رویکردی برای مشارکت بالا 🔻 اوایل انقلاب گفتمان حاکم بر رأی دادن مردم #تکلیف الهی بود. آرام آرام طوری شد که این گفتمان از بین رفته و مرتبه پایین تری به نام شوق به آزادی در انتخابات 76 بروز کرد. در سال 84 مردم خسته از آزادی و دیگ سررفته اشرافی گری به دنبال عدالت شدند. اما سال 92 سال به هم ریختن دنیای معیشتی مردم بود برای همین به سراغ باز کردن این گره رفتند. سال 96 اما قصه، قصه دیگری بود، گفتمان حاکم بر رأی دادن مردم ترس از اعدام شد و دیوار کشی خیابان ها. گرچه باز هم عده زیادی به خاطر فساد ستیزی پا در شعب اخذ رأی گذاردند. 🔻 میتوان اینگونه تحلیل کرد که اول مبنا، ارزش های #الهی بود، اما در 76 و 84 مبنای کار سراغ ارزش های #انسانی رفت، سال 92 ارزش ها #دنیایی شد و سرآخر سال 96 ازرش ها #وهمانی گشت (ترس از دیوار کشی و اعدام) 🔻 الآن با مردمی رو به رو هستیم که امیدشان به سامان گرفتن معیشتشان کم شده، زیاد وعده های توخالی شنیده اند، زیاد دروغ دیده اند، زده شده اند. زیاد به وعده ها دل خوش نمیکنند بیشتر #وعید_ها هستند که برایشان انگیزه ایجاد میکند. سال 96 نیز گزاره های وهمانی رقیب که موجب پیروزیش شد از جنس وعید و ترساندن بود. 🔻 در این برهه نمیتوان منطق مشارکت مردم را از لایه وهمانی ارتقا داد. مگر اینکه دمی مسیحایی مثل خون حاج قاسم بیاید و مردم به شور آیند. وگرنه برای افزایش مشارکت باید سراغ وهم مردم و ترساندن ایشان رفت. اما فرقی که با سال 96 میکند آن است که وعید های ما باید پشتوانه #حقیقی و واقعی داشته باشد. 🔻 خلاصه راه بالا بردن مشارکت مردم ترساندن آن ها از رأی ندادن است. اینکه اگر رأی ندهند داعش میاید، اگر رأی ندهند جنگ میشود، اگر رأی ندهند تحریم ها بیشتر میشود، قیمت نان و میوه و گوشت بالاتر میرود، سفره اتان کوچک تر میشود... اینها همه حقیقی است. دلیل تاکید بر مشارکت بالا هم جلوگیری از اینها و زمینه های تحققشان است. @andishevarzi