موعود در آیین زرتشت ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ موعود و منجی آخرالزمان، در آیین زرتشتى، اهمیت زیادی دارد. زرتشتیان در انتظارسه موعودهستند که هر یک به فاصلۀ هزار سال از یکدیگر ظهور خواهند کرد و همگی از فرزندان زرتشت خواهند بود، او را «سـوشـیانت » یا «سوشیانس» (نجات دهنده )مى گویند، که سومی(#استوت ارته) آخرین موعود است.در «جـامـاسـب نـامـه» کـه شامل سوالات شاه گشتاسب از جاماسب است و او پیشگویى هاى زرتشت را براى #گشتاسب نقل مى کند، چنین آمده است :«#سـوشـیانس ، دین را به جهان رواج دهد، فقر و تنگدستى را ریشه کن سازد. ایزدان را از دسـت اهـریـمـن نـجـات داده ، مـردم جـهـان را هـمـفـکـر، هـم گـفـتار و هم کردار گرداند.» در کـتـاب «زنـد» ، کـه در آن نـیـز پـیـشگویى شده ، شوسیانس ، نژاد دیوان و اهریمنان را ریشه کن مى سازد، آمده است :«اى سپیتامان #زرتشت! چون زمان سر رود، این دشمنان مانند بُن درختى که یک شب سرد زمـسـتـانـى که برسد و به یک شب برگ بیفکند، تباه شوند. هنگام گرگان به سر رسد و هنگام میشان اندر آید.» در گاتها به نقش مردم در ظهور موعود تسریع شده است که: «انسان باید با دیوان و مردمان پیرو آنها دشمنی ورزیده و راهش را از کسی که اهورامزدا او را خوار می‌شمارد جدا کند و چنین کسی است که در مورد اهورامزدا و رهانندگان دانا و یاوران دین پاک، نیک می‌اندیشد و مزدا او را دوست و برادر، بلکه پدر خواهد بود.» #موعود #تمدن #منجی تنظیم: سرکار خانم زهرا سعیدی #انجمن_تاریخ_جامعه_الزهرا -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

اعتقاد به‌ ظهور موعود (سوشیانس‌) در ایرانیان باستان‌ به‌ قدری‌ رایج‌ بود که‌ در شکستهای‌ جنگی‌ وفراز و نشیبهای‌ زندگی‌ با یادآوری‌ ظهور او خود را از یأس‌ و ناامیدی‌ نجات‌ می‌دادند. در جنگ‌ قادسیه‌ پس‌ از درگذشت «رستم‌ فرخزاد» سردار نامی‌ ایران‌، هنگامی‌ که‌ یزدگرد با کسان‌ خود آماده‌ فرار می‌شد، به‌ هنگام‌ خارج‌ شدن‌ از کاخ‌ پر شکوه‌ مداین‌، ایوان‌ مجلل‌ خود را خطاب‌ کرد و گفت‌: «هان‌ ای‌ ایوان‌ درود من‌ بر توباد من‌ هم‌ اکنون‌ از تو روی‌ می‌تابم‌ تا آنگاه‌ که‌ با یکی‌ از فرزندان‌ خود که‌ هنوز زمان‌ ظهور او فرا نرسیده‌ است ‌بسوی‌ تو برگردم.‌» #موعود #منجی #تمدن #انجمن_تاریخ_جامعه_الزهرا -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

موعود در آیین بودایى در آئین بودایی که پیروان زیادی در چین و ژاپن و سایر کشورهای آسیای جنوی شرقی دارد، اعتقاد به ظهور منجی آخرالزمان وجود دارد، در این آیین ، موعود مورد انتظار و مدنظر، «بـوداى پـنـجـم»است و آمدنش را بشارت داده ، بوداییان منتظر ظهورش مى باشند. اعتقاد به منجی خصوصاً در فرقه مهایانه mahayana) (چرخ بزرگ) که در طول مدت زمانی بین قرن سوم ق.م، تا قرن اول میلادی در ناحیه شمال غربی هندوستان، از ریشه بودیزم متفرع شده و رشد و تکامل حاصل کرد. یک سلسله اساطیر در متن کتابی قدیمی به نام جاتکه در نزد پیروان مهایانه به وجود آمد که در ضمن آن چگونگی زندگانی بودا و وصول او را به مرتبه کمال، تا زمان صعود او به آسمان حکایت می‌کند. این طایفه بر آنند که بودا در اثنای ایامی که به سیر و سلوک مشغول بوده تا آن لحظه که به مرتبه اشراق و کمال رسیده حالتی داشته مخصوص به خود که آن را "بودهی ستوه" (Bodhi sattva) می‌نامند. این اصطلاح، که در متون بسیار قدیم آمده، به معنای " بودا در حال کمون یا بودای مستور" می‌باشد. از این رو پیروان فرقه مهایانه و حتی فرقه هینیانه (hi nayyana) (چرخ کوچک) هم معتقد شدند که گوتمه تنها بودایی نبود که در زمین ظهور یافته باشد بلکه قبل از او بوداهای متعدد به جهان آمده اند و بوداهای دیگر نیز در آسمان هستند که در حال کمون و تکوینند، یعنی "بودی ستوه" می‌باشند که به زودی ظاهر می‌شوند. کار به جایی رسیده که پیروان این طایفه اسامی و حتی سرگذشتهای بوداهای ماضی و بوداهای مستقبل را بتفصیل به قلم آورده‌اند. در مذهب مهایانه، برای بودهی ستوه‌ها اهمیت زیادی قایل شده‌اند، ولی در کتب و نوشته‌های هینیانه (چرخ کوچک) فقط دو بودا از این قبیل ذکر می‌کنند که یکی عبارت است از "گوتمه" (gautama)، قبل از وصول به مرتبه اشراق و شهود و دیگری بودای آینده یا "میتریه" که اکنون بودائیت او در حال کمون است. "میتریه" (maitreya)، که بودای آینده است (و او را به زبان چینی میلوفو می‌نامند)، یکی از آن بودهی ستوه‌ها می‌باشد. میتریه را نخست در هند به بزرگی شناختند و ستایش کردند و سپس عقیده به او به دیگر ممالک پیرو مهایانه سرایت کرد و از او، همه جا، تمثالها و پیکرها ساخته و پرداخته و او را در نهایت مجد و بزرگی نشان داده‌اند . #موعود تنظیم: سرکار خانم زهرا سعیدی #انجمن_تاریخ_جامعه_الزهرا -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j