🥀 ۱۱ مرداد سالروز شهادت آیت‌الله حاج شیخ فضل‌الله نوری 🍁 و هذا یوم فرحت به... مشروطه‌خواهان لیبرال 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

⚡️جشن در برخی مدارس تهران به خاطر شهادت شیخ فضل‌الله نوری! ✍ مرحوم آيت الله احسان‌بخش نماينده اسبق ولي فقيه در گيلان و امام جمعه رشت می‌‌نويسد: «از استادم حضرت آيت الله حاج شيخ مهدي امامی ‌‌مازندراني در قم كه مورد توجه خاص مؤسس حوزه علميه شيخ عبدالكريم حائري بود، شنيدم كه می‌‌فرمودند: روزي كه #شيخ_فضل_الله_نوري را در تهران به دار كشيدند، من در #مدرسه_صدر بودم. آن شب برخي طلاب مدرسه جشن و پايكوبي داشتند، جز حجره شيخ علي علم‌الهدي [فومنی] كه تاريك بود. رفتم، خوب برانداز كردم و با دقت نگريسم، ديدم كه وي به شدت می‌‌گريد. گفتم: تو كه مشروطه خواهي، چرا اشك می‌‌ريزي؟! گفت: شيخ فضل‌الله را نكشتند، بلكه همه ما را كشتند، اسلام را كشتند». 📖به نقل از کتاب: خاطرات صادق ص۶۵ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

📷حضور شهید آیت‌الله مطهری و حجت‌الاسلام شجونی در راهپیمایی روز تاسوعای ۵۷ ✍ راهپیمایی عظیم وتاریخی روز تاسوعای سال ۱۳۵۷ش، (۱۹ آذر) از جمله اجتماعات عظیمی بود که در اتمام حیات سیاسی رژیم پهلوی نقشی اساسی داشت. درواقع مردمِ حاضر در این رستاخیز بزرگ، باحضور تاریخی خود،دریک رفراندم بزرگ شرکت کردند و رأی خود را آشکارا فریاد زدند.این راهپیمایی که از سوی مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی انجام گرفت، عملاً از ساعات اولیه روز تاسوعا، اغلب خیابانهای مهم شهر تهران را در برگرفت و به عنوان یکی از جلوه های ناب وکم مانند حضور مردم، در تاریخ انقلاب اسلامی ثبت وضبط شد. 🔸احسان نراقی می‌نویسد: فردای روز دوم (عاشورا) من و همسرم برای دیدن آنچه از تظاهرات باقی مانده بود، از خانه خارج شدیم و در مسیر راه‌پیمایی حرکت کردیم؛ به قدری آفیش و دیوارنوشته بر ویترین‌ها و دیوارها بود که قابل توصیف نیست؛ به زنم گفتم: "گویی اقیانوسی در یک شب طوفانی هر آنچه را که در دل داشته بیرون ریخته"، بی‌اعتباری بی‌قید و شرط رهبران کشور، عدم اطمینان کامل به آنها و در یک جمله، طرد کامل رژیم پهلوی را دیدم.» 📖 (از کاخ شاه تا زندان اوین، تهران، ص ۲۰۰) 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

📷 سخنرانی حاج شیخ یحیی نوری در راهپیمایی عاشورای سال ۵۷ در خیابان‌های تهران ✨عاشورایی که هم منبر و هم روضه‌هایش رنگ دیگری یافت. روزی که مردم، کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا را در مختصات زمانه خود تحقق بخشیدند. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

📜 وقتی حکومت نظامی تهران در زمان پهلوی از وعاظ و روحانیون می‌خواهد به هیچ وجه در مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام سخنان سیاسی نگویند. بزرگ فلسفه قتل شاه دین این است که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است نه ظلم كن به كسي ني به زير ظلم برو كه اين مرام حسين است و منطق دين است 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

✨سه تن از یاران شیخ شهید جهت دیدار با آخوند خراسانی و روشن کردن قضایای مشروطه با لباس مبدل به نجف رفتند، اما موفق به دیدار آخوند نشدند! 👇👇

✨سه تن از یاران شیخ شهید جهت دیدار با آخوند خراسانی با لباس مبدل به نجف رفتند! 🔹مرحوم استاد #ابوالحسنی_منذر از قول آیت‌الله #شیخ_محمدحسین_مسجدجامعی نقل کردند: مرحوم حاج آقا باقر قمی، آقازاده حاج آقا حسین قمی از علمای برجسته و محترم قم بودند که منزلشــان رو به روی آب انبار سیدعرب قرار داشت. ایشان برای من ـ مسجد جامعی ـ نقل کردند: در ایام مشروطه، روزی درب منزل مرحوم والد را زدند. مرحوم والد فرمودند: ببینید کیست؟ به ایشان گفته شد: ۳ نفر چوپان هستند که به ملاقات شما آمده‌اند! به مجرد اینکه پدرم این خبر را شنید، فورا از جای برخاست و با سروپای برهنه، سریع و شتابان خود را به دم در رسانید و از افراد مزبور به گرمی استقبال کرد و آنان را با احترام زیاد به داخل منزل راهنمایی كرد. به‌زودی معلوم شد که مهمانان مزبور چوپان نیستند، بلکه ۳ نفر از علمای وقت تهران به نام‌های حاج #میرزا_ابوتراب_شهیدی_قزوینی، حاج شیخ روح‌الله قزوینی و آقا #سید_ابوالحسن_طالقانی (پدر آقا #سید_محمود_طالقانی معروف) هســتند که از دوستان و شاگردان مرحوم حاج #شیخ_فضل‌_الله_نوری هستند و از سوی ایشان برای مذاکره و گفت‌وگو پیرامون اوضاع و احوال وقت ایران با مرحوم #آخوند_خراسانی و دادن گزارشی از حقایق امور و قضایا به ایشان، به نجف رفته و اینک برگشته و به سمت تهران میروند، و روی مصالحی خود را به شکل چوپان درآورده‌اند. حاج‌آقا باقر قمی میفرمود: آنان ضمن شرح جریان مأموریت خویش به پدرم گفتند: ما به نجف اشرف رفتیم و ۱۲ شبانه روز نیز در آنجا توقف کردیم، ولی هر چه کوشیدیم که راهی بیابیم تا ساعتی را خصوصی به محضر آقای آخوند خراسانی رسیده و در مجلسی خلوت دور از چشم اغیار با ایشان به گفت‌وگو بنشینیم و ایشان را در جریان حقیقت قضایای مشروطه و توطئه‌هایی که زیر سرپوش عناوین فریبنده آن علیه اسلام و ایران در جریان است قراردهیم، اطرافیان ایشان نگذاشتند و ما بدون نتیجه بازگشتیم. 📰 همشهری، صفحه تاریخ، ۲۰ مرداد ۱۴۰۱ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

💠 #مدارس_تهران ✍ یکی از مدارس کهن تهران، #مدرسه_آصفیه واقع در کوچه #پله_نوروزخان در بازار است که البته از بنای نخستین آن هیچ اثری نمانده است. زیرا یکبار سال ۴۲ و اخیرا سال ۹۴ بازسازی شده است. از آغاز، مدرسه آصفیه نام داشت و پس از انقلاب به مدرسه شهید باهنر تغییر نام یافت. پس از بازسازی سال ۹۴ نام #مدرسه_ایلچی_کبیر بر آن نهادند. 🔹در گذر تاریخ تنها در دوران مشروطه نامی از آن دیده می‌شود که امام جمعه تهران که تولیت #مدرسه_صدر را برعهده داشت درصدد تصرف مدرسه آصفیه برآمد که زد و خوردهایی میان طلاب این دو مدرسه و مدرسه محمدیه پیش آمد. مدرسه آصفیه از مال الوصایة #آصف_الدوله #میرزا_ابوالحسن_خان_ایلچی احداث و وقف گردید. او دومین وزیر امور خارجه ایران بود و مدت سی و پنج سال، ماهانه یک هزار روپیه از دولت انگلستان و حکومت هندوستان حقوق دریافت می‌کرد و در لندن به عضویت #فراماسونری درآمد. 📚درباره او نوشته اند: «اعمال دوران سیاه وزارت و سفارت این مرد آنقدر ننگین و بی‌شرمانه است که جا دارد نام او را در ردیف خائنان درجه اول مملکت و مروجین فساد و رشوه خواری و جاسوسی به نفع اجانب ذکر کنیم.» (حقوق بگیران انگلیس در ایران ص۱۷) مهدی بامداد درباره موقوفات ایلچی کبیر می‌نویسد: «این شخص با زد و بندهای خارجی خود و استفاده از بیگانگان، با پولهای حلال خود(!) هم مکه رفته و حاجی شده و هم مسجدی در تهران بنا نموده است.» (شرح حال رجال ایران ج۱ ص۳۷) 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

تصویر: ردیف نشسته از راست، نفر دوم: سید احمد طالقانی پدر جلال آل احمد، نفر سوم: میرزا عبدالله چهل‌ستونی ردیف ایستاده، از راست نفر دوم: شهید سید محمدتقی طالقانی (برادر جلال)، نفر چهارم: حاج شیخ حسن سعید (فرزند میرزا عبدالله) میثاق نامه همراهی و همدلی جمعی از علمای تهران در جهت فعالیت فرهنگی و دینی در دوره رضاخان 👇👇 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

✍ یک سال پس از به قدرت رسیدن #رضاخان جمعی از علمای تهران که با یکدیگر سابقه دوستی داشتند، با هدف حراست از دین و کمک رسانی به مردم، تشکیلاتی به راه انداختند و متعهد شدند هر ماه مبلغی را جهت فعالیت تشکیلات دینی و فرهنگی خود کمک کنند. #شمس_آل_احمد متن میثاق نامه آنها را که نزد پدرش آیت‌الله سید احمد طالقانی محفوظ بوده و در شب ۲۷ ديماه ۱۳۰۶ش مکتوب شده، اینچنین نقل میکند: *«بسم اللّه الرحمن الرحيم بعد الحمد و الصلوة لا يخفى انّ الاخوة تستلزم الصداقة و للمصادقة حدود خمسه كما فى(فى)عن ابيعيد اللّه: لا يكون الصداقة الا بحدودها فمن كان فيه هذه الحدود او شئ منها فانسبه الى الصداقة و من لم يكن فيه شىء منها فلا تنسبه الى شيى من الصداقة فأوّلها: ان تكون سريرته و علانيته لك واحدة. و الثانة: ان يرى زينك زينه و شينك شينه و الثالثة: ان لا يغيره عليك ولاية و لا مال. و الرابعة: ان لا يمنعك شيئا تناله مقدرته و الخامسة: و هى مجمع هذه الخصال ان لا يسلمك عند النكبات. ما امضا كننده ذيل ملتزم و متعهد گرديده‌ايم كه در حفظ دين مبين و اداء حقوق اخوت ايمانى معاهدين بقدر الطاقة و القوة ساعى و جاهد باشيم و بمفاد حديث شريف فوق عمل نموده و عمدا مخالفت ننمائيم.انشاء اللّه تعالى.» امضا کنندگان: 1- احمد ابن محمد باقر الطباطبايى اليزدى الحائرى ساكن خيابان چراغ برق جنب مسجد سراج الملك. 2- محمد باقر بن احمد الحسينى الدماوندى ساكن ارك. امام جماعت مسجد حاج مجد الدولة. 3- احمد ابن المرحوم الحاج آقا هادى غفر له الكريم بهبهانى الطهرانى، ساكن محله عودلاجان كوچه حاجى‌ها 4- موسى بن احمد الطهرانى ساكن محله كوچه غريبان. 5. محمد على بن محمد جواد النجفى الاصفهانى ساكن محله شاه‌آباد (آیت‌الله شاه آبادی) 6- محمود بن محمد حسين الطهرانى ساكن كوچه مسجد جامع. 7- روح اللّه ابن المرحوم نصير الدين القزوينى الطهرانى ابراهيم‌آبادى 8- احمد بن محمد تقى الطالقانى عفى عنهما،امام جماعت مسجد پاچنار و ساكن محل امام‌زاده سيد ناصر الدين عليه السلام (پدر جلال آل احمد) 9- ابو تراب الشهيدى القزوينى 10- على بن على الكنى الطهرانى الساكن فى محمل حسن‌آباد قرب مريضخانه الدولتى. 11- كاظم الحسينى الطباطبايى. 12- حاج ميرزا محمد تقى الطهرانى. (📚جلال از چشم برادر ۱۵۱ تا ۱۵۳) 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

✍مرحوم استاد حضرت حجّه الاسلام و المسلمین سیّد احمد موسوی حجازی گلپایگانی(متولّد ۱۳۳۱ شمسی در گلپایگان) از علماء خدوم تهران و از متخصّصین در علم انساب بودند و پژوهشکده ی ((انساب کوثر)) زیر نظر ایشان فعّالیّت میکرد و تالیفات مفصّلی در این زمینه و همچنین در تراجمِ علماءِ سلف داشتند که غالبشان مخطوط است . ایشان از تحصیل کردگان حوزه ی علمیّه ی قم بودند و سالها بود که مقیم تهران شده بودند . از اعاظمِ مشایخِ اجازات بودند و از کثیری از بزرگان گذشته(رضوان الله علیهم) اجازاتِ روایی داشتند و بعضی اجازاتشان نظیر اجازه از مرحوم آیت الله میرزا باقر آشتیانی نیز منحصر به فرد بود . معظّم له ، نوه ی برادرِ مرحوم آیت الله سیّد جمال الدّین گلپایگانی بودند . دانشمندان گلپایگان در ۵ جلد ، شرح حال عالمان خوانسار در ۳ جلد ، شرح حال شهداءِ روحانی در مجلّداتِ عدیده ، تراجمِ افرادی که از مشایخِ رواییِ خودشان بودند در یک جلد مستقلّ و ... از جمله تالیفات ارزشمند ایشان است . ایشان بخش قابل توجّهی از یادداشت های خود در شرح حال علماء گلپایگان را در اختیار متصدّیان کنگره ی بزرگداشت علماء گلپایگان گذاشتند و به کوشش آیت الله شیخ رضا استادی و به همراه نوشتجات دیگران ، در سال ۱۳۸۱ شمسی در مجموعه ی سه جلدی ((شرح حال دانشمندان گلپایگان)) به چاپ رسید . سرانجام این عالمِ فرزانه پس از سالها تلاش و کوشش در تالیف آثار ارزنده در روز سه شنبه ١٨ محرّم الحرام ١٤٤٤ هجری قمری مطابق با ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ هجری شمسی دار فانی را وداع گفت و در قطعه ۵۱ بهشت زهرا آرمید. ✍به قلم آقای شهاب الدین شهرابی 🕌 @tarikh_hawzah_tehran