eitaa logo
روی خط سلامت
746 دنبال‌کننده
656 عکس
284 ویدیو
32 فایل
پایگاه اطلاع‌رسانی Teb114.ir ایتا eitaa.com/teb114_ir تلگرام t.me/teb114_ir سروش Sapp.ir/teb114_ir بله ble.im/teb114_ir بالونت balo.me/teb114_ir ارتباط با ادمین: @teb114_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️ چرا می شویم؟! 🔹 ریشه بیماری در کجاست؟ ؟ ؟ ؟ ‼️ 🔸 مدیریت با کیست؟ ؟ ؟ ؟ ‼️ 🔹 شناخت ما از ، ، و چه میزان است؟ 🔸 کدام هم زمان به ، ، و پرداخته است؟! 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت سوم 🔸 امام صادق عليه السّلام در پاسخ پرسش های شخصی می فرمایند: «بيشتر اطبّاء معتقدند انبياء علم نمی دانستند!! ما با اين افراد كه با قياس پنداشته اند؛ علمى را انبياء نمی دانند چه كنيم؟ انبيايى كه حجّت ها و معتمدين خدا بر مردم و در زمين، و خزّان و ورثه حكمت حضرت حقّ و راهنمايان به سوى او و داعيان به طاعت پروردگارند؟!! سپس من پى بردم كه مذهب بيشتر ايشان خوددارى از راه انبياء و تكذيب كتاب هاى آسمانى است. و همين مرا درباره اینان و علمشان بی رغبت و بی اعتنا ساخته.» 🔸شخص پرسيد: چگونه به قومى بی اعتنايى می کنید كه خود مربّى و بزرگشان هستید؟ 🔸امام فرمودند: «من در برخورد با طبيب ماهرى از او پرسش هايى می كنم، می بينم هيچ سر رشته اى بر حدود و تأليف بدن و تركيب اعضاء و مجارى اغذيه در جوارح و مخرج نفس و حركت زبان و مستقرّ كلام و نور ديده و انتشار ذكر و اختلاف شهوات و ريزش اشك و مجمع شنوايى و مكان ، و مسكن و مخرج عطسه، و برانگيختن غم ها و اسباب شادي ها، و از علّت لالى و كرى ندارد، جز همان مطالبى كه مورد پسند خودشان بوده است و علّت هايى كه ميان خود تجويز كرده اند!» 📚 [الإحتجاج / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 223] 🔸 شيخ مفيد رحمة الله مى فرمايد: «، (دانشى) است درست، كه آگاهى از آن، امرى ثابت است و راه دسترس بدان نيز است. آگاهان به اين دانش، آن را تنها از پيامبران بهره گرفته اند؛ چه آن كه نه براى آگاهى يافتن از حقيقت بيمارى، جز به كمك سمع (ادله نقلى)، راهى هست، و نه براى آگاه شدن به ، راهى جز توفيق. بدين سان، ثابت مى شود كه يگانه راه اين آگاهى، شنيدن از همان خدايى است كه به همه نهفته ها آگاه است.» 📚 [تصحيح اعتقادات الإمامية، ص: 144] 🔹 ادامه دارد... 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت پنجم 👌 آیا می شود؛ مبانی کلی و اصول اولیه طب، تجربی یا عقلی باشد؟! 🔸 امام صادق عليه السّلام در نامه ای به مفضل، مناظره ی خود با طبيبی هندی را شرح نمودند. این نامه به "رساله اهلیلجه" شهرت یافته است. ما در اینجا قسمت کوتاهی از آن را به صورت بریده، بریده می آوریم: 🔸 امام صادق علیه السلام خطاب به طبیب هندی: آيا مردم را زمانى گذشته است؛ كه و منافع آن را مانند همين هليله و امثال آن نمی شناختند؟ 🔸 طبیب هندی: آرى. 🔸 امام: پس از كجا به آن راه پيدا كردند؟ 🔸 طبیب هندی: با و مقايسه! 🔸 امام: پس چگونه به اين فكر افتادند كه كنند و از كجا فهميدند كه اين كار به مصلحت بدن هاى آن ها است در حالى كه جز ضرر در آن نمی ديدند؟ چگونه آن را شناختند و چيزى را فهميدند كه ظاهرى به آن هدايت نمی كرد؟ 🔸 طبیب هندی: با ! 🔸 امام: به من خبر بده از بنيانگذار علم طب و تعريف كننده اين كه در شرق و غرب عالم پراكنده است مگر چنان نيست كه به ناچار مرد حكيمى از اين شهرها اين را وضع كرده است؟ 🔸 طبیب هندی: به ناچار چنين است و مرد حكيمى آن را وضع كرده و دانشمندان ديگر را بر آن گرد آورده و آن ها در آن نظر كرده اند و با خود راجع به آن انديشيده اند. 🔸 امام: مثل اينكه انصاف را رعايت كردى و به اطمينانى كه داده بودى عمل نمودى. اكنون بگو كه اين حكيم چگونه اين مطلب را فهميد؟ فرض كنيم كه او دواهايى را كه در مملكت خود او بود شناخته است، مانند: زعفران كه در بلاد فارس به عمل می آيد. آيا تمام زمين را جستجو كرده و درخت به درخت آن ها را چشيد تا اينكه همه ی آن ها بر او معلوم شده است؟ 🔸 امام: آيا تو به تو اين اجازه را می دهد كه بگويى حكيمانى همه ی بلادِ فارس و گياهان آن را درخت به درخت بررسى كردند و با خود آن ها را شناختند و به آن درختى كه در آن يكى از تركيبات اين دواها وجود داشت دست يافتند با اينكه حواس آن ها آن را درك نمی كرده است؟ 🔸... امام: فرض كنيم كه او چنين كرده است. او سودها و زيان ها و چگونگى تسكين دادن و تحريك و و و تلخى و تندى و نرمى و شدت آن را چگونه می شناسد؟ 🔸 امام: اگر بگويى از راه گمان می شناسد، اين درست نيست چون اين ها با و درك نمی شوند. اگر بگويى با و خوردن آن ها می شناسد، او بايد در اولين دفعه اى كه اين دواها را می خورد، می مرد! چون به آن ها جهالت داشت و سود و زيان آن ها را نمی دانست و بيشتر آن ها قاتل است! و اگر بگويى كه او در تمام شهرها گشته و در ميان هر ملتى زندگى كرده و زبان آن ها را ياد گرفته و دواهاى آن ها را با كشتن نفر اول و نفر دوم كرده است، در چنين حالتى او بايد جماعت بسيارى را بكشد تا يك را بشناسد. و مردم اين شهرها كه كسانى از آن ها، توسط او كشته شده اند؛ خود را فداى او نمی كنند و نمی گذارند كه در ميان آن ها زندگى كند... 🔸 امام: به من خبر بده که این حکیم چگونه مقدار آن را که چند مثقال و چند قیراط است، درک کرده؟ تو دانشمندترین مردم در این موضوع هستی چون کار تو است و تو گاهى در یک دارو از یک قلم چهارصد مثقال و از قلم دیگر سه یا چهار مثقال و قیراط یا کمتر و بیشتر وارد می کنى تا به اندازه معلومى دوا به دست آید؛ که اگر آن را به کسى که اسهال دارد بدهى، اسهال او بند می آید و اگر همان را به کسى بدهى که قولنج دارد شکم او باز می شود. 🔸 امام: چگونه حواس او دریافت که آنچه را که براى سردرد می دهد به پاها نمی رسد! ... داروها که براى عضوهاى مخصوص خورده می شود؛ در حالى که همه به معده می روند و از آن جا پخش می گردد. چگونه این ها را درک کرد و فهمید که آنچه براى گوش است به چشم فایده ندارد و آنچه براى چشم است درد گوش را ساکت نمی کند و همین طور تمام اعضاى بدن که دواى هر عضوى به همان عضو می رسد. 🔸 امام: ها و حسّ ها چگونه این ها را فهمید؛ در حالى که در داخل بدن و عروق و گوشت و پوست راه ندارد! نه با شنیدن و نه با دیدن یا بوییدن یا چشیدن و یا لمس کردن، آن ها را درک نمی کند. 🔸 طبیب هندى: از آنچه می دانستم با من سخن گفتى، جز این که ما می گوییم: حکیمى که این دواها و ترکیبات را وضع کرده، وقتى به کسى دوایى می داد و او می مرد، شکم او را می شکافت و عروق او را بررسى می کرد و مجارى دوا را می دید و آن جاهایى را که دوا به آن ها رسیده بود تحقیق می کرد. 🔸 امام: به من خبر بده که آیا تو نمی دانى؛ که وقتى دارویی در عروق قرار گرفت با خون مخلوط می شود و با آن یکی می گردد؟!! 📚 [بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج3، ص: 180. طب الأئمة عليهم السلام (للشبر)، ص: 19. مكاتيب الأئمة عليهم السلام، ج4، ص: 55] 🔹 ادامه دارد... 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت ششم 👌 آیا طب اسلامی داریم؟ 🔸 طبیب حاذق نصرانی از امام علی بن الحسین علیه السلام پرسید: آیا در کتاب شما چیزی هم از یافت می شود، همان گونه که گفته شده علم دو قسمت است؛ ها و ها؟! 🔸 امام پاسخ دادند: «خداوند کل علم طب را در نیم آیه از جمع نموده و فرموده: «بخورید و بیآشامید اما اسراف نکنید» و همچنین پیامبر ما علم طب را در کلامی جمع نموده و فرمودند: « خانه ی بیماری هاست و راس کل هاست و بدن را به آنچه کرده وا گذار.» 🔸 سپس طبیب گفت: شما و شما چیزی از طب را نگفته باقی نگذاشتند. 📚 [مجمع البيان، ذیل تفسير همین آیه. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج62، ص: 123 و به بیانی دیگر در؛ الدعوات (للراوندي) و سلوة الحزين، النص، ص: 75 آمده است.] 🔸 امام جعفر بن محمد الصّادق علیه السلام در مجلس منصور حاضر بودند در حالى كه طبيبى از هند نزد وى بود و كتاب هاى طبّى را قرائت می كرد، و امام صادق علیه السلام موقع قرائت او ساكت نشسته بودند. وقتى قرائت او تمام شد به امام گفت: اى ابوعبداللَّه؛ آيا از آن علمى كه با من است چيزى می خواهى؟ 🔸 امام فرمودند: «نه؛ چون آن چه نزد من است از آن چه نزد توست بهتر است.» 🔸 گفت: آن چيست؟ 🔸 امام فرمودند: «من طبيعت را با سردى و طبيعت را با گرمى و طبيعت را با خشكى و طبيعت را با ترى می كنم و در همه موارد كار را به واگذار می كنم، و آن چه را كه پيامبرش فرموده به كار می گيرم و می دانم كه معده، خانه بيمارى است و پرهيز كردن، اصل درمان است و بدن را به آن چه عادت كرده عادت می دهم.» 🔸 هندى گفت: آيا غير از اين هاست؟! 🔸 امام فرمودند: «آيا گمان می كنى كه من از كتاب هاى طبّى اخذ كرده ام؟» 🔸 گفت: آرى! 🔸 فرمودند: «نه؛ به خدا سوگند كه آن را جز از اخذ نكرده ام، به من بگو كه آيا تو به داناترى يا من؟!» 📚 [الخصال / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 278] 🔹 ادامه دارد... 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
💠 چیست؟! 💠 📝 قسمت هفتم 👌 آیا اصول و مبانی طب اسلامی فقط برگرفته از قرآن و روایات است؟ 🔸 امام صادق علیه السلام: «آنچه بر عهده ی ماست فقط همين است كه را به شما القاء نماييم و بر عهده ی شماست استخراج .» 🔸 [هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّمَا عَلَيْنَا أَنْ نُلْقِيَ إِلَيْكُمُ الْأُصُولَ وَ عَلَيْكُمْ أَنْ تُفَرِّعُوا] 📚 [السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي (و المستطرفات)، ج3، ص: 575] 🔸 آری؛ و طب اسلامی فقط برگرفته از و است. بیش از هزار آیه از قرآن کریم و ده هزار و که به صورت مستقیم و غیره مستقیم به مسایل طبی اشاره دارد که سندی بر این مدعاست. 🔸 طب اسلامی با توجه به اعتقادات اسلامی، رعایت اصول کلی نظیر؛ خدا محوری در عمل تقوا اخلاص در عمل نوع دوستی و جمع گرایی آسان گیری در امور اعتدال و عدم زیاده روی عدم تسلط بیگانگان و غیره سرلوحه کار خود قرار داده و بر اساس آن، طبق سیاست های عمل می کند که در پایان به برخی از آن ها اشاره می کنیم: 1. رعایت عمومی. 2. اصلاح ؛ با تاکید بر مصرف دقیق، کم و بهینه از و اصلاح روش های مصرف. 3. اصلاح و رعایت آداب زیستن با توجه به کل خلقت نه فقط منفرد! 4. تقدم بر درمان. 5. عدم قبل از غلبه بیماری. 6. پیگیری برای بعد از غلبه . 7. به طبیب، روش درمانی و . 8. طبیب عامل ایجاد اعتقاد، بخش و باعث دلخوشی. 9. ؛ راس درمان. 10. کمک به اخراج هر چه سریع تر از بدن. 11. توجه به و اصلاح آن. 12. توجه به و در داروها. 13. ایجاد توجه در با توصیه به و . 14. توجه به داروهای اصلی نظیر؛ ، ، ، و ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، و 15. توجه به روش های اصلی درمان نظیر؛ ، مصرف ، ، ، ، ، ، و استعمال 16. بهترین درمان نیست‼️ 17. بسط و گسترش به سبب و های انسانی 18. و غیره 🔸 تمام سیاست های فوق فقط برگرفته از قرآن و روایات است که امیدواریم با تسلط بر آن شاهد تحقق هر چه بیشتر در باشیم. 🔹 محمد جواد مسعودی نیا 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
طب اسلامی چیست؟.pdf
376.9K
💠 چیست؟💠 این مقاله بانگاه به مبانی نظام اسلامی،نخست؛یک تصویر کلی از ،سپس؛شرافت طب اسلامی بر سایر مکاتب طبی را اثبات، و در پایان؛برخی از اصول طب اسلامی را مرور میکند. 📥 yon.ir/CPj4n 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114ir
🔻دوره آموزشی بررسی 🔺 شامل: ✔️ شناخت مبانی ✔️ بررسی و نهادهای تابعه سازمان ملل ✔️ نقش در مدیریت سازمان ملل ✔️ تاثیر قراردادهای بین المللی بر کشور و ...... ✅ قابل توجه: این دوره ویژه متخصصین و محققین حوزه اسلامی ایرانی است. 📝 ثبت نام در ایتا و تلگرام: 🆔 @For_Light 🌐جمعیت جهانی منجیان سلامت🌐
✍🏻 نامه حکیم دکتر روازاده درباره اقدامات تفرقه افکن علیه اتحاد و همدلی بزرگان طب ایرانی اسلامی 🔅 بسم الله الرحمن الرحیم همه در یک قایق نشسته ایم 🍃 سالیانی است که ای گسترده علیه بزرگان در جریان است. علاوه بر مافیای مخوف صهیونیستی، بخشی خود را صاحب اختیار نظام سلامت و درمان کشور می‌دانند و شاخه‌های دیگر درمان از جمله روش ایرانی و اسلامی را سرکوب می‌کنند و آن را متعلق به قرون وسطی توصیف می کنند. ولی بخش دیگر از تخریب‌گران و هجمه سازان متاسفانه متعلق به خانواده ایرانی و اسلامی هستند که یا جاهلانه و یا با خود بزرگ بینی با رویکردی تفرقه افکنانه تیشه بر ریشه اعتبار ، آبرو و اتحاد میان بزرگان حکما و دوستداران این شاخه از طب می زنند. 🍃 اولاً باید خاطرنشان کرد که در حوزه طب ایرانی و اسلامی کسی صاحب اختیار، رئیس یا همه کاره این پهنه وسیع علمی نیست و این حوزه، قلمرو پرشوکت و عظیمی است که شخصیت‌های بزرگی در آن با کوشش و تلاش و عدم منیت و غرور، درخت تناوری را برای نسل های آینده به بار آورده اند. 🍃 پر واضح است که در عصر حاضر بر تارک که حوزه های علمیه متولی اصلی آن هستند تنها نام آیت الله دامت برکاته بعنوان پدر و احیا کننده این طب می درخشد و همین گونه متولیان طب ایرانی اسلامی، محافل علمی و دانشگاهی هستند که در این حوزه نیز حکمای خوشنام و متبحری چون حکیم به آن اعتبار بخشیده‌اند. 🍃 ثانیاً طب ایرانی و طب اسلامی دو بال اصلی نظام سلامت و بهداشت و هر یک مکمل آن دیگری هستند که رهبر معظم انقلاب نیز دغدغه تقویت آن را دارند واقعیت آن است که اختلافات داخلی و کدورت هایی که به تفرقه می انجامد تنها منافع گروه‌های مافیایی و انحصارگر در حوزه نظام سلامت و درمان کشور را تامین می کند منافع مردم در همراهی و همدلی بزرگان طب اسلامی و حکمای طب ایرانی اسلامی است و این اتحاد و همراهی به کوری چشم بدخواهان ایجاد شده و استوار تر خواهد شد. 🍃 در آخر به و که آگاهانه و تعمداً علیه بزرگان طب اسلامی و ایرانی سم پاشی و سیاه‌نمایی می‌کنند، هشدار داده می‌شود، بیش از این به نام حمایت از بزرگان، چهره طب اسلامی و ایرانی را مخدوش نسازند و صد البته حتی در صورت چنین شیطنت هایی اتحاد میان حکما و بزرگان، ملجا و فرصتی را برای سوء استفاده دیگران فراهم نخواهد کرد. ✍🏻 حکیم دکتر حسین 🖥 Teb114.ir 🆔 @teb114_ir
⚡️ فرضيه‌هاي مي‌توانند از آزمون و عبور کنند و اثبات شوند. لذا «تجربه‌پذیری» نمي‌تواند تنهاشاخصۀ باشد. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: « تک‌شاخصه‌ای نیست، بلکه سه‌شاخصه‌ای است که اين سه شاخصه بايد در تمامي مراحل شكل‌گيري ادراك و فرآيند پيچيده آگاهي انسان حضور داشته باشد و در مجموع، هماهنگيِ اين سه شاخصه است كه مي‌تواند معيار صحّت باشد: شاخصه اول، است. بر اساس اين شاخصه، زمينه‌ها و مباني علوم بايد مستند به وحي و بر اساس اتكاء به علوم برتر الهي به دست آيد. شاخصه دوم، گذر از بستر است؛ يعني پيش‌فرض‌هاي توليد شده بايد از بستر عقلانيّت منسجم نيز عبور كند. شاخصه سوم، كارآمدي عيني و ، به‌معناي پاسخ‌گويي در_عينيت است. بنابراين، معيار صحّت، فقط پاسخ‌گويي و كارآمدي در عينيت نخواهد بود، بلكه در صورتي كه اين سه شاخصه، در تمام مراحل پيدايش علم با هم حضور داشته باشند، معرفت يا علم حاصل، معرفتي حق و ثابت و صحيح خواهد بود. به اين ترتيب نمي‌توان ادعا كرد دين در مرحله داوري دخالت نمي‌كند، البته اگر داوري فقط به آزمون‌پذيري تعريف شود، ديگر مرتبط به دين نيست؛ اما اگر مرحله داوري تنها از طريق استناد به عينيت تمام نشود و مؤلفه‌هاي ديگري همچون هماهنگي و انسجام، و نيز پيش‌فرض‌ها و مفروضاتِ حاصل از حوزه معرفت‌هاي وحياني هم، در آن دخيل گردد، بايد براي هماهنگي در عينيت يك ارائه داد. اگر معيار صحّت، مرکب از «استناد به وحي، عبور از عقلانيّت منطقي و منسجم، و آزمون‌پذيري» باشد، كه در همه مراحل به شكل تركيبي اثرگذارند، در مرحله داوري نيز مانند ارزيابي ميزان انسجام عقلانيِ نظريه يا فرضيه، بايد ميزان استناد و هماهنگي نظريه با وحي نيز ارزيابي و اثبات گردد. به عنوان مثال، رويكردهاي مختلفي در وجود دارد كه همگي به‌نسبتي آزمون‌پذيرند؛ يعني در مقامِ تجربه و آزمون، اثبات‌پذير، ابطال‌پذير يا پاسخ‌گو هستند. و در تحليل سلامت انسان‌ها متفاوت عمل مي‌كنند. توصيف اين دو رويكرد از بيماري نيز با يكديگر متفاوت هستند. در طب قديم، عواملي مانند مزاج، تراكم مزاجي، طبيعت سرد، گرم، خشك و تر مأكولات يا بحث تعادل مايعات بر اساس اخلاط اربعه، از مباحث بسيار مهمي است كه در تحليل‌هاي طب مدرن مورد استفاده نيست. بر اساس اين تحليل‌ها، بيماري بر اساس علائمي تجربه‌پذير و گاهي علائم باليني و آزمايشگاهي تشخيص داده و درمان مي‌گردد. در طب جديد، علوم ديگري تعليم مي‌گردد و پس از فرضيه‌سازي، در مقام آزمون درمان صورت مي‌گيرد. حال با فرض وجود تحليل‌هاي متفاوتِ اين دو شيوه، از "واقعيّات"، كدام‌يك صحيح هستند؟ آيا تجربه‌پذيري و يا آزمون‌پذيري در فرضيات، باب فرضيات را محدود مي‌كند؟ آيا هميشه يك فرضيه از بوته آزمون بيرون آمده و اثبات مي‌شود يا آن كه فرضيه‌هاي مختلف نيز از عهده يك آزمون بر‌مي‌آيند و ثابت مي‌شوند؟ اگر پذيرفته شود كه فرضيه‌هاي متفاوتي مي‌توانند از عهده آزمون خاصي برآيند و اثبات شدند، ديگر آزمون‌پذيري نمي تواند تنهاشاخصۀ معيار صحت باشد. به اين ترتيب، آزمون‌پذيري و حتي فراتر از آن، كارآمدي عيني نيز يكي از شاخصه‌هاي حقّانيت است، اما علاوه بر اين، شاخصه‌هاي ديگري همچون انسجام عقلاني و استناد ايماني نيز مي‌تواند وجود داشته باشد.» 🔗 https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3398 ☑️ @mirbaqeri_ir