نکته تفسیری صفحه ۳۵۱ (آیه 11)- داستان پرماجراى افک (تهمت عظیم) از مجموع آیات (11- 16) استفاده مى‏شود که شخص بى‏گناهى را به هنگام نزول این آیات متهم به عمل منافى عفت نموده بودند، و این شایعه در جامعه پخش شده بود. و نیز گروهى از منافقان به ظاهر مسلمان مى‏خواستند از این حادثه بهره بردارى غرض آلودى به نفع خویش و به زیان جامعه اسلامى و متزلزل ساختن وجاهت عمومى پیامبر کنند که این آیات نازل شد و با قاطعیت بى‏نظیرى با این حادثه برخورد کرد، و منحرفان بدزبان و منافقان تیره دل را محکم بر سرجاى خود نشاند. بدیهى است این احکام در هر محیط و هر عصر و زمان جارى است. قرآن در این آیه بى‏آنکه اصل حادثه را مطرح کند مى‏گوید: «مسلما کسانى که آن تهمت عظیم را مطرح کردند گروهى (متشکّل و توطئه‏گر) از شما بودند» (إِنَّ الَّذِینَ جاؤُ بِالْإِفْکِ عُصْبَةٌ مِنْکُمْ). سپس به مؤمنانى که از بروز چنین اتهامى نسبت به شخص پاکدامنى سخت ناراحت شده بودند دلدارى مى‏دهد که: «اما گمان نکنید این ماجرا براى شما بد است بلکه خیر شما در آن است» (لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَکُمْ بَلْ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ). چرا که پرده از روى نیات پلید جمعى از دشمنان شکست خورده و منافقان‏ کور دل برداشت، و این بد سیرتان خوش ظاهر را رسوا ساخت، و چه بسا اگر این حادثه نبود و آنها همچنان ناشناخته مى‏ماندند در آینده ضربه سخت‏تر و خطرناکترى مى‏زدند. این ماجرا به مسلمانان درس داد که پیروى از شایعه سازان، آنها را به روزهاى سیاه مى‏کشاند باید در برابر این کار به سختى بایستند. سپس در ادامه این آیه به دو نکته اشاره مى‏کند نخست این که مى‏گوید: «آنها هر کدام سهم خود را از این گناهى که مرتکب شدند دارند» (لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ). اشاره به این که مسؤولیت عظیم سردمداران و بنیانگذاران یک گناه هرگز مانع از مسؤولیت دیگران نخواهد بود. نکته دوم این که: «و از آنان کسى که بخش مهم آن را برعهده داشت عذاب عظیمى براى اوست» (وَ الَّذِی تَوَلَّى کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِیمٌ). (آیه 12)- سپس روى سخن را به مؤمنانى که در این حادثه فریب خوردند و تحت تأثیر واقع شدند کرده و آنها را شدیدا طى چند آیه مورد سرزنش قرار داده، مى‏گوید: «چرا هنگامى که این (تهمت) را شنیدید مردان و زنان با ایمان نسبت به خود (و کسى که همچون خود آنها بود) گمان خیر نبردند»؟! (لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً). یعنى چرا هنگامى که سخن منافقان را درباره افراد مؤمن استماع کردید با حسن ظن به دیگر مؤمنان که به منزله نفس خود شما هستند برخورد نکردید. «و (چرا) نگفتند این یک دروغى بزرگ و آشکار است» (وَ قالُوا هذا إِفْکٌ مُبِینٌ). شما که سابقه زشت و رسواى این گروه منافقان را مى‏دانستید، چرا ساکت شدید. (آیه 13)- تا اینجا سرزنش و ملامت آنها جنبه‏هاى اخلاقى و معنوى داشت که به هر حال جاى این نبود که مؤمنان در برابر چنین تهمت زشتى سکوت کنند و یا آلت دست شایعه سازان کوردل گردند. سپس به بعد قضائى مسأله توجه کرده، مى‏گوید: «چرا چهار شاهد براى آن نیاوردند»؟ (لَوْ لا جاؤُ عَلَیْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ). «اکنون که این گواهان را نیاوردند پس آنها نزد خدا دروغگویانند» (فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَداءِ فَأُولئِکَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْکاذِبُونَ). این مؤاخذه و سرزنش نشان مى‏دهد که دستور اقامه شهود چهارگانه و همچنین حد قذف در صورت عدم آن، قبل از آیات «افک» نازل شده بود. (آیه 14)- سرانجام تمام این سرزنشها را جمع بندى کرده، مى‏گوید: «و اگر فضل و رحمت الهى در دنیا و آخرت شامل حال شما نمى‏شد به خاطر این گناهى که در آن وارد شدید عذاب سختى دامانتان را مى‏گرفت» (وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّکُمْ فِیما أَفَضْتُمْ فِیهِ عَذابٌ عَظِیمٌ). (آیه 15)- این آیه در حقیقت توضیح و تبیین بحث گذشته است که چگونه آنها حتى مؤمنان در این گناه بزرگ بر اثر سهل انگارى غوطه‏ور شدند، مى‏گوید: به خاطر بیاورید «هنگامى را که (به استقبال این دروغ بزرگ مى‏رفتید و) این شایعه را از زبان یکدیگر مى‏گرفتید» (إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ). «و با دهان خود سخنى مى‏گفتید که به آن علم و یقین نداشتید» (وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِکُمْ ما لَیْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ). «و گمان مى‏کردید این مسأله کوچکى است در حالى که در نزد خدا بزرگ است» (وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِیمٌ). در حدیثى از امیرمؤمنان على علیه السّلام مى‏خوانیم: شدیدترین گناهان گناهى است که صاحبش آن را سبک بشمارد. در واقع این آیه به سه قسمت از گناهان بزرگ آنها اشاره مى‏کند: «نخست» به استقبال این شایعه رفتن و از زبان یکدیگر گرفتن. «دوم» منتشر ساختن شایعه‏اى را که

هیچ گونه علم و یقین به آن نداشتند. «سوم» کوچک شمردن شایعه و به عنوان یک وسیله سرگرمى از آن استفاده کردن. (آیه 16)- و از آنجا که این حادثه بسیار مهمى بود که گروهى از مسلمانان آن را سبک و کوچک شمرده بودند باردیگر در این آیه روى آن تکیه کرده، و موجى تازه از سرزنش بر آنها مى‏بارد، و تازیانه‏اى محکمتر بر روح آنها مى‏نوازد، و مى‏گوید: «چرا هنگامى که آن را شنیدید نگفتید: ما حق نداریم که به این سخن تکلّم کنیم، خداوندا! منزهى تو، این بهتان بزرگى است»! (وَ لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ ما یَکُونُ لَنا أَنْ نَتَکَلَّمَ بِهذا سُبْحانَکَ هذا بُهْتانٌ عَظِیمٌ). در واقع قبلا تنها به خاطر این ملامت شده بودند که چرا با حسن ظن نسبت به کسانى که مورد اتهام واقع شده بودند نگاه نکردند، اما در اینجا مى‏گوید علاوه بر حسن ظن، شما مى‏بایست هرگز به خود اجازه ندهید که لب به چنین تهمتى بگشایید، تا چه رسد که عامل نشر آن شوید. (آیه 17)- اشاعه فحشا ممنوع است: باز در اینجا سخن از «داستان افک» و عواقب شوم و دردناک شایعه سازى و اتهام ناموسى نسبت به افراد پاک است. نخست مى‏گوید: «خداوند شما را اندرز مى‏دهد که هرگز چنین کارى را تکرار نکنید اگر ایمان (به خدا و روز جزا) دارید» (یَعِظُکُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَداً إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ). یعنى این نشانه ایمان است که انسان به سراغ این گناهان عظیم نرود، در حقیقت جمله مزبور یکى از ارکان توبه را ترسیم مى‏کند، چرا که تنها پشیمانى از گذشته کافى نیست باید نسبت به عدم تکرار گناه در آینده نیز تصمیم گرفت. (آیه 18)- و بعد براى تأکید بیشتر که توجه داشته باشند این سخنان، سخنان عادى معمولى نیست، بلکه این خداوند علیم و حکیم است که در مقام تبیین بر آمده و حقایق سرنوشت سازى را روشن مى‏سازد، مى‏گوید: «و خداوند آیات را براى شما بیان مى‏کند و خداوند دانا و حکیم است» (وَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ). به مقتضاى علمش از نیازهاى شما و عوامل خیر و شرتان آگاه است و به مقتضاى حکمتش دستورات و احکامش را با آن هماهنگ مى‏سازد. (آیه 19)- باز براى محکم کارى، سخن را از شکل یک حادثه شخصى به صورت بیان یک قانون کلى و جامع تغییر داده و مى‏گوید: «کسانى که دوست مى‏دارند زشتیها و گناهان قبیح در میان افراد با ایمان اشاعه یابد عذاب دردناکى در دنیا و آخرت دارند» (إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ). این تعبیر مفهوم وسیعى دارد که هرگونه نشر فساد و اشاعه زشتیها و قبائح و کمک به توسعه آن را شامل مى‏شود. و در پایان آیه مى‏فرماید: «و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید» (وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ). او مى‏داند چه کسانى در قلبشان حب این گناه است و کسانى را که زیر نامهاى فریبنده به این عمل شوم مى‏پردازند مى‏شناسد اما شما نمى‏دانید و نمى‏شناسید. (آیه 20)- در این آیه که در عین حال آخرین آیات «افک» و مبارزه با «اشاعه فحشا» و «قذف» مؤمنان پاکدامن است، بار دیگر این حقیقت را تکرار و تأکید مى‏کند که: «و اگر فضل و رحمت الهى شامل حال شما نبود و این که خدا مهربان و رحیم است» مجازات سختى دامانتان را مى‏گرفت (وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ). کل ایات این صفحه که در مورد شایعه سازی هستش و فتنه ای که در اونه و پرهیز مومنان از دامن زدن به شایعه  درس های بزرگی این ایات برای ما داره  که مراقب باشیم  هر حرفی رو از هر کسی باور نکنیم  به خصوص در مورد مسایل ناموسی که طبق ایات قبل وجود 4 شاهد برای اثباتش لازمه و اگه کسی این شاهدها رو نداره  بهتره سکوت کنه چون در غیر اون صورت خودش باید شلاق بخوره  در سایر مسایل هم در مورد همدیگه اونقدر گمان نیک داشته باشیم که خبرهای غیر موثق رو در مورد هم باور نکنیم  اصلا اجازه شنیدن به خودمون ندیم  اگرم شنیدیم  اون طرف رو تبریه کنیم و خودمون به نشر شایعه اقدام نکنیم

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۳۵۱ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

دعای هفتم صحیفه سجادیه

🔴 متن دعای هفتم صحیفه سجادیه که امروز رهبر عزیز انقلاب خواندن آن را به مردم برای دفع بلا توصیه فرمودند: 🔹 يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ. فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. 🔹ترجمه دعای هفتم: اي آنكه گرهِ كارهاي فرو بسته به سر انگشت تو گشوده مي‌شود، و اي آن كه سختيِ دشواري‌ها با تو آسان مي‌گردد، و اي آن كه راه گريز به سوي رهايي و آسودگي را از تو بايد خواست. سختي‌ها به قدرت تو به نرمي گرايند و به لطف تو اسباب كارها فراهم آيند. فرمانِ الاهي به نيروي تو به انجام رسد، و چيزها، به اراده‌ي تو موجود شوند، و خواستِ تو را، بي آن كه بگويي، فرمان برند، و از آنچه خواستِ تو نيست، بي آن كه بگويي، رو بگردانند. تويي آن كه در كارهاي مهم بخوانندش، و در ناگواري‌ها بدو پناه برند. هيچ بلايي از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگرداني، و هيچ اندوهي بر طرف نشود مگر تو آن را از دل براني. اي پروردگار من، اينك بلايي بر سرم فرود آمده كه سنگيني‌اش مرا به زانو درآورده است، و به دردي گرفتار آمده‌ام كه با آن مدارا نتوانم كرد. اين همه را تو به نيروي خويش بر من وارد آورده‌اي و به سوي من روان كرده‌اي. آنچه تو بر من وارد آورده‌اي، هيچ كس باز نَبَرد، و آنچه تو به سوي من روان كرده‌اي، هيچ كس برنگرداند. دري را كه تو بسته باشي. كَس نگشايد، و دري را كه تو گشوده باشي، كَس نتواند بست. آن كار را كه تو دشوار كني، هيچ كس آسان نكند، و آن كس را كه تو خوار گرداني، كسي مدد نرساند. پس بر محمد و خاندانش درود فرست. اي پروردگار من، به احسانِ خويش دَرِ آسايش به روي من بگشا، و به نيروي خود، سختيِ اندوهم را درهم شكن، و در آنچه زبان شكايت بدان گشوده‌ام، به نيكي بنگر، و مرا در آنچه از تو خواسته‌ام، شيرينيِ استجابت بچشان، و از پيشِ خود، رحمت و گشايشي دلخواه به من ده، و راه بيرون شدن از اين گرفتاري را پيش پايم نِه. و مرا به سبب گرفتاري، از انجام دادنِ واجبات و پيروي آيين خود بازمدار. اي پروردگارِ من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بي‌طاقتم، و جانم از آن اندوه كه نصيب من گرديده، آكنده است؛ و اين در حالي است كه تنها تو مي‌تواني آن اندوه را از ميان برداري و آنچه را بدان گرفتار آمده‌ام دور كني. پس با من چنين كن، اگر چه شايسته‌ي آن نباشم، اي صاحب عرش بزرگ . التماس دعا

💠 به نام یگانه لایق پرستـش! جز خدا کیست که در سایه مهرش برویم رحمت اوست، که هرلحظه پناه من و شماست... خدایا ! به خاطر حضوری دوباره که به ما بخشیدی، سپاست می گوییم سلام، پنج شنبه تون پر از امید 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب صبح پنجشنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز پنجشنبه : لااِلهَ اِلَّا الله المَلک الحقُّ المُبین ( معبودی جز خدا نیست پادشاه حق آشکار )۱۰۰مرتبه. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(۳۵۲)🌹را تلاوت کرده و به اماممان و خانم فاطمه الزهرا (س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۳۵۲ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۳۵۲ جزء #۱۸ #سوره‌_مبارکه_النور #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۵۲ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎙ترجمه‌ گویای فارسی 📖صفحه ۳۵۲ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، از پى گام‏‌هاى شيطان نرويد، كه هر كس از پى گام‌‏هاى شيطان برود، به كارهاى زشت و ناروا گرايش مى‌‏يابد، زيرا شيطان به كار زشت و ناپسند فرمان مى‌‏دهد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، هرگز احدى از شما پيراسته و پاك نمى‏‌شد، ولى خدا هر كه را بخواهد (او را شايسته پاكى بداند)، پاك مى‌‏سازد، و خدا شنونده درخواست‌‏هاى مردم و دانا به حال آنان است. (21) و از ميان شما، آنان‌كه ثروتى بيش از مخارج خويش دارند و از گشايش روزى برخوردارند، نبايد از انفاق به خويشاوندان و مستمندان و هجرت‌‏كنندگان در راه خدا كوتاهى كنند؛ هرچند آنان دچار خطاها و لغزش‌‏هايى شده باشند. توان‌گران بايد خطاى آنان را ببخشند و از لغزششان چشم‌‏پوشى كنند. آيا دوست نداريد كه خدا گناهانتان را بيامرزد؟ و خداوند آمرزنده و مهربان است. (22) به يقين، كسانى كه زنان پاك‌دامن بى‌‏خبر مؤمن را به فحشا متهم مى‌‏كنند، در دنيا و آخرت لعنت شده و از رحمت خدا دور گرديده‌‏اند، و براى آنان عذابى بزرگ خواهد بود. (23) آن عذاب در روزى است كه زبان‌‏ها و دست‌‏ها و پاهايشان بر ضدّ آنان به آن‌چه مى‏‌كردند گواهى مى‏‌دهند. (24) در آن روز خداوند جزاى بايسته آنان را به تمام و كمال به آنان مى‌‏دهد، و آن روز خواهند دانست كه خداست حق روشن و آشكار. (25) زنان پليد از آن مردان پليدند و مردان پليد از آن زنان پليد. و زنان پاك از آن مردان پاكند و مردان پاك از آن زنان پاك. اينان به خاطر پاكى و ايمانشان، از تهمت‌‏هايى كه درباره‏‌شان مطرح مى‌‏كنند بركنارند. براى آنان آمرزش و روزى ارجمند (زندگى پاك در دنيا و پاداش نيكو در آخرت) خواهد بود. (26) اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، به خانه‌‏هايى كه خانه‌‏هاى شما نيست وارد نشويد تا به ساكنانش آشنايى دهيد و ورود خود را بر آنان، اعلام نماييد و بر اهل آن سلام كنيد. اين براى شما بهتر است، باشد كه در اثر پاى‏‌بندى به اين شيوه پسنديده همواره وظايف اجتماعى خود را به خاطر داشته باشيد. (27) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۵۲🌷 دو نکته‏ ی مهم: این آیه حاوی نکات و دستورهايی پراهمّیّت است که از میان آن ها، به دو نکته اشاره می کنیم: 1ـ گام های شیطان: خداوند در این آیه به افراد باایمان دستور می دهد که از گام های شیطان پیروی نکنند. شبیه این دستور، در سه آیه‏ ی دیگر قرآن نیز آمده است. از این جمله فهمیده می شود که هرگز شیطان نمی تواند یک انسان پاک دامن و مؤمن را در پرتگاه فساد و تباهی بیفکند؛ بلکه سعی می کند گام به گام و به تدریج او را آلوده کند. شاید افراد خوب و پاکی را دیده یا حال و روزشان را شنیده باشید که چگونه قدم به قدم به دام شیطان افتاده اند و اسیر اعتیاد به مواد مخدّر یا انجام کارهای خلاف و گناهان بزرگ شده اند. گام یکم آنان، معاشرت و دوستی با دوستان ناباب و فاسد است؛ گام دوم، شرکت در مجالس آن ها؛ گام سوّم، فکر گناه؛ گام چهارم، انجام کارهای مشکوک و شبهه ناک؛ گام پنجم، انجام گناهان کوچک و به ظاهر بی اهمّیّت؛ سرانجام، گرفتار شدن به بدترین گناهان و زشت ترین کارها؛ درست مانند کسی که دست خود را در دست جنایت کاری قرار داده است و او آن شخص را قدم به قدم به سوی پرتگاهی می برد تا در آن بیفکند. نمونه‏ ی روشن دیگری از گام های شیطان، در روابط نامشروع مرد و زن دیده می شود. بسیاری از این روابط گناه آلود و دردسرساز، با نگاه های آلوده و سخنان فریبنده آغاز می شود؛ به همین ‏علّت اسلام هر گونه نگاه و سخن گفتن هوس آلود با نامحرم را ممنوع شمرده و از ابتدا جلوی آن را گرفته است. 2ـ لطف و عنایت الهی، بزرگ ترین عامل هدایت: خداوند در این آیه می¬فرماید: «اگر لطف و عنایت خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز هیچ‏یک از شما پاک و رشدیافته نمی شد.» به راستی اگر انسان ها از نعمت عقل و اندیشه از یک سو و از نعمت دین و آموزش های آسمانی خدا از سوی دیگر بی بهره بودند، آیا کسی می توانست به راه راست هدایت شود و به سعادت حقیقی برسد؟ ما با نعمت عقل، حق و باطل و خوبی و بدی و درست و نادرست را تشخیص می دهیم، و با نعمت دین، از هدف واقعی آفرینشمان و راه رسیدن به آن هدف آگاه می شویم. علاوه بر این، امدادهای غیبی و کمک های ویژه‏ ی خدا به بندگان باایمانش، واقعیتی انکارناپذیر است که شاید بسیاری از ما آن را در زندگی مان تجربه کرده باشیم. در روایتی از بهترین انسان روی زمین، محمّد بن عبدالله، می خوانیم: «هیچ کس جز به ‏واسطه‏ ی لطف و رحمت خدا وارد بهشت نمی شود.» شخصی عرض کرد: «حتّی شما؟» حضرت فرمود: «حتّی من.» جایی که آن بزرگ‏مرد تاریخ چنین می گوید، حساب ما انسان های معمول روشن است و نباید به خود مغرور شویم و خویشتن را از لطف و رحمت الهی بی نیاز پنداریم؛ بلکه ما نیز به پیروی از پیامبر گرامی مان، در هر شبانه روز، دست کم ده مرتبه در نمازهایمان با فروتنی و تواضع به پیشگاه خدا عرض می کنیم: «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیم.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

💠 به نام خداوند جان و خرد سلام سلامی بی پایان و کامل به درگاه با لطف و عظمت پروردگار که سراسر رحمت است و بنده نوازی لحظه های کار و زندگی تون سرشار از سلامت و نشاط الهی که همواره از هدایت و رحمت الهی برخوردار باشید 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹اللهم عجل لولیک الفرج🌹 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅سلام و ادب روز جمعه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ ✅ ذکر روز جمعه :  اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ ( خدایا رحمت بفرست بر محمد و خاندان محمد ) 100 مرتبه 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼 آیات صفحه🌹(353)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران، اماممان‌، خانم فاطمه الزهرا(س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۳۵۳ جزء #۱۸ #سوره‌_مبارکه_النور #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۳۵۳ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎙ترجمه‌ گویای فارسی 📖صفحه ۳۵۳ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۳۵۳ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور پس اگر كسى را در آن خانه‏‌ها نيافتيد، وارد آن‌ها نشويد، تا به شما اجازه ورود داده شود؛ و اگر اجازه نيافتيد و به شما گفته شد: بازگرديد. بازگرديد، كه اين براى شما پاك‌‏تر و بالنده‌‏تر است، و خدا به آن‌چه مى‌كنيد داناست. (28) بر شما گناهى نيست كه به خانه‌‏هاى غير مسكونى (از قبيل تجارتخانه‏‌ها، كاروان‌سراها، حمّام‏‌ها و ديگر اماكن عمومى) كه استفاده‏‌اى براى شما در آن‌هاست، بدون اجازه وارد شويد، و بدانيد كه خدا آن‌چه را آشكار مى‌‏كنيد و آن‌چه را پنهان مى‌‏داريد مى‏‌داند. (29) اى پيامبر، به مردان مؤمن بگو چشمان خود را از شرم‌گاه‏‌هاى ديگران فروبندند و شرم‌گاه‏‌هاى خود را نيز از ديد ديگران بپوشانند، كه اگر فرمانشان دهى چنين كنند. اين شيوه براى آنان پاكيزه‏‌تر و بالنده‌‏تر است. قطعا خدا به آن‌چه مى‌‏كنند آگاه است. (30) و به زنان مؤمن نيز بگو چشمان خود را از شرم‌گاه‏‌هاى ديگران فروبندند و شرم‌گاه‌هاى خود را نيز از ديد ديگران بپوشانند و زيبايى‌‏هايشان را جز آن‌چه خود نمايان است آشكار نسازند و اطراف مقنعه خود را بر سينه خويش بيندازند تا سينه‏‌شان را بپوشاند اگر به آنان بگويى قطعا چنين خواهند كرد. و زيبايى‏‌هاى خود را آشكار نسازند جز براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان هم‌كيش خود يا بردگانى كه مالك آن‌ها شده‏‌اند يا مردان سفيهى كه سرپرستى دارند و شهوت جنسى ندارند يا كودكان نابالغى كه بر اندام خاص زنان چيرگى نيافته‌‏اند، و زنان نبايد پاهايشان را بر زمين بكوبند تا زيورهايى كه پنهان مى‌‏دارند معلوم شود. اى مؤمنان، همگى با پيمودن راه خدا به سوى او بازگرديد، باشد كه سعادتمند شويد. (31) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۳۵۳ مبارزه با چشم چرانى و ترک حجاب: پیش از این گفته‏ایم که این سوره در حقیقت سوره عفت و پاکدامنى و پاکسازى از انحرافات جنسى است، در اینجا احکام نگاه کردن و چشم چرانى و حجاب را بیان مى‏دارد. نخست مى‏گوید: «به مؤمنان بگو: چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند، و عفاف خود را حفظ کنند» (قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ). و از آنجا که گاه به نظر مى‏رسد که چرا اسلام از این کار که با شهوت و خواست دل بسیارى هماهنگ است نهى کرده، در دنباله آیه مى‏فرماید: «این براى آنها پاکیزه‏تر است» (ذلِکَ أَزْکى‏ لَهُمْ). سپس به عنوان اخطار براى کسانى که نگاه هوس‏آلود و آگاهانه به زنان نامحرم مى‏افکنند و گاه آن را غیراختیارى قلمداد مى‏کنند، مى‏گوید: «خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است» (إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ). (آیه 31)- در این آیه به شرح وظایف زنان در این زمینه مى‏پردازد، نخست به وظایفى که مشابه مردان دارند اشاره کرده، مى‏گوید: «و به زنان با ایمان بگو: چشمهاى خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگیرند و دامان خود را حفظ نمایند» (وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ). و به این ترتیب «چشم چرانى» همانگونه که بر مردان حرام است بر زنان نیز حرام مى‏باشد، و پوشاندن عورت از نگاه دیگران، چه از مرد و چه از زن براى زنان نیز همانند مردان واجب است. سپس به مسأله حجاب که از ویژگى زنان است ضمن سه جمله اشاره فرموده: 1- «و آنها نباید زینت خود را آشکار سازند جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است» (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها).بنابراین زنان حق ندارند زینتهایى که معمولا پنهانى است آشکار سازند هر چند اندامشان نمایان نشود و به این ترتیب حتى آشکار کردن لباسهاى زینتى مخصوصى را که در زیر لباس عادى با چادر مى‏پوشند مجاز نیست، چرا که قرآن از ظاهر ساختن چنین زینتهایى نهى کرده است. 2- حکم دیگرى که در آیه بیان شده این است که: «و (اطراف) روسرى‏هاى خود را بر سینه خود افکنند» تا گردن و سینه با آن پوشانده شود (وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ). از این جمله استفاده مى‏شود که زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسرى خود را به شانه‏ها یا پشت سرمى‏افکندند، بطورى که گردن و کمى از سینه آنها نمایان مى‏شد، قرآن دستور مى‏دهد روسرى خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است مستور گردد. 3- در سومین حکم مواردى را که زنان مى‏توانند در آنجا حجاب خود را برگیرند و زینت پنهان خود را آشکار سازند با این عبارت شرح مى‏دهد: «و آنها نباید زینت خود را آشکار سازند» (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ). «مگر (در دوازده مورد:)  1- «براى شوهرانشان» (إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ). 2- «یا پدرانشان» (أَوْ آبائِهِنَّ). 3- «یا پدر شوهرانشان» (أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ). 4- «یا پسرانشان» (أَوْ أَبْنائِهِنَّ). 5- «یا پسران همسرانشان» (أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ). 6- «یا برادرانشان» (أَوْ إِخْوانِهِنَّ). 7- «یا پسران برادرانشان» (أَوْ بَنِی إِخْوانِهِنَّ). 8- «یا پسران خواهرانشان» (أَوْ بَنِی أَخَواتِهِنَّ). 9- «یا زنان هم کیششان» (أَوْ نِسائِهِنَّ). 10- «یا بردگانشان» کنیزانشان (أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ). 11- «یا مردان سفیهى که تمایلى به زن ندارند» (أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ). 12- «یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند» (أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ). 4- و بالاخره چهارمین حکم را چنین بیان مى‏کند: «آنها به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود» و صداى خلخال که برپا دارند بگوش رسد (وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ). آنها در رعایت عفت آن چنان باید دقیق و سختگیر باشند که حتى از رساندن صداى خلخالى که در پاى دارند به گوش مردان بیگانه خوددارى کنند. و سرانجام با دعوت عمومى همه مؤمنان اعم از مرد و زن به توبه و بازگشت به سوى خدا آیه را پایان داده، مى‏گوید: «و همگى به سوى خدا بازگردید اى مؤمنان! تا رستگار شوید» (وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ). و اگر در گذشته کارهاى خلافى در این زمینه انجام داده‏اید اکنون از خطاهاى خود توبه کنید و براى نجات و فلاح به سوى خدا آیید که رستگارى تنها بر در خانه اوست #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛