بسم رب عشق، تا نامت طنین انداز شد دست خط عشق، تا پایان غزلپرداز شد واژه‌ای که مثل من پایش اسیر خاک بود تا مزیّن شد به نامت، قسمتش پرواز شد جشن میلادت رسید و از صفای مقدمت شعر هم با چون من ناقابلی دمساز شد من کجا و شعرهای کمترین من کجا با عنایات خودت لکنت ز ذوقم باز شد بسم رب عشق، یعنی که از اول با حسین می‌رود این راه با لطف خدامان تا حسین بسم رب عشق یعنی از همین جا کربلا عصر عاشورا توی تنها به روی نیزه ها همچو زینب ما رفیق روزهای مضطریم ما رفیق روز دشوار امام آخریم (ان شاالله) #مهتاب_بهشتی #غزل__مثنوی_آئینی