#رویدادهای_تاریخی امروز پنج شنبه 20خرداد 1400شمسی و 29 شوال 1442قمری؛ مصادف با 2021/6/10میلادی ۱_پيمان احداث تلگراف بی سيم بين ايران، ترکيه، عراق و پاکستان در بغداد امضاء شد. (1336 ش) ۲_شهادت عالم نستوه آيت ‏اللَّه "سيدمحمدرضا سعيدی" در زندان رژيم پهلوی (1349ش) ۳_ارسال پیام امام خمینی(ره) خطاب به مردم ایران به مناسبت فرارسیدن اربعین شهدای قم(وقایع روزهای 19 و1357/2/20).(1357ش) ۴_عزل "بنی صدر" از فرماندهي كل قوا از سوی امام خمينی (ره) (1360ش) ۵_درگذشت محمدصادق همایونی پژ‍وهشگران برجسته کشور در حوزه مردم‌شناسی(1392ش) #انتخابات #مشارکت_حداکثری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

ارگ سریزد یکی از مجموعه‌های تاریخی و دارای قدمتی کهن در استان یزد به شمار می‌رود که هر سال گردشگران و مسافران بسیاری از این ارگ زیبا و امکانات آن استفاده می‌کنند. این ارگ شامل دو بخش ارگ قدیم و ارگ جدید سریزد است که امکانات تاریخی، تفریحی، پذیرایی و اقامتی به شکل سنتی در آن تدارک دیده شده و به همین دلیل نیز این ارگ تاریخی، مقصد بسیاری از مسافران و گردشگران داخلی و خارجی در ایام مختلف سال است. این #ارگ در روستایی به همین نام بنا نهاده شده، روستای سریزد که علاوه بر آثار تاریخی متعدد از جنبه دیگری نیز شهرت دارد که به دلیل وجود فرهنگ مهر و محبت میان ساکنان آن، سریزد به روستای دوستی نیز معروف بوده و این روستا را از قابلیت‌های زیادی برای گردشگری برخوردار کرده است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

ارگ سریزد؛ یادگاری از دوران ساسانیان  قدمت تاریخی سریزد به اعتقاد برخی مورخان به قبل از تاریخ شهر یزد و به دوران ساسانیان و حتی قبل تر از آن می‌رسد و این منطقه به عنوان مبداء ورودی شهر یزد شهرت یافته و دیواره دروازه‌ مانند شهر فرافر، ورودی بودن این منطقه برای استان یزد را مستندتر می‌کند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

بزرگترین و کهن‌ترین صندوق امانات بانکی ایران و جهان قلعه سریزد یکی از بزرگترین و کهن‌ترین #صندوق_امانات بانکی ایران و جهان است که در سه طبقه به مساحت ۷ هزار و ۷۹۰ متر و متشکل‌ از ۴۶۸ حجره از خشت و گل بنا شده و قدمت آن به دوره حکومت ساسانیان، یعنی قرن سوم تا هفتم میلادی باز می‌گردد.  کاروانسرای سلجوقی یا رباط کهنه، کاروانسرای صفوی یا رباط نو، عمارت تاریخی #سنمبر، دروازه شهر #فرافر، چاپارخانه، پاکنه (محلی که برای رسیدن به قنات حفر شده است)، آب‌انبار، آب‌انبار پای #برج، آب‌انبار چهار بادگیره، آب‌انبار محله پایین، آب‌انبار حاج ابوالقاسم، #آب‌انبار حاج علی، آب‌انبار محله میان، آب‌انبار سربالا، حسینیه نخل سریزد، #حمام_قدیمی سریزد، مسجد ابوالقاسم سریزدی، مسجد #جامع #سریزد و ... بخشی از فضاهای تاریخی این مجموعه بی‌نظیر به شمار می‌روند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

عمارت تاریخی سنمبر بنایی است که با گل و خشت و همانند قلعه ساخته شده‌است که قدمت آن به قرون ۹ و ۱۰ هجری می‌رسد. بنا به گفتهٔ اهالی سریزد که آن‌ها نیز از پدران و نیاکانشان شنیده‌اند، سنمبر همانند یک مزرعهٔ دارای قنات آب بوده و استخری نیز در وسط آن وجود داشته‌است. به‌طوری‌که آب این قنات در آن استخر می‌ریخته و برای مصارف کشاورزی استفاده می‌شده‌است. آن زمان این منطقه سرسبزی و طراوت خاصی داشته ولی بعد از خشکسالی‌های پی درپی، آب آن قنات خشک شده و از آن شهر جز ویرانه‌ای از یک قلعه باقی نمانده‌است. #قاب_تصویر -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#قاب_تصویر #سریزد #بادگیر -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#قاب_تصویر #سریزد #ارگ -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

#رویدادهای_تاریخی امروز جمعه21 خرداد 1400 شمسی و 30 شوال1442 قمری؛ مصادف با 2021/6/11میلادی ۱_امضاءموافقت نامه جديد بازرگانی بين ايران و شوروی.(1332 ش) ۲_ويران شدن شهر قديمی "لار" در اثر زلزله‏ای شديد (1340ش) ۳_اعتصاب سراسری تهران به مناسبت هفتم شهدای 15 خرداد (1342 ش) ۴_رحلت مجتهد اصولی و عالم و عارف بزرگوار آيت ‏اللَّه "شيخ محمدتقی آملی" (1350 ش) ۵_درگذشت دكتر "محمد خزائلی" بنيانگذار انجمن حمايت از نابينايان (1353ش) ۶_عمليات فرمانده كل قوا در منطقه دارخوين در شرق رود كارون توسط سپاه (1360ش) ۷_شهادت شهید پرویز خیامیان(1360ش) ۸_انتخابات دوره ششم رياست جمهوری و انتخاب "هاشمی رفسنجانی" به اين مقام(1372ش) #انتخابات #مشارکت_حداکثری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

قسمت یازدهم دولت های شیعی استاد محترم مهدی مستقیمی 📚ویژه محققین #شیعیان_طبرستان مشروعیت شیعیان طبرستان #حسن_بن_زید_علوی در قرن سوم هجری تالیف های در این باره کتاب‌های متقدم در این باره کتاب‌های محلی تقسیمات دوره‌های علویان -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

امروز شنبه 22خرداد1400 شمسی ، 1ذی القعده 1442 قمری و 2021/6/12 میلادی ۱_غزوه بدرالموعد بنابرچند گزارش تاریخی اول ذی القعده4ق ۲_وفات محمد بن على بن عبدالله بن عباس (پدر سفاح و منصور عباسی) 126 ق ۳_ولادت بانوی کرامت حضرت معصومه سلام الله علیها 173 ق و روز دختران ۴_درگذشت آیت  اللّه شیخ علی مشکات صاحب آثار ارزنده ای چون حاشیه بر کفایه الاصول، 1369 ش ۵_شهادت رسول منتظری دیپلمات ایرانی در بوسنی هرزگوین 1372 ش ۶_درگذشت آیه اللَّه شیخ مجدالدین محلاتی عالم، فقیه مجاهد و از بنیانگذاران مجله دینی مکتب اسلام 1378ش ۷_انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری 1388ش #انتخابات #مشارکت_حداکثری -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

امپراتوری تیموری یا امپراتوری گورکانی (۹۱۱-۷۷۱ ق/ 1506-1370م) ☘☘☘☘☘ دودمانی #ترک‌تبار با فرهنگی ایرانی (جوامع ایرانی‌مآب) بود.بنیان‌گذار این‌دودمان تیمور بود که ادعا می‌کرد نسبش به #چنگیز خان می‌رسد و در قبیلهٔ ترکی-مغولی برلاس به دنیا آمد. تیمور کشوری گسترده و دولتی سترگ ایجاد کرد و سرزمین ماوراءالنهر را به اهمیتی رساند که تا آن زمان هیچگاه بدان پایه نرسیده‌بود. او مرزهای خود را نخست در سرتاسر آسیای میانه و آنگاه سراسر #خراسان و آنگاه به همهٔ بخش‌های ایران و امپراتوری عثمانی و بخش‌هایی از هندوستان گسترش داد. از آنجایی که فتوحات تیمور بیشتر جنبهٔ یورش و هجوم داشت تا تسخیر واقعی، اغلب این مناطق باز به زودی از تصرف تیموریان خارج شد. با این حال #ماوراءالنهر مدتی مرکز دولتی شد که بیشتر #ایران و #افغانستان را افزون بر ماوراءالنهر در بر می‌گرفت. هنگامی که کشور گسترده تیموری تجزیه شد، دورهٔ هرج و مرج پیش آمد. به محض اینکه تیمور مرد، ترکان عثمانی و آل جلایر و ترکمانان درصدد تصرف سرزمین‌های ازدست‌رفتهٔ خود برآمدند. با این همه، فرزندان #تیمور موفق شدند که شمال ایران را کم و بیش به مدت یک سده برای خود نگاه دارند. هرچند آنان بیشتر با یکدیگر در کشمکش بودند. سرانجام #شاهرخ موفق شد که #مناقشات اقوام خود را تا حدی رفع و قدرت و اعتبار کشور را نگهداری کند؛ ولی پس از مرگ او #تصرفاتش به قسمت‌های کوچک‌تر مجزا شد و به همین سبب #صفویان و امرای شیبانی آن‌ها را به متصرفات خود پیوست کردند. با این همه خاندان تیموری از میان نرفت و نوادگان تیمور پس از چندی بستر فرمانروایی خود را به هندوستان بردند و امپراتوری بزرگ گورکانیان هند را بنیاد گذاشتند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

سرحدات امپراتوری تیموری در روزگار فرمانروایی تیمور پایتخت سمرقند، هرات -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

هنر ☘☘☘☘☘ #تیمور با اینکه بسیار خونریز بود ولی به دانش و هنر علاقه نشان می‌داد. از این‌رو هنرمندان و #صنعتگران از کشتارهایش در امان بودند. فرزندان او نیز سیاست بنیان‌گذار دودمان #تیموریان را پی گرفتند ازجمله می‌توان به راه اندازی رصدخانه، مسجد و مدرسه اشاره کرد. هنر نگارگری یا نقاشی ایرانی و نیز #خوشنویسی در این دوره از تاریخ ایران به شکوفایی قابل توجهی دست یافت. مهم‌ترین شاهد بر پشتیبانی تیمور از هنرها، قطعات و ابزار و اثاثیه آرامگاه احمد یسوی در #ترکستان است. هنر این دوره عموماً به دو بخش دورهٔ نخست و دوران متاخر تقسیم کرده‌اند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

دانش ☘☘☘☘☘ شاهرخ پسر تیمور پیرو جدی علوم و صنایع بود و مسجد گوهرشاد و حرم علی بن موسی‌الرضا که زیارتگاه شیعیان است از اوست. پسر شاهرخ، #الغ‌بیگ فرمان داد #زیجی (زیج یا زیگ، جدول یا کتابی است برای تعیین احوال و حرکات ستارگان) ترتیب دادند. برادران الغ‌بیگ یعنی بایسنقر میرزا و تاحدی برادر او ابراهیم میرزا که نوه تیمور بودند خود از خوشنویسان طراز اول و از حامیان هنری مهم در تاریخ ایران به‌شمار می‌روند. #خلیل نوهٔ تیمور که هیچگونه شباهتی به وی نداشت، کوشش کامل به رفاه و خوشبختی کشور معطوف داشت و خدماتی به دانش و ادب کرد. حسین بن بایقرا نیز حامی علوم و ادبیات بود. #ابوسعید پادشاه توانا، با کفایت، هنردوست این خاندان نیز خود هنرمند بود. او پیرو صوفی‌گری و اهل عرفان بود و مشایخ صوفیه را گرامی می‌داشت و بعد او بود که خاندان #تیموریان به صوفی‌گری روی آوردند. دورهٔ تیموریان به رغم نابسامانی و منازعات داخلی و درگیری امیران این خاندان با ترکمانان قراقویونلو، دوره رونق فرهنگ، ادبیات، تاریخ، ریاضی و نجوم بود. دربارهای #هرات، #سمرقند، #شیراز، #تبریز و #اصفهان به سبب #هنرپروری و هنرمندی فرمانروایان تیموری، محل تجمع و آمد و شد هنرمندان و ادیبان برجسته بود. اختلاف مهم دیگر در شیوهٔ حکومتی تیمور با بازماندگانش، نحوهٔ واگذاری بخش‌های حکومت بود. فرمانروایان تیموری با اینکه خود را سلطان می‌نامیدند و قدرت مطلقه‌ای برای خود قائل بودند، چون اقتدار تیمور را نداشتند، برای تثبیت قدرت و حفظ قلمروشان، به حمایت لشکریان نیاز داشتند و چون خزاین حکومتی بر اثر درگیری‌ها و اوضاع نابسامان داخلی تهی شده بود، مجبور به دادن سُیورغال به امیران و حاکمان محلی شدند. در اواخر دوره تیموریان این نوع بخشش به علما و هنرمندان و شاعران نیز تعلق گرفت که نه فقط قدرت حاکمان و امیران لشکری را افزایش داد بلکه موجب فقر و نابسامانی اجتماعی و تضعیف قدرت فرمانروایان تیموری و زوال این خاندان نیز شد. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

برگی از کتاب جامی که تاریخ ۱۵۵۳ میلادی کشیده شده، نمونه‌ای از هنر شکوفای دوره ی تیموریان -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

مرگ تیمور و نزاع های پس از او : امیر تیمور پس از ۳۶ سال فرمانروایی و کشورگشایی با بر جای گذاشتن قلمروی گسترده، در ۸۰۷ ه‍.ق در اُترار درگذشت. از وی ۳۱ فرزند، نوه، نتیجه و نبیره‌ مذکر باقی ماند از پسران او عمرشیخ و جهانگیر در زمان حیاتش درگذشته بودند و میرانشاه و شاهرخ نیز چون مورد توجه پدر نبودند، به جانشینی انتخاب نشدندو تیمور، #پیر_محمد پسر میرزا جهانگیر را که در آن زمان والی کابل بود، به جانشینی خود برگزید. اما به‌رغم علاقه‌ای که سرداران سپاه #تیمور نسبت به اجرای واپسین خواست او مبنی بر جانشینی نوه‌اش پیرمحمد جهانگیر نشان می‌دادند، مجالی برای اجرای این وصیت پیدا نشد. سیاست تیمور در ادارهٔ شهرهای تسخیر شده، واگذاری حکومت هر ولایت به یکی از اعضای خاندانش یا حکامِ محلیِ مورد اعتماد و قرار گرفتن خودش در رأس همهٔ امور بود. به نظر می‌رسد او این سیاست را از چنگیز تقلید می‌کرد. اما بر خلاف #چنگیز که پسرانش بلافاصله بعد از او، با جانشینی که او برگزیده بود کنار آمدند و با حفظ اتحاد، از فروپاشی امپراتوری جلوگیری کردند، بازماندگان تیمور به درگیری با هم پرداختند. با اعلام خبر درگذشت تیمور، امیرزادگان و مدعیانِ سلطنت، که بیشتر از نوادگانش بودند، بر سر جانشینی او به مخالفت با یکدیگر پرداختند. منازعات طولانی خانوادگی و درونی بین بازماندگان تیمور قلمرو وسیعی را که او با وجود آن همه جنگ و شقاوت به هم پیوند داده بود تجزیه کرد. ابتدا همراهان تیمور مرگ او را پنهان کردند. آن‌ها طرح حمله به چین را بی‌آنکه لغو نمایند، متوقف کردند و چون نوه تیمور که باید بنا به وصیتش جانشین او می‌شد یعنی پیرمحمد فرزند #میرزا_جهانگیر در آن هنگام دور از پایتخت و در حدود غزنین بود، موقتاً شخص دیگری را به نیابت از او جانشین تیمور کردند. این شخص نوه دیگر #تیمور، خلیل سلطان پسر #میرانشاه (یا به روایتی پسر خود تیمور)بود که در آن هنگام با لشکر تیمور همراه و حاضر بود. این اقدام هم نتوانست تمرکز را در خاندان تیمور حفظ کند و به‌زودی با مخالفت بازماندگان مواجه شد. به‌تدریج این اختلافات طولانی شد و دامنه پیدا کرد. چنان‌که در اندک مدتی، توطئه‌ها و تحریکات، میراث عظیم تیمور را به حکومتهای مستقل و متخاصم تبدیل کرد. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

قلمرو گورکانیان پیش از مرگ امیر تیمور -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

نزاع دوباره ی مدعیان تاج و تخت و افول نهایی : هنگام مرگ شاهرخ از میان پسرانش تنها الغ بیگ میرزا در قید حیات بود، که او هم بیشتر یک محقق و عالم ریاضی بود تا یک فرمانروا. از این رو پس از یک دوره نسبی ثبات، انحطاط خاندان تیموری دوباره آغاز شد و این بار با سرعت بیشتری هم رو به تلاشی و اضمحلال رفت. کشمکش بین بازماندگان شاهرخ ده سالی به طول انجامید تا این که ابوسعید، #نواده_میرانشاه و پسر میرزا سلطان‌محمد مدتی تفوق یافت، اما دیری نپایید که دوران فرمانروایی او نیز به پایان رسید به‌طوری‌که در یک دهه بعد، به دست میرزا یادگار محمد، نواده بایسنقر که به اردوی آق قویونلو پیوسته بود به قتل رسید. به این ترتیب با مرگ ابوسعید در رجب ۸۷۲ ه‍.ق / فوریه ۱۴۶۸ م، دوران فرمانروایی تیموریان به‌سر آمد. در این دوره ثبات و آرامش نسبی و رونق اقتصادی که در قلمرو تیموریان، بخصوص در شرق ایران فراهم شده بود، از میان رفت. منازعات داخلی بیشتر شد و حریفان قدرتمندی همچون #ازبکان از شمال و #قراقویونلوها و #آق_قویونلوها از غرب، حکومت #تیموریان را تهدید می‌کردند. شاهرخ، بر خلاف تیمور، جانشینی برای خود انتخاب نکرد. دو فرزندش، بایسنقر و جوکی میرزا در زمان حیات او درگذشته بودند و فرزند دیگرش، الغ بیگ، بیشتر اوقات در سمرقند بود و به عنوان مهمان به دربار پدر دعوت می‌شد و در امور سلطنت دخالتی نداشت. بجز الغ بیگ و فرزندش عبداللطیف، دیگر مدعیان جانشینی عبارت بودند از: ابراهیم سلطان، پسر دیگر شاهرخ که در زمان پدر حاکم فارس بود؛ علاءالدوله و سلطان محمد، فرزندان بایسنقر. ابتدا سلطان محمد توانست بر دیگر حریفان چیره شود و علاءالدوله را که از حمایت گوهرشادآغا برخوردار و قائم مقام شاهرخ در هرات بود، از این شهر فراری دهد. در این دوره قلمرو تیموری به سه بخش تقسیم گردید: ۱- الغ بیگ و عبداللطیف میرزا در ماوراءالنهر، ۲- ابوالقاسم بابُر در خراسان ۳- سلطان محمد در #عراق_عجم، فارس، کرمان و خوزستان #آذربایجان همچنان در اختیار قراقویونلوها بود. دیری نپایید که کشمکش‌های خونینی میان مدعیان حکومت درگرفت. الغ‌بیگ، پس از دو سال درگیری با پسرش، عبداللطیف، عاقبت در ۸۵۳ ه‍.ق به دست او کشته شد. عبداللطیف هم یک سال بعد با توطئهٔ امیرانش به قتل رسید و عبداللّه پسر ابراهیم، فرمانروای ماوراءالنهر شد ولی حکومت او هم دوامی نداشت و در ۸۵۴ ه‍.ق ابوسعید گورکان، نوهٔ میرانشاه، او را کشت و سرزمین او را گرفت. در همین زمان جهانشاه قراقویونلو با بهره‌گیری از درگیری امیرزادگان تیموری، همدان و قزوین را گرفت و سپس برای مقابله با سلطان محمد به اصفهان رفت، اما پیش از رسیدن به آنجا در #جُربادقان (گلپایگان) متوقف شد. با وساطت گوهرشادآغا ـ که به سبب استیلای ابوالقاسم بابر بر خراسان به سلطان محمد پناه آورده بود ـ غائله بدون جنگ خاتمه پذیرفت و حکومت سلطانیه و قزوین و همدان به جهانشاه تعلق گرفت. سلطان محمد نیز پس از توافقی ناپایدار با ابوالقاسم بابر، گرفتار برادر شد و به دستور او در ۸۵۵ ه‍.ق به قتل رسید.  با مرگ سلطان‌محمد، قلمرو تیموریان کوچکتر شد، جهانشاه، یزد و عراق عجم و فارس را نیز گرفت و ابوالقاسم بابر به حکومت خراسان بسنده کرد. در این مرحله در خاندان تیموریان، دو مدعی جدید سر برآوردند: سلطان ابوسعید که با کمک ابوالخیرخان ازبک و حمایت نقشبندیان بر ماوراءالنهر مسلط شد و سلطان حسینِ بایقرا که در مرو حکومت تشکیل داد. #ابوالقاسم بابر، پس از ده سال حکومت، در ۸۶۱ ه‍.ق درگذشت و پسر یازده ساله‌اش، میرزا شاه محمود، در هرات جانشین او شد اما با حملهٔ ابراهیم، پسر علاءالدوله، از آنجا گریخت. جهانشاه در ۸۶۲ ه‍. ق، هرات را فتح کرد و ابراهیم را فراری داد. اما حکومت او در هرات هشت ماه بیشتر دوام نیاورد و با شنیدن خبر شورش فرزندش، حسنعلی قراقویونلو، ناگزیر در ۸۶۳ ه‍.ق #هرات را به سلطان #ابوسعید واگذار کرد و به #آذربایجان بازگشت. سلطان ابوسعید در ۸۶۳ ه‍.ق پس از غلبه بر لشکریان مشترک #علا_الدوله و ابراهیم سلطان و سنجر میرزا (نوهٔ عمرشیخ) توانست به استقلال بر #خراسان حکومت کند و با مرگِ این مدعیانِ حکومت، سلطان ابوسعید از فتنهٔ آنان آسوده شد و تا ۸۷۳ که به آذربایجان لشکر کشید، از بازماندگان خاندان تیموری، کسی قدرت مقابله با او را نداشت. با کشته شدن #جهانشاه به دست سپاهیان #اوزون حسن آق قویونلو، اقتدار سلطان ابوسعید با خطری جدّی مواجه شد. اوزون حسن، یادگارمحمد (نوهٔ بایسنقر) را اسماً در آذربایجان بر تخت نشانده بود و خود به نام او حکومت می‌کرد. سلطان ابوسعید در ۸۷۲ ه‍.ق با لشکریان بسیار و امید دریافت کمک از شروانشاه (فرخ یسار)، به آذربایجان لشکر کشید، ولی به سبب خیانت اطرافیان، اسیر اوزون حسن گردید و در ۸۷۳ ه‍.ق کشته شد. ☘☘☘☘☘☘ تنظیم:سرکار خانم زهرا صفرزاده -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j