در میانه‌ی راه... آنجا که همگان می‌ایستند، و به قفای خود می‌نگرند؛ همانجا که انسان از زمان، جدا می‌شود و به معنا می‌پیوندد، به تو سلام کردم... من از قبیله‌ای دردآشنا به تو سلام کردم و تو... و تو در پایان راه بودی... و غریبه... و حرفهایت، طعمِ نامانوسِ خداحافظی داشت و تلخ می‌نمود بر من... بر من که تازه‌مزه‌‌چشیده‌ی سلام بودم و تنِ وطنِ آشنایی را همان روز لمس کرده بودم، با انگشتانی آغشته به ذوق و حیرت... و تو در پایان راه بودی... غریبه... و امروز، من به لطفِ تو، دیگر طعمِ سلام را از یاد برده‌ام... #غریبه #شاید_نو

خلقِ عشق مسأله‌ای نیست، حفظِ عشق مسأله است. عاشق‌شدن مهم نیست، عاشق ماندن مهم است. عاشق‌شدن حرفه‌ی بچّه‌هاست، عاشق ماندن هنرِ مردان و دلاوران... 📚 #آتش_بدون_دود #نادر_ابراهیمی جلد ۳

#ترکیب چو نی به سینه خروشد، دلی که من دارم... #شجریان

#حکایت #بوستان

#حضرت_سعدی خوید: گیاه نورسته