🏴 #با_کاروان_حسینی رسیدیم به دوم محرم روزی که #اباعبدالله و یارانشون بعد از اینکه راه طولانی رو پشت سرگذاشتن به #کربلا می رسند. اباعبدالله، قبلا در #جنگ_صفین در سال ۳۶ هجری، وقتی همراه پدر بزرگوارش، #حضرت_علی(ع) بوده از این محل عبور کرده، در اونجا نمازخوندن و حضرت علی(ع) به حادثه ی شهادت اباعبدالله و یارانش در کربلا اشاره می کنه. البته کربلا در آن زمان مکانی بوده که کسی در اونجا زندگی نمیکرده و بعد از وقایع عاشورای سال ۶۱ هجری اسم #کربلا روی زبان ها میفته؛ از منزل #شراف به بعد که ۲۶ ذی الحجه بود سپاه #حُرّ هم همراه امام بود. وقتی کاروان به #نینوا می رسه، یه پیک از #کوفه به کربلا می رسه بدون اینکه به امام حسین و یارانش سلام کنه میره سمت حُرّ و نامه ای از طرف #عبیدالله_زیاد بهش میده؛ عبیدالله توی نامه به حُرّ دستور میده که "به حسین و یارانش سخت بگیر و او را در بیابانی بی آب و سبزه فرود آور" در آخر نامه هم نوشت که به آورنده نامه دستور دادم که تمام تصمیمات و حرکات تو رو به من گزارش بده و پیش تو بمونه تا دستور منو اجرا کنی. حُرّ وقتی نامه رو خواند اونو به اباعبدالله نشون میده و میگه مجبورم دستور عبیدالله رو اجرا کنم؛ امام به حُرّ گفت بگذار به دهکده غاضریه که نزدیکه بریم و اونجا بمونیم که حُرِ قبول نکرد و گفت که این پیک دیده بان منه؛ و کاروان هر دو سپاه در این گذرگاه فرود آمدند.