#تکنولوژی_آموزشی #یادداشت_نویسی #اهمیت_و_ضرورت #یادداشت_1 🔰یادداشت نویسی روزانه جامعه فرهنگی و علمی ما یادداشت نویسی را به عنوان یک متد علمی و نخبگانی قبول ندارد همچنین در نظام آموزشی خود جایگاهی برای یادداشت نویسی قائل نیست یکی از دلایل آن شاید بی توجهی به اهمیت و آثار نوشتن است ما از آثار این متد به شدت غافلیم البته بعضی ها هم تصور می کنند یادداشت نویسی کار سختی نیست وهر زمان که لازم باشد می توانند دست به قلم شوند و یک یادداشت خوب بنویسند ولی هنگامی که مجبور به نوشتن یک یادداشت شوند متوجه سختی این کار می شوند. 🔰یادداشت نویسی یک گفتمان فرهنگی_علمی است و با آن می توان فضایی آزاداندیشی را زنده کرد منظور ما از یادداشت نویسی این است که هر فرد درباره اتفاقات و حوادث پیرامون خود نظر، تقریر، و تحلیل خود را بنویسد همچنین نوشتن تاملات آزاد پیرامون موضوعات متفاوت ومورد علاقه خود. 🔆 اهمیت و ضرورت یادداشت نویسی : 1️⃣ضعف های فنی و ویرایشی ما را مشخص می کند اینکه ما تا چه اندازه به قواعد دستور زبان ونکات ویرایشی مسلط هستیم این ضعف ها فقط در نوشتن مشخص خواهد شد. 2️⃣دارایی ها واندوخته های ما را به ما نشان می دهد وقتی ما بخواهیم یک پدیده را تحلیل کنیم می توانیم از زاویه های مختلفی آن را تحلیل کنیم ولی بعد از چند یادداشت متوجه می شویم که فقط ما از یک زاویه تمام حوادث را تحلیل می کنیم مثلا همه یادداشت های ما با زاویه تاریخی_تطبیقی یا فلسفی است. این یعنی شاید ما در دانش های دیگر اطلاعات کافی نداریم ✍🏻محمد حسین خانی

#تکنولوژی_آموزشی #یادداشت_نویسی #اهمیت_و_ضرورت #یادداشت_2 3️⃣ذائقه علمی: در ادامه اهمیت شماره دو ما بعد از مدتی وقتی به یادداشت های خود نگاه کنیم متوجه می شویم نگاه ما به موضوعات یک نگاه مشخصی است مثلا سعی کرده ایم با نگاه فلسفی آن هارا تحلیل کنیم این یعنی ما در نوشتن یک ذائقه فلسفی در نوشتن داریم. 4️⃣یادداشت یک فرد معرف شخصیت اوست یعنی شما اگر فردی را نشناسید ولی از او چند یادداشت مطالعه کنید یک ذهنیتی نسبت به آن فرد پیدا می کنید لذا ما باید این هنر را در خود تقویت کنیم یادداشت هر فرد مثل ویترین مغازه شخصیت اوست 5️⃣در نظام آموزشی یکی از راه های ارزیابی #یادداشت است استاد می تواند از روی یادداشت ابعاد علمی، فنی، خلاقیت، و... متعلم را ارزیابی کند. ✍محمد حسین خانی

#تکنولوژی_آموزشی #یادداشت_نویسی #یادداشت_3⃣ 🔴تقریرنویسی، تکنیکی برای تسلط بر مبحث 🔺تقریرنوسی که سنت سلف ما بود و از ما گرفته شده است؛ از بهترین ابزار‌ها و تکنیک‌هایی است که برای تسلط بر مبحث وجود داشت. حتی از سنت مباحثه که مهمترین فایده آن را تسلط بر مبحث می‌گویند هم تاثیرگذار تر است. 🔺اين قاعده که می‌گویند : تا چیزی را خوب یادنگرفته باشی و بر آن خوب مسلط نشده باشی، نمی‌توانی آن را به دیگری انتقال دهی، در نوشتن صد مرتبه بیشتر قابل اجرا است؛ چرا که وقتی می‌نویسی چون مخاطب در مقابل تو حاضر نیست می‌خواهی به تمام وجوه و زوایا دقت می‌کنی تا مشکلی در فهم مخاطب به وجود نیاید. 🔺البته این که تقریرها مخاطب داشته باشد هم در تاثیرگذاری این روش موثر است. و به گمانم در سنت ما تقریرات معمولا مخاطب داشته است و معمولا استاد همان درس تقریرات شاگردان را مطالعه می‌کرده است و چه مخاطبی بهتر از همان استاد درس؟ 🔺مخاطب دیگری که می‌توان برای تقریرها در نظر گرفت، خود مخاطبی است؛ باید به نحوی نوشته شود که بعد از گذشت زمان که رجوع به نوشته می‌شود، حداقل برای خود نویسنده قابل فهم باشد؟ این روش البته برای این زمانه که دوران تقریرنویسی روبه افول است راهگشا است.