با یاد پیر سفرکرده آیت‌الله #آقامجتبی_تهرانی و خاطره شب‌های قدر مسجد جامع بازار تهران ۱ دستیم به دامن عبایت، ای پیر شعریم سروده در رثایت، ای پیر اشکیم که می‌چکیم بر دامن خاک با یاد صدای گریه‌هایت، ای پیر ۲ بی‌باور را دلیلِ باور بودی مؤمن را حجتی فراتر بودی منبر بی ‌پیر چیست؟ چوبی خشک است ای پیر، تو آبروی منبر بودی ۳ کار از دل استوار برمی‌آید ز آیینهٔ بی‌غبار برمی‌آید بی‌همت نردبانِ آهت، شب قدر از نالهٔ ما چه کار برمی‌آید ۴ حق است که سازهای ما ناسازند این حنجره‌های خام بی‌آوازند وقتی تو نباشی که بگویی آمین مرغان دعای خلق بی‌پروازند ۵ آیا به حضیضِ روضه‌خوان‌های حقیر؟ یا عربده‌های اوج‌فرسای اخیر؟ می‌بندی بار و، این جوان می‌پرسد ما را به که باز می‌سپاری؟ ای پیر ۶ اشراقی سرد، اشتیاقی خاموش روشن شد، گُر گرفت داغی خاموش ای چشم و چراغ شهر، بعد از تو همین: تهران و شبی کور و چراغی خاموش #امید_مهدی_نژاد @OmidMahdinejad