eitaa logo
حامد منتظری مقدم- تشیع پژوهی
499 دنبال‌کننده
171 عکس
174 ویدیو
85 فایل
هدف از ایجاد این کانال، نشر و همفکری دربارۀ یافته ها و نکته های تشیع پژوهی است. مشتاق دریافت دیدگاه های شما: حامد منتظری مقدم (دانشیار گروه تاریخ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی) @H_Montazeri
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ شهادت امام سجاد(علیه السلام) تسلیت باد. ✍️ های امام (علیه السلام) در ، و : 🖌خطبه ها و روشنگری های امام سجاد(علیه السلام) و حضرت زینب و دیگر بازماندگان عاشورا، نقش بسیار مهمی در زنده نگاه داشتن نام و یاد و راه و مرام امام حسین(ع) داشت. 🖌امام سجاد(ع) به ترتیب در کوفه، شام و مدینه به ایراد خطبه پرداخت؛ اکنون مقايسۀ این سه خطبه: یک) در كوفه، امام سجاد(ع) کوفيان را سرزنش و متوجه گناه بزرگشان کرد و کوشید تا وجدان‌ آنان را بيدار كند، چه‌بسا همين سخنان بود كه كوفيان را بر آن داشت تا در سال‌هاي بعد با قيام‌هاي توابين و مختار، همراه شوند. همچنین امام جنايات يزيد و یزیدیان را گوشزد کرد، تا از جعل و تحريف حوادث در آينده جلوگيري کند. ازآنجاکه بيشتر كوفيان امام را مي‌شناختند، امام سجاد(ع) خود را کوتاه معرفی کرد. دو) شاميان اهل‌بيت را به درستی نمي‌شناختند. ازاين‌رو امام سجاد(ع) در شام بيشتر به بيان انتساب خود به رسول‌ خدا(ص) و فضايل اميرمؤمنان، بيان افتخارات خاندان خويش در خدمت به اسلام، و خيانت‌ها و سوابق بد يزيد و اجدادش ‌پرداخت. هدف از این سخنان این بود که شاميان بدانند اين اسيران، خويشاوندان رسول خدا، اهل قبله و متعهد به اسلام، و برترين مسلمانان‌اند و کشتن و به اسارت گرفتن خاندان آنها ناموجه بوده است. درحقيقت امام سجاد(ع) با سخنان خود، پرده‌هاي تزوير و فريب بني‌اميه را کنار زد و و رهبران واقعي را به مردم شناساند. سه) مردم مدينه نيز مانند كوفه با اهل‌بيت آشنا بودند. ازاين‌رو امام در مدينه، به ‌بيان عمق فاجعه پرداخت؛ فاجعه‌اي كه بايد در سينه‌ها ثبت مي‌شد تا غم و اندوه آن فراموش نشود. امام با بيان زيبا و مؤثر خود، اهل مدينه را به برپايي عزا و ماتم فرا‌خواند. آنان هرچند اصل جنايت كربلا را به‌اجمال شنيده بودند، هنوز به عمق فاجعه و جزئيات آن پي نبرده‌ بودند؛ ازاين‌رو لازم بود عمق فاجعه براي آنها شكافته شود. (برگرفته از: مقتل جامع سيدالشهداء، ج2، ص161-163) افزون بر این: 🖌امویان اندیشۀ انحرافی «جبر» را ترویج و به آن تمسک می کردند. طبق این اندیشۀ باطل، امویان همه حوادث از جمله آنچه را که در عاشورا اتفاق افتاد به خدا نسبت می دادند و انسانها را نسبت به اعمالشان فاقد اختیار و مسؤولیت معرفی می کردند و مهمتر اینکه میگفتند حالا که خدا چنین خواسته، پس حق هم همین بوده است. در برابر این شیوۀ شیطانی، امام سجاد(ع) (در جمع مردم کوفه) با زبان ساده و همه فهم تأکید کرد که نظام اموی و نیز کوفیان مسؤول فجایع کربلا هستند و آن فجایع، همگی از دو جهت نابه حق بود: یک) از جهت نقض عهد و پیمانی که کوفیان با امام حسین(ع) داشتند؛ دو) از جهت شکستن حرمت رسول خدا و تعرض به فرزندان و خاندان ایشان. 🖌امام سجاد(ع) در خطبه شام, در محيط متأثر از حکمرانی امویان و به‌شدت دنيازده، در معرفی خود بر مضامين ديني و اصيل اسلامي تأکيد فرمود (خود را فرزند مکه و منا و... معرفی کرد). امام سجاد(ع) در واقع تأکید کرد که اصل و نسَب و شرافت ما با دین و ارزش‌های دینی و انسانی گره خورده؛ و بر خلاف آنچه که دستگاه اموی تبلیغ کرده است، دنیاطلب نیستیم و اگر در پی تصدی حکومت برآمدیم در واقع برای اعتلای کلمۀ الله و اقامه حق و عدل بوده است. 🏴https://eitaa.com/Tashayo
(ع) ◾️زمانى كه (ع) به شهادت رسید، يكپارچه شد... زنان بنى‌هاشم براى يك ماه براى وى عزاداري کردند. از امام باقر(ع) روايت شده است كه مردم مدينه روز به مناسبت درگذشت فرزند پيامبر(ص) در ماتم نشسته و بازار را بستند. در مراسم دفن امام در بقيع، به قدرى جمعيت زياد بود كه جاى انداختن سوزن نبود. خبر شهادت امام در نيز شيعيان آن شهر را به عزا نشاند. ◾️پس از شهادت امام مجتبى(ع) ، به امام حسين(ع) نوشتند. در آن نامه آمده بود كه درگذشت امام از يك سوى براى «تمامى امت» و از سوى ديگر براى تو و «خاصه اين شيعيان» (و هذه الشيعة خاصة) است. اين تعبير گوياي شكل‏‌گيرى «شيعه» و حتى كاربرد كلمه شيعه به عنوان يك در حوالى سال پنجاه هجرى است. آنان در اين نامه با اين القاب از امام مجتبى(ع) ياد كردند: «پرچم هدايت و نور جهان» (علم الهدى و نور البلاد) و كسى كه به او اميد اقامه دين و اعاده سيره صالحان بود. آنان اظهار اميدوارى کردند كه خداوند حق امام حسين(ع) را به او بازگرداند. اين نامه بايد يكى از اسناد تشكيل شيعه اعتقادى در كوفه تلقى شود. 📚ابن سعد، ترجمة الامام الحسن(ع)، ص181-183و189-190؛ جعفريان، حيات فكرى و سياسى امامان شيعه، ص170. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
(ص) از دیدگاه امام (ع): 🖊يکي از اصحاب امام صادق(ع) به نام ابو‌هارون گزارش کرده است: در همنشين امام صادق(ع)بودم. چند روزي نتوانستم نزد حضرت بروم. وقتي نزد ايشان رفتم، به من فرمود: اي اباهارون! تو را چند روزي است، نديده‌ام. گفتم: صاحب پسري شدم. فرمود: خداوند مبارکش گرداند! او را چه نام گذارده‌اي؟ گفتم:‌ محمد. پس امام صادق(ع) (به احترام) صورتش را به سمت زمين فرود آورد تا جايي که نزديک بود به زمين برسد و در همان حال، مي‌گفت: ، محمد، محمد! سپس فرمود: جانم و فرزندانم و خاندانم و پدر و مادرم و اهل زمين، همه فداي رسول خدا! و به من فرمود: او را دشنام مده و مزن و ميازار! و بدان که در زمين،‌ خانه‌اي نيست که در آن خانه، کسي باشد که نامش محمد است؛ مگر آن‌که آن خانه در هر روز تقديس مي‌‌شود. 📚کليني، الكافي، ج6، ص39 🔰https://eitaa.com/Tashayo
🏴 شهادت امام حسن (عليه السلام) تسلیت باد. ◾️زمانى كه (ع) به شهادت رسید، يكپارچه شد... زنان بنى‌هاشم براى يك ماه براى وى عزاداري کردند. از امام باقر(ع) روايت شده است كه مردم مدينه روز به مناسبت درگذشت فرزند پيامبر(ص) در ماتم نشسته و بازار را بستند. در مراسم دفن امام در بقيع، به قدرى جمعيت زياد بود كه جاى انداختن سوزن نبود. خبر شهادت امام در نيز شيعيان آن شهر را به عزا نشاند. ◾️پس از شهادت امام مجتبى(ع) ، به امام حسين(ع) نوشتند. در آن نامه آمده بود كه درگذشت امام از يك سوى براى «تمامى امت» و از سوى ديگر براى تو و «خاصه اين شيعيان» (و هذه الشيعة خاصة) است. اين تعبير گوياي شكل‏‌گيرى «شيعه» و حتى كاربرد كلمه شيعه به عنوان يك در حوالى سال پنجاه هجرى است. آنان در اين نامه با اين القاب از امام مجتبى(ع) ياد كردند: «پرچم هدايت و نور جهان» (علم الهدى و نور البلاد) و كسى كه به او اميد اقامه دين و اعاده سيره صالحان بود. آنان اظهار اميدوارى کردند كه خداوند حق امام حسين(ع) را به او بازگرداند. اين نامه بايد يكى از اسناد تشكيل شيعه اعتقادى در كوفه تلقى شود. 📚ابن سعد، ترجمة الامام الحسن(ع)، ص181-183و189-190؛ جعفريان، حيات فكرى و سياسى امامان شيعه، ص170. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo