eitaa logo
تنها علاج
902 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
572 ویدیو
299 فایل
"با امام حسین(ع) به همه جا می توان رسید" صفحه رسمی حجت‌الاسلام سیّد علی‌اصغر علوی https://virasty.com/tanhaelaj ارتباط با مدیر: @Behesht123
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 و امّا «احلی من ال...» 🔹 تا می‌خواهیم بگوییم «احلی من ال...» همه دل‌ها به سمت کربلا می‌رود و جمله معروف عزیزی از عزیزان امام حسن مجتبی(ع)! اویی که خیلی بیشتر از سنش می‌فهمد. این قدر ایده‌آل و آرمان‌گراست که در چنین سنی چنین آرزو و فهمی دارد، مرگ را در نگاه خود از عسل شیرین‌تر می‌داند: «احلی من العسل» 🔹 در بستر تربیتی امام حسن و امام حسین بالیدن یعنی همین! علی‌الخصوص اگر حضرت حسین هم عمویت باشد و امروز نقش پدرت را هم ایفا کند جز این توقع نمی‌رود. «احلی من العسل» رهاورد دستگاه اندیشه این نوجوان است... 🔹حضرت باید به سرمایه‌ای رسیده باشد که این‌گونه سخن بگوید، اصلاً امام هم برای نمایش این جلوه وجود قاسم به دیگر اصحاب و عالم از او آن سؤال را پرسید تا قاسم در جواب جلوه‌گری کند و ذره‌ای از شعاع وجودش را به عالم نشان بدهد. 🔹همه آن‌چه گفته شد نیازمند فرایندی تربیتی است و این تربیت چیزی نیست جز «تربیت عاشورایی»، داشته‌های قاسم مدیون امام کربلا است، از تربیتی که در این خانواده دیده است، امام مدیری است که آرمان‌ها را این‌گونه به زیبایی و شیرینی در سنین کم نهادینه می‌کند، هذا اول الکلام! این بلوغ فکری و بلندای اندیشه وارداتی نیست. محصول خود کربلاست. از جای دیگری به این عرصه نیامده بلکه خروجی همین فرایند است و از دل همین فرهنگ برخاسته است نه جای دیگر. 🔹آن چیزی هم که به تعبیر مقام معظم رهبری در مورد شیوه مدیریت و تربیت حضرت امام در تربیت جوانان و نوجوانان انقلابیِ عاشق شهادت، فتح‌الفتوح حضرت امام بود مرهون همین بن‌مایه بود که در وصیت‌نامه نوجوانان 13ساله هم خود را با یک چنین مضامین بدیعی نشان می‌دهد. 🔹گام اول فهم این الگو در منظومه تربیت و رشد است. درک این الگو به عنوان برترین روش و کوتاه‌ترین راه برای ارتقای فرهنگ و پیشرفت در عرصه تربیت، مهم‌ترین قدم برای اقدام است. گام بعد حرکت به سمت این فرهنگ و سبک تربیتی است. اگر این اتفاق بیفتد بقیه مراحل به راحتی طی خواهد شد، آن‌چه مهم می‌نماید جدا شدن از دیگر الگوها و اتصال با این فرهنگ زاینده و بالنده است. 🔹جداشدن از وضع موجودی که با آن عادت کرده‌ایم سخت است – طبق قانون اول نیوتن: اصل اینرسی یا لختی یا ماند- و الا ادامه راه چندان سخت نیست؛ مهم باورداشتن این الگوی همیشه زنده است: الگوی عاشورایی *** با این حساب این اثر، وام‌دار این نگاه ناب و جوان عاشورایی شد تا به کام‌ها شیرینی آفریند، ان‌شاءالله اثری که نامش دارای پیشینه عاشورایی است و البته در خدمت عاشورا. 📚 @tanhaelaj
🔰 و امّا «احلی من ال...» 🔹 تا می‌خواهیم بگوییم «احلی من ال...» همه دل‌ها به سمت کربلا می‌رود و جمله معروف عزیزی از عزیزان امام حسن مجتبی(ع)! اویی که خیلی بیشتر از سنش می‌فهمد. این قدر ایده‌آل و آرمان‌گراست که در چنین سنی چنین آرزو و فهمی دارد، مرگ را در نگاه خود از عسل شیرین‌تر می‌داند: «احلی من العسل» 🔹 در بستر تربیتی امام حسن و امام حسین بالیدن یعنی همین! علی‌الخصوص اگر حضرت حسین هم عمویت باشد و امروز نقش پدرت را هم ایفا کند جز این توقع نمی‌رود. «احلی من العسل» رهاورد دستگاه اندیشه این نوجوان است... 🔹حضرت باید به سرمایه‌ای رسیده باشد که این‌گونه سخن بگوید، اصلاً امام هم برای نمایش این جلوه وجود قاسم به دیگر اصحاب و عالم از او آن سؤال را پرسید تا قاسم در جواب جلوه‌گری کند و ذره‌ای از شعاع وجودش را به عالم نشان بدهد. 🔹همه آن‌چه گفته شد نیازمند فرایندی تربیتی است و این تربیت چیزی نیست جز «تربیت عاشورایی»، داشته‌های قاسم مدیون امام کربلا است، از تربیتی که در این خانواده دیده است، امام مدیری است که آرمان‌ها را این‌گونه به زیبایی و شیرینی در سنین کم نهادینه می‌کند، هذا اول الکلام! این بلوغ فکری و بلندای اندیشه وارداتی نیست. محصول خود کربلاست. از جای دیگری به این عرصه نیامده بلکه خروجی همین فرایند است و از دل همین فرهنگ برخاسته است نه جای دیگر. 🔹آن چیزی هم که به تعبیر مقام معظم رهبری در مورد شیوه مدیریت و تربیت حضرت امام در تربیت جوانان و نوجوانان انقلابیِ عاشق شهادت، فتح‌الفتوح حضرت امام بود مرهون همین بن‌مایه بود که در وصیت‌نامه نوجوانان 13ساله هم خود را با یک چنین مضامین بدیعی نشان می‌دهد. 🔹گام اول فهم این الگو در منظومه تربیت و رشد است. درک این الگو به عنوان برترین روش و کوتاه‌ترین راه برای ارتقای فرهنگ و پیشرفت در عرصه تربیت، مهم‌ترین قدم برای اقدام است. گام بعد حرکت به سمت این فرهنگ و سبک تربیتی است. اگر این اتفاق بیفتد بقیه مراحل به راحتی طی خواهد شد، آن‌چه مهم می‌نماید جدا شدن از دیگر الگوها و اتصال با این فرهنگ زاینده و بالنده است. 🔹جداشدن از وضع موجودی که با آن عادت کرده‌ایم سخت است – طبق قانون اول نیوتن: اصل اینرسی یا لختی یا ماند- و الا ادامه راه چندان سخت نیست؛ مهم باورداشتن این الگوی همیشه زنده است: الگوی عاشورایی *** با این حساب این اثر، وام‌دار این نگاه ناب و جوان عاشورایی شد تا به کام‌ها شیرینی آفریند، ان‌شاءالله اثری که نامش دارای پیشینه عاشورایی است و البته در خدمت عاشورا. 📚 @tanhaelaj
🔰 و امّا «احلی من ال...» 🔹 تا می‌خواهیم بگوییم «احلی من ال...» همه دل‌ها به سمت کربلا می‌رود و جمله معروف عزیزی از عزیزان امام حسن مجتبی(ع)! اویی که خیلی بیشتر از سنش می‌فهمد. این قدر ایده‌آل و آرمان‌گراست که در چنین سنی چنین آرزو و فهمی دارد، مرگ را در نگاه خود از عسل شیرین‌تر می‌داند: «احلی من العسل» 🔹 در بستر تربیتی امام حسن و امام حسین بالیدن یعنی همین! علی‌الخصوص اگر حضرت حسین هم عمویت باشد و امروز نقش پدرت را هم ایفا کند جز این توقع نمی‌رود. «احلی من العسل» رهاورد دستگاه اندیشه این نوجوان است... 🔹حضرت باید به سرمایه‌ای رسیده باشد که این‌گونه سخن بگوید، اصلاً امام هم برای نمایش این جلوه وجود قاسم به دیگر اصحاب و عالم از او آن سؤال را پرسید تا قاسم در جواب جلوه‌گری کند و ذره‌ای از شعاع وجودش را به عالم نشان بدهد. 🔹همه آن‌چه گفته شد نیازمند فرایندی تربیتی است و این تربیت چیزی نیست جز «تربیت عاشورایی»، داشته‌های قاسم مدیون امام کربلا است، از تربیتی که در این خانواده دیده است، امام مدیری است که آرمان‌ها را این‌گونه به زیبایی و شیرینی در سنین کم نهادینه می‌کند، هذا اول الکلام! این بلوغ فکری و بلندای اندیشه وارداتی نیست. محصول خود کربلاست. از جای دیگری به این عرصه نیامده بلکه خروجی همین فرایند است و از دل همین فرهنگ برخاسته است نه جای دیگر. 🔹آن چیزی هم که به تعبیر مقام معظم رهبری در مورد شیوه مدیریت و تربیت حضرت امام در تربیت جوانان و نوجوانان انقلابیِ عاشق شهادت، فتح‌الفتوح حضرت امام بود مرهون همین بن‌مایه بود که در وصیت‌نامه نوجوانان 13ساله هم خود را با یک چنین مضامین بدیعی نشان می‌دهد. 🔹گام اول فهم این الگو در منظومه تربیت و رشد است. درک این الگو به عنوان برترین روش و کوتاه‌ترین راه برای ارتقای فرهنگ و پیشرفت در عرصه تربیت، مهم‌ترین قدم برای اقدام است. گام بعد حرکت به سمت این فرهنگ و سبک تربیتی است. اگر این اتفاق بیفتد بقیه مراحل به راحتی طی خواهد شد، آن‌چه مهم می‌نماید جدا شدن از دیگر الگوها و اتصال با این فرهنگ زاینده و بالنده است. 🔹جداشدن از وضع موجودی که با آن عادت کرده‌ایم سخت است – طبق قانون اول نیوتن: اصل اینرسی یا لختی یا ماند- و الا ادامه راه چندان سخت نیست؛ مهم باورداشتن این الگوی همیشه زنده است: الگوی عاشورایی *** با این حساب این اثر، وام‌دار این نگاه ناب و جوان عاشورایی شد تا به کام‌ها شیرینی آفریند، ان‌شاءالله اثری که نامش دارای پیشینه عاشورایی است و البته در خدمت عاشورا. 📚 @tanhaelaj
🔰راز «احلی من العسل» 🔹 در بستر تربیتی امام حسن و امام حسین بالیدن یعنی همین! علی‌الخصوص اگر حضرت حسین هم عمویت باشد و امروز نقش پدرت را هم ایفا کند جز این توقع نمی‌رود. «احلی من العسل» رهاورد دستگاه اندیشه این نوجوان است... 🔹حضرت باید به سرمایه‌ای رسیده باشد که این‌گونه سخن بگوید، اصلاً امام هم برای نمایش این جلوه وجود قاسم به دیگر اصحاب و عالم از او آن سؤال را پرسید تا قاسم در جواب جلوه‌گری کند و ذره‌ای از شعاع وجودش را به عالم نشان بدهد. 🔹همه آن‌چه گفته شد نیازمند فرایندی تربیتی است و این تربیت چیزی نیست جز «تربیت عاشورایی»، داشته‌های قاسم مدیون امام کربلا است، از تربیتی که در این خانواده دیده است، امام مدیری است که آرمان‌ها را این‌گونه به زیبایی و شیرینی در سنین کم نهادینه می‌کند، هذا اول الکلام! این بلوغ فکری و بلندای اندیشه وارداتی نیست. محصول خود کربلاست. از جای دیگری به این عرصه نیامده بلکه خروجی همین فرایند است و از دل همین فرهنگ برخاسته است نه جای دیگر. 🔹آن چیزی هم که به تعبیر مقام معظم رهبری در مورد شیوه مدیریت و تربیت حضرت امام در تربیت جوانان و نوجوانان انقلابیِ عاشق شهادت، فتح‌الفتوح حضرت امام بود مرهون همین بن‌مایه بود که در وصیت‌نامه نوجوانان 13ساله هم خود را با یک چنین مضامین بدیعی نشان می‌دهد. 🔹گام اول فهم این الگو در منظومه تربیت و رشد است. درک این الگو به عنوان برترین روش و کوتاه‌ترین راه برای ارتقای فرهنگ و پیشرفت در عرصه تربیت، مهم‌ترین قدم برای اقدام است. گام بعد حرکت به سمت این فرهنگ و سبک تربیتی است. اگر این اتفاق بیفتد بقیه مراحل به راحتی طی خواهد شد، آن‌چه مهم می‌نماید جدا شدن از دیگر الگوها و اتصال با این فرهنگ زاینده و بالنده است. @tanhaelaj