛ مشاورین تخصّصی مانند مشاور امور خانواده (روحانی خانواده)، تربیت فرزند، مشاور اصناف، مشاور تولیدکنندگان آثار هنری مذهبی، و ... متصدّیان مناصب اجرایی مختصّ حوزویان مانند: ولایت فقیه (مرجعیّت دینی، سیاسی، اجتماعی)؛ مقام افتا و مرجعیّت دینی (به معنای رایج کنونی)؛ مدیران فرهنگی اجتماعی مانند نمایندگان ولی فقیه در دانشگاه و نیروهای انتظامی؛ قضاوت؛ مدیریّت مدرسه یا حوزه علمیه منابع: [8] كافی ج 1، ص 32. [9]جمعه:‌ 2 نگارنده: محمد عالم‌زاده نوري #ویژه_طلاب ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂#سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 5 🔹موضوع: اصول حاکم بر برنامه ریزی/ قسمت پنجم اصل چهارم: برخورداری از نگاه کلی برای برنامه‏ریزی لازم‏ است مجموع زمینه فعالیت، در نظر گرفته‏ شود. برنامه‏ریزی برای «امروز» بدون در نظر گرفتن کل عمر چندان نتیجه‏بخش نیست. وظیفة امروز ما بریده از کل عمر تعریف نمی‏شود و قابل تشخیص نیست. گوشه یک زمین می‏تواند مکانی برای احداث پارکینگ، اتاق‏خواب یا سرویس باشد. این‏که کدام ‏یک از این‏ها نهایتاً در این‏ مکان قرار داده ‏شود، مشروط به در نظر گرفتن طرح کلی ساختمان است. در لحظة عمل نباید برای همان لحظه برنامه‏ریزی کرد. هرزمان برای چندین نوع فعالیتِ لازم و مفید قابلیت دارد و آنچه که وظیفة نهایی این زمان را مشخص می‏کند، نگاه کلی به مجموع حوزة اختیار، و برنامه‏ریزی هماهنگ و متوازن برای آن است. #ویژه_طلاب ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂#سلسله_مباحث: #طلبه، #هویت و #رسالت شماره 6 🔹موضوع: جامعیت یا تخصص / قسمت دوم عمل معصوم تابلوی زیبایی است که باید سرمشق حرکت همة ما باشد. حوزة امام صادق علیه السلام نمونة مطلوب یک حوزة علمیة اسلامی است که زیر نظر شخص معصوم اداره می‌شده است. آن‌گونه که از روایات بر می‌آید اصحاب امام صادق علیه السلام با توانایی‌های مختلف، آمادگی‌های متفاوتی برای ارائة خدمات اسلامی متنوع کسب کرده بودند و به تناسب این آمادگی‌ها در شرایط مختلف بهره می‌رسانند. محمد بن مسلم، ابان بن تغلب و زراره بن اعین در فقه، هشام بن حکم و مؤمن الطاق در بحث‌های کلامی و عقیدتی، جابر بن حیان در علم شیمی و.. . زبان‌زد بوده و در همان رشته، خدمتی ارائه می‌کردند. گاهی امام، دانشمندانی را که برای بحث و مناظره مراجعه می‌کردند، راهنمایی می‌کردند تا با یکی از شاگردان که در آن رشته تخصص داشت، مناظره کنند. "هشام بن سالم" می‌گوید: روزی با گروهی از یاران امام صادق(علیه السلام) در محضر آن حضرت نشسته بودیم. یک نفر مرد شامی اجازة ورود خواست و پس از کسب اجازه، وارد مجلس شد. امام فرمود: بنشین. آنگاه پرسید: چه می‌خواهی؟ مرد شامی گفت: شنیده‌ام شما به سؤالات و مشکلات مردم پاسخ می‌گویید. آمده‌ام با شما بحث و مناظره کنم. امام فرمود: در چه موضوعی؟ شامی گفت: در بارة کیفیت قرائت قرآن. امام رو به حمران کرد و فرمود؟ جواب این شخص با تو است. مرد شامی گفت: من می‌خواهم با شما بحث کنم نه با حمران. حضرت فرمودند: اگر حمران را محکوم کردی، مرا محکوم کرده‌ای. مرد شامی ناگزیر با حمران وارد بحث شد. هرچه شامی پرسید، پاسخ قاطع و مستدلی از او شنید، به طوری که سرانجام از ادامة بحث فروماند و سخت ناراحت و خسته شد. امام فرمود: (حمران را) چگونه دیدی؟ گفت: راستی که حمران خیلی زبردست است، هرچه پرسیدم به نحو شایسته‌ای پاسخ داد. شامی گفت: می‌خواهم در باره لغت و ادبیات عرب با شما بحث کنم. امام رو به ابان بن تغلب کرد و فرمود: با او مناظره کن. ابان نیز راه هرگونه گریز را به روی او بست و وی را محکوم ساخت. شامی گفت: می‌خواهم در بارة فقه با شما مناظره کنم. امام به زراره فرمود: با او مناظره کن. زراره هم با او به بحث پرداخت و به سرعت او را به بن‌بست کشاند. شامی گفت: می‌خواهم در بارة کلام با شما مناظره کنم. امام به مؤمن طاق دستور داد با او به مناظره بپردازد. طولی نکشید که شامی از مؤمن طاق نیزشکست خورد. به همین ترتیب وقتی که شامی درخواست مناظره در بارة استطاعت (قدرت و توانایی انسان بر انجام یا ترک خیر و شر) توحید و امامت نمود، امام به ترتیب به حمزة طیار، هشام بن سالم، و هشام بن حکم دستور داد با وی به مناظره بپردازند و هر سه، با دلایل قاطع و منطق قوی، شامی را محکوم ساختند. با مشاهدة این وضع، ‌امام از خوشحالی تبسم فرمودند. منبع: اختیار معرفه الرجال، شیخ طوسی، ص 278. قاموس الرجال، محمد تقی تستری، ص 416، سیرة پیشوایان، مهدی پیشوایی، ص362. #ویژه_طلاب ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂#سلسله_مباحث: #طلبه، #هویت و #رسالت شماره 7 🔹موضوع: طلبه؛ کسب مدرک تحصیلی و اعتبار اجتماعی/ قسمت اول مدرک در لغت به معنای سند، دلیل و نشانه به کار رفته است. مدرک وسیله اثبات است و می‌توان با آن یک حقیقت را ثابت کرد. مدرک تحصیلی وسیله‌ای است که با آن میزان تحصیل، رشد، توانایی، دانش و مهارت افراد را ثابت می‌کنند و برخی از ابعاد پنهان شخصیت را آشکار می‌سازند. استخدام مدرک تحصیلی برای اثبات این ویژگی‌ها یک ضرورت زندگی اجتماعی است. انسان‌ها در شبکة پیچیدة روابط اجتماعی نیاز به ارتباط و هم‌کاری دارند و باید به صورت یک پیکرة واحد عمل کنند. طبعا برای اینکه از یک‌دیگر به صورت مناسبی بهره گیرند باید نسبت به هم شناخت کافی داشته و ظرفیت‌ها، قوت‌ها، توان‌مندی‌ها و مهارت‌های همدیگر را از یک سو و نقاط ضعف و کاستی‌های شخصیتی هم را از سوی دیگر بشناسند تا همکاری‌های درست و مؤثری را میان خود تعریف کنند و از هرکس انتظار متناسبی داشته باشند. مدرک‌ها، عنوان‌ها، نشان‌ها و نمادها این ارتباط اجتماعی تسهیل کرده و موجب می‌شوند که معرفی افراد به یکدیگر در زمان کوتاه و با هزینة اندک حاصل شود مدرک دو گونه است؛ مدرک رسمی و مدرک غیر رسمی. مثلا اعتبار حاصل از سابقة تألیف و تدریس و فعالیت‌های اجرایی یا فرهنگی نوعی مدرک غیررسمی است. مراجع عظام بر اثر سابقة تدریس و تألیف مورد اعتماد قرار گرفته و مرجعیت علمی و اجتماعی یافته‌اند. امروزه برای اطلاع از توان‌مندی‌های افراد از رزومه یعنی شرح فعالیت‌های آنان بهره گرفته می‌شود. این رزومه شامل مقدار تحصیل افراد، نمرات پایانی آنان، سابقة تحقیق، تألیف، تبلیغ، فعالیت‌های فرهنگی، اجرایی و نیز عنوان پایان‌نامه‌ها و موضوع کتاب‌ها است که هریک گویای بخشی از شخصیت افراد است. استفاده از مدرک برای معرفی، اختصاصی به عصر جدید ندارد. اجازة اجتهاد یا اجازة نقل حدیث در مدارس علمیة قدیم یک نوع مدرک تحصیلی کارآمد برای معرفی افراد به جامعه و جلب اعتماد آنان بوده است. لباس روحانیت نیز نوعی مدرک است که اصل هویت صنفی طلبه را به جامعه معرفی و اثبات می‌کند. تقریظ‌هایی که علمای بزرگ در ابتدای آثار شاگردان خود می‌نوشتند و در آن به معرفی مؤلف و اثر او می‌پرداختند نوع دیگری از مدرک بوده است. #ویژه_طلاب #مدرک_تحصیلی #ندای_تهذیب ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂#سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 8 🔹موضوع: اصول حاکم بر برنامه ریزی/قسمت هشتم اصل هفتم: استحکام (اعتقاد به برنامه) انسان باید به فعالیت جاری خود ایمان و اعتقاد داشته ‏باشد. اگر ایمان راسخ به برنامه وجود نداشته باشد در انجام آن سستی می‏شود. اندک ‏مخالفت یا خرده‏ مانعی به‏ راحتی جریان برنامه را مختل می‏سازد و آدمی را از ادامه آن باز می‏دارد. کار کوچکی که با ایمان و استحکام‏ انجام پذیرد، به ‏مراتب امیدوار کننده‏تر از تلاش فراوانی است که این پشتوانه را نداشته ‏باشد. از این‏ رو لازم است به ‏جای پرکردن بی‏پشتوانه برنامه، ابتدا اعتماد و اعتقاد خود را به آن بازسازی کنیم و منطق مستحکمی برای آن بیابیم، آن‏گاه به تکمیل آن روی آوریم. تردید و تزلزل نسبت به فعالیت جاری موجب می‏شود انسان همیشه از خود گلایه‏مند و ناراضی باشد. این اعتراض دائم روحی باعث می‏شود شخص، اهتمام لازم را در انجام وظایف خود به‏کار نگیرد. در نتیجه، فراورده‏های عمل او همیشه سست و تُنُک و نیمدار عرضه شود. یعنی عدم استحکام برنامه، به عدم استحکام عمل تبدیل می‏گردد. استمرار چنین حالت روحی به‏ مرور بنیان همت آدمی را ویران می‏کند. نکته: برای به‏دست‏آوردن توان برنامه‏ریزی بسیار مناسب است با چهره‏های موفق ارتباط مستمر داشته ‏باشیم و گونه‏های مختلف برنامه‏ریزی را بررسی کنیم. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره ۹ 🔹موضوع: نکاتی پیرامون برنامه‏ریزی/قسمت اول ۱. اگر در همه برنامه‏های زندگی، تردید روا باشد، در این یک گزاره، شک و شبهه‏ای راه ندارد که ما وظیفه داریم برای تشخیص وظایف خود اقدام کنیم. آگاهی از وظایف، اولین، محکم‏ترین و قطعی‏ترین وظیفة ما است که همة تکالیف بعدی را پشتیبانی می‏کند و سنگ بنای اوّلیة حرکت قرار می‏گیرد. ۲.«تشخیص وظیفه» و «مدیریت خود» نیازمند الف) تلاش، ب) آگاهی وسیع، ج) صرف زمان است. الف) انتظار برای کشف بهترین دستورالعمل زندگی بدون تلاش و زحمت، همان قدر نامعقول و بی‏نتیجه است که توقّع بازشدن درهای رحمت و فرود مائده آسمانی بدون کوشش و مشقت. خدای بزرگ، بدون اسباب و وسایل، امور جهان را اداره نمی‏کند. پس برای رسیدن به چنین نعمت ارزش‏مندی بکوشیم و سرمایه‏گذاری کنیم. بی‌جهت منتظر «رؤیا»، «الهام»، «مکاشفه» یا «مواجهه تصادفی با استادی خبیر» نباشیم و یا به راه‏های ساده‏ای چون «قرعه»، «تفأل» و «استخاره» پناه نیاوریم. ب) بسیاری از تصمیم‏های نسنجیدة ما انسان‌ها که پشیمانی و حسرت به‏ دنبال می‏آورد، ریشه در جهل و ناآگاهی ما دارد، دایرة آشنایی و اطلاع ما از حقایق تلخ یا شیرین، هر چه گسترده‏تر باشد، برنامه‏ریزی ما به صواب نزدیک‏تر می‏شود. هر چه دانش و آگاهی وسیع‏تری برنامه را پشتیبانی کند، آن برنامه، کامل‏تر و مطلوب‏تر است. از این جهت لازم است قبل از برنامه‏ریزی آگاهی دیگران را هم به آگاهی محدود خود پیوند دهیم. مطالعه، مشاوره، مشاهدة برنامة دیگران و معاشرت با شخصیت‏های موفق، این فایده را برای ما خواهد داشت. ج) آن تلاش و مجاهدت و این تحصیل دانش، بدون هزینة «زمان» امکان‏پذیر نیست. باید وقت مناسبی از برنامة خود را به این ‏مهم اختصاص دهیم. همة ما برای دانستن احکام شرعی و وظایف عام مسلمانی با صرف زمان قابل توجه، به رسالة توضیح‏المسائل مراجعه می‏کنیم و برای فهم آن ـ فردی یا گروهی ـ تلاش می‏کنیم. در مواردی هم به استفاده مستقیم از اهل علم یا استفتا از مراجع تقلید احساس نیاز می‏کنیم و به آن همّت می‏ورزیم. همین کوشش و همّت را در اندازه‏ای گسترده، برای یافتن مسیر زندگی باید به‏کار گرفت. باید برای رسیدن به فواید تدبیر، سرمایة زمان و توان خود را به کار گیریم و بدانیم صرف این مقدار زمان و توان قبل از عمل، بازده نهایی عمل ما را به‏ مراتب بیشتر خواهد نمود. اگر این مقدار نیروی فکری و زمان را صرف تنظیم «برنامه» نکنیم لاجرم چندین برابر آن را باید به تاوان «بی‏برنامگی» بپردازیم. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂#سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 10 🔹موضوع: نکاتی پیرامون برنامه‏ریزی/قسمت دوم 3. ناتوانی در اجرای برنامه گاهی به‏خاطر «نواقص» برنامه و عدم رعایت قواعد برنامه‏ریزی است و گاهی به «سستی و تنبلی» بازگشت دارد. نباید تمام عمر ما به برنامه‏ریزی بگذرد. پس از رسیدن به نتیجه باید اقدام و عمل را آغاز نمود. 4. گاهی ناتوانی در اجرای برنامه، ما را نسبت به اصل برنامه‏ریزی دل‌سرد می‏سازد. به‏ این بهانه که به برنامه عمل نمی‏کنیم، نباید برنامه‏ریزی و تدبیر را کنار بگذاریم. کسی‏ که برنامه دارد هر چند صد در صد به آن عمل نکند، از کسی‏که برنامه ندارد موفق‏تر است. 5. برای هر هدف ریز یا درشتی، فکر کردن و برنامه داشتن، مطلوب است: برنامة ورزشی، برنامة عبادی، برنامة دیدار از خویشاوندان و دوستان، برنامه برای مسافرت‏های تابستانی، برنامه برای هزینة درآمد، یا تهیه مایحتاج، تعیین جایگاه برای لوازم منزل و... . این برنامه‏ریزی و تدبیر، نتیجه کار را بیشتر و ضایعات و آسیب‏ها را کمتر می‏کند. البته مسائل کلان زندگی، اولویت بیشتری برای فکر و تدبیر دارند. در عین‏حال فکر کردن برای طراحی بهترین نقشه در برخی امور جزئی نیز علاوه بر افزایش قدرت تفکر و دقت‏ نظر، راه ما را به‏سوی اهداف کلان هموارتر می‏کند. غالباً فکرکردن در مسائل خرد مؤونه و تلاش زیادی نمی‏طلبد و مواد اولیه‏اش آماده و در دسترس است. 6. تدبیر نباید به وسواس منتهی شود. گاهی دقت فراوان در جزئیات و عواقب یک کار مانع انجام آن می‏شود و هول وهراس بیجا ایجاد می‏کند. تدبیر، که ابزاری برای بهبود انجام کار است، نباید به اصل انجام ‏کار آسیب رساند. احتیاط بیش‏ از اندازه در اقدام، ما را از اصل اقدام محروم می‏کند و به همین جهت خلاف احتیاط است. گاهی لازم است دقت و ظرافت کار را کمتر در نظر گیریم تا آن فعالیت عملی شود و این خود عین تدبیر است. چنان که گفته‏اند سنگ بزرگ نشانِ نزدن است. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 11 🔹موضوع: نکاتی پیرامون برنامه‏ ریزی / قسمت سوم 7. چون وظایف ما در زمان‏ها، مکان‏ها و موقعیت‏های مختلف، متناسب با رخدادهای گوناگون و در موضوعات متنوّع، متعدد است، وظیفة تشخیص وظیفه به یک مقطع خاص منحصر نمی‏شود. نمی‏توان «یکبار برای همیشه» برنامه‏ریزی کرد و تا پایان عمر به اجرای آن پرداخت. نمی‏توان همه رویدادها را قبل از وقوع پیش‏بینی کرد. گاهی پدید آمدن یک حادثه، ترکیب کلّی وظایف ما را به هم می‏ریزد و سامان جدیدی می‏طلبد. آن حادثه ممکن است گرفتار شدن به مصیبتی، فراهم آمدن امکان جدیدی یا به ‏دست آوردن اطلاع تازه‏ای یا هر چیز دیگری باشد. از این رو، تشخیص وظیفه، یک وظیفه تدریجی و متکرر است. مثلاً برنامه‏ای که برای فعالیت‏های پنج‏شنبه و جمعه طراحی نمودیم، پس از چند هفته تجربه و عمل، مستحق ارزیابی و بازنگری است. زیرا تجربه و آگاهی ما به ‏مرور افزایش می‏یابد و شایسته است این آگاهی افزوده در برنامه‏ریزی به ‏کار گرفته شود. 8. برنامه هر چه کلان‏تر و دوراندیشانه‏تر باشد مفیدتر است. فایده‏ای که از طراحی برنامة فعالیت‏های امروز یا این تابستان به دست می‏آید قابل مقایسه با فواید برنامه 10 سال آینده یا کل عمر نیست. تدبیر و تفکر باید در کل دایرة عمر به‏کار گرفته شود. 9. ثبت مکتوب برنامه و پیاده کردن طرح فکری بر روی کاغذ این فواید را به دنبال دارد: ـ افزایش تمرکز فکری، انسجام برنامه و تنظیم موفق آن. ـ حفظ و جلوگیری از فراموشی. ـ قابلیت مراجعه بعدی، ارزیابی و تجدید نظر. ـ قابلیت انتقال به دیگران. ـ افزایش ضمانت اجرا، التزام عملی (سند و پیمان مکتوب). 10. برنامة تنظیم شده رویة اصلی و قاعدة فعالیت‏های ما قرار می‏گیرد. باید برای همة فعالیت‏های خود ـ به مرور ـ قاعده قرار دهیم. مثلاً نماز، پس از اذان در مسجد، ورزش، صبح‏ها نیم ساعت پس از نماز، حمام، هفته‏ای دو مرتبه روزهای دوشنبه و جمعه ساعت فلان، و... . این قاعده در موارد خاصی قابل استثنا است؛ مواردی که «استثنا» نسبت به «اصل اولیه» حکمت افزون‏تر و فواید بیشتری داشته باشد. البته نباید موارد «استثنا» از خود «قاعده» بیشتر باشد (تخصیص اکثر نشود). اگر موارد استثنا خیلی زیاد باشد باید در اصل برنامه تردید و تجدید نظر کرد. هیچ اصل و قاعده‏ای در برنامه زندگی یک مسلمان مطلق و استثناناپذیر نیست جز اصل «عبودیت» که سراسر حیات یک مسلمان را بدون استثنا پوشش می‏دهد. مثلاً نظم یا مهرورزی قاعدة زندگی است. اما اگر با عبودیت و روح بندگی خدا مغایر شود از این قاعده دست برمی‏داریم. وظایف مقطعی غیرقابل پیش‏بینی، برنامه جاری ما را در پرتو خویش تغییر می‏دهد. «بندگی» و انجام وظیفة الهی، اصل حاکم بر همة اصول زندگی است و در هیچ شرایطی استثنا نمی‏پذیرد. 11. حالت‏های روحی انسان دائماً در انقلاب و تغییر است. قلب آدمی گاهی حوصله و طراوت انجام عمل را از دست می‏دهد و دچار کسالت و «ادبار» میگردد. در این موارد باید به واجبات و ضروریات برنامه اکتفا کرد و از ظرافت و دقت آن موقتاً صرف‏نظر نمود. در مقابل، مواردی را که نشاط و رغبت فراوان برای انجام عمل وجود دارد باید مغتنم دانست. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 12 موضوع: طلبگی طلبه دارای یک هویت و خود فردی و نیز دارای یک هویت و خود صنفی است یعنی یک شخصیت حقیقیِ فردی و یک شخصیت حقوقی و صنفی دارد. به همین جهت همان‌گونه که موظف به خودشناسی، خودآگاهی و خودسازی فردی است موظف به خودشناسی، خودآگاهی و خودسازی صنفی است. همان گونه که به عنوان یک انسان باید از ظرفیت‌ها، دارایی‌ها، فرصت‌ها، نیازها، استعدادها، بایسته‌ها، وظایف و کاستی‌های خود اطلاع داشته باشد به عنوان یک طلبه ـ یعنی به عنوان یکی از اعضای این گروه همکار ـ باید تصورات خود را از ظرفیت‌ها، دارایی‌ها، فرصت‌ها، نیازها، استعدادها، بایسته‌ها، وظایف و کاستی‌های حوزه و روحانیت اصلاح کند و به خودسازی صنفی بپردازد یعنی خود را برای انجام وظیفه در این صنف اجتماعی آماده سازد. همان گونه که به عنوان یک انسان به موفقیت و کمال انسانی خود می‌اندیشد به عنوان یک طلبه باید به موفقیت و کمال صنفی خود نیز توجه داشته باشد. بدین ترتیب باید دو آرمان را به موازات هم دنبال کند؛ آرمان فردی و آرمان صنفی. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی 🔸شماره 13 🔰موضوع: فلسفه پیدایش و رسالت روحانیت /قسمت اول ✍🏻 هریک از اصناف اجتماعی به‏هدف رفع یکی از نیازهای زندگی انسان پدید آمده‏است. بدون ‏شک نیاز انسان منحصر درتأمین خوراک و پوشاک و آسایش مادی نیست. نیاز غیرمادی انسان به ‏مراتب از نیاز مادی او فراوان‏تر و اساسی‏تر است. زیرا حقیقت انسان و انسانیت او در گرو عناصر غیرمادی است. از جمله این نیازها، نیاز به وحی، نیاز به دین، و نیاز به هدایت آسمانی است. پروردگار جهان برای رفع این نیاز مهم، شخصیت‏های برگزیده‏ای را به‏همراه پیام آسمانی به میان مردم فرستاده ‏است. این چهره‏های ممتاز بشریت حامل سه مسئولیت بزرگ هستند. 1.. دریافت پیام خدا (نبوت، خبرگیری) 2.. انتقال این پیام به مردم (رسالت، ابلاغ) 3.. اجرا و تحقق آن محتوا در سطح جامعه (امامت، ولایت) پس از رحلت آخرین پیامبر و غیبت آخرین وصی او ـ امام عصر (عج) ـ این سه مسئولیت خطیر نیاز به متولی دارد. لازم است در کنار اصناف مختلف که به رفع نیازهای گوناگون اجتماعی می‏پردازند، صنف دیگری پدید‌اید که این وظایف سنگین را بر دوش گرفته و دنباله‏رو حرکت پیامبران گردد. این صنف، روحانیان و عالمان دین نام گرفته‏اند: عالمان دین وارثان و جانشینان پیامبران هستند[انَّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الاَنبِیاءِ (كافی ج 1 ص 34)]و متناظر با مسئولیت‏های سه‏گانة پیامبران سه تکلیف بزرگ بر عهده دارند. آیه 122 سورة توبه به این سه تکلیف اشاره دارد. وَ ماکانَ المُؤمِنونَ لِینفِروا کافَّةً، فَلَولا نَفَرَ مِن کلِ فِرقَةٍ مِنهُم طائِفَةٌ لِیتَفَقَّهوا فی الّدینِ وَ لِینذِروا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَیهِم لَعَلَّهُم یحذَرونَ و شایسته نیست مؤمنان همگی کوچ کنند. پس چرا از هر فرقه‏ای از آنان دسته‏ای کوچ نمی‏کنند تا آگاهی عمیق در دین پیدا کنند و قوم خود را ـ وقتی به سوی آنان بازگشتند ـ بیم دهند؟ باشد که آنان (از کیفر الهی)بترسند. در این آیه که پس از آیات جهاد نازل شده‏، گروه معینی از مؤمنان از حکم وجوب جهاد و حرکت به سوی جبهه جنگ استثنا شده‏اند تا این سه هدف را پی گیرند. 1.. فهم عمیق دین و دریافت پیام وحی از منابع دینی. (لیتفقهوا) 2.. بازگشت به میان مردم، انذار و هشدار آن‏ها و ابلاغ پیام دین. (لینذروا) 3.. تلاش برای تحقق آرمان‏های دینی. (هدف‏مند بودن تبلیغ و امید اثرگذاری آن اشاره به این وظیفه دارد. لعلهم یحذرون) ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇 https://gap.im/tahzib_yazd https://eitaa.com/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث : #راه_و_رسم_طلبگی 🔸 شماره 14 ✍🏻 موضوع: فلسفه پیدایش و رسالت روحانیت /قسمت دوم طلبه از نظر صنفی و شغلی از تبار پیامبران است و سلالة نوح، ابراهیم، موسی، عسیی، محمّد و وارث علی و فاطمه و حسین، و این بس افتخارآمیز و مسئولیت آفرین است. نیاکان صنفی طلبه، انبیا و اولیا هستند؛ یعنی وظایفی را که آن‏ها بر دوش داشته‏اند و خدمتی را که آن‏ها در جامعه انجام می‏داده‏اند، طلبه، در شرایط امروز، بر عهده گرفته‏ است. پیامبران خدا به واسطة وحی با پیام خدا آشنا شدند، طلبه نیز در دوره تحصیل خود با سخن خدا آشنا می‏شود. پیامبران، مردم را به خدا و تقوی دعوت می‏کردند، و سخن خدا را به مردم انتقال می‏دادند، طلبه نیز همین خدمت اجتماعی را برگزیده‏ است. پیامبران در راه دفاع از دین و تحقق ارزش‏های الهی کوشیدند، وظیفة طلبه نیز همین است. پیامبران به تعلیم و تربیت و هدایت مردم پرداختند. طلبه هم در همین مسیر گام برمی دارد، و البته پیامبران بدون توقع پاداش، در معرض آزار و توهین و تمسخر مردم قرار گرفتند، طلبه هم باید برای این امور آماده باشد. می‌توان گفت که طلبه، همکار امام زمان (عج) است و دغدغه‌های آن حضرت وجود او را نیز فراگرفته است. دغدغة اسلام و کفر، دغدغة حق و باطل، دغدغة جهان اسلام، دغدغة تحقق جامعه ایدآل اسلامی و دغدغة تربیت انسان‌های صالح و مقرّب. می‌توان گفت که طلبه سرباز امام زمان است و نیرویی برای تحقق آرمان‌های آن حضرت، یعنی در لشکر فرهنگی حضرت مهدی (عج) مسئولیت خاصی می‌پذیرد و سنگر خالی‌ای را پر می‌کند و به عنوان عضوی از یک مجموعه که امام زمان فرمانده و قافله‌سالار آن است انجام وظیفه می‌کند. می‌توان گفت که طلبه سهم امام است. یعنی نه تنها درآمد نقدی طلبه که تمام وجود او ـ و تمام دارایی‌های معنوی، توانایی‌ها، استعدادها، و ظرفیت‌های او ـ متعلق به امام عصر (عج) است و باید طبق فرمان آن حضرت خرج گردد. طلبه از اینکه در زمرة ذرّیة صنفی اولیای برگزیدة خدا است، بر خود می‌بالد و با عنایت حق باید تلاش کند تا خلف صالحی برای آنان باشد. خدمتی که طلبه به جامعه عرضه می‌کند، رفع مهم‌ترین و حیاتی‏ترین نیاز انسان‌ها است. نیاز انسان به معنا، نیاز انسان به انسانیت، نیاز انسان به خدا، نیاز انسان به آسمان، و نیاز انسان به هدایت.. . و آشناسازی آنها با مهم‌ترین حقیقت هستی یعنی خدا. به بیان دیگر طلبة امروز، عالمِ فردا است و عالم دین وارث انبیا و انبیای الهی مأمور تعلیم و تربیت جامعه بوده‌اند، مراد از تعلیم، تعلیم کتاب و حکمت (نه آموزش حساب و هندسه و جغرافیا)و مراد از تربیت نیز تربیت معنوی انسان‌ها (و نه تربیت بدنی، یا تربیت هنری)است. بنابراین طلبه یک نیروی فرهنگی و عنصر تعلیمی تربیتی در جامعه است که برای گسترش فرهنگ دینی آماده می‌شود و تلاش می‌کند. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3771203593C678dbb1851 https://gap.im/tahzib_yazd

🍂 #سلسله_مباحث : #راه_و_رسم_طلبگی 🔶 شماره 15 ✍🏻 موضوع: فلسفه پیدایش و رسالت روحانیت /قسمت سوم روحانیت، تنها نهاد اجتماعی‏ است که خداوند به تکمیل نیروی آن فرمان داده (آیه 122 سورة توبه) و مستقیماً برای تأمین کادر آن اقدام کرده است. خدای متعال برای نیاز جامعه، به کسب و تجارت یا پزشکی و مهندسی یا رانندگی و آهنگری، به صورت مستقیم نیرو نفرستاده است، امّا برای رفع نیاز بشر به دین، اخلاق و معنویت 124000 انسان صالح، ارسال داشته و آن‏ها را به گونه‏های مختلف، تأیید و هدایت و حمایت کرده است. بعثت پیامبران در پی نیاز انسان‌ها به تعلیم و تزکیه بوده و این نیاز چندان اساسی و بزرگ است که از میان همة نعمت‏ها، خدای بزرگ تنها نعمت بعثت را به رخ انسان‏ کشیده و بر او منّت نهاده است. هُوَ الَّذِی بَعَثَ فی الأُمِّیینَ رَسُولاً مِنهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ ءَایاتِهِ وَ یزَکیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَ الحِکمَةَ وَ إِن کانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ[جمعه 62: 2] نهاد مقدس روحانیت، در نظام گستردة تقسیم کار اجتماعی، و در شبکة روابط انسانی، متکفل ارائة خدمات ویژه‏ای است. نقش ویژة این سازمان مهم در مناسبت با «دین اسلام» تعریف می‏شود. روحانیت، بالمآل عهده‏دار وظیفة تعلیم و تربیت دینی نسل‏ها و جوامع انسانی است. روحانی نیز مانند نیاکان صنفی خود ـ پیامبران و اولیا ـ یا معلم کتاب و حکمت خواهد بود، یا مربی و مزکّی جان‌های آماده. یعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَ الحِکمَه وَ یزَکیهِمْ[بقره 2: 129] و از او انتظار می‏رود در راه افزایش شناخت، آگاهی و بصیرت دینی، تقویت انگیزه‏های الهی و گسترش رفتار اخلاقی ترازِ دین در میان مردم تلاش کند. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ⭕️ کانال رسمی «معاونت تهذیب و تربیت استان یزد» 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3771203593C678dbb1851 https://gap.im/join/DuQNgpLpbMXAYsR2XLSAsAzmLAhv1gakLxW8zQMsABP