eitaa logo
🇱🇧تَنْهٰاتَرینْ‌هٰا🇵🇸
138 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
806 ویدیو
122 فایل
انسان تنها موجودیست که تنها به دنیا آیَد، تنها زندگی کُند و تنها از دنیا رَوَد. در این میان، تَن ها فقط تنهاترش کُنند... . « #یک_محمد_غریبه » شخصی: @yekmohammadeqaribeh لینک ناشناس: https://daigo.ir/secret/7904779880
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسیدم امام موسی صدر در ترویج حجاب چه روشی داشت؟ پاسخ داد: «من یادم نیست که ایشان مستقیماً تذکری داده باشند یا زنان بی‌حجاب را طرد کنند. اصلاً این وضعیت را مانع فعالیت و همکاری نمی دیدند. در عوض همیشه از ضرورت مشارکت زنان برای اصلاح جامعه و رفع تبعیض و محرومیت‌ سخن می‌گفتند و تلاش می‌کردند جهت درست را به ما نشان بدهند. همین و بس. جالب این است که پس از مدتی نظام فکری و فرهنگی ما بدون آنکه خودمان متوجه بشویم تغییر کرد. یعنی رفته رفته آنقدر مسئولیت‌پذیر شدیم که از فرهنگ قبلی فاصله گرفتیم. اساساً الگوهای ذهنی و رفتاری ما متحول شد و همه به اختیار و بدون آنکه کسی مستقیما چیزی به ما بگوید محجبه شدیم.» در گفتگو با مها ابوخلیل، از شاگردان امام...
10.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سراب جامعه‌ی جهانی یاسر عرفات - سازمان ملل - ۱۹۷۴ سال ۱۹۷۴، یاسر عرفات رهبر جنبش آزادی‌بخش فلـSـطین در نطق تاریخی در سازمان ملل گفت: در یک دست من شاخه زیتونی است و در دست دیگر اسلحه. کاری نکنید که زیتون از دست ما بیافتد. سال‌ها بعد یاسر عرفات که از نمادهای مبارزه با اسرائیل بود، به قرارداد صلح اسلو تن داد. نتیجه آن شد که اسلحه از آن دست دیگر هم افتاد و اسرائیل در چارچوب همان صلح نیز باقی نماند. سازمان ملل، همان جامعه جهانی که عرفات در برابر آن سخن گفت و آن را مبدا جهانی تازه نامید، حتی قهرمان مبارزی چون او را در لفافه صلح و جهان تازه فریب داد. امروز هیچ مبارزی در غزه آنقدر ساده و فراموشکار نیست که چشم خود را بر تجربه عرفات و صلح با رژیم ببندد و ایستادن در برابر اسرائیل را به سراب صلح و تصور دروغین آن در صحن سازمان ملل بفروشد. هیچ مبارزی با خود خیال نمی‌کند راه حیات و رستگاری در زمین گذاشتنِ اسلحه است؛ مگر سیاستمدارانی که رویای جهان پساقطبی در سر بپرورانند و باورشان نشده باشد که جهان واقعی صحنه‌ی نزاع قدرت هایی است که با تکیه بر اقتصاد و نیروی نظامی بزرگ با یکدیگر در تضاد هستند. این تضاد جوهری است که با خیال صلح آرام نمی گیرد.
به عمر مختار گفته شد: ای عمر! آیا جنگیدن با ایتالیایی‌ها برای تو کافی نیست که تو وقت خود را با آموزش قرآن به کودکان مصرف می‌کنی؟ عمر مختار پاسخ داد: جنگ ما جنگ با اسلحه نیست، بلکه جنگ، جنگ عقیدتی است و ایتالیایی ها فقط به این دلیل بر ما قدرت یافتند که ما تعالیم قرآن را ترک کردیم.
آنچه مشخص است، این است که دیگر اوضاع، هیچگاه به قبل از ۷ اکتبر، برنخواهد گشت و صلح، بی‌معنی‌ترین مفهوم برای هر دو طرف خواهد بود. این نبرد، نبرد مرگ و زندگی‌ست. یا جبهه‌ی مقاومت باید نابود شود، یا اسرائیل... و این، عجیب‌ترين نبرد تاریخ است که ما در دل آن تنفس می‌کنیم. بوی باروت، از کوچه‌ پس‌کوچه‌های طهران تا بیروت، تا رفح به مشام می‌رسد...
اما اسرائیل. با توجه به شرایط به وجود آمده در این یک سال: ۱_ از این جنگ، پا پس نخواهد کشید؛ همانطور که جبهه‌ی مقاومت این کار را نخواهد کرد. ۲_ ضربه زدن به هسته‌های مقاومت را گسترش خواهد داد؛ سوریه، یمن، عراق، لبنان. ۳_ نه تنها حملات ایذایی، بلکه حملات مداوم به زیرساخت‌ها را برنامه‌ریزی خواهد کرد. ۴_ ایران، مورد حمله‌ی قطعی قرار خواهد گرفت. اما مساله، از همینجا شروع می‌شود. از افکار مردم نسبت به جنگ. در حال حاضر، مردم نسبت به رژیم منحوس، احساس استعلا و برتری دارند. باتوجه به حملاتی که صورت گرفته و دفاعی که چند پیش انجام شده؛ اما، اما، اما، قضیه را کوچک نکنیم. یک لحظه، فقط یک لحظه به این فکر کنید که اگر بر اثر حملات هوایی، [مثلا] دو روز برق کل کشور قطع بشود، واکنش جامعه چه خواهد بود؟؟ می‌ترسم از بیانِ عبارتِ "جهاد تبیین" چون به قول جناب راجی، مساله فراتر از جهاد تبیین رفته و حالا تک تک ما باید چندین نفر را برای مبارزه در این جبهه، آماده کنیم. خدای من... خدای من... عجب دوران سختی‌ست و عجب هنوز خوابیده‌ام...
12.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
روز صفر (بخش دوم) سیدحـسن نـصـرالله - ۱۷ تیر ۱۳۷۹ سخنرانی پیش از نماز جمعه تهران آن زمان هنوز پیروزی‌های جنـ.ـگ ۳۳ روزه را نچشیده بود و این چنین امیدوار بود. سال ۱۹۸۲ اسرائیل به تمام لبنان هجوم برد و بدون هیچ مقاومتی به بیروت رسید. تازه سه سال از پیروزی انقلاب ایران ‌می‌گذشت اما عده‌ای در لبنان پیدا شده بودند که تنها امیدشان امام بود. از سوی دیگر ایران وسط جنـ.ـگ طولانی‌ش با عراق بود و حالا لبنانی‌ها باید با دست خالی مقابل اسرائیل می‌ایستادند. نه خبری از موشک‌های نقطه‌زن بود و نه پهپادهای انتحاری پیشرفته در اختیار داشتند. از همه این‌ها گذشته خود رزمنده‌ها یا داوطلبان جـهـاد هم تعداد زیادی نداشتند و اصلاً تشکیلات خاصی وجود نداشت. سید حسن نصرالله در سخنرانی خود در نماز جمعه تهران در سال ۱۳۷۹ ماجرای آن روزها را تعریف می‌کند و می‌گوید که چگونه ملاقات سید عباس موسوی و همراهان با امام، آغاز جهاد و مقاومت لبنان را رقم زد. عده‌ی قلیل لبنانی مقابل ارتشی ایستادند که در ۵۰ سال گذشته از ارتش های بزرگ عربی، یک شکست هم نخورده بود؛ اما چندین سال مقاومت طاقت فرسا در لبنان، اسرائیل را برای اولین بار به عقب نشینی بدون مذاکره و توافق کشاند. یادآوری این روز صفر مقاومت می‌تواند تمام امید این روزهای ما را بسازد.
سقوطِ شهرهای سوریه را می‌بینید؟؟؟ خرمشهر، ۳۴ روز در مقابل حزب بعث، مقاومت کرد... ای بابا..‌ ای بابا... وقتی ملتی از تاریخ، عبرت نگیرد، محکوم به تکرار آن است... مثل نقل و نبات می‌آیند و خاکت را تصرف می‌کنند و تو به راحتی، موازنه‌ی قدرت را بر علیه خودت، رقم می‌زنی...
اما اینکه چرا ایران کاری نکرد، حکایتی‌ست که باید از خودِ بشار اسد پرسید..‌ کسی به زور نمی‌تواند کشوری را نجات دهد؛ باید آن کشور هم درخواست کند... دل سپردن به وعده‌های امارات؟ ای بابا... ای بابا...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فیلم‌های ورودِ شامیان را به حرم خانم رقیه(س) می‌بینم و فقط می‌خواهم از روی زمین، محو شوم... خدایا ما به آنچه که می‌خواهی رقم بزنی، راضی هستیم اما خودمان را نخواهیم بخشید اگر این جبهه به خاطر اشتباهات ما، به خطر افتاده... پ.ن: اشهد انّ علیاً ولی الله از موذنه‌های حرم خانم زینب(س)... شهادت می‌دهم که دنیا جمع شده است تا همین یک فراز را از صفحه‌ی هستی پاک کند؛ اما حرامیان، کور خوانده‌اند...
جنگ، عذاب است. جنگ، انسان ها را به بادِ نیستی می‌گیرد. جنگ، زن و بچه‌ی بی‌گناه نمی‌شناسد. خلاصه بگویم: جنگ، خوب نیست. اما همین جنگ، نعمت است... نمی‌دانم چرا اما، انسان‌هایی که با جنگ ارتباط دارند، و در جنگ زندگی می‌کنند، و از جنگ بیرون می‌آیند، انسان‌های عمیق و عجیبی می‌شوند که تا یک مدت، نسلی فرا واقعی را شکل می‌دهند... داستان‌هایی که می‌گویند، متن‌هایی که می‌نویسند، عکس‌هایی که می‌گیرند، گریه‌ها و خنده‌هایی که می‌کنند، همه و همه، در پی‌رنگِ سیالی از جنگ، جریان دارد که سیلی محکمی‌ بر گوش من و شمایی که اینجا، آسوده، راحت و به دور از جنگ خوابیده‌ایم و لم داده‌ایم، می‌خواباند... جنگ، خوب نیست اما نعمت است... و از این است که این روزها، غبطه‌ی عجیبی به حال اهالی غزه می‌خورم، چرا که حقیقتا زنده‌اند و گردنشان در برابر ظالم، خم نشده است... اهل غزه، اهلِ همه‌ی تاریخ خواهند بود. تاریخِ غلبه‌ی حق بر باطل. ان‌شاءالله.
این روزها، لذتِ خالص و مدامتان را با دیدن تصاویری از غزه، بگیرید. در اینستاگرام باشید و آزادیِ انسان‌ها را به نظاره بنشینید... حضّ غلیظی از بودنم در این زمان می‌برم و حسرتِ عجیبی دارم که اکنون، در آن سرزمین بهشتی نیستم... ✌️ 🇵🇸❤️‍🩹