🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌿🌸 🌸 🌿 🌸 #شفای_زندگی / #شفای_درون (روانشناسی)23 ✍ @teb_kohan ✍ 👈همه چیز صرفا باورهائی است که در کودکی آموخته اید بعضی از اعتقادهای ما مثبت و پرورانده اند. این اعتقادها به ما و زندگی ما خدمت می کنند. اعتقاد هایی نظیر اینکه : « پیش از اینکه از خیابان رد شوی، به هر دو طرف نگاه کن » برخی از اندیشه ها در ابتدا بسیار سودمندند، اما وقتی بزرگ می شویم دیگر به درد ما نمی خورند. اعتقادهایی از این دست که: " به غریبه ها اعتماد نکن" شاید این اندرز برای بچه ای کوچک، خوب باشد. اما برای بزرگسال ، مناسب نیست، چون بجز تنهایی و انزواء ، ثمره دیگری برایش به بار نخواهد آورد. ✍ @teb_kohan ✍ چرا ما گاه می نشینیم و از خود می پرسیم: «آیا واقعا حقیقت دارد؟ » مثلا چرا من به چیزهایی از این دست معتقدم که : « آموختن برای من کاری دشوار است.و « آیا اکنون نیز این مسأله برای من حقیقت دارد؟» و «این مسأله از کجا پیدا شده است؟» و «آیا هنوز من به آن معتقدم، چون معلم کلاس اول، بارها و بارها آن را به من گفته است؟» و «آیا اگر این اعتقاد را کنار بگذارم، برای من بهتر نیست؟ ✍ @teb_kohan ✍ اعتقادهایی از این دست که: «پسر نباید گریه کند.» با «دختر نباید از درخت بالا برود.» مردانی می آفریند که احساس خود را پنهان می کنند و زنانی که می ترسند، قدرت جسمانی خود را بروز دهند.✍ @teb_kohan ✍ اگر در کودکی به ما آموخته باشند که دنیا ماتمکده است، در بزرگسالی همین که چیزی در روال آن اعتقاد بشنویم ، می پذیریم که برای ما حقیقت دارد. این نکته در مورد "به غریبه ها اعتماد نکن." و "شب بیرون نرو." و «مردم سرت کلاه می گذارند.» نیز مصداق دارد ✍ @teb_kohan ✍ اگر به ما آموخته بودند که دنیا جایی امن و امان است، اعتقاداتی دیگر می داشتیم . می توانستیم به آسانی بپذیریم که عشق و محبت همه جا هست و رفتار مردم بسیار دوستانه است و همیشه هرچه بخواهم در اختیارم قرار می گیرد. ✍ @teb_kohan ✍ اگر در کودکی به شما آموخته بودند که: "همه اش تقصیر خودمه" هر چیزی که دور و برتان پیش بیاید، مدام احساس گناه می کنید و به انسانی تبدیل می شوید که تکیه کلامش این است که: «متأسفم.» ✍ @teb_kohan ✍ اگر در کودکی این اعتقاد را به شما آموختند که: «من به حساب نمی آیم.» این اعتقاد - هر کجا که باشید - همیشه شما را ته صف نگاه خواهد داشت . مانند تجربه دوران کودکی خودم که هیچ گاه كيك و شیرینی به من نمی رسید. آنگاه، پس از چندی که دیدید دیگران متوجه حضور شما نمی شوند، احساس می کنید که شاید نامرئی هستید. ✍ @teb_kohan ✍ آیا اوضاع و شرایط دوران کودکينان به شما آموخت که معتقد باشید: «هیچکس دوستم ندارد.» ؟ در این صورت، حتما تنها خواهید بود. حتی اگر دوست یا رابطه ای وارد زندگیتان شود، دوامی نخواهد داشت. آیا خانواده تان به شما آموختند که : پول چندانی در بساط نیست.؟ در این صورت، به شما اطمینان می دهم که اغلب با قفسه های خالی رو به رو می شوید، یا احساس می کنید که فقط به اندازه بخور و نمیر پول دارید، یا همیشه زیر قرض هستید.✍ @teb_kohan ✍ مراجعی داشتم که در خانه ای بزرگ شده بود که همه معتقد بودند همه چیز خراب است و تنها می تواند خرابتر شود. بزرگترین شادی زندگیش بازی تنیس بود، تا اینکه زانویش ضرب دید. نزد هر پزشکی که می شد رفت، اما کارش خرابتر شد، تا جایی که دیگر نتوانست به بازی ادامه دهد. مراجعی دیگر، فرزند يك واعظ بود، پسر بچه که بود، به او آموخته بودند که نخست باید دیگران را در نظر گرفت. اعضای خانواده واعظ همیشه آخر از همه بودند. اکنون، نقش او در یاری به مراجعانش اعجاب انگیز است و بزرگترین موفقیتها را به زندگی آنها فرا می خواند، اما خودش معمولا با پول تو جیبی اندك می سازد و همیشه زیر قرض است. اعتقادش هنوز او را در آخر خط نگاه می دارد. لوئیز هی ادامه دارد ... ✍ @teb_kohan ✍ https://eitaa.com/teb_kohan 🌸 🍃🌸🍃 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃