[🌨] درفتنه ها، چنان شتر دوساله باش، نه پشتی دارد که سواری دهد و نه پستانی تا او را بدوشند. ________ #حکمت اول #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه

«🌨» آنکه جان را با طمع ورزی بپوشاند خود را پست کرده، و آنکه راز سختی های خود را آشکار سازد خود را خوار کرده و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بی ارزش کرده. 🌙پیوست:نقطه ی مقابل طمع قناعته... مشکلات و سختی هارو پیش هرکسی نباید گفت،پیش صاحب دل که خداست از رازهات بگو وگرنه خوار و ذلیل میشی(خیلی از درد و دل ها پرده برداری از مشکلاته) ... نذاریم زبان به جای عقل نظر بده، قبل فکر کردن کمی فکر. ____ #حکمت دوم #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه

(🌨) چون نشانه های نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسی نعمت هارا از خود دور نسازید… 🌨پیوست اول: برخی از شارحان نهج البلاغه گفتن که نعمت ها مانند گروه های پرندگان هستند که وقتی تعدادی از آنها برشاخه درختی نشستند، بقیه تدریجا به دنبال آن می آیند ولی اگر گروه اول صدای ناهنجار بشنوند فرار می کنند و بقیه هم می روند 🌨پیوست دوم: در اينجا دو سؤال باقى مى ماند: نخست اين که حقيقت شکر چيست؟ شکر سه مرحله دارد: مرحله قلبى که انسان از نعمت هاى خدا خشنود و راضى و سپاسگزار باشد و مرحله زبانى که آنچه را درون قلب اوست بر زبان جارى سازد; ولى از همه مهم تر مرحله عملى شکر است و آن به طور شفاف اين است که از نعمت هاى الهى درست بهره بردارى کند و اهداف اين مواهب را در نظر گيرد و به سوى آن اهداف حرکت کند; اگر خدا عقلى براى درک نيک و بد به او داده از اين عقل در مسير شيطنت استفاده نکند و اگر او را مشمول موهبت آزادى کرده از اين آزادى براى پيشرفت و تکامل بهره گيرد نه در مسير بى بند و بارى و گناه و فساد همچنين در مورد اعضاى بدن که هر کدام موهبتى عظيم است و در مورد مال و ثروت و فرزند و همسر. بسيارند کسانى که شکر قلبى و زبانى دارند; ولى در مرحله شکر عملى مقصرند. اگر در مفهوم شکر به آن گونه که در بالا گفته شد دقت کنيم فلسفه آن نيز روشن مى شود، زيرا اين مواهب مال ما نيست از سوى ديگرى است و آن را براى اهداف خاصى آفريده و اگر در غير آن اهداف به کار گرفته شود خيانت در آن نعمت است. از اينجا پاسخ سؤال ديگرى نيز روشن مى شود که خدا چه نيازى به تشکر و سپاسگزارى ما دارد. ممکن است انسان ها با سپاسگزارى تشويق شوند و آرامش روحى پيدا کنند. خدا که نيازى به اينها ندارد. ولى از آنچه در بالا گفته شد فهميديم که سخن از نياز خدا در ميان نيست; سخن از نياز من است که اگر نعمت ها و مواهب الهى را که براى اهداف خاصى است در غير آن به کار گيرم طبيعى است که از آن محروم خواهم شد، زيرا خداوند حکيم است و حکيم اين مواهب را به افراد لايق و وظيفه شناس مى دهد. اضافه بر اين کسانى که نعمت هاى الهى را ضايع مى کنند و در غير اهداف آن مصرف مى نمايند در واقع اهانتى به ساحت قدس پروردگار کرده اند و از اين جهت درخور عقوبتى هستند. _________ #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه #حکمت 13 @tarkekhderzaee

[❤] در شگفتم از کسی که می تواند استغفار کند و ناامید است. #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه 🌱 #حکمت 87

از جسم خود بگیرید و بر جانِ خود بیفزایید... #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه خطبهٔ ۱۸۳

چونان شما مسافران در راهید؛ که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید که دنیا خانه ی اصلی شما نیست که به جمع آوری زاد و توشه فرمان داده شدید ... #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه خطبه ۱۸۳

••• چقدر بین دو عمل فاصله دور است؟ عملی که لذتش می رود و کیفر آن می ماند، و عملی که رنج آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است. #درس‌هایی‌از‌نهج‌البلاغه 🌱 #حکمت 121