دقیقا یاد این بیت افتادم که ‌ ‌سلسلهٔ موی دوست حلقهٔ دام بلاست هر که در این حلقه نیست، فارغ ازین ماجراست... ‌ با تمام وجودم آرزو میکنم فارغ از از ماجرا نباشم:)

چه بسا عطار هم چنین چیزی مثلا در مقابل ابو سعید بگه

نمی دونم چرا ولی یاد این بیت افتادم هر که در این بزم، مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند

شاید همین که فارغ از بلا و مصیبت نیستیم امیدی هست که در این حلقه باشیم

میدونی دنیا ینی چی؟ لغت دنیا در عربی از ریشهٔ «د‌ن‌ی» (دال، نون، یاء) میاد و عرب به چیز نزدیک و دم دستی میگه «دَنی» بله، این دنیا دنیا که میگیم ینی دم دستی و نوک دماغی:)

ما زیاد به پوچی فکر میکنیم ولی تابحال به غنا فک کردی؟ اینکه پر و مملو باشی اشباع از وجود اشباع از روح من پوچی رو باور ندارم چون در علم فضا هم پوچی بی معناست اگر میفهمیم چیزی پوچه پس خودمون داخلش هستیم و دیگه نمیشه بهش گفت پوچ و پوچی جاییه که هیچ باشه و چیزی که توش هیچ باشه نه شناخته میشه و نه فهم میشه و نه اصلا میشه تایید کرد که وجود داره با همین منطق میگم پوچی در جهان ما بی معناست

هیچ شدن یعنی چی یعنی کنار گذاشتن امیال جسمی و خالی شدن از هرگونه منی تا مملو شی از عشقی که با هرگونه شهوت در تضاده حالا فکر کن تو هیچ باشی و نه مملو بشی از نیروی عشقی و نه منیتی شاید درکش سخت باشه

ما می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، حالا می‌بینیم فقط خودمان عوض شده ایم. کتاب آینه‌های در دار #کتاب

پنج میلیارد آدم روی این کره ی خاکی زندگی می کنند ولی آدم فقط عاشق یکی از آنها می شود ، یک انسان به خصوص ! هیچوقت هم دوست ندارد او را با کس دیگری عوض کند ... دنیای سوفی یوستین گوردر #کتاب

چرخیدنم تو مجازی اینجوریه که کانالارو اسکرول میکنم اگه چیزی به چشمم بخوره که بنظر جالب بیاد سیوش میکنم بعد میرم تو سیومسیج و از محتواهای گزینش شده ام لذت میبرم✓

به دل دیرین بنایی بود کندم به جای او ز نو طرحی فکندم خریدارانه چشمی دید سویم نگفت اما هنوز از چون و چندم قبولی زان نگه می‌یابم ای بخت بسوزان بهر چشم بد سپندم نگهبانت به سوی فتنه و ناز فریبم می‌دهند و می‌برندم ره پر تیغ و تیر غمزه پیش است خداوندا نگه دار از گزندم برو وحشی تو صید زلف او باش که من جای دگر سر در کمندم #شعر #وحشی

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر کنایتیست که از روزگار هجران گفت نشان یار سفرکرده از که پرسم باز که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت فغان که آن مه نامهربان مهرگسل به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت غم کهن به می سالخورده دفع کنید که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت گره به باد مزن گر چه بر مراد رود که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت #شعر #حافظ

معنی: 1. سخن زیبایی از یعقوب پدر حضرت یوسف شنیده ام که می گفت دوری ان کسی که دوستش داری قابل بیان و توصیف نیست 2. واعظ شهر که در باره ترس قیامت گفت کنایه ای بود از روزی که دوری یار و معشوق خود را تجربه میکنی 3. نشان یار سفر کرده ام را از چه کسی بپرسم که هرچه باد صبا گفت پریشان بود وقابل اعتماد نیست 4. افسوس که آن ماهچره نامهربان چه ساده و راحت از صحبت کردن با یارانش گذشت. 5. از این به بعد من راضی هستم به سرنوشت و از دست رقیبان نیز نمی نالم و راضی هستم که من به درد عشق تو عادت کردم و دیگر به دنبال درمان نیستم 6. غم قدیمی خود را با خوردن شراب کهنه از بین ببرید که راه خوشنودی همین است و پیر دهقان آن را گفت 8. به باد اعتماد نکن گرچه بر مراد تو بوزد که این را باد به حضرت سلیمان گفت 9. مغرور به روزگار نشو و خودت را گم نکن. که گفته که این فلک همیشه بر مراد تو میگذره و حیله ای در کار خود ندارد؟ ۱۰. در مقابل سخن جانانت مطیع باش و چون و چرا نکن که ان عاشق واقعی هر دستوری که شنید بی چون و چرا اجرا کرد. 11. چه کسی گفت که حافظ از دوست داشتن تو دست برداشته و خسته شده؟ هرکسی که گفت به من تهمت زده است.