. 📌 چرا «داستان» بیشتر از «نصیحت» تأثیر می‌گذارد؟ برای اینکه غریزه طفل، تشنه‌ی داستان است. خدا انسان را نوعی آفریده که قصه گذشتگان، برای او سیاحت و گردش است... 🔰 قصه‌ها «ساختمان روحانی طفل» را پایه‌گذاری می‌کنند. قصه‌ها «ملاک خوب و بد» به بچه می‌دهند. بچه از لابه‌لای این قصه‌ها، نور تشخیص و قوه تمییز پیدا می‌کند. 🌀 اگر او بخواهد بین خوب و بد، زشت و زیبا، کار قبیح و کار مناسب فرق بگذارد، یک اطلاعات قبلی می‌خواهد. بچه اطلاعات قبلی‌اش برای قضاوت را از لابه‌لای قصه‌ها درک می‌کند. ✴️ گاهی می‌شود یک کلام و یک مطلب چنان در قلب او اثر می‌گذارد که تا آخر عمر، این نصیحت، این گفته یا قصه به او خط و جهت می‌دهد و او را می‌سازد. 📖 #نقش_داستان_در_تربیت 3⃣ ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۸۸ و ۸۹. @tasnim_kanoon

. 🔸قصه و تمثیل، اثری شگرف در تربیت دارند. قصه می‌تواند بدون هیچ مانعی وارد حیاط خلوت اندیشه و فکر انسان شود و شروع به سازندگی یا تخریب کند. 🔹منظور از تخریب این است که اولاً با قصه مناسب می‌توان بازتاب‌های سوئی را که کودک از محیط و دیگران گرفته تخریب کرد، ثانیاً بعضی از قصه‌ها، خود حاوی اثرات تخریبی هستند و باید آنها را شناخت و از دسترس کودکان دور نگاه داشت... 🔸داستان حکم غذا برای روح کودک دارد و گاه قادر است «سرنوشت» او را تغییر دهد... 🔹همان‌گونه که والدین خوراک را قبلاً می‌چشند و به کودک می‌دهند، کتاب و قصه را هم باید قبلاً خوانده باشند و بعد در اختیار کودک قرار دهند. 📖 #نقش_داستان_در_تربیت 2⃣ ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۸۳ و ۸۴. @tasnim_kanoon

. 🔸راه سازندگى و آگاهى دادن به كودك نمى‏تواند از طريق مقاله و وعظ و مسائل فلسفى باشد؛ چون هنوز شناخت او تا اين حد نيامده، بلكه بايد به كمك داستان‏ها باشد؛ آن هم داستان‏هايى كه مايه خيال و شگفتى دارد، آن هم به طور غير مستقيم «و به در بگو تا ديوار گوش كند»... 🔹چند تا فرمان خشك اخلاقى نمى‏تواند كودك را متقاعد كند، همانطور كه گفتگوهاى مستقيم كودك را خسته مى‏كند، اما داستان‏ها آن هم با مايه تخيّلى و شگفتى‏ها و با سبك غير مستقيم، اين كار را به خوبى انجام مى‏دهد و فرمان‏ها را توجيه مى‏كند. 📖 #نقش_داستان_در_تربیت 1⃣ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری | تربیت کودک، صفحه ۷۰ @tasnim_kanoon

. 🔻ملت ما مطالعه کردن را اصلاً جزو کارهاى بشرى نمى‌دانند! مثل خوراک و ورزش و دیگر چیزهایى که جزو کارهاى معمول انسان است، مطالعه اصلاً جزو این چیزها نیست! آدم باید عنوان دیگرى داشته باشد -یا باید شب امتحانش باشد؛ یا باید معلم در مدرسه از آدم بخواهد؛ یا باید یک دانشمند باشد؛ یا باید بخواهد در جایى سخنرانى کند- تا موجب شود که مطالعه کند! این چه‌قدر خسارت است؟! 🔺واقعاً خدا مى‌داند من وقتى یادم مى‌آید -و این چیزى است که تقریباً هیچ‌وقت از یادم نمى‌رود- که مردم ما مطالعه کردن را بلد نیستند؛ به قلب من فشار مى‌آید! از این بابت، ما چقدر داریم هر ساعت خسارت مى‌بینیم؟ 🎙 #مقام_معظم_رهبری، دیدار با اعضاى گروه اجتماعى صداى جمهورى اسلامى، ۱۳۷۰/۱۱/۲۹ 📖 #نقش_داستان_در_تربیت 9⃣ 📚 #هفته_کتاب_و_کتابخوانی @tasnim_kanoon

. 🔶 علی(ع) در نهج‌البلاغه و در وصیتی که برای امام حسن مجتبی(ع) می‌کند، علت اهمیت داستان‌ها و حکایت‌ها را نقل می‌کند. به فرزندشان می‌فرمایند: «من هرچند با پیشینیان زندگی نکرده‌ام اما از روی مطالعه قصه‌ها و داستان‌های آن‌ها، چنان بر احوال آنان مطلعم که گویی با آن‌ها زندگی کرده‌ام. مثل اینکه در همیشه تاریخ بوده‌ام». زندگی این چنین است. وقتی حکایتی را برای انسان نقل کردند، انسان عبرت می‌گیرد... 🔷 نصیحت مثل دارو، خوب است اما تلخ است. پس به‌جای اینکه به او بگویید این کار را بکن، آن را نکن، برایش شرح حال کسی را که بدی کرده و بعد، عاقبتش پشیمانی بوده را نقل کنید. داستان کسانی که خوبی کردند و عاقبت خوب داشته‌اند را نقل کنید. به خود او نمی‌گویید که این کار را بکن یا آن کار را بکن. خود او مطلب را می‌گیرد و رویش اثر می‌گذارد. 📖 #نقش_داستان_در_تربیت 3⃣1⃣ ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۸۸ @tasnim_kanoon