❌در #دعوای_کودکان(اگر کتک کاری نمیکنند)دخالت نکنید.✋ . دعوا سر خوراکی،اسباب بازی یا تماشای شبکه تلویزیونی، فرصتی مناسب برای #آموزش_مهارت_حل_مشکلات_زندگی،برای کودکان است.☺ #یادداشت_های_تربیتی #آموزش #دعوای_کودکان 🆔 @tarbiatonline

🔶علل #دعواهای خواهران وبرادران ✔(پست درخواستی_بخش یک) . #دعوای_کودکان #حسادت_کودکان #یادداشت_های_تربیتی 🆔 @tarbiatonline

✔علل #دعواهای خواهران و برادران😞 . (🌷پست درخواستی_بخش اول) عوامل مختلفی در دعواهای فرزندان دخالت دارد که عبارتند از: . 🔶الف) #تبعیض و عدم رعایت عدالت بین فرزندان😥 پروفسور روان درمانی #هورست_پتری می گوید: به تجربه ثابت شده که عدالت بین خواهران و برادران نقش مهمی در هماهنگی و انسجام روابط خانوادگی دارد. وی در کتابی که تحت عنوان «نزاع و عشق خواهران و برادران» نوشته داستانهای قدیمی و تاریخی خانوادگی را بررسی کرده است، خصوصا #اختلافات خواهران و برادران را. بعضی از روان شناسان معتقدند که کلاً با به دنیا آمدن فرزند دوم در حقیقت تاج از سر کودک اول برداشته می شود و حسادت و کینه کودک شروع می شود. در حالی که پروفسور پتری معتقد است بین خواهر و برادر #محبتی وجود دارد که اگر تبعیضها و دخالتهای والدین نباشد هرگز به مشاجره و زد و خورد جدی منتهی نمی شود. اکثر ما تجربه کرده ایم که در مشاجرات غالبا، فرزند ضعیف تر به والدین پناه می برد و معمولاً آنها طرف ضعیف تر را می گیرند و همین باعث #عصبانیت فرزند دیگر می شود و به مشاجره آنها دامن می زند، در این هنگام در فرزند قوی تر احساس خشم و عصبانیت شکل می گیرد (ممکن است حتی ابراز نشود). ظاهرا سکوت برقرار می شود ولی مطمئنا در نوبت بعدی او جبران خواهد کرد. یعنی این مشاجرات با دخالت #والدین مرتب تکرار خواهد شد. #پیامبرگرامی_اسلام می فرماید: میان فرزندان خود #عدالت و مساوات را رعایت نمایید، چنانکه دوست می دارید میان شما در احسان و لطف و محبت رعایت #مساوات شود. . 🔶ب) عدم توجه والدین به #تفاوتهای_فردی😕 به رخ کشیدن مزیت و محاسن یکی از فرزندان به دیگری و عدم رعایت تفاوتهای فردی نیز، احساسات آنان را تحریک و جریحه دار می نماید و درگیریها را به وجود می آورد. قصه #حضرت_یوسف که در #قرآن_کریم به تفصیل آمده نمونه روشن و آشکاری است بر اینکه اگر #فرزندی به خاطر مزیت و صفت خوبی که دارد توجه بیشتری به وی مبذول گردد آتش حسد فرزندان دیگر برانگیخته خواهد شد و چه بسا فاجعه ای دردناک را به دنبال خواهد آورد. در روایتی آمده است که #امام_باقر(ع) می فرمود: به بعضی از فرزندانم محبت و نوازش بیشتر از آنچه استحقاق دارند می کنم به خاطر اینکه ضرری به فرزند دیگرم وارد نسازد همان طور که برادران یوسف نسبت به او #حسد بردند و او را در چاه انداختند. . #یادداشت_های_تربیتی #حسادت_کودکان #دعوای_کودکان 🆔 @tarbiatonline

❓چرا #فرزندم اسباب بازی هایش رابه کودکان دیگرنمی دهد؟ . #اسباب_بازی #دعوای_کودکان #همبازی 🆔 @tarbiatonline

🔶علل #دعواهای خواهران وبرادران ✔(پست درخواستی_بخش دو) . #دعوای_کودکان #تربیت #یادداشت_های_تربیتی 🆔 @tarbiatonline

❌عکس العمل های والدین در قبال دعوای فرزندان 🔷عکس العمل نوع اول: بعضی از والدین صدای دعوا و فریاد را می شنوند اما اصلاً دخالت نمی کنند. آنها فکر می کنند بچه ها یکدیگر را ادب خواهند کرد و معتقدند آنها باید یاد بگیرند با یکدیگر کنار بیایند. این گروه از والدین وانمود می کنند که اصلاً چیزی ندیده اند و نشنیده اند. پس از مدتی واقعا هم همه چیز آرام می شود. ممکن است هر دو بالاخره توافق کرده، دوباره با هم سازش پیدا کنند و موضوع مشاجره را فراموش کنند. اما این امکان هم وجود دارد که فرد بزرگتر، قوی تر یا زرنگ تر حرفش را به کرسی بنشاند و حق فرد ضعیف تر، آرام تر، یا کوچکتر را کف دستش گذاشته باشد! در این مورد فرد قوی تر اعمال نفوذ کرده و موفق شده است. اگر این واقعه به امری دایمی تبدیل شود به تدریج فرد قوی تر سلطه جویی خود را امری طبیعی به حساب خواهد آورد. او نخواهد آموخت که باید بحق ضعیف ترها نیز احترام گذاشت. احتمالاً نخواهد توانست عقیده دیگران را بپذیرد. برعکس کودکی که سر تسلیم فرود آورده، تجربه می کند که قادر نیست از خواسته های به حق خود دفاع کند و انسان می تواند به حق کشی از ضعیف ترها به هدف خود برسد. او ممکن است همیشه بدون مقاومت تسلیم شده و فردی ترسو و کم جرأت بار بیاید. در این گونه مواقع اگرچه ظاهرا بین کودکان آرامش برقرار شده است اما مشکل آنها در حقیقت رفع نشده است. 🔶عکس العمل نوع دوم: مادر سراسیمه وارد اتاق کودکان می شود. در یک نگاه می بیند که کتاب جدید پاره شده و روی بدن کودک کوچکتر لکه کبودی دیده می شود. در این حالت طبیعتا از فرزند کوچکتر جانبداری می کند و گناه را به گردن فرزند بزرگتر می اندازد، او را سرزنش می کند و چند ضربه به پشت او می زند. شاید مادر از اینکه خشم و عصبانیت خود را بروز داده است، احساس بهتری داشته باشد. او به طور مشخص در مشاجره دو کودک مداخله کرده است، ولی خصومت موجود بین آن دو نه تنها ملایم تر نشده بلکه شدیدتر نیز گردیده است! فرزند بزرگتر احساس می کند که تحقیر شده و به ناحق با او رفتار شده است. اگرچه مادر از او قوی تر است، ولی او هم از فرزند کوچکتر قوی تر است! او بالاخره فرصتی خواهد یافت که این موضوع را بر سر برادر کوچکتر تلافی کند! زیرا او دعوا را شروع کرده بود و با فریاد کشیدن، مادر را باخبر ساخته بود بنابراین او مقصر است. کودک کوچکتر برعکس احساس خواهد کرد که اگرچه از برادر بزرگتر ضعیف تر است، ولی هر بار که چیزی مطابق میلش نیست می تواند فریاد بزند و مادر را به کمک بطلبد تا برادر بزرگتر را تنبیه کند! او از گریه به عنوان اسلحه ای استفاده خواهد کرد تا بر اطرافیان خود تسلط پیدا کند. او از این طریق با موفقیت، مادر و برادر را در مقابل هم قرار می دهد، در حالی که نخواهد آموخت که آزار و تنبیه فرد قوی تر مجازاتی نیز به دنبال خواهد داشت. در این حالت دخالت مادر، کودکان را به یکدیگر نزدیک نکرده است، بلکه آنها را از هم دور ساخته است. اگر غالبا چنین شرایطی تکرار شود، کودکان نسبت به یکدیگر بی رغبت شده، به سختی می توانند با هم بازی کنند، کار مشترکی انجام دهند و به طور کلی در کنار هم قرار بگیرند. در این میان رابطه مابین برادر و خواهر و همچنین رابطه آنها با والدین هر روز تیره تر خواهد شد. 🔷عکس العمل نوع سوم: مادر به طرف اتاق بچه ها می رود و فریاد می کشد: «دیگر حوصله ام از مشاجره دایم شما سررفته. دیگر حاضر نیستم شاهد آن باشم. بس کنید، امروز ظهر به هیچ کدامتان بستنی نخواهم داد و اجازه تلویزیون تماشا کردن هم ندارید. آن وقت می فهمید که نباید با هم دعوا کنید.» درِ اتاق بسته می شود، کودکان واقعا جا خورده اند، اما مشکل آنها حل نشده است. هر یک از آنها خود را محق و دیگری را مقصر می داند. «تقصیر توست که به من بستنی نمی دهند! به خاطر حماقت توست که من نمی توانم تلویزیون تماشا کنم!» و دوباره جدال دیگری شروع می شود. تصمیمی که مادر گرفته در واقع مشاجره جدیدی را پایه ریزی کرده و بر مشکل آنان افزوده است. 🔶عکس العمل نوع چهارم: مادر به اتاق کودکان می رود و سؤال می کند: «چرا دوباره شروع به دعوا کرده اید؟ دیگر بس است! با هم سازش کنید.» او اگرچه عدم رضایت خود را ابراز داشته است، اما برای حل مشکل قدمی برنداشته است. پس از چند دقیقه جدال از سر گرفته می شود. این بازی آنقدر ادامه پیدا می کند تا بالاخره صبر و تحمل مادر به سر می آید و عصبانی می شود در این حالت است که تصمیمات مادر جنبه تربیتی و منطقی نخواهد داشت و به عکس رفتار مادر اثر سوء تربیتی بر فرزندان خواهد گذاشت. #دعوای_کودکان #تربیت #یادداشت_های_تربیتی 🆔 @tarbiatonline

🔶علل #دعواهای خواهران وبرادران ✔(پست درخواستی_بخش سه وآخر) . #دعوای_کودکان #تربیت #یادداشت_های_تربیتی 🆔 @tarbiatonline

ی شوند. در این موقعیت بیشتر با اعضای خانواده مشاجره می کنند و اگر والدین دخالت کنند شرایط مشکل تر می شود و همه اینها باعث فاصله بین والدین و فرزند می شود. در این مواقع تنها راه این است که شما کمی وقت برای او بگذارید مثلاً یک پیاده روی طولانی یا یک مسافرت کوتاه دو نفری یا یک گفتگوی دو نفری در آشپزخانه و ... می تواند چاره ساز مشکل باشد. ❌ والدین برای جلوگیری از دعوای بچه ها باید همیشه عادل باشند. فرقی نمی کند چقدر مشکل است و چقدر وقت می برد. شخصی در خاطراتش نقل می کند با اینکه شش خواهر و برادر بودیم مادرم در تقسیم بندی واقعا استاد بود و حتی اگر عکس خانوادگی می خواستیم بگیریم او هیچ کدام را روی زانوهایش نمی نشاند؛ به خاطر اینکه نکند بقیه ناراحت شوند. بنابراین همه اطراف او زانو می زدیم و عکس می گرفتیم. موقع تقسیم کردن شکلات و توت فرنگی سعی می کرد به ما تعداد مساوی برسد. #دعوای_کودکان #تربیت #یادداشت_های_تربیتی 🆔 @tarbiatonline

#واکنش پدر و مادر به هنگام #دعوای_کودکان بر سر اسباب‌بازی #دعوای_کودکان #یادداشت_های_تربیتی #مشاوره_کودک 🆔 @tarbiatonline

#واکنش پدر و مادر به هنگام #دعوای_کودکان بر سر اسباب‌بازی بعضى از پدر و مادرها هنگامى که #کودک آنها اسباب‌بازى و يا وسيله‌اى را در مجلس ميهمانى و ... از کودک ديگرى مى‌گيرد، احساس ناراحتى مى‌کنند و با خود مى‌گويند #خانواده‌هاى ديگر چنين قضاوت خواهند کرد که در تربيت کودکان خود کوتاهى کرده‌اند. گروهى ديگر از پدران و مادران خوشحال هستند از اينکه کودک آنها مى‌تواند جاى خود را در آينده باز کند و به اصطلاح مى‌گويند مى‌توانيم گليم خود را از آب بيرون بکشد و عده‌اى ديگر از پدران و مادران به اين‌گونه رفتارها اعتنائى نمى‌کنند و اهميت چندانى براى آنها ندارد. با توجه به اهميت موضوع و نياز #پدران و #مادران به راهکارها و راه‌حل‌هاى علمي، راهبردهاى مفيد و سازندهٔ زير پيشنهاد مى‌شود: . 🔶 اگر فرزند دوسالهٔ شما هميشه اشياء را از کودکان ديگر مى‌گيرد، نشانهٔ آن نيست که در آيندهٔ شخص #زورگوئى خواهد شد؛ زيرا در اين سن او کوچکتر از آن است که مفهوم #رعايت_حقوق ديگران را بفهمد. در اين حالت، بگذاريد کمى با کودکان بزرگتر از خود که براى دفاع از حق خود در مقابل فرزند شما قادر به مقاومت هستند، بازى کند تا به‌طور طبيعى تربيت شود. 🔶اگر فرزند شما #مهاجم است و بچه‌اى را پياپى آزار مى‌دهد، آنان را مدتى از يکديگر جدا نگاه داريد و توجه او را به چيز ديگرى جلب کنيد. سرزنش فرزند در اين حال باعث مى‌شود که احساس تنهائى کند و دخالت تهاجمى او بيشتر شود. 🔶اگر کودک سه‌سالهٔ شما #پرخاشگر و مهاجم است و حاضر به فراگيرى بازى‌هاى جمعى نيست، وقت آن است که رفتار او را (به کمک مشاور روانشناس) اصلاح کنيد. 🔶 اگر بر سر يک اسباب‌بازى #دعوا درگرفت، اسباب‌بازى ديگرى به ميان آوريد و شوق کودک را براى بازى با آن برانگيزيد. 🔶 راه‌حل ديگر، در صورت امکان، اين است که پيش از آغاز بازى چند #اسباب‌_بازى يک شکل تدارک ببينيد، در اين‌صورت موفق مى‌شويد از هرگونه قيل و قال جلوگيرى کنيد. 🔶 اگر زودتر از موقع به کودک اصرار بورزيد که #خودخواهى را کنار بگذارد و او را مجبور کنيد اسباب‌بازى خود را به کودک ديگرى بدهد، يا اسباب‌بازى او را به زور از دستش بگيريد و به کودک ديگر بدهيد، کودک احساس #ناامنى مى‌کند و همواره اين ترس و #نگرانى را خواهد داشت که مبادا کسى اسباب‌بازى‌هاى او را بگيرد. در نتيجه، با نزديک‌ شدن هر کودک به حريم بازى خود، دچار وحشت مى‌شود و او را به زور به عقب مى‌راند. فشار و سختگيرى براى سخاوتمند شدن کودک، رشد طبيعى او را به تأخير مى‌اندازد و حاصل ديگرى ندارد. 🔶اگر به هنگام دعوا بر سر اسباب‌بازى هيچ‌يک از کودکان دست از دعوا برنمى‌دارند و شما نمى‌دانيد اسباب‌بازى از اول دست کداميک بوده، بهتر است اسباب‌بازى را از هر دو بگيريد و آنان را سرگرم بازى ديگرى کنيد. 🔶 اگر متوجه شديد که يکى از کودکان اسباب‌بازى را از ديگرى قاپيده است، خيلى محترمانه و منطقى اسباب‌بازى را از او بگيريد و به نفر اولى بدهيد، سپس (نفر اولي) را #تشويق کنيد که اسباب‌بازى را به کودک ديگر بدهد. در برابر کودکى که چيزى را به زور از ديگرى مى‌گيرد نبايد واکنش مثبت نشان دهيم، بلکه بايد او را تشويق کنيم با شکيبائى از کودک ديگر بخواهد، اسباب‌بازى را به او بدهد. 🔶اگر کودک اسباب‌بازى خود را به ديگرى نمى‌دهد، بايد به تصميم او احترام بگذاريم و سعى نکنيم با تشويق، تحميق و تهديد زمينه‌اى فراهم سازيم که کودک به اکراه و اجبار اسباب‌بازى خود را به ديگرى بدهد.- به هنگام دعواى کودکانه بر سر تملّک اشياء، بهتر است تا حد امکان چيزى نگوئيد و بگذاريد خود آنها مشکل خود را را حل کنند؛ مگر اين‌که يکى از بچه‌ها بخواهد به ديگرى زور بگويد. چه زمانی باید #مداخله کرد؟☺ تردیدی نیست که #والدین نباید هر وقت دعوایی رخ داد مداخله کنند ، اما برای این که مدام بچه ها با هم دعوا نکنند و آسیب نبینند و بتوانند از آن درس بگیرند، نیاز دارند تا والدین مداخله کنند. ❌وقتی خطر #خشونت_جسمانی وجود دارد نمی توان چشم پوشی کرد. ❌ یکی دیگر از موقعیت هایی که ایجاب می کند تا والدین پادرمیانی کنند وقتی است که خشونت کلامی از فحش های رایج بین خواهر برادرها فراتر برود و به تحقیر، بی ارزش کردن و حمله به هویت طرف مقابل بیانجامد. ❌ مداخله والدین در شرایط دیگری نیز الزامی است ، یعنی وقتی که صحنه دعواها هر روز به یک شکل تکرار می شود و یکی از بچه ها همیشه مغلوب می شود و کتک می خورد. #یادداشت_های_تربیتی #دعوای_کودکان #اسباب_بازی 🆔 @tarbiatonline