من زخم های بینظری بر تن دارم، اما تو، مهربان ترینشان بودی، عمیق ترینشان، عزیز ترینشان. بعد از تو آدم ها، فقط خراشی ناچیز بودند برایِ من. اما تو، دوست داشتنی ترین زخم روی این تنی.

تو‌بحران‌هایِ‌زندگیته‌که‌‌‌‌اطرافیانت‌رو‌ میشناسی، و‌البته‌کم‌کم‌از‌دستشون‌میدی.

2:19

پولایی‌که‌به‌اسنپ‌میدمُ‌اگه‌جمع‌میکردم‌ میلیاردر‌بودم.

- ‌میخوای‌بری؟ اگه‌تو‌بری‌من‌خیلی‌تنها‌میشم، نرو. + ما‌همیشه‌کنارهمیم‌، حتی‌اگه‌‌فرسخ‌ها‌ فاصله‌بینمون‌باشه، کنارتم‌همیشه‌خب؟ هر‌زمان‌دلتنگم‌شدی‌به‌ماه‌نگاه‌کن، همون‌لحظه‌منم‌دارم‌به‌ماه‌نگاه‌میکنم. ماه‌، میشه‌‌وجه‌اشتراک‌ما‌ زمانی‌که‌دلتنگیم، هوم؟ - اگه‌ابرا‌جلویِ‌ماهُ‌گرفتن‌و‌‌روشو‌پوشوندن‌ چی؟ + به‌جای‌خالیش‌نگاه‌کن‌، و‌به‌این‌فکر‌کن ‌که‌ماه‌هیچوقت‌قرار‌نیست‌پشت‌ابر‌بمونه. * ‌وماه‌، تورا‌به‌یادِمن‌می‌اندازد. [ از‌سری‌دیالوگ‌هایِ‌رد‌و‌بدل‌شده‌یِ‌امروز، ساعت ‌۱۴:۲۰ ]

نه‌در‌کاخ‌وُ‌نه‌در‌حجره، نه‌پشت‌میز‌ها‌گم‌بود. علی‌‌، با‌کفش‌های‌وصله‌دارش‌بین‌مردم‌بود.

بابا، تو‌تکیه‌گاهمی.‌ شریکِ‌تمومِ‌جرم‌هام، تنها‌کسی‌که‌بدون‌ترس‌‌‌باهاش‌حرف‌میزنم. تو‌آغوش‌امنی‌وقتایی‌که‌به‌هم‌ریخته‌ام. ‌کسی‌که‌غمِ‌تو‌چشم‌هامو‌میخونه‌و‌ نمیتونم‌چیزی‌رو‌ازش‌پنهان‌کنم. بابا، تو‌گوش‌شنوامی. تو‌پایۀ‌تموم‌دیوونه‌بازیا‌و‌مسخره‌بازیامی، کسی‌که‌تو‌تمومِ‌شیطنت‌ها‌و‌خرابکاریام‌ همراهی‌میکنه. کسی‌که‌کنارش‌خودِ‌واقعیمم‌و‌نیاز‌به هیچ‌تظاهری‌نیست. تو‌امنی، تو‌آرومی، تو‌مشاوری، تویه‌آغوشِ‌همیشه‌بازی. بابا، من‌وُ‌تو‌یه‌تیمِ‌مستقلیم. تیمی‌که‌هیچکس‌حریفش‌نمیشه. خوشحالم‌که‌دخترِ‌توام. ‌‌اینکه‌تو‌بابایِ‌منی‌بهترین‌هدیۀ‌خدا‌بوده‌برای‌من. روزت‌مبارک‌‌‌امن‌ترین‌. [ پ.ن: دلم‌خواست‌اینواینجا‌بنویسم. ]

مثلِ‌هرسال‌، تولدت‌مبارک‌ِ‌من. بودنت‌ادامه‌دار‌باشه‌‌‌‌‌‌‌‌یاورِ روزای‌سخت. خدا‌تورو‌برایِ‌من‌زیاد‌‌نبینه. * قلبم، دودستی‌برایِ‌تو.