۲ 🌱چرا عرفا و شعرا در اشعار خود از واژه هایی مانند شراب، باده، ساغر و معشوق استفاده می کنند؟ جواب: #هنر بهترین قالب برای القای مطالبی است که شخص برای انتقال آنها به دیگران استفاده می کند؛ زمانی که مطلبی از لحاظ معنا و عمق محتوا بسیار سنگین و مشکل باشد، زبان شعر، تمثیل، استعاره و کنایه، برای درک بهتر مضامین و مفاهیم بسیار مؤثرتر از بیان سادۀ عاری از هنر است؛ لذا اهل معرفت برای انتقال معارفی که آن را مشاهده کردند، رو به هنر آورده، #شعر، تمثیل و استعاره را قالبی برای بیان آن معانی قرار داده اند. .

۳ 🌱نکتۀ دیگر این که معارف و معانی که عرفای واصل به آن رسیده اند به گونه ای نیست که در قالب الفاظ صریح بگنجد و اساساً الفاظ بشری توانایی حمل چنین معانی را ندارد؛ لذا کسی که توانایی درک این مفاهیم را نداشته باشد نمی توان با لفظ او را به آن معنا رهنمون ساخت؛ از این روی اهل معرفت با #زبان_رمز و به صورت سمبلیک با ادبیاتی غیر صریح سخن گفته تا آن مضامین را دیگران نیز بتوانند در یابند .

۴. 🌱 برخی از اصطلاحات عرفانی در اشعار حضرت حافظ: آغوش: دریافت اسرار. آینه: قلب انسان کامل. جام: دل عارف که از معرفت لبریز است. جام الهی: تجلیات قدس الهی که عارف را سرمست می‌کند. جام جهان نما: قلب عارف کامل می: ۱. مراقبه ۲. معرفت مطرب: پیر کامل و مرشد مکمِّل جلوه: انوار الهی که بر دل سالک تابیده او را شیدا می‌کند. ابرو: صفات الهی از آن جهت که حاجب ذات است. خال: نقطه وحدت حقیقیه که از ادراک اغیار مخفی است و سر آغاز و انجام کثرت اعتباری است. خال سیاه: عالم غیب رند: انسان کاملی که همه تعینات را از خود زدوده است و این زیرکی واقعی است. قمار: سر باختن در راه محبوب یار: حضرت محبوب. 📚منبع: رساله مشواق فیض کاشانی .

. 🌱با آنکه دورِ دوری، هر لحظه... .

. 🍂 ای دل اگر نخواندت... .

۱. غزل ۳۰۸: آیت الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱خواجه چون به آرزوی خود که تمکن در #فنا و در نتیجه به مقام بقای بالله راه نیافته در این غزل به پریشان گویی عاشقانه پرداخته؛ گاهی از حالات گذشته و گاهی از خواسته جدیدش که آشامیدن #آب_حیات ابدی می‌باشد سخن به میان آورده است. پ.ن: فنا: گذشتن عاشق از افعال و صفات و ذات خودش. .

۲. لذا می گوید: برنیامد از تمنّای لبت کامم هنوز بر امید جام لعلت دردی آشامم هنوز 🌱ای دوست! عمری است به مراقبه و #توجه شدید به پیشگاهت اشتغال دارم تا شاید از لب لعلت که کنایه از آخرین عنایت تو به عاشقت می‌باشد #آب_حیات ابدی بیاشامم و بکلی از خویش بیرون شوم و منزلت بقاء را بیابم؛ ولی افسوس که بر نیامد از تمنای لبت کامم هنوز...😔 .

۳. 🌱گویا می خواهد بگوید: الهی واجْعَلْنِي مِمَّنْ نَادَيْتَهُ فَأَجابَكَ، وَلاحَظتُهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ، فَنَاجَيْتَهُ سِرّاً وَعَمِلَ لَكَ جَهْراً؛ (مناجات شعبانیه) معبودا مرا از آنانی قرار ده که ندایشان کردی و اجابتت نمودند و به آنها نظر افکندی و در برابر جلال و عظمتت مدهوش گشتند و در باطن با آنان به مناجات پرداختی و در ظاهر برای تو عمل نمودند.💎 .

تفالی به دیوان حضرت حافظ به نیت اعضای کانال👇🌹

غزل شماره ۱۶۳ گل بي رخ يار خوش نباشد بي باده بهار خوش نباشد طرف چمن و طواف بستان بي لاله عذار خوش نباشد رقصيدن سرو و حالت گل بي صوت هزار خوش نباشد با يار شکرلب گل اندام بي بوس و کنار خوش نباشد هر نقش که دست عقل بندد جز نقش نگار خوش نباشد جان نقد محقر است حافظ از بهر نثار خوش نباشد یلداتون مبارک❣

. مستان سلامت می‌کنند... .

۱ روز اول رفت دینم در سر زلفین تو تا چه خواهد شد در این سودا سرانجامم هنوز آیت الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱 محبوبا لحظه ای که در این عالم مرا متوجه خود ساختی و دل به تو دادم و #عشقت را اختیار نمودم، به جلال و جمالت عبادات خشک و بی مغز و زهد #ریایی و هستی ام از دست بشد و به فنا گراییدم نمی‌دانم سرانجامم در این معامله ای که با تو نموده ام، چه خواهد شد؟ آیا از لبت آب حیات خواهم نوشید و به #بقا راه خواهم یافت یا بی نصیب از آن خواهم بود؟ .

۲ 🌱 انسان به امید زنده است اگر امیدواری نباشد افسرده می‌شود. محب ابتدای مسیر، عشق محبوب را چشیده لذا در طول مسیر به یاد آن محبت، نا امید نمی‌شود هرچند بلغزد و سختی ها بکشد اما دست از محبت حضرت دوست بر نمی‌دارد. .

بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ هر چند که ناید باز، تیری که بشد از شست ✍️حافظ

۱ از خطا گفتم شبی موی تو را، مُشک خُتن میزند هر لحظه تیری مو بر اندامم هنوز آیت الله #پهلوانی_تهرانی: 🌱در گذشته شبی از خطا تو را به صفت بعضی از مظاهر و كثرات عالم طبیعت( مشک ختن) تشبیه نمودم غافل از اینکه: سُبْحانَ الله عَمَّا يَصِفُون؛ پاک و منزه است خداوند از آنچه توصیفش می‌نمایند.(صافات، ۱۵۹) پ.ن: مَظهَر: هر موجودی غیر از خداوند .

۲ و نیز غافل از اینکه ... فَمَنْ وَصَفَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ فَقَدْ قَرَنَهُ، وَمَنْ قَرَنَهُ فَقَدْ تَنَاهُ، وَمَنْ ثَنَاهُ فَقَدْ جَزَّأَهُ، وَمَنْ جَزَّأَهُ فَقَدْ جَهِلَهُ، وَمَنْ جَهِلَهُ فَقَدْ أَشَارَ إِلَيْهِ، وَمَنْ أشار إلَيْهِ فَقَدْ حَدَّهُ، وَمَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّه؛ (نهج البلاغه) 🌱... پس هر کس خداوند سبحان را توصیف(زائد بر ذات) نماید بی‌گمان او را مقرون چیز دیگری قرار داده و آن که او را با چیز دیگری قرین گرداند دو چیزش پنداشته و هر که به دوگانگی او اعتقاد داشته باشد تجزیه اش نموده و هر کس تجزیه اش نماید بدو جاهل شده و آن که به او جاهل شود به سوی او اشاره نموده و هر کس بدو اشاره نماید اندازه اش زده و هر که او را اندازه زند به شمارشش در آورده است.❌ .

۳ 🌱 هر لحظه که آن کلام را به یاد می آورم از گفته ام شرمنده می‌شوم؛ بلکه آن مظهر، خود مرا بر این توصیفم سرزنش می‌کند که این چه نسبتی است که از من به خالق روا می داری؟ ⛔️ .

۴ 🌱 آری؛ شایستگی توصیف او را (نه تشبیه به مظاهر) فقط آنان که از خود بکلی بیرون شده اند، دارند؛ که: ... إِلَّا عِبادَ اللهِ المُخْلَصِينَ؛..‌ (صافات ۱۶۰) مگر بندگان مخلَص و به فنای ذاتی رسیده می توانند خداوند را توصیف کنند؛ زیرا ایشان به خود او را وصف نمی‌کنند تا زیادی صفت بر ذات لازم آید بلکه به او، او را می ستایند و به نیستی خود و موجودات، به صفت #او می نگرند...✅ .

. 🌱‌تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش، دیدم که در آن آینه هم جز #تو کسی نیست...! من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما، آن سان شده ام گم، که به من دسترسی نیست... .