🔹 من خری چون تو را خدا نمیدانم!! 📝 وحدت وجود در بیان #میرزا_جواد_آقا_ملکی_تبریزی ◾ای عزیز حقیقت وجود را از اشیا نفی کردن به آن معنی نیست که همه چیز، خداست و به معنی آن نیست که موجودات، با خدا اتحاد دارند. وحدت غیر از اتحاد است. زیرا اتحاد میان دو چیز صورت میگیرد و آن با قول به وحدت، منافات دارد. ◾گویند حکیمی در اصفهان بوده که عادتش بر آن بوده که به هنگام غذاخوردن به نوکرش دستور میداد که غذا را به مقدار خودش و هرکس که بر سر سفره او باشد تهیه کند و با مهمانش هرکه بود، غذا میخورد. اتفاقا روزی یکی از طلبه های اصفهان که کاری با حکیم داشت، وقت غذا خوردن حکیم از سر رسید، حکیم به نوکرش دستور خرید غذای دونفری داد و خادم نیز غذا برای دونفر تهیه کرد و آورد. حکیم به آن طلبه فاضل فرمود: بسم الله؛ بفرمایید غذا باهم بخوریم. طلبه گفت: نه من غذا نمیخورم. حکیم پرسید: غذا خورده ای؟ گفت: نه. حکیم فرمود اگر غذا نخورده ای پس چرا شرکت نمی کنی؟ طلبه گفت من در غذا خوردن با شما احتیاط میکنم! حکیم گفت: از چه نظر احتیاط میکنی؟ گفت: شنیده ام شما قائل به وحدت وجود هستید و این کفر است و مرا جایز نیست که از غذای تو بخورم.، زیرا دست شما با آن غذا تماس میگیرد و آن را نجس میکند! حکیم فرمود: تو از قول وحدت وجود چه تصور کرده ای که قائل به آن را نجس میدانی؟ گفت: برای اینکه کسی که قائل به وحدت وجود است، قائل است به اینکه همه چیز خداست. حکیم فرمود: اشتباه فهمیده ای، زیرا من یکی از قائلین به وحدت وجودم و من هرگز چنین فکر نمیکنم که همه چیز خداست. زیرا یکی از آن همه چیز جناب شما هستید و من تو را الاغی هم تصور نمیکنم تا برسد به خدا بودنت. بیا و غذایت را بخور و این احتیاط هارا کنار بگذار. 📚 کتاب باده گلگون صفحه ۶۱۱