✍ در راستای دیدار با علما و فضلای تهران، روز گذشته به دیدن حجت‌الاسلام والمسلمین #سید_محمدباقر_علوی_تهرانی رفتم. دیداری شیرین و دو ساعته، بدون اینکه احساس خستگی دست دهد.
🔹بخشی از گفتگو به سؤالات این کمترین درباره پدرشان آیت‌الله سید محمدرضا علوی تهرانی و اجدادشان که همگی از علمای شاخص تهران بودند گذشت.
در بخش دیگری از گفتگو هم به وضعیت #حوزه_تهران ، آسیب‌ها و چالش‌ها، وضعیت مساجد و مدارس علمیه، وضعیت منبر و وعظ و خطابه و... پرداختیم.
💡آنچه استاد علوی تهرانی را شاخص می‌کند، مسجد داری و فعالیت اجتماعی ایشان است. امروز یکی از مهمترین مشکلات تهران در ارتباط روحانیت و مردم، مسأله #امام_محله است. همه مساجد به شکلی امام جماعت دارد، اما لزوما همه ائمه جماعات، امام محله نیستند. یعنی عالمی که در همان محله ساکن باشد و در مسجد محله هم اقامه جماعت کند، تا این حضور دائمی، به ارتباط میان یک عالم دینی و مردم عمق و لطافت ببخشد و برکات حضورش را مضاعف کند.
حجت‌الاسلام علوی تهرانی پس از پدرش، در مسجد حضرت امیر(ع) در خیابان کارگر شمالی به اقامه جماعت پرداخت و با سکونت در همان محل، خود را وقف مردم کرد. حسن معاشرت و وعظ شیوا و اثرگذار، ایشان را به چهره‌ای محبوب در محیط فعالیت خود تبدیل کرده است.
🔹ایشان در باب پرداختن به هویت تاریخی حوزه تهران هم دو پیشنهاد داشتند: ۱. معرفی واعظان قدیم تهران همچون #سید_مهدی_قوام ، #حاج_مقدس ، #شیخ_رضا_سراج و دیگران که حقیقتا الگویی ناب برای واعظان امروزند.
۲. در گذشته چهره‌هایی موجه و مورد اعتماد در میان مردم زندگی میکردند که از یک سو برخاسته از خاندان علما بوده و خود میان تحصیل علوم دینی و علوم جدید جمع کرده بودند، و از سوی دیگر در مناصب حکومتی از جمله دادگستری و مجلس شورای ملی حضور داشتند و به خاطر این دو خصوصیت محل رجوع مردم بودند و حقیقتا نیز گره گشایی میکردند. از آن جمله سید جعفر بهبهانی فرزند آیت‌الله سید محمد بهبهانی در قامت نمایندگی مجلس و عموی خود حاج سید محمدصادق علوی که ریاست دادگستری تهران در زمان پهلوی را بر عهده داشت، نام بردند. معتقد بودند معرفی این ابعاد مغفول از تاریخ معاصر، میتواند الگوی خوبی برای امروز باشد.
🔹بعد از این بحث‌ها، مباحثی از تاریخ اسلام و سیره، اولویت‌های موضوعی از تاریخ اسلام، شیوه انتقال مباحث تاریخی به نوجوانان، بخش عمده گفتگوی حقیر با حجت‌الاسلام علوی تهرانی بود.
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 آیت‌الله طالقانی درحال اهدای قرآن به پهلوان تختی/سال ۱۳۳۶؛مسجد هدایت
✍ سید محمود طالقانی در دهه ۲۰ چون هدفش کار برای خدا و تبلیغ دین بود، در آن فضای دین گریزی که محصول سالها سلطنت رضاخان بود، به دنبال مسجدی برای تعلیم و تربیت می‌گشت، اما نه در مناطق خوش آب و هوای بالای شهر و نه در برخی محلات متدین‌تر؛ بلکه جایی که بیش از همه به فساد و فحشاء شهرت داشت. گشت و گشت تا در خیابانی که امروز جمهوری اش می‌خوانیم، در کوچه‌ای به اسم پارک که انتهایش یک سینما بود و سینما هم در آن روزگار یعنی یکی از مراکز مهم فساد، یک مسجد کوچک پیدا کرد به نام #مسجد_هدایت.
هرچه فعالیت مسجد هدایت بیشتر می‌شد، فیلمهای سینمای انتهای کوچه مبتذل‌تر می‌شد اما سید محمود طالقانی از پا ننشست. کار فرهنگی و تبلیغی او در مسجد به اندازه‌ای بود که مسجد هدایت به یکی از مساجد پیشران و مشهور در سطح ملی با برنامه‌های اثرگذار تبدیل شد و آوردگاه چهره‌های متنوعی از فعالان و مبارزین گردید.
🔹سید محمود طالقانی عالمی باسواد، باصلابت، مردمی، دوست داشتنی، صریح و مبارز بود و شخصیت پدرانه‌اش را از آغاز تا پایان با خود داشت و این رمز درخشش بود. او روز نخست #امام_محله بود، اما دیدیم که پس از انقلاب در سنگر نماز جمعه، امام دوست داشتنی شهر بود.
🔸امروز در مساجدمان طالقانی می‌خواهیم؛ در مناسبات اجتماعی‌مان طالقانی می‌خواهیم؛ در ریش‌سفیدی هایمان طالقانی می‌خواهیم؛ در محیط‌های کم برخوردار از فرهنگ اسلامی طالقانی می‌خواهیم. نه اینکه چنین خصوصیات و شخصیت‌هایی دیگر وجود ندارد؛ هست اما سر جای خودش نیست!
🕌 @tarikh_hawzah_tehran