- حالا دیگر آن هیولا رفته ، اما ترس از لمس شدن همیشه با من است؛ او از آن مدل هیولاهایی نبود که بشود زیر پتو از دستشان قایم شد؛ گمان کنم تا ابد در کابوس‌هایم حضور خواهد داشت. -تَناسُخ!

- و َ چه حیف تَر آن‌که ، هیچ بهاری ، تو نخواهی بود . . ( :

- پناه باشید برای تمام کسانی که از دور قوی و بی‌نیاز به نظر میرسند . . -تَناسُخ!

- غزل علیزاده در نامهٔ خودکشی خود اینگونه نوشت : «تنها و خسته‌ام؛ برای همین می‌روم دیگر حوصله ندارم :) چقدر کلید در قفل بچرخانم و ‌قدم بگذارم به خانه‌ای تاریک ؟!..

- شاید توام دلت تنگ میشه ، به روت نمیاری ..! -تَناسُخ!

- کاش میشد بعضی وقتا یه پاک‌کن بردارم و خاطره‌های بد رو از ذهنم پاک کنم .. دل‌هایی که به اشتباه ، از آدمایِ خوبِ زندگیم رنجوندم رو ، مثلِ روزِ اولش کنم .. کاش میشد بدون غرور و ترس از طَرد شدن ، برم بگم لعنتی من تو رو بخاطر آدمی که به ظاهر دوستم داشت ، از خودم دور کردم .. کاش میشد بگم دیره‌ها ، ولی بخدا فهمیدم چقدر واقعی بود همه‌چیت .. میشه ببخشی منو؟! میشه فراموش کنی نامردی‌ای که در حقت کردمو؟! کاش میشد بگم چقدر پشیمونم .. شاید اگه میدید شدتِ پشیمونی و ناراحتیمو ، دلش به رحم میومد.. مگه نه؟ :) من که نمیتونم اینارو بگم بهش ولی .. کاش میشد یجوری این حرفامو میخوند .. کاش میشد ....

- کسانی در قلبت زنده‌اند که مدت‌هاست، حتی خاکسترت از یاد قلب‌هایشان رفته‌است. -تَناسُخ!

- رها کردم جهان را ، باشد ارزانی به ارزن‌ها که یک جو معرفت پیدا نشد ما بینِ خرمن‌ها ..! -تَناسُخ!

- که خاک بر سرِ من و مهربانیِ من ..! -تَناسُخ!

00:45 - دیدی زدی زیرش ؟! دیدی گفتم قلبی نداری ؟! -تَناسُخ!

- حرف‌ است‌ فراوان‌ و‌ دگر‌ حوصله‌ ای‌ نیست؛ از بُغض‌ عمیقِ‌ به‌ گلویم‌ گله‌ای‌ نیست . . -تَناسُخ!