4_5936022889043070077.mp3
14.09M
🔊 صحبت‌های مهم و جنجالی استاد #رائفی_پور پیرامون حواشی بعد از حضور در برنامه ثریا
🗓 مراسم دعای ندبه، ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۱ - تهران، هیئت مع امام منصور
🎧 کیفیت 64kbps
🍃🦋🍃🦋🍃🦋
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
🟢 چرا امام زمان عج که دعاشون مستجاب هست،برای ظهور خودشون دعا نمیکنن؟
ممکنه براتون این سوال پیش اومده باشه که:
مگه #امام_زمان عج اینهمه مشکلات مردم رو نمیدونن؟مگه بیشتر از هرکسی دیگه دعاشون نزد خدا مستجاب نیست؟
پس چرا خودش دعا نمیکنه؟
ببینید آدم هرچی مراتب ایمانش بالاتر باشه همون اندازه در برابر مشیت های خدا تسلیم تر هست..
مثل ما نیستن که اگر ذره ای احساس کنیم دعاهامون مستجابه از خدا حتی طلب معجزه میکنیم تا زندگی و سرنوشتمون به سمت خواسته های دل خودمون پیش بره...!
امام زمان قرنهاست در زندان غیبت به سر میبره اما حاضر نیست حتی ذره ای برای خودش دعا کنه.
حضرت تسلیم اراده و مشیت خدا هستن تا خدا هروقت مشیتش تعلق گرفت، ظهور ایشون امضا بشه...
نمونه ی ضعیفترش در مورد علماست
مثلا:
در زمان جنگ ایران و عراق، عده ای از علماء خدمت حضرت آیت الله العظمی #بهجت (ره) رسیده و درخواست کردند که:
آقا شما کاری بکنید که این مرد(صدام) سقوط کند یا از بین برود!
.ایشان فرموده بودند:
نزد ما اذکاری وجود دارد که اگر خوانده شود، به او مهلت داده نخواهد شد.
ولی مصلحت نیست ،چه می دانیم بعد از او چه کسی خواهد شد و بدتر از او نخواهد آمد؟
حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مصلحت نمی دانند و خداوند مشیتش تعلق نگرفته است که وی حالا سرنگون شود...
بله! اولیای الهی در برابر خواسته های خدا تسلیم محضن چون میدونن برای خدا کاری نداره با اشاره ای طومار دشمنان #دین درهم پیچیده بشه..
اما اگر قراره کارها رو خود خدا بکنه پس ماها رو چرا آفریده؟
مگه قرار نیست ما امتحان بشیم، مگه قرار نیست صبر و تحمل و میزان فعالیتهامون در جلو رفتن یا عقب رفتن پرچمِ پیروزیِ خدا سنجیده بشه و مستحق پاداش یا عذاب بشیم؟
این فتنه های دشمن و خنثی کردنش برای خدا و اهل بیتش هیچ کاری نداره! اما میخوان ببینن ماها توی این فتنه ها چیکار میکنیم و حجت برای همه تموم بشه و غربالها صورت بگیره...
در ثانی:
خدا خودش خواسته مردم دعا کنن تا امامشون رو بهشون برگردونه،مردم باید بخوان که خدا ترحم کنه به حال مردم و امامشون رو برگدونه پیششون،اینجوری هم عبادت حساب میشه (انتظار الفرج افضل من الاعمال)هم نشون میدیم که لایق حضور امامون هستیم یا نه و در کدوم جبهه ایم.
چون تا مردم حداقلِ لیاقت رو پیدا نکنن و قدرشناس نباشن ،خدا بزرگترین نعمت و آخرین فرستادشو نمیفرسته..
اللهم_عجل_لولیک_الفرج به حق حضرت زینب کبری سلام الله علیها
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
📚ترس از خدا
امام مجتبی(ع) هرگاه وضو می گرفت، تمام بدنش از ترس خدا می لرزید و رنگ چهره اش زرد می شد. وقتی از او در این باره می پرسیدند، می فرمود: بنده خدا باید وقتی برای بندگی به درگاه او، آماده می شود، از ترس او رنگش تغییر کند و اعضایش بلرزد.»[1]
هرگاه برای نماز به مسجد می رفت، کنار در می ایستاد و این گونه زمزمه می کرد: إِلَهِی ضَیفُک بِبَابِک یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاک الْمُسِی ءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَک یا کرِیم؛[2]خدایا! مهمانت به درگاهت آمده است. ای نیکوکردار! بدکار به نزد تو آمده است. پس از زشتی و گناهی که نزد من است به زیبایی آنچه نزد توست، درگذر؛ ای بخشاینده!
امام صادق(ع) فرمود: وقتی امام حسن(ع) به یاد مرگ می افتاد می گریست. هرگاه به یاد قبر می افتاد، گریه می کرد. وقتی به یاد قیامت می افتاد، ناله می کرد، هرگاه به یاد گذشتن از [پل] صراط می افتاد، می گریست. هرگاه به یاد عرضه اعمال بر خداوند می افتاد، ناله ای می کرد و از هوش می رفت. وقتی به نماز می ایستاد، بدنش در مقابل پروردگارش می لرزید. هرگاه بهشت و دوزخ را به یاد می آورد، مانند مارگزیده، مضطرب می شد و از خدا بهشت را می خواست و از آتش جهنم به او پناه می برد.[3] هنگامی که آثار مرگ در چهره اش آشکار شد، او را دیدند که می گرید. پرسیدند: چرا می گریید؛
در پاسخ می فرمود:
إِنَّمَا أَبْکی لِخَصْلَتَینِ: لِهَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ فِرَاقِ الْأَحِبَّهْ[4]
دو دلیل می گریم:
از ترس روز قیامت
و از دوری دوستانم.
📚منابع:
1- مناقب آل ابیطالب، ابن شهرآشوب،ج4، ص14؛ بحار الانوار، ج43، ص339
2- مناقب ابن شهر آشوب، ج4، ص17؛ بحارالانوار، همان.
3- بحارالانوار، همان
4- همان، ص332.
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
📚دنیا زندان مؤمن بهشت کافر
روزى امام حسن مجتبى عليه السلام پس از شستشو، لباسهاى نو و پاكيزه اى پوشيد و عطر زد. در كمال عظمت و وقار از منزل خارج شد. به طورى كه سيماى جذابش هر بيننده را به خود متوجه مى ساخت، در حالى كه گروهى از ياران و غلامان آن حضرت در اطرافش بودند.از كوچه هاى مدينه مى گذشت ، ناگاه با پيرمرد يهودى كه فقر او را از پاى در آورده و پوست به استخوانش چسبيده، تابش خورشيد چهره اش را سوزانده بود. مشك آبى به دوش داشت و ناتوانى اجازه راه رفتن به او نمى داد، فقر و نيازمندى شربت مرگ را در گامش گوارا نموده بود، حالش هر بيننده را دگرگون مى ساخت، حضرت را در آن جلال و جمال كه ديد گفت:
خواهش مى كنم لحظه اى بايست و سخنم را بشنو! امام عليه السلام ايستاد. يهودى: يابن رسول الله ! انصاف بده ! امام: در چه چيز؟ يهودی: جدت رسول خدا مى فرمايد: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است. اكنون مى بينم كه دنيا براى شما كه در ناز و نعمت به سر مى برى، بهشت است و براى من كه در عذاب و شكنجه زندگى مى كنم، جهنم است . و حال آن كه تو مؤمن و من كافر هستم.
امام فرمود: اى پيرمرد! اگر پرده از مقابل چشمانت برداشته شود و ببينى خداوند در بهشت چه نعمتهايى براى من و براى همه مؤمنان آفريده، مى فهمى كه دنيا با اين همه خوشى و آسايش براى من زندان است، و نيز اگر ببينى خداوند چه عذاب و شكنجه هايى براى تو و براى تمام كافران مهيّا كرده، تصديق مى كنى كه دنيا با اين همه فقر و پريشانى برايت بهشت وسيع است. پس اين است معناى سخن پيامبر صلى الله عليه و آله كه فرمود: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.
📚 بحارالانوار ج 43، ص 346 به نقل از کتاب داستان های بحارالانوار
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
✨#داستانک
در اولین شب ازدواج ولید ، به همسر زیبایش نگاه کرد ، احساس کرد که خوشبخت ترین مرد دنیاست و برای اولین بار زندگی به روی او لبخند زده است....
نزد هدی رفت ، اما هدی گریه می کرد و داد زد به من نزدیک نشو !!
ولید گفت : چرا ؟
گریه کنان گفت : من آن کسی نیستم که تو می خواهی ، من قبلا بی عفت شده ام و خطا کرده ام با کسی ..
این سخن مانند صاعقه ای بر سر ولید فرود آمد ، واحساس کرد که دنیا برسرش خراب شده ، وقلبش تند تند می زد ، اما زود جلوی خشمش را گرفت وبه اتاق دیگری رفت و خوابید .
صبح هنگام به نزد هدی آمد و گفت :
اگر من اکنون تو را طلاق دهم روی زبان مردم می افتی و آبرویت می رود ، و خانواده ات معلوم نیست باتو چکار کنند ، پس من تو را یک سال کامل نزد خود نگه می دارم ، و بعد تو را طلاق خواهم داد ، تو در اتاقی می خوابی و من در اتاق دیگر ..
روزها می گذشتند و ولید چنانکه گفته بود هدی را به حال خود رها کرده بود ، هر کدام در اتاقی جداگانه می خوابیدند ، و حتی با هدی حرف نمیزد ..
وقتی هدی به ولید نگاه می کرد او را مرد کاملی می یافت که تمام صفات یک مرد خوب را دارد و به حال خودش تأسف می خورد که با خود چه کرده است ...
ولید در کودکی مادرش را از دست داده بود ، و نامادری اش با او مهربان نبود ، اما ولید با همه سختی ها ساخته بود و به نامادری اش پشت نکرده بود ..
و این مشکلات از او مردی با اخلاق ساخته بود ..
اما هدی همیشه ترسی از آخرین برگهٔ سال داشت ، با آمدن آن طلاقش حتمی می شد .
وقتی ولید را در حال بازی با کودکان فامیل می دید ، می دانست که او به بچه ها علاقه دارد ، با خود می اندیشید که به ولید ظلم کرده است و خوشیها را از او گرفته است
روزی از روزها باران شدیدی می بارید و ولید ماشین خریده بود ، آن را روشن کرد اما از شدت بارش آن را متوقف کرد وخودش نیز سرمای شدیدی احساس می کرد بنابراین به داخل منزل برگشت ، وقتی هدیٰ در را باز کرد ولید بیهوش به داخل افتاد .
هُدیٰ بالا تنه او را گرفت و کشان کشان به اتاقش برد و مثل یک‌مادر تمام شب را بر بالین او منتظر ماند ، ولید تب زیادی داشت ، وهدی تب او را با دستمال خیس کم کم پایین آورد ، بالاخره تبش رفع شد و چشمانش را باز کرد ، هدی را با چشمان خیس در انتظار خود دید ، احساس کرد که هدی را در احساساتش به خوبی درک کرده و با او صادق بوده است ...
ولید شفا یافت ، چند روزی سپری شد و به آخر سال رسیدند ، مدت ماندن هدی به اتمام رسیده بود ..
افکار پریشان به هدی هجوم آورده بودند ..به خانواده اش چه بگوید ؟
وسایل خود را جمع نمود ، آماده برای طلاق شد ..
ولید گفت : قبل از رفتن نزد خانواده ات به سالن برو چیزی هست که باید ببینی .
هدی نمی دانست برای چه باید به آنجا برود ؟
اما آنجا چیزی را دید که توقعش را نداشت !!
ولید روی کاغذی برایش چنین نوشته بود :
همسر عزیزم ؛
سالی گذشت ، و من مراقب تو بودم ،تو را در نماز و روزه دیدم ، تو را در حال دعا یافتم ، ومن تو را بخشیدم ، و از امروز شوهرت هستم و تو همسر من هستی ...
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید :
هرکس عیب مسلمانی را بپوشاند ، خداوند در روز قیامت عیب او را می پوشاند ...
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨