#تخصصی #فقه #اصول #تفسیر آیات الاحکام قرآن به عنوان منبع اصلی شناخت دین و رکن اصلی در استنباط احکام در بر دارنده حجم وسیعی از احکام است. فقها و علما تعداد آیات قرآن کریم که مشتمل بر حکمی از احکام فقهی است را حدود ۵۰۰ آیه بیان کرده اند. در این آیات احکامی پیرامون نماز و روزه و خمس و زکات و طهارت و احکام اقتصادی مثل ربا و اجاره و همچنین حج و جهاد و امر بمعروف و نهی از منکر و ازدواج و ... بیان شده است. در یک تقسیم بندی آیات قرآن را به سه قسم اعتقادی و اخلاق و احکام تقسیم می کنند و قسم سوم همین حدود پانصد آیه ای است که فقهای عظام در طول قرن های گذشته از آن در استنباط احکام شرعی بهره برده اند. در یک تقسیم بندی دیگر آیات قرآن به آیات تکوینی و تشریعی تقسیم می شود. آیات تکوین مربوط به تکوین (شامل هست و نیست ها)و توحید و نظام آفرینش و دنیای پس از مرگ است و آیات تشریعی حاوی دستورالعمل های شریعت و باید ها و نباید های شرعی است. با نگاهی دقیق به آیات قرآن متوجه می شویم که آیاتی در قرآن هست که در آیات الاحکام مورد بررسی قرار نگرفته اند اما در دل خود درسی عملی برای زندگی انسان دارند. داستان های قرآن ازین قبیل هستند. در داستان های قرآن درس های بسیاری برای زندگی سیاسی و اجتماعی انسان نهفته است که متاسفانه در فقه مرسوم مغفول مانده اند. همان طور که در مطالب قبل پیرامون فقه حکومتی و اجتماعی عرض شد باید با نگاهی وسیع تر و کاربردی تر از گذشته ( قبل از بر پایی نظام اسلامی ) به قرآن و احادیث توجه شود تا گره های جامعه کنونی که با مشکلات ریز و درشت درگیر است باز شود. قرآن کریم و احادث معصومین به عنوان دو ثقل که میراث پیامبر اعظم صلی الله وعلیه و آله هستند برنامه جامع و کاملی هستند برای سبک زندگی فردی و اجتماعی ولی متاسفانه بخش کوچکی از آیات قرآن و روایات ما با روش اجتهادی مورد بررسی قرار گرفته اند. @talabe_rahi