#حدیث 🌷پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله: 🌿بدترین مردم نزد خداوند متعال، در روز قیامت آدم دو چهره است. 📚(خصال، ج ١، ص ٢٠) 👉 @tark_gonah_1

🌷و قل رب زدنی علما🌷 سوره مبارکه #طه ۱۱۴ 🌸و بگو پروردگارا بر دانشم بیفزای🌸 🆔 @tark_gonah_1

🌷و قل رب زدنی علما🌷 🌹تعریف علم از نظر امام صادق علیه السلام 👇👇👇 در حدیث گرانقدر عنوان بصری امام صادق علیه السلام علم را تعریف می کند👇 🔷️در دیدار عنوان بصری با امام صادق ع حضرت به عنوان فرمود: چه‌ می خواهی؟ گفتم: از خدا خواستم که قلب شما را بر من منعطف گرداند و از علم شما به من روزی کند و امیدوارم که خدا آنچه را که از او در باره شما تقاضا کرده ام اجابت نماید. ♦️فرمود: ای اباعبد الله! 👇 🌹((علم به آموختن نیست. علم نوری است که در قلب کسی که خدا بخواهد او را هدایت کند قرار می دهد، پس اگر طالب علمی اول در نفس خودت ❤حقیقت عبودیت❤ را جستجو کن و علم را با عمل به آن طلب کن و از خدا بپرس تا به تو پاسخ گوید و بفهماند.))🌹 🔶گفتم: ای شریف! فرمود: بگو ای اباعبد الله گفتم: ای ابا عبد الله حقیقت عبودیت چیست؟ 🔷️فرمود: سه چیز است: ۱. این که عبد برای خود در مورد آنچه که خدا به وی سپرده است مالکیتی قائل نباشد؛ چرا که بندگان مالکیتی ندارند؛ بلکه همه اموال را مال خدا می بینند و آن را در جایی می نهند که خدا امر کرده است. ۲. عبد برای خود تدبیری نمی کند (چرا که تدبیر عبد به دست رب او است) ۳. تمام مشغولیت عبد معطوف به انجام دادن کاری است که خدای تعالی به او امر نموده است و پرهیز از آنچه که او را نهی کرده است. ♦️پس آنگاه که عبد در آنچه که خدا به او واگذار کرده احساس مالکیتی نداشته باشد، انفاق در آنچه که خدا امر کرده است برای او آسان خواهد شد و چون عبد تدبیر خود را بر مدبر خود واگذار کند، سختی های دنیا بر او آسان می شود و چون عبد مشغولیت و اهتمامش منحصر در امر و نهی خداوند باشد دیگر مجال و فرصتی برای خود نمایی و مباهات به مردم نخواهد یافت. پس اگر خداوند به کسی این سه چیز را عطا کند امر دنیا و ابلیس و مردم برایش سهل و آسان می شود و برای زیاده اندوزی و مفاخرت خواهان مال دنیا نمی شود و آنچه در دست مردم است را برای عزت و برتری طلب نمی کند و روزهای عمر خود را در پی اموری عبث به هدر نمی دهد. این اولین درجه از تقوا است. همچنان که خدای تبارک و تعالی می فرماید: "آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که اراده برتری جویی و فساد در زمین نداردند و عاقبت نیکو از آن پرهیزکاران است". 📚بحار الانوار، ج1، ص 224 🆔 @tark_gonah_1

🔵مجلس اجازه ازدواج دختران بدون اجازه پدر را بررسی می‌کند!! ⭕️گفته ها حاکیه قرار تو مجلس تصويب كنن هر دخترى كارشناسى ارشد داشته باشه ديگه نيازى به اذن پدر نداره!! @tark_gonah_1

🎥 کارهایی برای شادی امام زمان(عج) 1⃣ 👤استاد احسان عبادی 🆔 @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۲ ✨رمضان رسیــد.... همه ی جا موندن هات رو ، یکجا جبران کن! @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۲ ✍عُمرِ قوم نوح رو نداری؟ تا یه کوله بارِ پُر و پیمون برایِ ابدیتِت ببندی؟ ✨خدا یه میانبر زده برات، که تموم جاموندن هاتُ جبران کنی. @tark_gonah_1

🎥 تمایز اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی 👤 استاد احسان عبادی #دشمن_شناسی #مبارزه_با_صهیونیزم 🆔 @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_دوم #بخش_سوم اخم مے ڪنم:چے میگے تو؟! صدایش هنوز ڪمے لرز دارد:همین ڪہ گفتم! فراموش ڪن یہ روزے من روزبہ رو دوست داشتم! بعدش ببین میخوایش یا نہ؟! لبخند میزنم:خل شدے تو! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:بہ خدا اون روز ڪہ جلوے در خونہ تون دیدمش بہ دلم افتاد! طرز نگاہ ڪردنش بہ تو یہ جورے بود! نگو ڪہ تو اون نگاهو ندیدے و معنے شو نفهمیدے؟! قاطعانہ و محڪم مے گویم:ازش خواستم دیگہ باهام ڪارے نداشتہ باشہ! یہ ماهے هست هیچ خبرے ازش نیست! گفتم ڪہ الڪے یہ چیزے پروندہ! همراہ اشڪ مے خندد:تو پروندیش ڪلہ شقِ من! مطمئنم اصلا نخواستے فڪر ڪنے خودت میخوایش یا نہ یا اینڪہ بشناسیش ببینے چطور آدمیہ! اول با خودت گفتے نمیخوامش چون مطهرہ دوستش داشتہ بعدش گفتے بخاطرہ هادے ازدواج نمیڪنم! اشتباہ میڪنم؟! آب دهانم را قورت میدهم و دستش را رها میڪنم،ادامہ میدهد:یڪ سال و نیمہ براے خودت زندگے نمیڪنے! براے عذاب وجدان و تفڪرات اشتباهے ڪہ دیگران برات بہ وجود آوردن دارے زندگے میڪنے! با حرص مے گویم:بس ڪن مطهرہ!مسائلو با هم قاطے نڪن! محڪم مے گوید:بس نمیڪنم! این همہ تو منو نصیحت ڪردے و من گوش دادم یہ بارم تو گوش ڪن! چرا وقتے اسم خواستگار میاد گارد میگیرے و مے ترسے؟! چرا از ازدواج ڪردن مے ترسے؟! تو مسئلہ ت دلتنگے و فراموش نڪردن هادے نیست آیہ! مے ترسے! مے ترسے چہ الان چہ سال بعد چہ دہ سال بعد بخواے حتے بہ ازدواج ڪردن فڪر ڪنے بہ هادے خیانت ڪردہ باشے! از روزبہ هم ترسیدے!ترسیدے بہ من خیانت ڪردہ باشے! ترساے الڪے براے خودت بہ وجود آوردے!ترسایے ڪہ از اعتقادات و حرفاے اڪثر مردم تو قلب و ذهنت بہ وجود اومدہ! نہ عزیزِ من! اون مردم بہ فڪر تو نیستن! بہ فڪر اینن خودشون چطور مے پسندن تو زندگے ڪنے! اگہ خلاف پسندشون زندگے ڪنے ڪلے حرف و تهمت و قضاوت بارت مے ڪنن! چند نفر از اون مردم با خودشون فڪر مے ڪنن یہ آیہ اے تو هیجدہ سالگے تازہ داشتہ بہ یہ مردے علاقہ مند میشدہ اون مردو از دست دادہ و چے ڪشیدہ؟! چند نفرشون تنهاییا و درداے تو رو میفهمن دختر؟! چند نفرشون درڪ میڪنن تو الان جوون و زندہ اے؟! فڪرتو مطابق اونا تنظیم ڪردے ڪہ بهت نگن بہ هادے خیانت ڪردے؟! ڪدوم خیانت آیہ؟! مگہ خدا تو قرآنش راجع بہ تجدید فراش نگفتہ؟! ڪدوم شرع و قانونے میگہ اگہ تو بخواے هر زمانے ازدواج ڪنے بہ هادے خیانت ڪردے؟! هادے اینطور راضیہ؟! چرا رضایت مردم برات مهم شدہ؟! بغض گلویم را مے فشارد،ادامہ میدهد:آرہ عزیزم! برو یڪم از دردات براشون بگو یا چند قطرہ اشڪ مے ریزن و دلشون برات مے سوزہ و دو روز بعد یادشون میرہ! یا میگن ضعیفے! مطمئنم تو از این لاڪ بیاے بیرون و مثل سابق بشے روح هادے شاد تر و راضے ترہ! سرِ قضیہ ے روزبہ هم ترسیدے ڪہ من چے فڪر میڪنم! اگہ بقیہ بفهمن چے فڪر مے ڪنن؟! تو بہ من خیانت نمے ڪنے آیہ! مگہ موقعے ڪہ من روزبہ رو دوست داشتم سعے ڪردے توجهشو جلب ڪنے یا بهش علاقہ مند شدے؟! نمیگم سر قضیہ ے روزبہ ناراحت نشدم! نمیگم برام مهم نیست! نہ! ولے میخوام زندگے مو اونطور ڪہ بهترہ ڪنار ڪسے ڪہ دوستم دارہ بسازم! اگہ بخاطرہ منہ،بہ روزبہ بدون در نظر گرفتن من فڪر ڪن! غیر از این فڪر میڪنم ڪہ دارے نسبت بهم ترحم و احتیاط میڪنے! اشڪ هایش را سریع پاڪ مے ڪند،نفس راحتے میڪشم. دستم را مے گیرد و آرام مے فشارد،دستش یخ است! _این حرفا تو دلم موندہ بود! میترسیدم بگم‌ ناراحت بشے! دارم مے بینم دارے آب میشے! دوبارہ گردنم را تڪان میدهم،دوبارہ صداے شڪستہ شدن استخوان هایش در گوشم مے پیچد! حرف هایش بے جا هم نیست،نگاهم را بہ چشم هایش مے دوزم،ناراحتے و دلشڪستگے درشان موج مے زند! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ سریع نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و دستم را رها مے ڪند! لیوان را بلند مے ڪند و نزدیڪ دهانش مے برد:بہ جاے شڪلات داغ باید شڪلات یخ بخوریم! لبخند ڪم رنگے میزنم و لیوانم را برمیدارم،همانطور ڪہ نزدیڪ لب هایم مے برمش زیر چشمے بہ مطهرہ نگاہ میڪنم‌. نگاهش را بہ نقطہ اے نامعلوم دوختہ،دیگر شباهتے بہ آن مطهرہ ے آرام و خجالتے ندارد! چند جرعہ از شڪلات داغم را مینوشم،میگوید:بہ حرفام فڪر ڪن باشہ آیہ؟! لیوان را روے میز میگذارم:فڪر مے ڪنم! لبخند تصنعے اے تحویلم مے دهد:میخواستم بگم فردا با من و مامان بیاے بریم براے شب خواستگارے لباس بخرم! سرم را تڪان میدهم و از صمیم قلب مے گویم:باشہ خواهر! دوبارہ دستم را مے فشارد،این بار گرم...! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_دوم #بخش_چهارم همانطور ڪہ چترم را باز مے ڪنم یڪ دستم را روے بینے ام میگذارم و بینے یخ ڪردہ ام را مالش میدهم! سارہ پیام داد حالش بد است و امروز دانشگاہ نمے آید،جزوہ ها را تمیز بنویسم و تحویلش بدهم! با عجلہ پلہ ها را یڪے دو تا میڪنم و وارد حیاط میشوم و چتر را بالاے سرم مے گیرم‌. بہ نیمہ ے آذر ماہ رسیدہ ایم،دو هفتہ پیش مطهرہ بہ پسر دایے اش،محمدحسین جواب مثبت داد و صیغہ ے محرمیت خواندند تا نزدیڪ عید عقد و عروسے را باهم بگیرند. مطهرہ مدام از محمدحسین تعریف مے ڪند،از اخلاقش،ادبش،متانتش،ایمان و اعتقادش! گفت ڪہ راجع بہ علاقہ اش بہ روزبہ همہ چیز را بہ او گفتہ! محمدحسین هم بابت صداقتش تشڪر ڪردہ و گفتہ اگر مطهرہ بخواهد ڪنارش خواهد بود! براے بلہ برون مراسم ڪوچڪ خانوادگے اے در خانہ شان گرفتند،مطهرہ من را هم دعوت ڪرد اما گفتم معذبم و در عروسے اش جبران میڪنم! نزدیڪ دو ماہ گذشتہ و هیچ خبرے از روزبہ نیست،دیشب در نماز خدا را شڪر ڪردم ڪہ رفتہ پے ڪارش و من را تنگنا قرار ندادہ! قطرہ هاے باران با شدت فرود مے آیند و صداے رعقد و برق بلند مے پیچد! سرعتم را بیشتر میڪنم و بہ سمت در مے روم،با یڪ دست محڪم ڪولہ ام را گرفتہ ام و با یڪ دست چتر را! چند نفر از پسرهاے دانشڪدہ ڪتاب ها و جزوهایشان را روے سرشان گرفتہ اند و بہ سمت بیرون مے دوند. لبخند ڪم رنگے میزنم و زمزمہ میڪنم:دیونہ ها! از دانشگاہ خارج میشوم و بہ سمت خیابان براے گرفتن تاڪسے راہ مے افتم. نگار،یڪے از هم ڪلاسے هایم همانطور ڪہ ڪلاہ ڪاپشنش را روے سرش انداختہ و مے دود مے گوید:آیہ! اگہ میخواے بہ اتوبوس برسے بدو! سپس سرعتش را بیشتر مے ڪند،سرعتم را ڪم مے ڪنم و با تمام وجود نفس عمیقے میڪشم! عاشق بوے باران و عطرِ خاڪ نم زدہ ام! با قدم هاے ڪوتاہ بہ راهم ادامہ میدهم تا زمان بیشترے را زیر باران قدم بزنم. از دانشگاہ دور میشوم و وارد خیابان اصلے میشوم،میخواهم بہ سمت جایگاہ بے آر تے بروم ڪہ ماشینے برایم بوق میزند. بے توجہ بہ ماشین بہ راهم ادامہ میدهم،صداے بوقش نزدیڪتر میشود! همانطور ڪہ سر بر مے گردانم مے گویم:ماشین نمیخوام! با دیدن ماشینے ڪہ در چند مترے ام ایستادہ خشڪم مے زند،برف پاڪ هاے ماشین تند تند روے شیشہ ڪشیدہ میشوند و باران را از روے تصویر خندانش ڪنار مے زنند! نفسم را بیرون میدهم،بخار دیدم را تار مے ڪند! میخواهم برگردم و بہ راهم ادامہ بدهم ڪہ سریع از ماشین پیادہ میشود و آرام بہ سمتم قدم برمیدارد! چتر را محڪم تر مے گیرم،چند نفر از دانشجوهاے دانشگاہ نزدیڪمان هستند! لبم را بہ دندان مے گیرم و روے بر میگردانم،چادرم را ڪمے جلو میڪشم. ڪمے استرس دارم! نہ از دیدنش! از اینڪہ ڪسے او را نزدیڪ من ببینید! صدایش متوقفم مے ڪند:سلام خانم نیازے! مے ایستم،سرفہ اے میڪنم و مڪث! بے توجهے ڪنم و‌ دوان دوان بہ سمت اتوبوس بروم یا جدے و خونسرد بہ سمتش برگردم و مودبانہ جوابشم را بدهم و ردش ڪنم ڪہ فڪر نڪند دختر ترسو یا بے دست و پایے هستم؟! با ڪمے تعلل خونسرد بہ سمتش بر میگردم،سوز هوا آزارم میدهد! جوابش را مودبانہ و جدے میدهم:سلام! اورڪت مشڪے رنگے همراہ شلوار ڪتان قهوہ اے تیرہ پوشیدہ و ڪفش هاے چرم هم رنگ‌ اورڪتش بہ پا ڪردہ. نگاهم بہ صورتش مے افتد،موهاے مشڪے رنگش زیر باران خیس شدہ اند و‌ روے پیشانے اش افتادہ اند! پوست گندمے اش ڪمے روشن تر از دو ماہ قبل بہ نظر مے رسد و تہ ریش گذاشتہ! ڪمے پریشان بہ نظر مے رسد ولے چشم هاے مشڪے رنگِ سردش،جان گرفتہ اند! لب هایم را از هم باز مے ڪنم:ڪے بهتون گفت من اینجا درس میخونم؟! دست هایش را داخل جیب هاے اورڪتش مے برد و چند قدم نزدیڪتر میشود. _هیچڪس! خودم دنبالت اومدم! حرفش دو پهلو است،خودم را بہ آن راہ مے زنم:خب! امرتون؟! جدے بہ چشم هایم خیرہ میشود،باران بے رحمانہ روے سر و تنش فرود مے آید و او توجهے ندارد! _مطمئن شدم! آب دهانم را آرام قورت میدهم،باز خودم را بہ آن راہ میزنم! _از چے؟! دست راستش‌ را از داخل جیبش بیرون مے آورد و مشتش را مقابلم باز مے ڪند! یڪ گل رز سرخ روے ڪف دست نشستہ! عطرِ عجیبے دارد،عطرش با بوے باران و خاڪ نم زدہ مخلوط میشود و میشود مست ڪنندہ! همانطور ڪہ دستش را مقابلم گرفتہ و بہ چشم هایم خیرہ شدہ آرام ولے محڪم مے گوید:از اینڪہ دوستت دارم! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani