eitaa logo
گذرگاه «انجمن علمی‌پژوهشی تاریخ‌جامعةالزهرا(س): قم»
998 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
139 ویدیو
315 فایل
گذرگاه «کانال‌انجمن‌علمی‌پژوهشی‌تاریخ‌جامعةالزهرا(س)؛ قم» 📜پل ارتباطی @tarikh_jz مالکیت فکری و محتوایی کانال، متعلق به انجمن علمی تاریخ جامعةالزهرا(س) است. انتشار فایل‌های صوتی، تصویری، عکس نوشته‌ها و پست‌ها صرفا با ذکر منبع بلامانع است.
مشاهده در ایتا
دانلود
💧شاخصه: ادب روزی کنیزی از کنیزان امام حسن علیه السلام، دسته گلی خوشبو به آن حضرت تحفه داد. امام در مقابل او را آزاد کرد. گفتند: در برابر یک دسته گل، او را آزاد کردید؟!!. فرمود: خداوند ما را چنین ادب و تربیت کرده است. آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند: " وَ اِذا حُیّیتُم بِتَحیَّهِِ فَحَیّوا بِاَحسَنَ مِنها ؛ وهنگامی که به شما هدیه ای دادند به نیکویی پاسخ دهید" نساء،۸۶ 📚 وافی/ج۵/ص۴۹۰؛ تفسیر صافی/ج۱/ص۴۷۶ @tarikh_j
سیاسی_ امام_ حسن_ علیه_ السلام_ در_ عهد_ رسول_ خدا_ صلی_ الله_ علیه_ و_آله ♦️مصادیق: ۱- عاطفه پیامبر: بسیاری از فضایل روایت شده درباره امام حسن علیه السلام، حکایت از آن دارد که رسول خدا صلی الله علیه وآله علاقه وافری نسبت به ایشان و برادرش حسین علیه السلام داشته و محبت خویش را به صورت علنی نسبت به آنان ابراز می کرده است. نحوه ابراز محبت پیامبر، نشان از جهت دار بودن این اظهار علاقه برای جلب توجه مردم به آنان است.مثلاً در مورد امام حسن علیه السلام فرمود: " اللهم ان هذا ابنی و انا احبه، و احب من یحبه؛ خدایا این کودک، پسر من است و من او را دوست میدارم، او را دوست بدار و نیز هر کس که او را دوست میدارد، دوست بدار". 📚 روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه/ ج۱۳/ص۲۰۸. ۲- داستان مباهله: پیامبر در جریان سیاسی مباهله، حسنین علیهماالسلام را نیز با خود برد که مصداق ابنائنا در آیه مباهله بودند. گرچه مخالفان کوشش بسیار کردند تا فرزندی حسنین علیهماالسلام را برای پیامبر انکار کنند؛ لکن امت اسلامی مطالب فراوانی از پیامبر درباره آنان شنیده بودند و کاملاً آگاه بودند و آیات قرآنی فراوانی نیز در شان آنان نازل شده، که بیانگر فضایل آن بزرگواران است. مثل؛ آیه مباهله و تطهیر امام حسن علیه السلام، بلافاصله پس از شهادت پدرش در خطبه ای خود را چنین معرفی فرمود: " ایها الناس! من عرفنی فقد عرفنی، و من لم یعرفنی، فانا الحسن بن علی، انا ابن النبی و انا ابن الوصی؛ ای مردم! هر کس مرا شناخت که شناخت، هر کس مرا نشناخت، پس بداند که منم حسن پسر علی، منم پسر پیامبر و منم پسر وصی پیامبر." 📚 امالی صدوق، ص۱۷۹. @
هنگامی که از امام حسن علیه السلام پرسش شد که چرا هیچ گاه سائلی را رد نمی کنید؟ فرمودند: " انی لله سائل و فیه راغب و انا استحیی ان اکون سائلاً و اَرّدَ سائلاً و ان الله تعالی عوّدنی عاده، عودنی ان تفیض نعمه علَیَّ؛ و عَوّدته ان افیض نعمه علی الناس فاخشی ان قطعت العاده ان یمنعنی الماده؛ من سائل درگاه خدا و راغب در پیشگاه او هستم، من شرم دارم که خود درخواست کننده باشم و سائل را رد کنم. خداوند مرا به عادتی معتاد کرده؛ معتادم کرده که نعمتهای خود را بر من فرو بریزد، من نیز در برابر او معتاد شده‌ام که نعمتش را به مردم بدهم. ترس آن را دارم که اگر عادتم را ترک کنم اصل آن نعمت را از من دریغ دارد. 📚 اخلاق النبی صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام/ باقر شریف قرشی/ ص ۹۱ تنظیم :سیده زهرا محمدی @tarikh_j
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
☘لزوم تاسی به معصومان ۱_تربیت اخلاقی: فرایند درونی سازی ارزش های اخلاقی وشکل گیری پایدار شخصیت انسان بر اساس ویژگی های انسان کامل است. « تربیت اخلاقی» مسیر گذار از وضعیت موجود به سوی قلۀ کمال را باز می نماید و آدمی را چنان پیش می برد تا سیمای آرمانی انسان اخلاقی را در لوح وجود خویش نقش کند. « تربیت اخلاقی» تحقق عینی همۀ آموزه هایی است که دانش « اخلاق» بدان فرا می خواند. اخلاق مقصد و غایت حرکت انسان است . « تربیت اخلاقی» الگو و قاعدۀ این تحول و قواعد« حرکت» انسان بدان سو را بیان می کند. به تعبیر دیگر اخلاق، پرسش از ماهیت ارزش ها و تربیت، پرسش از کیفیت دست یابی بدان را پاسخ می دهد. ☘2. بهرۀ نظری: بهرۀ نظری در کشف خوب و بد عمل است. یعنی ملاحظۀ رفتار معصوم، معرفت ما را به نیک و بد رفتارها می افزاید. قدرت تشخیص ما را افزایش می دهد و ما را با حسن و قبح عمل آشنا می سازد. ۳. بهرۀ عملی بهرۀ عملی آن هم در اقتداء و تأسی بدان آشکار می شود. ملاحظۀ عمل معصوم ما را به عمل تشویق می کند. انگیزۀ ما را می افزاید و الگوی کارآمدی در زندگی فردی و جمعی ما می گردد. « لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ» سرگذشت انبیای گذشته برای خردمندان عبرتی است. اولاً: در این آیه امر به عبرت شده، ثانیاً: قصص به امور اختیاری بازگشت دارد. ثالثاً: بر ماست که در حوزۀ اختیار از آنان الگو برداری کنیم. تنظیم :سرکار خانم صفورا سالاریه #سیره #الگو @tarikh_j
🍃ادله لزوم تاسی: 🍀 نیاز انسان به الگو می دانیم که گزینش فرستادگان خدا از میان انسانها از آن روست که بتوانند سرمشق برای امتها باشند, چرا که مهم ترین و مؤثرترین بخش تبلیغ و دعوت پیامبران, دعوتهای عملی آنهاست. آنها باید (اسوه ناس) و (قدوه خلق) باشند. میزان اثرگذاری #الگوهای عملی بر روحیه و کردار و رفتار انسانها, برای همگان آشکار است, چون با دیدن کارکرد و رفتار الگوها و دستاوردهای مثبت و عینی آن در زندگی فردی و اجتماعی الگو, انگیزه و تمایل برای پیروی از آنها در افراد به وجود می آید و فرد سعی خواهد کرد برای بهره مندی از آن دستاوردهای مثبت خود را ملزم به پیروی از آن الگوها کند. تنظیم:سرکار خانم صفورا سالاریه #سیره #الگو @tarikh_j
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
جلوه ای از اصل مودت و رحمت در سیره خانوادگی پیامبر اعظم (ص) نویسنده: دلشاد تهرانی، مصطفی؛ پاییز و زمستان 1385 – شماره 21 و22 14 - صفحه - از 3 تا 16 رفتارشناسی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله در خانواده و راه ورسم دیگر معصومان علیه السلام در امتداد آن و اصولی که آنان بر اساسش در خانواده رفتار نموده‌اند،راهنمایی مفید و کلیدی در حوزة مباحث خانوادگی است که در استحکام بنیان خانواده،نقش بسزایی ایفا می‌کند. در این نوشتار،تلاش شده است تا سیرة پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و اوصیای او علیهم السلام در زمینة مودت و رحمت به عنوان یک اصل کلی در محیط خانواده از منابع آن یعنی قرآن،سنت و منابع روایی و تاریخی اسلام استخراج گردد."در این نوشتار،تلاش شده است تا سیرة پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و اوصیای او علیهم السلام در زمینة مودت و رحمت به عنوان یک اصل کلی در محیط خانواده از منابع آن یعنی قرآن،سنت و منابع روایی و تاریخی اسلام استخراج گردد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در بیانی لطیف و رحمانی فرموده است:«إن الرجل إذا نظر إلی امرأته،و نظرت إلیه،نظر الله تعالی إلیهما نظری رحمی(ابن ادریس حلی،3:1410/636)؛وقتی مرد به همسر خود[با محبت‌]می‌نگرد و زن به شوهر خود[با مهر]می‌نگرد،خداوند به دیدة رحمت به آنان می‌نگرد». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تأکید کرده است که مودت و رحمت در خانواده به زبان آید و در عمل ظهور یابد و در رفتار،خود را نشان دهد:«قول الرجل للمرأی إنی أحبک لایذهب من قلبها أبدا(کلینی،5:1388/569)؛سخن مرد به همسر خود که«دوستت دارم»،هرگز از قلب زن بیرون نمی‌رود». محبت و رحمت به کودکان در سیرة پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اوصیای آن حضرت بر محبت و رحمت به کودکان تأکید بسیار شده است؛چنان که از امام صادق صلی الله علیه و آله روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: أحبوا الصبیان و ارحموهم و إذا وعدتموهم شیئا ففوا لهم لایدرون‌[لایرون‌]إلا أنکم ترزقونهم(کلینی،6:1388/49؛شیخ صدوق،بی‌تا:3/483)؛کودکان را دوست بدارید و به ایشان مهر ورزید و چون به آنان وعده‌ای دادید،به وعدة خود عمل کنید که آنان شما را روزی‌رسان خود می‌دانند. رسول خدا صلی الله علیه و آله که جلوة تام عشق و دوستی الهی بود،در خانواده نیز سراسر عشق و دوستی به همه بود،سیره‌نویسان دربارة آن حضرت چنین نقل کرده‌اند:«سیرة پیامبر چنین بود که هر روز صبح بر سر فرزندان خود و فرزندان فرزندان خود،دست محبت می‌کشید»(ابن فهد حلی،89:1407)." لینک کوتاه: http://noo.rs/2QalO تنظیم:سیده زهرا حسینی @tarikh_j
عوامل آرامش خانواده در سبک زندگی امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (علیها السلام) نویسنده: معارف، مجید؛ قماشچی، احمد؛ زمستان 1395 - شماره 74 علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/ISC (32 صفحه - از 93 تا 124) امروزه، یکی از آسیب های جدی فراروی جامعه ناپایداری و تزلزل در خانواده ها و فقدان آرامش و روابط مستحکم است که در صورت غفلت، ضربه های جبران ناپذیری بر پیکره ی جامعه ی اسلامی وارد خواهد کرد. حال آنکه تاسی به نمونه های خانواده ی تراز اسلامی به ویژه زندگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) می تواند بسیاری از معضلات موجود در خانواده ها را مرتفع سازد. در این نوشتار، ابتدا با مروری اجمالی به چیستی «آرامش خانواده» از منظر قرآن کریم، با نگاهی اجتماعی و تکیه بر روش داده کاوی متون و تحلیل اسناد موجود در خصوص سبک زندگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)، مولفه های آرامش خانوادگی احصاء و تبیین می شود. از نگاه قرآن دو مولفه ی کلان «آرامش» و «مودت و رحمت» ارکان اساسی یک خانواده مستحکم هستند و بر همین مبنا مصادیق و زیرمولفه های مربوط به آرامش در زندگی خانوادگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) استخراج و تشریح شده است. شناخت سبک زندگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) در تأمین آرامش خانوادگی از آن جهت اهمیت دارد که این خانواده در زمان نزول قرآن، زیر نظر و با هدایت و حمایت رسول خدا (ص) و بر اساس زندگی ساده و سخت مسلمانان صدر اسلام در مدینه تشکیل شد و همه‌ی فراز و نشیب‌های معمول یک خانواده‌ی نوپا را تجربه و با تکیه بر مبانی و روش‌های دینی بر مشکلات و سختی‌ها غلبه کرد. خداوند بر اساس قانون آفرینش 1 انسان را به صورت جفت جفت آفرید 2 تا در محیط خانواده کنار هم قرار گیرند و مایه‌ی آرامش و کمال یکدیگر شوند؛ لذا قرآن با اشاره به نیاز مرد به همسر، زن را عامل آرامش زندگی مرد معرفی می‌کند: «هو الذی خلقکم من نفس واحدة وجعل منها زوجها لیسکن إلیها» (اعراف: 189)؛ «اوست آن که هر یک از شما را از یک نفس آفرید و همسرش را نیز از جنس او قرار داد تا در کنارش آرام یابد و برای برقراری این آرامش دو نعمت مودت (دوستی) و رحمت (مهربانی) را به آنها هدیه داد». وقتی حضرت فاطمه (س) به دنبال کسب رضایت حق تعالی باشد و بداند رضایت او در رضایت همسرش علی (ع) است و رسول خدا (ص) نیز وی را به اطاعت از علی (ع) سفارش کند، به قطع و یقین در اطاعت از او تردید به خود راه نخواهد داد و با این کار هم آرامشی درونی کسب کرده و هم آرامش خانواده‌اش را تأمین کرده است؛ لذا یک زن مسلمان می‌تواند، اطاعت از شوهرش (در حد مجاز) را با خداوند معامله و آرامش قلبی خود و خانواده‌اش را تضمین کند." لینک کوتاه: http://noo.rs/7aD5w تنظیم:سیده زهرا حسینی @tarikh_j
الگوی مدیریت در خانواده در سیره رضوی علیه السلام نویسنده: خطیبی، اعظم؛ تابستان 1392 - شماره 59 علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/ISC (30 صفحه - از 133 تا 162) این پژوهش با عنوان الگوسازی از مدیریت در خانواده در سیرة رضوی، با رویکردی دینی- جامعه شناختی، اهداف ذیل را دنبال میکند: الف ) تبیین مدیریت در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی خانواده در سیرة رضوی؛ ب ) ارائه الگو از مدیریت در خانواده در سیرة رضوی؛ ج ) ارائه راهکارهای کاربردی برای داشتن خانواده ای مطلوب بر اساس سیرة رضوی در عصر حاضر. روش آن توصیفی- کیفی و ابزار آن فیش برداری است . جامعه آماری شامل تمام نظرات و سکنات امام هشتم (ع ) در ارتباط با چگونگی تدبیر و مدیریت ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی خانواده و نمونه مورد مطالعه ، سیرة عملی و نظری قابل دسترس ایشان است . برخی از یافته ها بدین قرار است : در سیرة امام رضا(ع )، تربیت و اجتماعی کردن فرزندان ، اقتصاد خانواده ، تشکیل خانواده ، نحوة تعامل زوجین ، وظایف و جایگاه افراد در کانون خانواده و در نهایت ، ساماندة خانواده برای پیشگیری از آسیبها، بدون مدیریت و برنامه امکان پذیر نیست . نتیجه نهایی نشان داد که خانوادة مطلوب در سیرة رضوی، با مدیریت عجین شده و تمام ابعاد آن مبتنی بر برنامه ریزی، هماهنگی، سازماندهی، رهبری و کنترل است . الگوی آن دارای پنج گام کلیدی است که پایه های این الگو بر فلسفه و قرب الهی قرار گرفته است . لینک کوتاه: http://noo.rs/CyEH8 تنظیم :سیده زهرا حسینی @tarikh_j
پاسداری از نهاد در سیره ی قرآنی امام حسین (علیه السلام) خانواده نویسنده: علاءالدین، سید محمد رضا؛ نیمه دوم پائیز و نیمه اول زمستان 1390 - شماره40-10 صفحه - از 26 تا 35 خداوند متعال، رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) او را برای اهل عالم، به ویژه پیروانشان، به عنوان الگو قرار داده است . مسلمانان جهان وظیفه دارند در تمام شئونات زندگی اعم از فردی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و غیره به آنان اقتدا نمایند. یکی از نکات قابل توجّه در سیره پیشوایان معصوم(ع) نحوه رفتار آنان با خانواده است. در این مقاله برآنیم تا با مراجعه به منابع تاریخی به گوشه هایی از سیره اخلاقی امام حسین(ع) در خانواده بپردازیم؛ هر چند به خاطر طبیعت موضوع و نیز شرایط اجتماعی، حجم شواهد و موارد بر جای مانده در تاریخ، در این خصوص فراوان نیست؛ اما همین اندک نیز بسیار ارزشمند و گویاست. خانواده در اسلام از جایگاه ویژه و بزرگی برخوردار است به این علت همراهی،همفکری و همیاری اعضاء خانواده با هم و سامان بخشی اخلاق و تفکر آنها مورد توجه ائمه اطهار بوده است .سیره و سنت ائمه اطهار(ع) قبل از هر چیز هدایت و تربیت است زیرا آنان بزرگترین مربیان بشریت اند وبایستی تفسیری کامل از سیره اخلاقی و تربیتی آنها در نهاد خانه و خانواده ارائه گردد . در زندگی و سیره حضرت امام حسین (ع) سر مشقی کامل از حیات طیبه برای علاقمندان و پیروان حضرت وجود دارد .در این مقاله علاوه بر طرح دیدگاه های امام حسین(ع) در خصوص جایگاه مهم خانه و خانواده و تبیین سیره ی اخلاقی آن حضرت در نهاد خانواده به موضوعاتی همچون احترام به همسر ،و توجه به خواست های او در زندگی ،عشق به همسر و خانواده و توجه به نیازهای فرزندان به ویژه زمینه سازی برای تربیت و رشد مطلوب آنها و بروز و ظهور فضائل و رفتارهای درس آموز آن حضرت نسبت به خانواده مطرح گردیده است. "در این مقاله علاوه بر طرح دیدگاه های امام حسین(ع) در خصوص جایگاه مهم خانه و خانواده و تبیین سیره ی اخلاقی آن حضرت در نهاد خانواده به موضوعاتی همچون احترام به همسر ،و توجه به خواست های او در زندگی ،عشق به همسر و خانواده و توجه به نیازهای فرزندان به ویژه زمینه سازی برای تربیت و رشد مطلوب آنها و بروز و ظهور فضائل و رفتارهای درس آموز آن حضرت نسبت به خانواده مطرح گردیده است . امام حسین(ع) خانواده را بستری برای تقوا و پرهیز از گناهان و دست یابی به محبت و مودت و آرامش قلمداد نموده و برآیند آن را تربیت فرزندانی سالم و صالح دانسته ،سیره قرآنی حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) در همسر گزینی و تشکیل خانواده و همسر یابی و تربیت فرزند و رشد اهل خانه و خانواده به سوی تعالی و کمالات عالیه الهی حکایت گر این دیدگاه و تفکر ماندگار است . حسین(ع)(امام سجاد(ع))او را صدا زد، در آغوش گرفت و به سینه چسبانید، میان دو چشمش را بوسید و سپس فرمود: پدرم به فدایت باد، چقدر خوشبو و زیبایی!» (8- تشویق فرزندان در برابر کار خوب آنان یکی از شیوه های تربیتی مورد اتفاق صاحب نظران عرصه تعلیم وتربیت، شیوه کارآمد تشویق است. (13- رفتار حضرت نسبت به خانواده و فرزندان در لحظه وداع امام(ع) در واپسین لحظه های زندگی خویش شرایط ناگواری خانواده و فرزندان، غصه یتیمی و از دست دادن نزدیکترین عزیزان از یک طرف، طی مسیر کربلا تا شام و از شام به مدینه و همراهی دشمنان سنگدل را، از طرف دیگر مجسم کرد." لینک کوتاه: http://noo.rs/cKUcb تنظیم :سیده زهرا حسینی @tarikh_j
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قسمت اول خانوادگی اصل: محبت به همسر روایت :حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، در عبارتی خطاب به همسرشان در مقام اظهار محبت می‌فرماید: روحی لروحک الفداء و نفسی لنفسک الوقاء؛روح من فدای روح تو باد و جان من سپر بلای جان تو باشد. (بحرانی، مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر ؛ ج3؛ ص369.كتاب النكاح ؛ ج 6 ؛ ص128) امـام صـادق (ع)فرمـود: «خيرنسائكم... ألطفهنّ بأزواجهنّ أرحمهنّ بأولادهنّ (کافی ، کلینی ،ج5 ،ص ۳۲۶) پيامبر اكرم (ص) فرمودند:«قول الرجل للمرأی إنّي أحبّک لايذهب من قلبها أبداً (كليني، ۱۳۸۸ :۵/۵۶۹(؛ سخن مـرد به همسر خود كه «دوستت دارم»، هرگز از قلب زن بيرون نميرود. @tarikh_j.
قسمت دوم #سیره خانوادگی اصل: فراهم آوردن امکانات در حدّ متعارف برای خانواده روایت: جابر از امام باقر (ع) نقل می کند:عدّه ای بر امام حسین(ع) وارد شدند؛ ناگاه فرش های گران قیمت و پشتی های فاخر و زیبا را در منزل آن حضرت مشاهده نمودند. عرض کردند: ای فرزند رسول خدا! ما در منزل شما وسایل و چیزهایی مشاهده می کنیم که ناخوشایند ماست (وجود این وسایل در منزل شما را، مناسب نمی دانیم!.) حضرت فرمود: إنّا نَتَزَوّجُ النِّساءَ فَنُعطیهِنَّ مُهُورَهُنَّ فَیَشتَرینَ بِها ما شِئنَ، لَیسَ لَنا فیهِ شی ءٌما در ازدواج، مهریه زنان را پرداخت می کنیم و آنها هر چه دوست داشتند، برای خود خریداری می کنند. هیچ یک از وسایلی که مشاهده نمودید، از آنِ ما نیست. (الکافی، ج 6، ص 476) در روایت دیگر نقل شده که از امام صادق (ع) سؤال شد: آیا خرید جواهرات برای زینت بچّه ها درست است؟ حضرت -فرمود: علیّ بن الحسین(ع) برای بچّه ها و همسرانش زیورآلات از نوع طلا و نقره تهیه می کرد و آنها را با آن زیورها می آراست. (کافی، ج 6، ص 475، ح1) @tarikh_j
قسمت سوم-خانوادگی اصل: همکاری در امور منزل روایت :پیامبر خدا در خانه خویش خدمتکار اهل خود بود، گوشت را تکه تکه می کرد و بر سفره غذای حقیرانه می نشست و انگشتان خویش را می لیسید، بز خود را می دوشید و لباس خود را وصله می نمود و بر شتر خود عقال می زد و به ناقه خود علف می داد، با خدمتکار منزل آرد را آسیاب می کرد و خمیر می ساخت . (کحل البصر، ص 102) ابن شهر آشوب در کتاب مناقب، (ج 1، ص 146) روایت کرده که: «رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم کفش خود را وصله می زد، پوشاک خویش را می دوخت، در منزل را شخصا باز می کرد، گوسفندان و شترها را می دوشید و به هنگام خسته شدن خادمش در دستاس کردن به کمک او می شتافت و آب وضوی شبش را خود تهیه می کرد . و در همه کارها به اهل خانه کمک می کرد . لوازم خانه و زندگانی را به پشت خود از بازار به خانه می برد . گاه اتفاق می افتاد که حضرت خانه خویش را نظافت می کرد و جارو می کشید و خود مکرر می فرمود: کمک به همسر و کارهای منزل، صدقه و احسان در راه خدا محسوب می شود. (العبقریات الاسلامیة، ص 192 و الرسول، ج 1، ص 165) پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم با همه عظمت و موقعیت ممتازش در منزل کار می کرد . و به نگهداری و پرستاری از کودکان می پرداخت.( بحارالانوار، ج 16، ص 227) @tarikh_j
قسمت چهارم#سیره خانوادگی اصل :تکریم همسر روایت :رسول خدا(ص) گاه برخی از همسرانش را در برخی سفرها با خود می برد. بدین منظور، برای آنکه کدورتی در بین آنان به وجود نیاید، قرعه می زدند. روایتی به این مضمون از عایشه نقل شده است: «کان رسول الله إذا أراده سفراً أقرع بین نسائه فایتهنّ خرج سهمُها خرج بها... هرگاه رسول خدا اراده سفر می کرد، میان همسرانش قرعه می انداخت و نام هرکس بیرون می آمد، او را به همراهش می برد». (بحارالانوار، ج 20، ص 309؛ القصص، جزائری، ص10) @tarikh_j
قسمت پنجم #سیره خانوادگی اصل :آراستگی برای همسران روایت: حسن بن جهم می گوید: امام کاظم (ع)را دیدم که محاسنش را رنگ کرده بود و بسیار آراسته به نظر می رسید. پرسیدم: فدایت شوم! چرا محاسنت را رنگ کرده ای؟ فرمود: آری، آراستگی و آمادگی مرد، موجب حفظ عفّت زن می شود. همانا برخی از زن ها به علت اینکه شوهرانشان به نظافت و آرایش بی اعتنا هستند، از مرز عفّت خارج می گردند.سپس آن حضرت افزود: آیا دوست داری که همسرت را آن گونه (ژولیده) بنگری که او تو را آن گونه بنگرد؟ گفتم: خیر. فرمود: زن نیز دوست ندارد مردش را آن گونه (کثیف و نامرتّب) بنگرد؛ زیرا که: مِن أخلاقِ الأنبیاء التَّنَظُّفُ وَ التَّطَیّبُ وَ حَلْقُ الشَّعر» (اصول کافی، ج 5، ص 567؛ وسائل الشیعه، ج7، ص 446) @tarikh_j
قسمت ششم#سیره خانوادگی اصل :محبت بـه كودكـان روایت: از امام صادق (ع)فرموده است: أحِبّوا الصبيان و ارحموهم و إذا وعدتموهم شـيئاً فَفُـوا لهـم لايـدرون إلا أنّكم ترزقونهم (كليني، ج6،ص49) كودكـان را دوسـت بداريد و به ايشان مهر ورزيد و چون به آنان وعدهاي داديد، بـه وعـدة خـود عمـل شما را روزي رسان خود ميدانند. در حديث امام صادق (ع)إنّ الله ليـرحم العبـد آمـده اسـت لشدّی حبّه لولده (کافی ،کليني، ج۶،ص50) بيگمان خداوند بـه سـبب شدّت محبت انسان به فرزندش بدو رحمت ميكند. سيره نويـسان دربـارة آن حـضرت چنـين نقـل كـرده انـد :سيرة پيامبر چنين بود كه هرروز صبح بر سرفرزندان خود و دست محبّت ميكشيد.(ابن فهد حلي، ص89)
هفته نفس زکیه ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن ملقب به نفس زکیه، در سال ۱۰۰ق به دنیا آمد. پدرش عبدالله فرزندحسن مثنی و نوه امام حسن مجتبی(ع) است. مادرش هند، دختر ابی عبیدة بن عبدالله بن زمعه است. به دلیل آنکه در تمام سلسله والدینش کنیز وجود نداشت و سلسله مادران وی همه از قریش بودند به او لقب صریح قریش دادند. پس از قیام یحیی بن زید و شهادت وی، طرفداران تفکر قیام به سیف و به‌طور‌کلی علویان و غیر آن‌ها به سوی محمد بن عبدالله نفس زکیه شتافتند. عبدالله بن حسن، پدر نفس زکیه معروف به عبدالله محض در حدود سال ۱۲۶ق در منطقه ابواء نزدیک مدینه از خویشان و پیروان خود دعوت کرد تا با پسرش به‌عنوان مهدی اهل بیت بیعت کنند و بسیاری بیعت او را پذیرفتند. طبق برخی گزارش‌ها سه برادر عباسی ابراهیم، سفّاح و منصور و براساس گزارش‌های دیگر تنها منصور عباسی با نفس زکیه بیعت کردند.تنها مخالفتی که در واقعه بیعت ابواء صورت گرفت، از سوی امام صادق(ع) بود. بر اساس برخی گزارش‌ها مخالفت امام صادق(ع) به دلیل نسبت‌دادن لقب مهدی اهل بیت(ع) به محمد بن عبدالله بود؛ چراکه ایشان معتقد بود اکنون وقت ظهور مهدی نیست و محمد بن عبدالله به‌هیچ عنوان مهدی که پیامبر(ص) بشارت آن را داده، نیست. @tarikh_j
دلیل دیگر مخالفت امام صادق(ع) آن بود که ایشان می‌دانست بنی العباس که برای بیعت با محمد بن عبدالله نفس زکیه آمده‌ بودند، بیعت خود را با وی خواهند شکست و هدف آن‌ها از نزدیک شدن به علویان، فراهم کردن زمینه برای رسیدن خود به قدرت بود.محمد بن عبدالله نفس زکیه در سال ۱۴۵ق در مدینه بر ضدمنصور عباسی قیام کرد.فقها و محدثان مدینه با اینکه برخی ازآن‌ها شیعه نبودند، اما به سبب برتر دانستن محمد بن عبدالله بر منصور، تخلف از نفس زکیه را جایز ندانسته، بیعت با منصور از روی اکراه را باطل شمردند. با لشکرکشی عباسیان به مدینه و محاصره این شهر، بسیاری از مردم به سبب ترس از ادامه محاصره و قحطی از دور محمد بن عبدالله پراکنده شدند. سرانجام با ورود عباسیان به داخل شهر، جنگ تن به تن درگرفت و محمد بن عبدالله به دست حمید بن قُحطبه در منطقه «احجار الزیت» مدینه کشته شد. بعد از کشته‌شدن، سرش را از بدنش جدا کرده و در شهرهای مختلف گرداندند و بدن وی را در بقیع دفن کردند. منابع: طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، تاریخ طبری ج۷، ص۵۸۹ فرمانیان، مهدی و موسوی نژاد، سید علی، زیدیه؛ تاریخ و عقایدص۳۸ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوارج۴۷، ص۲۷۸ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام ص۱۳۱-۱۳۲ @tarikh_j
قال رسول الله صلی الله علیه وآله:" اِنَّ الله تعالی جَعَلَ لِاَخی علی بن ابیطالب علیه السلام فَضائِلَ لا تُحصی کَثرَهً فَمَن قَرَاَ فَضیلَهً مِن فَضائِلِهِ مُقِرّاً بِها غَفَرَ اللهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ ما تَاَخَّرَ وَ مَن کَتَبَ فَضیلَهً مِن فَضائِلِهِ لَم تَزَلِ المَلائِکَهُ یَستَغفِرونَ لَهُ ما بَقِیَ لِتِلکَ الکتابَهِ رَسمُُ وَ مَنِ استَمَعَ اِلی فَضیلَهِِ من فَضائلهِ غَفَرَ اللهُ لَهُ الذنوبَ التی اکتَسَبَها بِالسَمعِ وَ مَن نَظَرَ اِلی کِتابِهِ مِن فَضائلِهِ غَفَرَ اللهُ لَهُ الذُّنوبَ التی اکتَسَبَها بِالنَّظَر..." خداوند بلند مرتبه برای برادرم علی بن ابیطالب علیه السلام، فضایلی قرار داده است که از شدت بسیاری، به شماره در نمی آید هر کس فضیلتی از فضایل او را بخواند و به آن اقرار داشته باشد، خداوند از گناهان گذشته و آینده او در می‌گذرد و هرکس یکی از فضایلش را بنویسد، تا آنگاه که اثری از آن نوشته باقی باشد فرشتگان پیوسته برایش استغفار می‌کنند و هرکس فضیلتی از فضایل او را بشنود، خداوند آن دسته از گناهانش را که از راه گوش کسب کرده می بخشاید و هرکس به نوشته هایی از فضایل او نظر افکند، خداوند گناهان چشم او را می آمرزد. 📚 بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۲۲۹، ح۱۰ @tarikh_j
ابن حجر مکی با آن همه تعصب در باب یازده، ضمن مقصد پنجم از کتاب صواعق المحرقه، صفحه ۱۱۰، می نویسد: ✍ امام احمد حنبل روایت نموده و نیز میر سید علی همدانی در موده القربی و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه نقل نموده اند که؛ مردی از معاویه سئوالی نمود، گفت آن را از علی علیه السلام بپرس که داناتر است. مرد عرب گفت: جواب تو را خوش تر دارم از جواب علی علیه السلام. معاویه گفت: بد سخنی گفتی؛ " کَرِهت رَجلاً کانَ رَسولُ الله صلی الله علیه و آله یَعرهُ بِالعلم غراً، و لَقد قالَ لَه اَنتَ مِنّی بِمنزله هارون مِن موسی اِلّا لا نبیُّ بعدی و کان عُمَر اِذا اَشکل عَلیه شیُُ اَخَذَ مِنهُ؛ تو کراهت داری از کسی که پیامبر صلی الله علیه و آله او را تلقین علم می کرد، هر آینه بتحقیق به او می فرمود: تو نسبت به من به منزله هارون به موسی علیه السلام هستی مگر آنکه بعد از من پیغمبری نباشد و هر گاه که به عمر[خلیفه دوم] امری مشکل و پیچیده می شد، آن را از علی علیه السلام سئوال می کرد و رای او را می گرفت". @tarikh_j
گانه 🔹پس از ماجرای سقیفه و بیعت مردم با ابوبکر بعنوان خلیفه اول، به ظاهر امیرالمومنین علیه السلام، گوشه نشینی اختیار کرده و سکوت نمود. این وضع بیست و پنج سال به طول انجامید. اما واقعیت مساله چیزی است که خود ایرالپومنین علیه السلام،بیان می فرمایند. ✍ آن حضرت از حضور خودش در دوران بیست و پنج ساله خلافت خلفای سه گانه، تعبیر می‌کنند به "وزارت" بعد از آنکه آمدند امیرالمومنین علیه السلام را پس از قتل عثمان به خلافت انتخاب کنند. امام فرمود: " وَ اَنا لَکم وَزیراً، خَیرُُ لَکُم مِنّی اَمیراً؛ من وزیر باشم بهتر از این است که امیر باشم".(۱) امام در این کلام، مقام و موقعیت و جایگاه بیست و پنج ساله خودش را، جایگاه وزارت معرفی می‌کند. یعنی امیرالمومنین علیه السلام در امور، دائماً در خدمت اهداف و در موضع کمک به مسئولینی بودند که در راس امور قرار داشتند. این ایثار فوق‌العاده بزرگی بود که انسان واقعاً گیج می‌شود وقتی فکرش را می کند که چقدر گذشت در کار امیرالمومنین علیه السلام وجود داشت.(۲) 📚 ۱- نهج البلاغه، خطبه ۹۲ ۲- نک به؛ انسان ۲۵۰ ساله، ص۸۹ @tarikh_j
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قسمت هفتم-خانوادگی اصل :نیکی به والدین 🌷روایت :كان‏ علي‏ بارا بامه‏ لم‏ يأكل‏ معها في‏ قصعة قط فقيل‏ له‏ في‏ ذلك‏ فقال‏ أخاف‏ أن أمد يدي الى ما وقعت عينها عليه فاكون عاقا لها.امام سجاد (ع)از غذا خوردن‏ با مادر (رضاعی)خود امتناع‏ داشت‏ سؤال‏ كردند كه‏ شما با آن‏ كوششى‏ كه‏ در باره‏ رحم‏ دارى‏ و از همه‏ مردم‏ نسبت‏ بخويشاوند مهربانترى‏ چرا با مادر خود غذا نميخورى‏ فرمود من‏ ميترسم‏ لقمه‏اى‏ را بردارم‏ كه‏ چشم‏ مادرم‏ بآن لقمه باشد. (الخصال، ج 2، ص 517؛ بحارالانوار، ج 46، ص 61؛ وسائل الشیعه، ج 9، ص 397) 🌷روایت: زنی نزد پیامبر(ص) آمد. حضرت از دیدن او بسیار خوشحال شد و عبایش را زیر پای او انداخت و در حالی که تبسّم بر لب داشت، با او به گفتگو پرداخت. بعد از آنکه آن زن مجلس پیامبر را ترک کرد، برادر آن زن به حضور حضرت مشرّف شد؛ ولی رسول خدا(ص) بسان خواهرش با او برخورد نکرد. به حضرت گفتند: چرا همان رفتار را با برادر نداشتی؟ فرمود: احترام بیشتر من به خواهر به این دلیل بود که او بیش از برادرش به پدرش نیکی می کرد.( این دو نفر خواهر و برادر رضاعی پیامبر ص بودند. بحارالانوار، ج 16، ص 281، ح 126) @tarikh_j