#کلیپ | #حرف_خاص ✘ سر نماز حضور قلب ندارم ✘ ⋆Ｃ᭄‌زندگے بــا خدا زیــباستＣ᭄‌⋆ ☜ تَࢪڪِ‌گُناہ @tarkegonah

💌پیامکی_از_بهشت ...🍃 سفارشم در مورد بسیج این است که چرا بعضی از برادران در بسیج شرکت نمی کنند و چرا خود را به ارتش بیست میلیونی پیوند نمی دهند ، مگر مسلمان نیستند ، از شما خواهش می کنم به فرمایش امام خمینی لبیک گوئید و در بسیج شرکت کنید و تمام فنون نظامی را یاد بگیرید . 🦋شهیدغلامرضا کاظمی @tarkegonah

بسم الله الرّحمن الرّحیم #گناهان_کبیره #حبس_حقوق 🌀حبس الحقوق عبارت است از اینکه کسی حقی بر ذمه دیگری داشته باشد و مطالبه حق خود کند و آن شخص هم بتواند ولی اداء حق نکند. 🌹امام صادق(ع) می فرماید: کسیکه حق مومنی را حبس کند و به او نرساند، خداوند روز قیامت او را روی دو پایش پانصد سال نگه میدارد تا اینکه از او عرقش یا خونش جاری شود و نداکننده ای از طرف خدا ندا می کند " این شخص ستمکاریست که حق خداوند را حبس نموده است" پس از آن چهل روز سرزنش می شود ( از سوی مومنین یا انبیاء) سپس امر می شود او را به آتش . و نیز می فرماید: هر مومنی که مال مومنی را که به آن نیازمند است حبس کند، به خدا سوگند که از طعام بهشتی نخواهد چشید و از رحیق مختوم ( نوعی از نوشیدنی بهشتی) نخواهد آشامید. ❌❌❌❌❌ 🌹امام سجاد (ع) فرمودند: روز قیامت دست بنده را می گیرند و به اهل محشر نشان می دهند و می گویند" هرکس نزد این شخص حقی دارد، حق خود را بگیرد" و هیچ چیز بر اهل محشر از این دشوارتر نیست که آشنایی را ببیند و بترسد که مبادا ادعای حقی کند.⏪ شاید اشاره به این آیه باشد" یوم یفر المرء من اخیه و صاحبته و بنیه" ( ترس مطالبه کردن حقوق). 🌺رسول الله (ص) به اصحاب خود فرمودند: مفلس کیست؟ آنها گفتند: مفلس نزد ما کسی است که نه درهم دارد، نه مال و نه متاع. حضرت فرمودند: مفلس از امت من کسی است که با داشتن نماز، روزه، حج و زکات روز قیامت کسی می آید که به او فحش داده، دیگری می آید که آن شخص مالش را خورده، دیگری می آید که خونش را ریخته؛ پس از حسنات آن شخص گرفته و به هریک از صاحبان حق به اندازه حقشان داده می شود و اگر پیش از آنکه صاحبان حق به حق خود برسند حسناتش تمام شود، از گناهان صاحب حق برداشته می شود و بر او می اندازند آنگاه او را به جهنم می افکنند. ادامه دارد... @tarkegonah

بسم الله الرّحمن الرّحیم #گناهان_کبیره #حبس_حقوق 🌀موارد حبس الحقوق ✳️ بدهی : دین مالی که بر ذمه شخص برای دیگری و بسببی از اسباب ثابت شده است. مثلا قرض گرفتن که قرض گیرنده مبلغی را که گرفته بر ذمه اش ثابت است که در وجه طلبکار بپردازد. یا ثمن(پول) در معامله نسیه که جنس را گرفته باید پولش را به فروشنده بپردازد و یا مال الاجاره که مستاجر به صاحب ملک مدیون است و نیز مهر زن که بر عهده شوهر می باشد و یا نفقه زوجه دائمی و انواع ضمانها که در کتب فقهی اشاره شده است. ‌ ♦️بدهی با مدت و بی مدت. بدهی دو قسم است؛ ۱-حالی یعنی دینی که مدت ندارد یا اگر داشته باشد تمام شده است و ۲- موجل یعنی مدت دار که بستانکار حق مطالبه طلب خود را پیش از تمام شدن مدت ندارد. هرگاه شخصی مدیون بمیرد، دین موجلش، معجل و حالی می شود. مثلا اگر شخصی به دیگری بدهی داشت که در راس یک سال باید بپردازد و پیش از موعد مقرر بمیرد، باید بدهیش را پیش از تقسیم ارث ادا کنند و ورثه نمی توانند بگویند مدت دین هنوز تمام نشده است ولی اگر طلبکار بمیرد و طلبش مدت داشته باشد، ورثه اش نمی توانند از مدیون پیش از رسیدن مدت، مطالبه بدهی کنند. 🔹 در صورتیکه بدهی مدت نداشته باشد و طلبکار مطالبه کند، فورا واجب می شود که سعی کند بدهی خود را بپردازد، به هر وسیله ای که باشد هرچند به فروختن بعضی چیزهای زائد بر مایحتاج زندگی اوست و هر چند به کمتر از قیمت آن جنس بخواهند بخرند. او باید به هر قیمت که بخرند بفروشد و بدهی خود را بپردازد؛ مگر آنکه آنقدر کم بخرند که در عرف این معامله را اتلاف بگویند. چنانچه از مایحتاج خود چیزی مانند فرش، لباس، اثاثیه خانه و مغازه و غیره نداشته باشد تا بفروشد، باید از طریق کار دین خود را بدهد. یعنی اگر طلبکار بخواهد برای او شاگردی کند یا مشغول به کسبی دیگر شود که لایقش باشد و از آن راه بدهیش را بپردازد و به طور کلی پرداخت دین بر مدیون واجب است و مسامحه کردنش به هر حال حرام و حبس حق از گناهان کبیره است. ادامه دارد... @tarkegonah

بسم الله الرّحمن الرّحیم #گناهان_کبیره #حبس_حقوق 🌀 حق مالی که بر عهده شخص است بر ۲ قسم می باشد: 🍀عین مال موجود نزد شخص است. مثلا یقین دارد که نصف داراییش مال فلان شخص می باشد . این مورد به ۴ حالت می باشد: ۱- مقدار مال و صاحبش معلوم است⏪ می داند فلان مقدار از مالش متعلق به فلان شخص است . در این صورت واجب است آن مقدار را تسلیم صاحبش کند و چنانچه مرده باشد، به ورثه اش مطابق قانون ارث بپردازد. ۲- مقدار مال معلوم و مالک مجهول⏪ در صورتیکه صاحب حق نا معین باشد، مثلا میداند فلان مقدار از مالش را به سه نفر باید بدهد احتیاط آن است که تمام آنها را از خود راضی کند. در صورتیکه راضی کردن آنها میسر نشود، سه قول وجود دارد: 🔹توسط قرعه یکی از آنها تعیین شود و آن مال را به او تسلیم کند؛ 🔹مال را به طور مساوی بین آنها تقسیم کند؛ 🔹در حکم مجهول المالک است و به اذن حاکم شرع صدقه داده می شود. ۳- مال مجهول و مالک معلوم⏪ مقدار حق معلوم نیست ولی صاحبش معین است. یعنی می داند مقداری از داراییش متلق به فلان شخص است ولی نمی داند ثلث مال یا نصفش متعلق به اوست. در این صورت واجب است مقدار کمتر که یقین است(مثلا ثلث) داراییش را به آن شخص بدهد و نسبت به مابقی او را راضی و مصالحه نماید. ۴- مقدار مال و مالک هر دو مجهول⏪ با اینکه اجمالا یقین دارد مقداری از داراییش حرام و مال مردم است، نه مقدار حرامش می داند و نه صاحب آن را. در این صورت واجب است خمس (یک پنجم) تمام دارایی خود را به اهل خمس بپردازد تا تمام مالش حلال شود. ☘☘حق دیگری بر ذمه اش باشد نه در عین مالش. مثلا قرضی گرفته و مصرف کرده و ذمه اش مشغول طلبکار است. که این هم ۴ قسم می باشد: ۱- مقدار حق و صاحبش هر دو معلوم باشد⏪ آن مقدار را در وجه صاحب حق بپردازد. ۲- مقدار ذمه اش معلوم است لکن صاحب آن معین نیست⏪ اگر بین چند نفر مردد باشد، باید همه آنها را از خود راضی کند. اگر بین افراد زیادی باشد یا اصلا طلبکار را نشناسد، آن مبلغی که در ذمه اش است را به حاکم شرع دهد تا او به قصد صاحب واقعی صدقه دهد. ۳- مقدار ذمه مجهول ولی طلبکار معین است⏪ اقل آن را که یقین دارد به آن شخص بدهد و مابقی را با او مصالحه کند. ۴- مقدار ذمه و صاحب آن هر دو مجهول⏪ با حاکم شرع به مبلغی که حد وسط بین کمتر و بیشتر باشد صلح کند و آن را از طرف صاحب واقعی آن صدقه دهد. الحمد لله بحول و قوه الهی جلد اول گناهان کبیره پایان یافت. ان شاالله از فردا مباحث جلد دوم آغاز خواهد شد🙏 @tarkegonah

بسم الله الرّحمن الرّحیم #گناهان_کبیره #حبس_حقوق ☘رسول الله (ص) می فرمایند: کسیکه مسامحه کند و از رساندن حق به صاحبش درنگ نماید، درحالیکه توانایی دارد هر روزی که بگذرد گناه عشاری بر او است ( عشار کسی است که به امر ظالم از مردم دَه یک می گیرد). ☘☘امام باقر (ع) فرموده اند: کسیکه در راه خدا شهید شود از هر گناهی پاک می شور مگر بدهی که کفاره ندارد. یا باید دینش پرداخت شور یا طلبکار ببخشد وگرنه شهید هم گرفتار بدهیش است. و نیز فرموده اند: نخستین قطره خونی که از شهید ریخته می شود تلافی تمام گناهانش می شود، مگر بدهی که علاجش منحصر به پرداختنش است. 🍀در اهمیت مطلب همین بس که مردی از انصار از دنیا رفت و دو دینار بدهکار بود. رسول خدا بر او نماز نخواند تا اینکه بعضی از بستگانش ضامن شدند که بدهی او را بپردازند. آنگاه آن حضرت بر او نماز گزارد. 🍀🍀ائمه علیهم السلام هم ممکن بود در زمان وفاتشان مدیون بوده باشند ولی به اداء دین خود وصیت داشته اند و پس از رحلت، وصیشان دین را اداء کرده است⏪ مدیون بودن مذموم نیست و جایز است، مسامحه در اداء دین حرام می باشد. 🔹 مردی خدمت امام جواد (ع) آمد و عرض کرد: می خواهم مجاور مکه و مدینه گردم در حالیکه بدهکارم. حضرت فرمود : به محل خود باز گرد تا بدهیت را بپردازی و مبادا از دنیا بروی و خدا را ملاقات کنی در حالیکه بدهکار باشی که مومن خیانت نمی کند. ⏪ حبس حقوق و مسامحه در اداء دین خیانت است و آنچه در باب خیانت گفته شد در اینجا هم می آید و در حدیث نبوی آن را از مصادیق ظلم بر شمرده و می فرمایند: مسامحه کردن مسلمانی که بر پرداخت بدهیش توانایی دارد، ظلمی است نسبت به مسلمین. ظلم بودنش به شخص طلبکار ظاهر است، ولی نسبت به سایر مسلمانان شاید از این جهت باشد که سبب می شود دیگران به مسلمانان قرض ندهند از ترس اینکه مبادا مثل این شخص در پرداخت بدهی سهل انگاری کنند یا مالش تلف شود. به تعبیر دیگر، مسامحه در پرداخت دین علیرغم توانایی، باب خیر و معروف را سد می کند و دیگر کسی جرات نمی کند به دیگری قرض دهد. 🌹امام صادق(ع) می فرمایند: خدا لعنت کند بُرندگان راه خیر را و آن کسی است که دیگری به او احسان بکند و خیری برساند پس او کفرانش کند و این امر سبب شود که آن شخص به دیگری احسان ننماید. ⏪مسامحه در پرداخت دین = کفران ادامه دارد... @tarkegonah