💚اجرای بی نظیر، زیبا و عالی به زبان شیرین فارسی 👈اسماء الحسنی خداوند را تا حالا فقط عربی شنیدیم. حالا به زبان شیرین فارسی بشنويم... 🌺 لطفاً به دوستان خود هدیه کنید☺️ #رمضان #ماه‌رمضان #روزه #هدیه #ماه‌مبارک‌رمضان 🆔@Qhkarimeh

گروه تعاملی طلبگی تا اجتهاد http://eitaa.com/joinchat/3019702283Cde37aa8b57

باسلام قابل توجه همه ولایتمداران!!!! انتشار و پخش این کلیپ در شرایط کنونی، در بصیرت افز ائی. موءثر است لطفاً در رساندن آن به گروه ها و شبکه های اجتماعی، مضایقه نکنید. یاعلی @talabegitaejtehad

🔴 کلیپ جمع‌خوانی سرود جشن فرشته ها در حضور رهبر معظم انقلاب ❤️😭 هر چه قدر نگاه می کنم سیر نمیشم... #لبیک_یا_خامنه_ای

🎥#کلیپ 📱#نماهنگ_بیعت 🎙حاج عبدالرضا هلالی 🎙کربلایی سجاد محمدی 🍃بیعت می کنم همین 🍃 ساعت همین لحظه... 👌#پیشنهاد_ویژه 👌#سرود ♦️@Zaakriin♦️ ♦️@Zaakriin♦️

ورژن عربی سرود«بیعت می کنم»که خودش تازه منتشر شده...! کار فرهنگی و پرنفوذ به این میگن👌🏻 #امام زمان🌸 #رمز_پرواز 🆔️@parvaz498

اکثر روحانیون در مسیر انقلاب نبودند‼️ #رمز_پرواز 🆔️ @Parvaz498

💢نهی از منکر به زبان خوش نه با ایجاد نفرت 🔺او یک نقصی دارد، مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقص‌های این حقیر باطن است؛ نمی‌بینند. «گفتا شیخا هر آنچه گویی هستم / آیا تو چنان که می‌نمایی هستی؟» ما هم یک نقص داریم، او هم یک نقص دارد. با این نگاه و با این روحیه برخورد کنید. البته انسان نهی از منکر هم می‌کند؛ نهی از منکر با زبان خوش، نه با ایجاد نفرت. ۱۳۹۱/۰۷/۱۹ 🔺آتش‌به‌اختیار به معنی کار فرهنگی خودجوش و تمیز است ... به معنای بی‌قانونی و فحّاشی و طلبکار کردن مدّعیانِ‌ پوچ‌اندیش و مدیون کردن جریان انقلابی کشور نیست. نیروهای انقلابی بیش از همه باید مراقب نظم کشور، مراقب آرامش کشور، مراقب عدم سوءاستفاده‌ دشمنان از وضعیّت کشور و مراقب حفظ قوانین باشند. ۱۳۹۶/۰۴/۰۵ 🔺اینها دخترهای خودمان اند. در شب‌های احیاء زن‌ها با ریخت‌های مختلف اشک می‌ریزند؛ من حسرت می‌خورم به آن جور اشک ریختن! میگویم ای کاش من هم می‌توانستم مثل این دختر، مثل این زن جوان اشک بریزم؛ این را چطور می‌شود متّهم کرد به بی دینی و ضدانقلابی؟! بله، کار درستی نیست، بدحجابی یا ضعف حجاب درست نیست، امّا این موجب نمی‌شود که ما این [افراد] را از حوزه‌ دین و انقلاب خارج بدانیم. همه‌ ماها یک نقص‌هایی داریم، باید نقص‌ها را برطرف کنیم؛ هر چه بتوانیم برطرف کنیم، بهتر است. ۱۴۰۱/۱۰/۱۴ 🌐روش‌شناسی اجتهاد (روشنا) 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🌿🌿🌿 یادداشت های هر از گاهی 🌿🌿🌿 بسم الله الرحمن الرحيم اندر حکایات اساتید پروازی و حق التدریس بازی ها و گریزی به کلام حکیمانه ی حرمت امامزاده با متولیست .... الحمدلله برخی اساتید بزرگوار حوزه به خوبی واقف اند که باید شان استادی و عالم بودن را در حوزه های علمیه حفظ کنند و حوزه مانند دانشگاه نیست که استاد بی نوا مثل توپ پینگ پنگ، از این دانشگاه به آن دانشگاه برای چندر غاز حق التدریس و یا معتبرسازی فلان دانشگاه در کتول آباد سفلی و رونق بخشی به دکان چند نان به نرخ علم خور پاس کاری شود. حرمت امام زاده با متولی امام زاده است. خدا رحمت کند روح بزرگوار علمایی چون ملا احمد نراقی و ملا هادی سبزواری را که اعاظمی چون شیخ انصاری رحمه الله و شاهانی چون ناصرالدین شاه برای رسیدن محضر آنها باید کیلومترها طی طریق می کردند. خداوند رحمت کند مرحوم صدرالمتالهین را که در یک روستا بساط علمی خود را پهن فرمود و اعاظمی چون فیض و فیاض رحمهما الله را به آنجا کشاند و در آغوش گرم خود همچون مروارید در صدف پروراند. کسر شان استاد است که دائم جابجا شود. ثبات و استقرار، نشان کرامت و بزرگی است و لذا فرموده اند که مثل الامام مثل الکعبه اذ توتی و لا تاتی. بله سفر برای کسب علم بحثش جداست. در گذشته اساتید حوزوی به این امر واقف بودند و شاگرد بود که محضر استاد می رسید کما اینکه اصحاب ائمه علیهم السلام به عنوان شاگرد خدمت حضرات می رسیدند و این سیره را جا انداختند و خود نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه وآله هم حلقه ی علمشان در مسجد النبی بود کما اینکه مجلس درس حضرت امیر علیه السلام هم در دوره رئاست ظاهریه در مسجد کوفه بود. در خبر است که حتی بهترین پادشاهان نیز آنها هستند که به خانه ی علما رفت و آمد دارند فضلا از غیر پادشاهان: عنهم علیهم السلام: شَرُّ الْعُلَمَاءِ مَنْ جَالَسَ الْأُمَرَاءَ وَ خَيْرُ الْأُمَرَاءِ مَنْ جَالَسَ الْعُلَمَاء عن النَّبِيُّ ص‏ النَّظَرُ فِي وُجُوهِ الْعُلَمَاءِ عِبَادَة یا روایات متعددی که در امر به مجالست با علما وارد شده است که همه نشان از لزوم رفتن به محضر ایشان دارد وگرنه حضرت به علما می فرمودند جالس الجهال نه این که به جهال بفرمایند جالس العلماء. حتی دارد زاحمهم برکبتیک.... برخی ممکن است شبهه کنند که نه آقا باید طبیب دوار بطبه بود و همه جا برای معالجه جهال رفت. پاسخ آن است که قیاس طب و تعلیم مع الفارق است کما اینکه خود اطباء اسلام نیز در مقام معلم بودن استقرار مکانی داشته اند و حیثیت و شان خود را تحفظ می فرمودند و آن فضای درمان است که بیمار را نباید بیش از تحمل بیماری گرفتار کرد و رفت و آمد را نباید بر او تحمیل کرد و قوز فوق قوز برایش ایجاد نمود. رفتار جاهلانه ی امروز که بیمار بینوا را سوار آمبولانس می کنند و محضر طبیب می آورند خلاف حکمت و عقل است و در مواردی منجر به تلف می شود و ناشی از یا تنبلی اطبای جدیده است و یا ناشی از نیاز مبرم آنها به تجهیزات جدیده و ضعف بنیه و توان درمانی آنها که طفیلی تجهیزات شده اند و یا ترجیح حفظ وقت پول آور بر خدمت به خلق. بدا به حال وقتی که اطبا با مطب محوری و کشاندن مریضان به مطب ها و نوبت دهی همزمان و شلوغ کردن و بازار گرمی و نجش محرم برای خود، شان و منزلت کاذب و جابر بی سوادی و ناکارآمدی می تراشند و اساتید علم و دانش باید حیثیت خود را با این طرف و آن طرف رفتن به باد دهند. البته از بس که دکترهای جدیده زیاد شده اند شکر خدا این رویه هم در حال برعکس شدن است و اخیرا با یک تلفن همه نوع دکتری به خانه ی شما می آید. القصه آن که باید در مدارس علمیه به اساتید بزرگوار حجره های ثابت داده شود و یا خود اساتید منازل شریف خود را بدل به محفل درسی نمایند تا این شان استادی دوباره احیا شده و ادب و آداب به مجالس علمی برگردد و برخی دانش طلبان جرئت جسارت و بی ادبی به خود راه ندهند. متاسفانه دیده شده در برخی محافل علمی برخی جهله ی از دانش طلبان پا روی پا انداخته و به اساتید بی حرمتی می کنند. وای از آن روز که حرمت علم و معلم در کشوری شکسته شود که آغاز سقوط قهقرایی آن ملت است. آدمی در می ماند آقایانی که در واردات سبکهای غربی از دانشگاه ها به حوزه گوی سبقت را از هم می ربایند چرا این اختصاص اتاق به هیئت علمی و ثابت کردن اساتید را از دانشگاه یاد نمی گیرند که دانشگاه های غربی به اعتراف خود از حوزه های علمیه اسلامی گرفته اند. در مطلب مفصلی مکتوب شده است که شک برانگیز آن است که در موارد متعدده مسئولین حوزه بدی های دانشگاه را وارد می کنند ولی خوبی های آن را به حوزه ها نمی آورند نکند خدای نکرده نفوذی هایی قصد هدم حوزه کرده اند که قرائن آن نیز مضبوط است.

در هر حال شکر خدا و الحمدلله هستند اساتید عزیزی که خانه ی آنها کوی و مامن طالبان حقیقی علم است که بی هیچ چشم داشت و هیچ مطمع دنیوی و نیت خبیثه ی کسب حطام مادی به بیت شریف ایشان مشرف می شوند و مدتها منتظر تشرف ایشان به مجلس درس می شوند. خدا رحمت کند حضرت امام راحل اعلی الله مقامه الشریف را که فرمود: هر چه پول و ساختمان در حوزه ها زياد گردد درس و معنويت كم مى‏ شود. (صحيفه امام، ج‏20، ص: 277) الحمدلله الان مراجع بزرگوار مورد رجوع برخی مسئولین به صورت فرمایشی هستند ولی این حرکات نمایشی و فرمایشی کجا و آنچه در روایات آمده است کجا... البته این مطالب تقدیم شده منافاتی ندارد که اگر از عالمی دعوت شد برای یک محفل علمی او به آن محفل برود و رد دعوت نکند کما اینکه ائمه علیهم السلام هم اگر برای مناظره و محفل علمی دعوت می شدند به آن مجالس می رفتند. هر چند بهتر است این فرهنگ در جامعه ایجاد شود که جاهل باید نزد عالم بیاید و نه این که علما به محافل دعوت شوند کما اینکه متن روایات هم همین بوده است. اگر افرادی از دور می خواهند بهره ببرند الحمدلله رسانه های جدید فراوان است و صوت و فیلم ضبط و منتشر شود. و لله الحمد اولا و آخرا ... و ما ارید الا الاصلاح ماستطعت و ما توفیقی الا بالله @talabegitaejtehad

🌿🌿🌿 یادداشت های هر از گاهی 🌿🌿🌿 موش و گربه بازی و تضاد سازی بین مرکز مدیریت حوزه و طلاب کار نفوذی ها و دشمنان حوزه است یکی از بدترین کارهای دشمن برای عقب نگه داشتن یک مجموعه ایجاد چالش های کاذب در میان آنهاست. مثلا با ترویج بازیهای تنش زا مثل فوتبال و راگبی و ... ملت را به جان هم می اندازند که در شرق و غرب مبین است و در پروتکل های صهیون مضبوط.... ترویج پویانمایی های چالش برانگیز و همذات پنداری ساز در این زمینه هم از ترفند های دیگر است مثل موش و گربه و مورچه و مورچه خور و گرگ و شترمرغ و ... علاوه بر استفاده از این روش در ادارات و بین مسئولین نظام دشمن در حوزه هم به دنبال استفاده از این ترفند است... بدبین کردن طلاب به حوزه و حوزه به طلاب از همین سنخ است.. با بدبینی هیچ علمی منتقل نمی شود و لذا در رساله حقوق دارد که حسن ظن به معلم باید داشت و تلقی به قبول و پذیرش و استماع و اصغاء لازم است .. بله در جای خود اشکال و استشکال هم هست ولی آن مثام مذاکره و مطارحه و مدارسه است نه مقام تعلیم که هر کدام مقام خاصی است ... در تعلیم همدلی و یک دلی لازم است و لذا فرمودند لا علم الا من عالم ربانی ... چون باید دل داد باید ربانی باشد... بله اخذ حکمت از منافق و مشرک هم روایت دارد .. زیرا حکمت مطلب استدلالی دارای استحکام برهانی درون بنیاد است و خودش استدلال است... برگردیم به حرف اصلی ترویج حضور و غیاب و عید کشیدن های طلاب به حوزه و امتحان را آخر سال انداختن ها و سرکشی های مچ گیرانه و امثالهم کار نفوذی هاست.... طرح سوال از مطالب ناموجود در تلخیص شهید قلی پور هم بی اعتمادی است... بی اعتمادی در سوالات تستی در آزمون مجازی در زمان کرونا و وقت محدود و تک سوال تک سوال دادن و جابجایی سوالها برای امتحان دهندگان مختلف هم مورد دیگری بود که متاسفانه انجام شد.... اگر توانستیم شر نفوذی ها را از حوزه بکنیم...در کشور هم میتوانیم ان شاء الله... بمنه و توفیقه ... التماس دعا غرض عرض تبریک بود ... میلاد فرزند بزرگ امیرمومنان را به شما عزیزان تبریک عرض می کنم... @talabegitaejtehad

آیا می دانستید حضرت امام خامنه ای درجا خمس هدایا را کنار می گذارند؟ مجله پاسدار اسلام نوشت: آیت‌الله محمدی گلپایگانی می‌گوید: غصه و اندوه حضرت آقا برای مردم، آقا را پیر کرده است. چه در دولت‌های قبلی و چه حالا مسئولین درجه یک که می‌آیند خدمت ایشان سراغ ندارم که در جلسه‌ای سفارش مردم و معیشت مردم را نکرده باشند. مهم‌ترین دغدغه ایشان رسیدگی به مردم، بالاخص نیازمندان و افراد آسیب‌پذیر است. در گفت‌وگویی با آیت‌الله محمدی گلپایگانی که از زمان آغاز زعامت حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، مسئولیت دفتر معظم‌له را بر عهده داشته‌اند و طبعاً در طول این سال‌ها به‌عنوان یکی از نزدیک‌ترین افراد به رهبر معظم انقلاب، دریافت‌ها و مشاهدات عینی بسیاری از سیره و منش حضرت آقا را از ایشان پرسیده‌اند. آیت‌الله محمدی گلپایگانی البته خیلی اهل مصاحبه نیستند و همانند مراد خود در بیان برخی امور احتیاط می‌کنند و با اشارتی می‌گذرند. با این وجود و علیرغم نامساعد بودن حالشان، به خاطر عنایت دیرینی که به این مجله داشتند، دعوت ما را پذیرفتند تا گوشه‌هایی هرچند اندک و گذرا از ویژگی‌های رهبر و مقتدایمان را از زبانشان بشنویم. ضمن تشکر صمیمانه از حجت‌الاسلام والمسلمین محمدی گلپایگانی، حاصل این گفتگو تقدیم همراهان گرامی «پاسدار اسلام» می‌شود: * از اینکه فرصتی را در اختیار مجله پاسدار اسلام گذاشتید از جنابعالی تشکر می‌کنیم. با سپری شدن سی و سه سال از رهبری حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای«دام ظله» و با توجه به اینکه در طول همه‌ی این سال‌ها شما مسئولیت ریاست دفتر معظم‌له را بر عهده داشته‌اید، طبعاً خاطرات و نکات فراوانی درباره سیره و منش ایشان دارید. فرصت مغتنمی است تا در این خصوص همه مشتاقان و ارادتمندان رهبر معظم انقلاب را بهره‌مند نمائید. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. بنده به نوبه خودم تشکر می‌کنم از این محبتی که شما فرمودید. من حقیقتاً خود را برای بیان این موضوع شایسته نمی‌دانم و کوچک‌تر از آنم که بخواهم ابعاد زندگی و شخصیت ایشان را توصیف کنم. یک مقدمه‌ای دارم که باید به آن توجه شود و آن اصل مسئله رهبری حضرت آقاست. واقعاً این انتخاب مجلس خبرگان از الطاف الهی بود. می‌دانید خود ایشان مخالف بودند و رأی مخالف هم به خودشان دادند و گفتند من مخالفم و از جا بلند شدند، ولی آقایان اصرار کردند و الان بیش از سه دهه است که ایشان عهده‌دار این مسئولیت هستند. ابتدا باید ببینیم کجا بودیم و الان در همه جهات و زمینه‌ها کجا هستیم. کشور ما در شرایط عادی نیست. ما از همان اول دچار دشمنی‌ها و شدیدترین تحریم‌ها بوده‌ایم. دشمنان هرچه توانستند انجام دادند تا این انقلاب و نظام را به زمین بزنند، حالا هم دارند همین کار را انجام می‌دهند، لیکن این انقلاب و این نظام بر قرار مانده است و ان‌شاالله که به دست صاحب‌الزمان «عج» خواهد رسید. ما در زمان جنگ تحمیلی حتی برای تهیه سیم خاردار مشکل داشتیم به ما سیم‌خاردار نمی‌دادند. اما الان چه؟ الان خودمان انواع تجهیزات صنعتی و نظامی را تولید و حتی صادر می‌کنیم. این چیز کمی‌است؟ به کشورهای مختلف حتی به کشورهای پیشرفته انواع کالاهای صنعتی، پزشکی تا واکسن کرونا و...، را صادر می‌کنیم. این پیشرفت‌ها و اقتدار با هدایت و رهنمودهای چه کسی حاصل شده است؟ صعود ایران در زمینه‌های مختلف جز با تاکیدات و رهنمودهای رهبر معظم انقلاب میسر نشد. با وجود این، بسیاری از کارهای حضرت‌آقا به جهت برخی ملاحظات و اینکه نباید دشمن از آن اطلاع پیدا کند، از عموم پوشیده مانده است. ویژگی بارز دیگر سعه‌صدر حضرت آقاست. در موار متعدد دیده‌ام که جفاها و بی‌مهری‌های افراد را با سعه صدر و گذشت، مهربانانه پاسخ گفته‌اند. ایشان وقتی به رهبری انتخاب شدند من خودم از ایشان شنیدم که گفتند: من از هرآنچه از گذشته‌ها بود، گذشتم؛ هر کسی هر جفایی در حق من کرده، از او گذشتم * نقطه شروع آشنایی جنابعالی با رهبر معظم انقلاب از چه زمانی و چگونه رقم خورد؟ آشنائی نزدیک بنده با حضرت ایشان به پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یعنی دوران امامت جمعه ایشان باز می‌گردد. بنده در پایگاه هشتم شکاری اصفهان (پایگاه شهید بابائی) مسئولیتی داشتم. در آنجا مشکلات و مسائل زیادی وجود داشت. من از آنجا گهگاهی خدمت ایشان در منزل خیابان ایران می‌آمدم و چون ایشان در وزارت دفاع هم بودند، رهنمودهای بسیار مفیدی را به بنده ارائه می‌فرمودند. گاهی هم برای دیدار با ایشان، به وزارت دفاع می‌رفتم. پس از یک سال از اصفهان به تهران منتقل شدم. در آن دوره ریاست عقیدتی سیاسی ارتش با جناب آقای صفائی «حفظه‌الله» بود. مدتی که با ایشان کار کردم، دیدم مشی ایشان به‌گونه‌ای نیست که بتوانم به همکاری ادامه دهم؛ لذا زندگی خود را جمع کردم و به قم بازگشتم و با خود گفتم بهتر است طلبگی را دنبال کنم.