🔘 تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) 🔰 وهابیان در ادعایی بی اساس بر این تصور هستند که گفتمان توحیدی‌شان با قرآن و سلف همخوانی دارند، حتی در ادبیات معاصرشان این را نیز اضافه کرده‌اند که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیز هم‌نظر با آنان هستند. 📍 بر آن شدیم همانگونه که تضاد آنان با قرآن و سلف را مورد بحث قرارمی‌دهیم؛ 👈 تضاد گفتمان وهابیت با کلام و سیره اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را نیز مورد بررسی قرار دهیم تا ثابت گردد که ادعاهای وهابیان در توحید و شرک چیزی جز انحراف از خط اصیل اسلامی قرآن و سنت رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهل‌بیت‌(علیهم‌السلام) نیست. 👈 برای دیدن تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت‌(علیهم‌السلام) همراه ما در کانال تضاد وهابیت با امت باشید و منتظر پست‌های بعدی باشید. #اهل_بیت (علیهم‌السلام) #توحید_ربوبی #وهابیت #تضاد ┏━━ °•☆•☆•☆•° ━━┓ @tazaddvahhabiyyat 👈 ایتا و تلگرام ┗━━ °•☆•☆•☆•° ━━┛

🔻 تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در توحید ربوبی 🔰 توحید ربوبی از مهم‌ترین مفاهیم اسلامی است که دقیقا از اصلی‌ترین انحرافات گفتمان وهابیت می‌باشد. مرز خروج گفتمان وهابیت از اسلام، همین توحید ربوبی است. وهابیان با ادعایی که در تعریف این مفهوم کلیدی دارند، شکافی در حد شرک و کفر بین خود و مسلمانان ایجاد کرده‌اند. خاستگاه اصلی تکفیر مسلمانان در اندیشه وهابیت، تعریفی است که وهابیان از توحید ربوبی ارائه کرده‌اند. ⭕️ بنیان‌گذار وهابیت، محمد بن عبدالوهاب نجدی(م1206ق) در تعریف توحید ربوبی می‌نویسد: توحید ربوبی یعنی شهادت به اینکه هیچ خالق و مالک و محیی و ممیت و مدبری غیر از خدای سبحان نیست.[1] پیروان گفتمان ابن‌عبدالوهاب مانند نوه‌اش عبدالرحمن بن حسن(م1285ق) [2] و محمد بن صالح العثیمین [3] و عبدالعزیز بن عبدالله بن باز [4] بر تعریف امامشان تاکید کرده‌اند. 👈 آنان با این تعریف، آفرینش، مالکیت، تدبیر امور، زنده کردن و میراندن را از خصائص ربوبیت خداوند دانسته‌اند و بدون هیچ قید خاصی، مجردِ نسبت این امور به غیرخدا را شرک محسوب کرده‌اند، 👌 به طوری که تصریح کرده‌اند که اعتقاد به ربوبیت غیرخدا و یا مستقل دانستن غیرخدا شرط شرک بودن نیست. [5] 🔘 در حالی که این گفتمان وهابیت با تصریحات قرآن و سنت در نسبت دادن این امور به غیرخداوند متناقض است. در روایات اهل‌بیت(علیهم‌السلام) یگانه سنجه و معیار شرک ربوبی، مستقل دانستن غیرخداوند است. 🔹 شیخ صدوق (م381ق) از امام کاظم(علیه‌السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: امیرالمومنین (علیه‌السلام) بر جمعی از مردم کوفه عبور می‌کرد که دربارۀ «قَدَر» به گفتگو مشغول بودند. حضرت به گوینده‌شان فرمودند: آیا به واسطه قدرت الهی بر افعالت استطاعت می‌یابی؟ یا در برابر و در عرض خدا استطاعت داری؟ و یا بدون قدرت الهی (به جای خداوند)، دارای توان و استطاعت بر فعل هستی؟ آن شخص نتوانست جوابی بدهد. امیرالمومنین علیه السلام فرمود: اگر گمان کنی به واسطه قدرت و توانایی خداوند دارای توان و استطاعت هستی، پس اشکالی بر تو نیست. اما اگر گمان می‌کنی در برابر و عرض خداوند، توانائی و استطاعت داری، پس گمان کرده‌ای که شریک خدا در مُلکش هستی. 👈 و اگر گمان کنی به جای خداوند و مستقلا دارایی توانائی و استطاعت هستی، پس به جای خداوند، ادعای ربوبیّت کرده‌ای. آن شخص گفت: ای امیرالمومنین، خیر؛ چنین اعتقادی ندارم بلکه معتقد هستم که با قدرت الهی دارای توانایی هستم. امیرالمومنین(علیه‌السلام) فرمود: اگر غیر از این گفته بودی گردنت را می‌زدم. [6] ♻️ بنابراین بر اساس این روایت، سنجه‌ی ربوبیت در کلام معصومانه حضرت امیر، استقلال و عدم وابستگی به خدای متعال است یعنی اگر قدرتی حتی اگر خارق العاده باشد به غیرخدا نسبت داده شود اما صاحب آن، مستقل از خداوند تصور نشود ن بلکه قدرت او در راستای قدرت خداوند و مأذون از سوی خداوند فرض گردد، ذره‌ای از خط توحید فاصله گرفته نشده و عین توحید است؛ لذا آنگونه که وهابیت ادعا کرده است، نسبت دادن اموری مانند آفرینش و زنده کردن و میراندن به غیرخداوند شرک نیست. 📍 ادامه دارد ... 📚منابع: [1] محمد بن عبدالوهاب، الرسائل الشخصية، ص145 و مؤلفات ابن عبدالوهاب، ص145. [2] عبدالرحمن بن حسن بن محمد عبد الوهاب، رسائل وفتاوى، ص91. [3] العثیمین، محمد بن صالح، مجموع فتاوى ورسائل، ج8، ص14. [4] بن باز، عبدالعزیز بن عبدالله و العثیمین، محمد بن صالح؛ فتاوى مهمة لعموم الأمة، ص4. [5] علماء نجد، الدرر السنية في الأجوبة النجدية، ج12، ص205. [6] صدوق، محمد بن على، التوحيد، ص352و353. #اهل_بیت (علیهم‌السلام) #توحید_ربوبی #وهابیت #تضاد ┏━━ °•☆•☆•☆•° ━━┓ @tazaddvahhabiyyat 👈 ایتا و تلگرام ┗━━ °•☆•☆•☆•° ━━┛

⛔️ربوبیت بُت هُبَل نزد مشرکین 🔰 همانطور که در پست قبلی بیان شد، وهابیان مسلمانان را به مجرد نسبت آفرینش، تدبیر امور، احیاء و اماته به انبیاء و اولیاء، مشرک خواندند. در حالی که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بُن‌مایه‌ شرک در ربوبیت را اختصاص استقلالی این امور به غیرخداوند می‌دانند؛ همانطور که در روایت قبلی، امیرالمومنین (علیه‌السلام) تبیین فرمودند. 🔹 روایت دیگری که تضاد ادعاهای وهابیت با گفتمان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در توحید ربوی را ثابت می‌کند، روایتی که علامه‌مجلسی(م1110ق) آن را نقل کرده است. علامه این روایت را از کتاب تفسیری منسوب به امام حسن‌عسکری (علیه‌السلام) است. (برای بررسی سند و انتساب این کتاب، به امام یازدهم (علیه‌السلام) می‌توانید اینجا و اینجا و اینجا و اینجا را کلیک کنند.) 🔸 محتوای این روایت که گزارشی از گفتگوی پیامبرخدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) با مشرکین مکه است با قرآن هم‌خوانی دارد. پس از بیان مختصری از این روایت، آیه مرتبط با مضمون روایت نیز بیان خواهد شد. 🔹 امام عسکری(علیه‌السلام) فرمود: مشرکین به رسول‌خدا گفتند: 👈 همانا هُبَلُ،‏ ربّ و پرورگار ماست و کسی است که بیماران ما را شفا و هلاک‌شوندگان ما را نجات و مجروحان ما را معالجه می‌کند. رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: دروغ گفتید، هُبَل هیچ کدام از این کارها را نمی‌تواند انجام دهد بلکه تنها خداوند متعال است که آنچه را بخواهد این کارها را برای شما انجام می‌دهد. مشرکین گفتند: تو از این گفتار نمی‌ترسی که بُت هُبَل به تو ضرر برساند؛ آن حضرت فرمود: آنچه را که گفتید، احدی قادر به آن نیست مگر خداوند سبحان. 🔸(اما مشرکین بر شرک خویش اصرار کرده) و به رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) گفتند: 👌 اگر برای تو ربّی است که غیر از آن ربّ دیگری نیست و آن را می‌پرستی، پس از او بخواه این بلاها را بر ما برساند، تا بدانی که هُبَل شریک پروردگار توست. جبرائیل امین نازل شد و فرمود: ای رسول‌خدا، تو و علی آنان را نفرین کنید، با نفرین رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمومنین(علیه‌السلام)، مشرکین به جز زبان و گوش‌شان کاملا دچار فلج، برص و جذام شدند و به سراغ بُت هُبَل رفته و درخواست شفای بیماری کردند و شنیدند که 👈 آن بُت گفت: ای دشمنان خدا! من چه قدرتی در چیزی از امور دارم، اگر خداوند، حضرت محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را که برای مخلوقات مبعوث کرده و ایشان را برترین پیامبران قرار داده، مرا نفرین کند چیزی از من باقی نمی‌ماند. مشرکین با شنیدن سخن بُت‌هُبل ضجه زنان نزد رسول‌الله رفتند و استغاثه به حضرت کرده و درخواست دعا کردند و آن حضرت نیز با همراهی امیرالمومنین گفتند چشمانتان را ببندید و بگویید: «اللَّهُمَّ بِجَاهِ مَنْ بِجَاهِهِ ابْتَلَيْتَنَا، فَعَافِنَا بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ الطَّيِّبِينَ مِنْ آلِهِمَا» و آنان نیز با گفتند این دعا و توسل از بیماری‌ها خلاصی پیدا کردند و همه آنان و برخی از خویشانشان ایمان آوردند. [1] ♻️ در این روایت، چند مساله تصریح شده است که عبارتند از: ✔️شرک ربوبی مشرکین؛ ✔️ مستقل دانستن بُت هُبَل توسط مشرکین؛ ✔️ یگانگی ذاتی و استقلالی خداوند در امور ربوبی؛ ✔️ استغاثه و توسل مشرکین به رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ 👌 محتوای این روایت موافق آیه ﴿أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ﴾ [2] است. بر اساس روایت مذکور و این آیه مشرکین معتقد بودند که آلهه قدرت ضرر رسانی به دشمنان را دارند. محمد جریر طبری(م310ق) [3] و محمد قرطبی (م671ق) [4] نیز همین مطلب را نقل کرده‌اند. تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) (1) 📍ادامه دارد ... 📚 منابع: [1] حسن بن على، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن‌العسكري عليه‌السلام، قم، اول1409ق. ص377و378. و مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دوم1403 ق. ج17، ص262تا264. [2] سوره زمر، آیه 36. [3] طبري، محمّد بن جرير، جامع البيان في تأويل القرآن، ، ج21، ص294. [4] قرطبي، محمّد بن احمد، الجامع لأحكام القرآن، ج15، ص258. #اهل_بیت (علیهم‌السلام) #توحید_ربوبی #وهابیت #تضاد ┏━━ °•☆•☆•☆•° ━━┓ @tazaddvahhabiyyat 👈 ایتا و تلگرام ┗━━ °•☆•☆•☆•° ━━┛

🔰 اعتقاد به قدرت استقلالی غیرخداوند، مساوی با ادعای ربوبیت ✔️ با دقت در نصوص وهابیان، روشن می‌گردد که آنان مسلمانان را به مجرد نسبت آفرینش، تدبیر امور، احیاء و اماته به انبیاء و اولیاء، مشرک می‌خوانند؛ در حالی که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) این ملاک را بیان نکرده‌اند و بُن‌مایه‌ شرک در ربوبیت را اختصاص قدرت استقلالی این امور به غیرخداوند می‌دانند. ❇️ شیخ صدوق (م381ق) روایتی را از مَرْوَك بن عبيد نقل کرده است، در این روایت آمده است که فردِ شیعه‌ای، به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کرد که من خویشانی قدری مسلک دارم که «معتقدند ما می‌توانیم فلان کار و فلان کار را انجام دهیم و می‌توانیم انجام ندهیم». امام (علیه‌السلام) فرمود: قُلْ لَهُ هَلْ تَسْتَطِيعُ أَنْ لَا تَذْكُرَ مَا تَكْرَهُ وَ أَنْ لَا تَنْسَى مَا تُحِبُّ فَإِنْ قَالَ لَا فَقَدْ تَرَكَ قَوْلَهُ 👌 وَ إِنْ قَالَ نَعَمْ فَلَا تُكَلِّمْهُ أَبَداً فَقَدِ ادَّعَى الرُّبُوبِيَّةَ؛ به او بگو آیا می‌توانی چیزهایی که از آن‌ها بدت می‌آید را به یاد نیاوری و چیزهایی که دوست می‌داری را فراموش نکنی؟ اگر گفت نه، دست از اعتقاد خود کشیده و اگر گفت آری، هیچگاه با او سخن نگو که ادّعای ربوبیِّت کرده است. [1] 📌 شبیه به روایت مذکور، روایات فراوانی در منابع روایی وجود دارد که ذیل «باب استطاعۀ»، معیار یگانگی خدای متعال در ربوبیت را در مساله ذاتی و مستقل بودن خداوند در کارها تبیین کرده است. [2] 👈 در این روایات، مستقل فرض کردن غیرخدا، شرک در ربوبیت خدای متعال محسوب شده است؛ ذاتی و مستقل بودن خداوند در تدبیر همه امور عالم، خمیر مایه ربوبیت خدای متعال است. 🔘 بنابراین گفتمان وهابیت در ملاک توحید ربوبی، متضاد با مکتب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است. تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) (1) تضاد وهابیت با گفتمان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) (2) 📍ادامه دارد ... 📚 منابع: [1] حَدَّثَنَا أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ عَمْرٍو رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَمَّنْ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فَقَالَ لَهُ إِنَّ لِي أَهْلَ بَيْتٍ قَدَرِيَّةً يَقُولُونَ نَسْتَطِيعُ أَنْ نَعْمَلَ كَذَا وَ كَذَا وَ نَسْتَطِيعُ أَنْ لَا نَعْمَلَ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع قُلْ لَهُ هَلْ تَسْتَطِيعُ أَنْ لَا تَذْكُرَ مَا تَكْرَهُ وَ أَنْ لَا تَنْسَى مَا تُحِبُّ فَإِنْ قَالَ لَا فَقَدْ تَرَكَ قَوْلَهُ وَ إِنْ قَالَ نَعَمْ فَلَا تُكَلِّمْهُ أَبَداً فَقَدِ ادَّعَى الرُّبُوبِيَّةَ. (صدوق، محمد بن على، التوحيد، ص352، ح22.) [2] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، ج1، ص161و162، ح2و3و4. ابن بابويه، محمد بن على، التوحيد، ص345و346، ح2و3؛ ص350ح12و13. برقى، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج‏1، ص296، ح466. منسوب به على بن موسى عليه‌السلام، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا عليه السلام، ص351و352. #اهل_بیت (علیهم‌السلام) #توحید_ربوبی #وهابیت #تضاد ┏━━ °•☆•☆•☆•° ━━┓ @tazaddvahhabiyyat 👈 ایتا و تلگرام ┗━━ °•☆•☆•☆•° ━━┛

🔻 استقلال شرط تحقق در توحید ربوبی 🔰 اولین انحراف در گفتمان کفری وهابیت، تحریف در معنای ربوبیت است، وهابیان قید مستقل بودن و ذاتی بودن را از مفهوم ربّوبیت کم کرده‌اند؛ در حالی که بر اساس آیات قرآن و روایات این قید، شرط مهم در معنای ربوبیت خدای متعال است؛ لذا فرد زمانی مشرک می‌گردد که غیرخدا را، مستقل در کارها بداند؛ اما جریان کفری وهابیت همانطور که در پست‌های قبلی بیان شد، بر اساس همین تحریف، صرف نسبت تدبیر و احیاء و اماته و ... به غیرخداوند را شرک می‌داند. ♻️ کنشگری در مفهوم واژه «ربّ» و «ربوبیت» یکتایی خداوند در ملک، تدبیر، تربیت و تصرف مستقل در عالم هستی است که این همان مقتضای ربوبیت خدای متعال است. چنین نتیجه‌ای از واژه «ربّ» و مفهوم ربوبیت نه تنها در بیان لغت‌شناسان و نصوص قرآنی، در روایات نیز بیان شده است. ✔️ اولین معنا و مفهوم «ربّ»در روایات، مالک و صاحب بودن است. شیخ کلینی (م329ق) روایتی را از ابان بن تغلب کِندی (م141ق) نقل می‌کند، وی نقل می‌کند که امام صادق (علیه‌السلام) گفتگوی حضرت عبدالمطلب با ابرهه بیان کرد و فرمود عبدالمطلب به ابرهه گفت: أَنَا رَبُ‏ الْإِبِلِ‏ وَ لِهَذَا الْبَيْتِ رَبٌّ يَمْنَعُهُ؛ من صاحب و مالک شتر هستم و 👌 برای این خانه (کعبه) نیز مالکی است که مراقب آن است و مانع (ورود شما به آن) می‌شود. [1] ✔️ حکیم و مدبر و مربی بودن نیز معنای دیگر واژه «ربّ» است. شیخ طبرسی (م588ق) در روایتی از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل می‌کند که آن حضرت درباره غضب الهی نسبت به قاتلین امام حسین(علیه‌السلام) و عذاب آنان فرمود: أَمَا كَانَ رَبُّنَا عَزَّ وَ جَلَّ حَكِيماً تَدْبِيرُهُ حِكْمَةً فِيمَنْ أَهْلَكَ وَ فِيمَنِ اسْتَبْقَى؟ همانا ربّ و 👈 پروردگار ما حکیمی است که تدبیرش نسبت به ظالمانی که در دنیا هلاک کرده و یا در آخرت عذاب خوهد کرد، دارای حکمتی است. [2] ✔️ نکته‌ی دیگری که در مفهوم ربّ و ربوبیت، ذاتی و استقلالی بودن کارهای خدای متعال است. مرحوم کلینی از ابوهاشم جعفری نقل کرده است که امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: فَرَبُّنَا تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا شِبْهَ لَهُ وَ لَا ضِدَّ وَ لَا نِدَّ وَ لَا كَيْفَ وَ لَا نِهَايَةَ وَ لَا تَبْصَارَ بَصَرٍ وَ مُحَرَّمٌ عَلَى الْقُلُوبِ أَنْ تُمَثِّلَهُ وَ عَلَى الْأَوْهَامِ أَنْ تَحُدَّهُ وَ عَلَى الضَّمَائِرِ أَنْ تُكَوِّنَهُ جل‌وعز عَنْ أَدَاةِ خَلْقِهِ وَ سِمَاتِ بَرِيَّتِهِ وَ تَعَالَى عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً؛ پس 👌 پروردگار بزرگ و بلند‌مرتبه ما هیچ شبیه نداشته و ضد و همانندی ندارد و کیفیتی برای او نبوده و نهایتی ندارد و با دیدگان، دیده نمی‌شود و قلب‌ها نیز از تمثیل او محروم هستند و اوهام نیز قدرت محدود کردن او را ندارند. و جان‌ها نیز قدرت وجود بخشیدن به او را ندارند. برتر و بزرگوارتر از آن است که دارای وسایل مخلوقاتش بوده و نامهای آفریده‌هایش بر او صدق نماید و از همه‌ی این امور بسیار والاتر است. [3] ❇️ برایند این اوصاف برای خداوند، _که پروردگاری یکتا و یگانه است و مثل و مانندی ندارد_ این است که 👈 خدای سبحان در همه امور خویش مستقل و نیازی به دیگران ندارد؛ همانطور که در پست‌های قبلی معیار ربوبیت خداوند یعنی مستقل و ذاتی بودن کارهای خداوند از جمله قدرت الهی بیان شد. 📌 بنابراین گفتمان وهابیت در بیان مفهوم «ربّ» متضاد با گفتمانی است که در روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بیان شده است؛ زیرا وهابیان معنای ربوبیت را تحریف و قید استقلال را از آن کم کرده‌اند در حالی که این قید در روایات اهل‌بیت شرط مهم در ربوبیت خدای متعال است. بر اساس این نتیجه ادعای وهابیت در توحید ربوبی، منحرف و ربطی به اسلام ندارد. 🔘 تضاد گفتمانی وهابیت با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) 🔙 (1) 🔙 (2) 🔙 (3) 📍ادامه دارد ... 📚 منابع: [1] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، ج1، ص447، ح25. [2] طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، ج2، ص312. [3] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، ج‏1، ص116و117، ح7. ابن بابويه، محمد بن على، التوحيد، ص19، ح7. #اهل_بیت (علیهم‌السلام) #توحید_ربوبی #وهابیت #تضاد ┏━━ °•☆•☆•☆•° ━━┓ @tazaddvahhabiyyat 👈 ایتا و تلگرام ┗━━ °•☆•☆•☆•° ━━┛