eitaa logo
روی خط سلامت
746 دنبال‌کننده
656 عکس
284 ویدیو
32 فایل
پایگاه اطلاع‌رسانی Teb114.ir ایتا eitaa.com/teb114_ir تلگرام t.me/teb114_ir سروش Sapp.ir/teb114_ir بله ble.im/teb114_ir بالونت balo.me/teb114_ir ارتباط با ادمین: @teb114_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت پنجم 👌 آیا می شود؛ مبانی کلی و اصول اولیه طب، تجربی یا عقلی باشد؟! 🔸 امام صادق عليه السّلام در نامه ای به مفضل، مناظره ی خود با طبيبی هندی را شرح نمودند. این نامه به "رساله اهلیلجه" شهرت یافته است. ما در اینجا قسمت کوتاهی از آن را به صورت بریده، بریده می آوریم: 🔸 امام صادق علیه السلام خطاب به طبیب هندی: آيا مردم را زمانى گذشته است؛ كه و منافع آن را مانند همين هليله و امثال آن نمی شناختند؟ 🔸 طبیب هندی: آرى. 🔸 امام: پس از كجا به آن راه پيدا كردند؟ 🔸 طبیب هندی: با و مقايسه! 🔸 امام: پس چگونه به اين فكر افتادند كه كنند و از كجا فهميدند كه اين كار به مصلحت بدن هاى آن ها است در حالى كه جز ضرر در آن نمی ديدند؟ چگونه آن را شناختند و چيزى را فهميدند كه ظاهرى به آن هدايت نمی كرد؟ 🔸 طبیب هندی: با ! 🔸 امام: به من خبر بده از بنيانگذار علم طب و تعريف كننده اين كه در شرق و غرب عالم پراكنده است مگر چنان نيست كه به ناچار مرد حكيمى از اين شهرها اين را وضع كرده است؟ 🔸 طبیب هندی: به ناچار چنين است و مرد حكيمى آن را وضع كرده و دانشمندان ديگر را بر آن گرد آورده و آن ها در آن نظر كرده اند و با خود راجع به آن انديشيده اند. 🔸 امام: مثل اينكه انصاف را رعايت كردى و به اطمينانى كه داده بودى عمل نمودى. اكنون بگو كه اين حكيم چگونه اين مطلب را فهميد؟ فرض كنيم كه او دواهايى را كه در مملكت خود او بود شناخته است، مانند: زعفران كه در بلاد فارس به عمل می آيد. آيا تمام زمين را جستجو كرده و درخت به درخت آن ها را چشيد تا اينكه همه ی آن ها بر او معلوم شده است؟ 🔸 امام: آيا تو به تو اين اجازه را می دهد كه بگويى حكيمانى همه ی بلادِ فارس و گياهان آن را درخت به درخت بررسى كردند و با خود آن ها را شناختند و به آن درختى كه در آن يكى از تركيبات اين دواها وجود داشت دست يافتند با اينكه حواس آن ها آن را درك نمی كرده است؟ 🔸... امام: فرض كنيم كه او چنين كرده است. او سودها و زيان ها و چگونگى تسكين دادن و تحريك و و و تلخى و تندى و نرمى و شدت آن را چگونه می شناسد؟ 🔸 امام: اگر بگويى از راه گمان می شناسد، اين درست نيست چون اين ها با و درك نمی شوند. اگر بگويى با و خوردن آن ها می شناسد، او بايد در اولين دفعه اى كه اين دواها را می خورد، می مرد! چون به آن ها جهالت داشت و سود و زيان آن ها را نمی دانست و بيشتر آن ها قاتل است! و اگر بگويى كه او در تمام شهرها گشته و در ميان هر ملتى زندگى كرده و زبان آن ها را ياد گرفته و دواهاى آن ها را با كشتن نفر اول و نفر دوم كرده است، در چنين حالتى او بايد جماعت بسيارى را بكشد تا يك را بشناسد. و مردم اين شهرها كه كسانى از آن ها، توسط او كشته شده اند؛ خود را فداى او نمی كنند و نمی گذارند كه در ميان آن ها زندگى كند... 🔸 امام: به من خبر بده که این حکیم چگونه مقدار آن را که چند مثقال و چند قیراط است، درک کرده؟ تو دانشمندترین مردم در این موضوع هستی چون کار تو است و تو گاهى در یک دارو از یک قلم چهارصد مثقال و از قلم دیگر سه یا چهار مثقال و قیراط یا کمتر و بیشتر وارد می کنى تا به اندازه معلومى دوا به دست آید؛ که اگر آن را به کسى که اسهال دارد بدهى، اسهال او بند می آید و اگر همان را به کسى بدهى که قولنج دارد شکم او باز می شود. 🔸 امام: چگونه حواس او دریافت که آنچه را که براى سردرد می دهد به پاها نمی رسد! ... داروها که براى عضوهاى مخصوص خورده می شود؛ در حالى که همه به معده می روند و از آن جا پخش می گردد. چگونه این ها را درک کرد و فهمید که آنچه براى گوش است به چشم فایده ندارد و آنچه براى چشم است درد گوش را ساکت نمی کند و همین طور تمام اعضاى بدن که دواى هر عضوى به همان عضو می رسد. 🔸 امام: ها و حسّ ها چگونه این ها را فهمید؛ در حالى که در داخل بدن و عروق و گوشت و پوست راه ندارد! نه با شنیدن و نه با دیدن یا بوییدن یا چشیدن و یا لمس کردن، آن ها را درک نمی کند. 🔸 طبیب هندى: از آنچه می دانستم با من سخن گفتى، جز این که ما می گوییم: حکیمى که این دواها و ترکیبات را وضع کرده، وقتى به کسى دوایى می داد و او می مرد، شکم او را می شکافت و عروق او را بررسى می کرد و مجارى دوا را می دید و آن جاهایى را که دوا به آن ها رسیده بود تحقیق می کرد. 🔸 امام: به من خبر بده که آیا تو نمی دانى؛ که وقتى دارویی در عروق قرار گرفت با خون مخلوط می شود و با آن یکی می گردد؟!! 📚 [بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج3، ص: 180. طب الأئمة عليهم السلام (للشبر)، ص: 19. مكاتيب الأئمة عليهم السلام، ج4، ص: 55] 🔹 ادامه دارد... 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت هفتم 👌 آیا اصول و مبانی طب اسلامی فقط برگرفته از قرآن و روایات است؟ 🔸 امام صادق علیه السلام: «آنچه بر عهده ی ماست فقط همين است كه را به شما القاء نماييم و بر عهده ی شماست استخراج .» 🔸 [هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّمَا عَلَيْنَا أَنْ نُلْقِيَ إِلَيْكُمُ الْأُصُولَ وَ عَلَيْكُمْ أَنْ تُفَرِّعُوا] 📚 [السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي (و المستطرفات)، ج3، ص: 575] 🔸 آری؛ و طب اسلامی فقط برگرفته از و است. بیش از هزار آیه از قرآن کریم و ده هزار و که به صورت مستقیم و غیره مستقیم به مسایل طبی اشاره دارد که سندی بر این مدعاست. 🔸 طب اسلامی با توجه به اعتقادات اسلامی، رعایت اصول کلی نظیر؛ خدا محوری در عمل تقوا اخلاص در عمل نوع دوستی و جمع گرایی آسان گیری در امور اعتدال و عدم زیاده روی عدم تسلط بیگانگان و غیره سرلوحه کار خود قرار داده و بر اساس آن، طبق سیاست های عمل می کند که در پایان به برخی از آن ها اشاره می کنیم: 1. رعایت عمومی. 2. اصلاح ؛ با تاکید بر مصرف دقیق، کم و بهینه از و اصلاح روش های مصرف. 3. اصلاح و رعایت آداب زیستن با توجه به کل خلقت نه فقط منفرد! 4. تقدم بر درمان. 5. عدم قبل از غلبه بیماری. 6. پیگیری برای بعد از غلبه . 7. به طبیب، روش درمانی و . 8. طبیب عامل ایجاد اعتقاد، بخش و باعث دلخوشی. 9. ؛ راس درمان. 10. کمک به اخراج هر چه سریع تر از بدن. 11. توجه به و اصلاح آن. 12. توجه به و در داروها. 13. ایجاد توجه در با توصیه به و . 14. توجه به داروهای اصلی نظیر؛ ، ، ، و ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، و 15. توجه به روش های اصلی درمان نظیر؛ ، مصرف ، ، ، ، ، ، و استعمال 16. بهترین درمان نیست‼️ 17. بسط و گسترش به سبب و های انسانی 18. و غیره 🔸 تمام سیاست های فوق فقط برگرفته از قرآن و روایات است که امیدواریم با تسلط بر آن شاهد تحقق هر چه بیشتر در باشیم. 🔹 محمد جواد مسعودی نیا 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
بی ! 🔸 دَوَاؤُکَ فِیکَ وَ مَا تَشْعُرُ 🔹 وَ دَاؤُکَ مِنْکَ وَ مَا تَنْظُرُ 🔸 وَ تَحْسَبُ اَنَّکَ‌ جِرْمٌ‌ صَغِیرٌ 🔹 وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ ‌ای ، داروی تو در درونت هست، در حالی‌ که نمی‌دانی! و دردت هم از خودت می‌باشد، اما نمی‌بینی.  آیا گمان می‌کنی که تو موجود کوچکی هستی! در حالی‌ که دنیای بزرگی در تو نهفته است؟!  📚 شعری منسوب به مولا علی علیه السلام 🔸《همانا ما انسان را در بهترين قوام و نظام آفريديم.》 🔹 [لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ] 📚 قرآن کریم | آیه ۴ سوره تین 💠 در واقع به واسطه خلقت پیچیده و کامل آدمی؛ قدرتِ عجیب، اما نهفته ای در وجود اوست که توان مقابله و پیروزی بر مشکلات گوناگون را به او می دهد. شرط نخست برای تسلط بر این قدرت و استفاده از آن در برابر بیماری های گوناگون؛ درست آن می باشد که فقط از مسیر امکان پذیر است. 💡 درکِ مفهومِ و اراده ی انجام یا تغییر در مساله در برابر مفهوم ؛ راه گشای ما در آیات و روایات است. 👌 برای نمونه؛ درباره تأثیر در از امام صادق علیه السلام این روایت را ببینید: 🔸《بدن از چیزی که در رابطه با آن قوی است و سستی از خود نشان نمی دهد.》 🔹 [ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَويَت عَلَيهِ النِّـيَّةُ] 📚 من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 400، ح 5859 ✅ با توجه به این مطلب؛ آیا درمان ندارد؟! 😉 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 امام خمینی: هر امری را که برای ما بیاورد یک امر است! ⚠️ شما گمان نکنید که از غرب برای ما یک تحفه‌ای می‌آورند. شما گمان نکنید که از غرب برای ما چیزی می‌آورند، که ما را مترقی کنند، ترقی به ما دهند. غرب تا ما را در سطح پایین نگه ندارد، نمی‌تواند از ما استفاده کند. 🔻 اگر طب را برای ما بیاورند، است. 🔻 اگر برای ما صادر کنند، آن هم استعماری است. 🔻 اگر بخواهند برای ما درست کنند، آن هم استعماری است. 😔 همه چیز را آن‌ها می‌خواهند بطوری درست کنند، که برای خودشون نافع باشد و ما چشم و گوش بسته اون‌ها باشیم‼️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ، ، 🎯 «شما گمان نکنید که از غرب برای ما یک تحفه‌ای می‌آورند. شما گمان نکنید که از غرب برای ما چیزی می‌آورند که ما را مترقی کنند، ترقی به ما بدهند. غرب تا ما را در سطح پایین نگه ندارد، نمی‌تواند از ما استفاده کند. کوشش آنها این است که ماها، این ممالک اسلامی، این ممالک مستضعف در یک سطح پایینی از همه امور باشیم. هر امری را که آنها برای ما بیاورند؛ یک امر استعماری است؛ یعنی اگر طب را برای ما بیاورند است. اگر برای ما صادر کنند آن هم است. اگر دانشگاه برای ما بخواهند درست کنند آن هم است. همه چیز را آنها می‌خواهند به طوری درست کنند که برای خودشان نافع باشد. و ما چشم و گوش بسته آنها باشیم. 📚 منبع: امام خمینی(ره)، سخنرانی در جمع فارغ التحصیلان آموزشگاه افسری (وظایف نیروهای مسلح)، ۲۸ آبان ۱۳۵۹، تهران، جماران‏.